-
1 verno
verno, āre [ver] - intr. - [st2]1 [-] renaître au printemps, se renouveler, reverdir, fleurir. [st2]2 [-] changer de peau, muer (en parl. de serpent). [st2]3 [-] se couvrir de duvet (en parl. d'un jeune homme). [st2]4 [-] commencer à chanter (en parl. des oiseaux). [st2]5 [-] recommencer ses travaux (en parl. des abeilles). [st2]6 [-] avoir la verdeur du printemps, être jeune, être florissant, être brillant.* * *verno, āre [ver] - intr. - [st2]1 [-] renaître au printemps, se renouveler, reverdir, fleurir. [st2]2 [-] changer de peau, muer (en parl. de serpent). [st2]3 [-] se couvrir de duvet (en parl. d'un jeune homme). [st2]4 [-] commencer à chanter (en parl. des oiseaux). [st2]5 [-] recommencer ses travaux (en parl. des abeilles). [st2]6 [-] avoir la verdeur du printemps, être jeune, être florissant, être brillant.* * *Verno, vernas, vernare. Martial. Fleurir et bourjonner ou boutonner sur le printemps.\Quum vernant et exundant nouis foetibus apes. Colum. Sentent leur printemps et faonnent.\Quum tibi vernarent dubia lanugine malae. Martialis. Quand la barbe folette te commencoit à poindre et venir.\Ager vernans. Martial. Qui commence à verdoyer et fleurir.\Arbores vernantes. Plinius. Qui jectent et bourjonnent sur le printemps. \ Humus vernat. Ouid. Verdoye.\Caelum vernans. Plin. Air doulx et gratieux.\Anguis vernat. Plin. La couleuvre devient neufve au printemps.\Vernant auiculae. Plaut. Commencent à chanter au printemps. -
2 verno
verno verno весной -
3 vērnō
vērnō —, —, āre [vernus], to spring, feel new life, grow young: Vernat humus, O.: gutture vernat avis, i. e. begins to sing, O.* * *vernare, vernavi, vernatus V -
4 verno
verno, āre, v. n. [ver], to appear like spring, to flourish, be verdant; to spring, bloom, grow young, renew itself, etc. ( poet. and in post-Aug. prose; syn. vireo).I.Lit.:II.humus,
Ov. M. 7, 284:arbores fruticesque,
Plin. 22, 22, 46, § 95:caelum,
id. 7, 2, 2, § 26:caelum bis floribus,
Flor. 1, 16, 3:in Italiā aër semper quodammodo vernat vel auctumnat,
Plin. 2, 50, 51, § 136:silva vernat,
Sen. Herc. Oet. 380:vernantia lilia,
blooming, Col. 10, 270:avis,
i. e. begins to sing, Ov. Tr. 3, 12, 8; cf.apes,
Col. 9, 9, 1;hence also: ager arguto passere,
becomes enlivened again, resounds anew, Mart. 9, 55, 8:anguis,
i. e. sheds its skin, Plin. 8, 27, 41, § 99.—Transf.:cum tibi vernarent dubiā lanugine malae,
get the first down, Mart. 2, 61, 1: dum vernat sanguis, is young or lively, Prop. 4 (5), 5, 57:senio vernante,
Claud. Laud. Stil. 1, 316. -
5 verno
-
6 verno
1. vērno, āre (ver), Frühling machen, zur Zeit des Frühlings sich verjüngen, I) eig.: vernat humus, Ov.: vernat arbor, Plin.: in Italia aër semper quodammodo vernat vel autumnat, ist frühlings- od. herbstmäßig, Plin.: caelum vernat, Plin.: caelum bis floribus vernat, Flor. – vernat anguis, verjüngt sich, legt die alte Haut ab, Plin.: vernat avis, beginnt wieder zu singen, Ov.: ager vernat arguto passere, ertönt von neuem, Mart. – II) übtr.: cum tibi vernarent lanugine malae, den ersten Bart bekamen, Mart.: dum vernat sanguis, jugendlich fließt, jung, lebhaft ist, Prop. – ⇒ Depon. Nbf. vērnor, Ven. Fort. carm. 3, 4, 6.————————2. vērnō, s. vernus no. II. -
7 verno [1]
1. vērno, āre (ver), Frühling machen, zur Zeit des Frühlings sich verjüngen, I) eig.: vernat humus, Ov.: vernat arbor, Plin.: in Italia aër semper quodammodo vernat vel autumnat, ist frühlings- od. herbstmäßig, Plin.: caelum vernat, Plin.: caelum bis floribus vernat, Flor. – vernat anguis, verjüngt sich, legt die alte Haut ab, Plin.: vernat avis, beginnt wieder zu singen, Ov.: ager vernat arguto passere, ertönt von neuem, Mart. – II) übtr.: cum tibi vernarent lanugine malae, den ersten Bart bekamen, Mart.: dum vernat sanguis, jugendlich fließt, jung, lebhaft ist, Prop. – / Depon. Nbf. vērnor, Ven. Fort. carm. 3, 4, 6.
-
8 verno [2]
2. vērnō, s. vērnusno. II.
-
9 vernus
vērnus, a, um (ver), zum Frühling gehörig, Frühlings-, I) adi.: aequinoctium, Liv.: aves, Fronto: conclave, Vitr.: dies, Fronto: flores, Hor. u. Suet.: venti, Hor.: imber, Frontin.: rores, Manil.: caelum (Witterung), Sen.: intemperies, Liv.: opus, Plin.: prata, Plin. ep.: tempus, Cic.: triclinium, Vitr.: ventus, Hor. – II) subst., vērnum, ī, n., die Frühlingszeit, Genet. u. Dat. b. Tert.: Acc., per vernum, Pallad. – klass. bl. Abl. verno, zur Frühlingszeit, Scriptt. r.r. u. Plin.: anni verno, Amm.: autumno, non verno, Plin.: vel verno vel autumno, Suet. fr.: verno potius quam hiberno, Varro: verno hibernoque, Gregor. Tur.
-
10 vernus
vērnus, a, um (ver), zum Frühling gehörig, Frühlings-, I) adi.: aequinoctium, Liv.: aves, Fronto: conclave, Vitr.: dies, Fronto: flores, Hor. u. Suet.: venti, Hor.: imber, Frontin.: rores, Manil.: caelum (Witterung), Sen.: intemperies, Liv.: opus, Plin.: prata, Plin. ep.: tempus, Cic.: triclinium, Vitr.: ventus, Hor. – II) subst., vērnum, ī, n., die Frühlingszeit, Genet. u. Dat. b. Tert.: Acc., per vernum, Pallad. – klass. bl. Abl. verno, zur Frühlingszeit, Scriptt. r.r. u. Plin.: anni verno, Amm.: autumno, non verno, Plin.: vel verno vel autumno, Suet. fr.: verno potius quam hiberno, Varro: verno hibernoque, Gregor. Tur. -
11 vernus
1.vernus, a, um, v. verna, II. B.2. I.Adj.:II.tempus,
Lucr. 5, 802; 6, 369; Cic. Sen. 19, 70; id. Tusc. 5, 13, 37; Hor. A. P. 302 al.:aequinoctium,
Liv. 33, 3, 5; Varr. R. R. 1, 28, 2; Col. 9, 14, 4:species diei,
Lucr. 1, 10:venti,
Hor. C. 4, 4, 7:frigus,
Ov. M. 14, 763:flores,
id. ib. 5, 554; Hor. C. 2, 11, 10:rosa,
Prop. 3 (4), 4, 22:agni (opp. hiberni),
Plin. 8, 47, 72, § 187:opera,
id. 18, 26, 65, § 243:verno tempore,
Amm. 15, 10, 4.—Subst.: vernum, i, n., spring-time, the spring (late Lat. but in abl. post-Aug.); nom., Tert. Res. Carn. 12 med.; id. Spect. 9; gen., id. Jud. Dom. 2; Amm. 18, 4, 1; abl. verno, in the spring, Cato, R. R. 54, 3; Col. 4, 10, 3; Plin. 19, 5, 30, § 95:anni verno,
Amm. 15, 10, 4. -
12 autumnus [1]
1. autumnus, ī, m., der Herbst (die drei Monate vom Herbstäquinoktium bis zum Wintersolstitium, d.h. vom 23. Sept. bis zum 22. Dez.; nach dem landwirtschaftl. Kalender aber die Zeit vom 8. od. 13. Aug. bis zum 9. od. 14. Nov.), quae temporis quasi naturam notant, hiems, ver, aestas, autumnus, Cic.: pomifer, Hor.: gravis, Caes.: novus, adultus, praeceps, Serv. Verg. georg. 1, 43: sub autumno, Ov.: autumno (im H.), Varr., Verg. u. Plin. ep.: statim autumno, Liv.: autumno, non verno (al. non vere), Plin.: vel verno vel autumno, Suet. fr.: autumno adulto, Tac., vergente, Tac., praecipiti, Amm.: autumni tempore, Liv. u. Plin.: pestilentia autumni, Caes.: autumni aestus, frigora, Verg.: autumni fere tempus erat, Liv.: Plur. autumni, Hor. carm. 2, 14, 15. Ov. met. 1, 117. Mart. 9, 2, 1: meton., septem autumni, sieben H. = sieben Jahre, Ov. met. 3, 326 sq.: senes autumni, alte (reife) Herbstgaben, -früchte, Mart. 3, 58, 7. – / autumpnus geschr. b. Suet. fr. 122 R.
-
13 hibernus
hībernus, a, um (hiems), winterlich, Winter-, I) eig.: tempus, Cic.: tempus anni, Auct. b. Alex.: mensis, Cic. u. (Ggstz. aestivus mensis) Sen.: annus, Winterzeit, Hor.: sol, Cels.: aër, Vitr.: imber, Mela: Lycia, wo sich Apollo den Winter über aufhält, Verg.: Alpes, winterlich, kalt, Hor.: occĭdens, die Winterabendseite, Liv. u. Vitr.: pirum, Winterbirne, Plin.: castra, Winterlager, Winterquartier, Cato fr., Liv. u.a.: legio, in Winterquartieren liegend, Suet.: expeditio, Liv.: vigiliae, schlaflose Winternächte, Gell.: rosa, Mart. – Insbes. subst., A) hībernum, ī, n., a) die Winterzeit, in hiberno, Min. Fel. 34, 11: Abl. adv. hībernō, zur W. (Ggstz. aestate), Plin. 6, 197. Venul. dig. 42, 8, 25. § 6. Solin. 5, 8. Cypr. ep. 37, 2. Pallad. 12, 8, 1. Cael. Aur. de morb. chron. 3, 1, 2. Dosith. fab. Aesop. 17 extr. p. 37 ed. Boecking: verno potius quam hiberno, Varro r. r. 3, 16, 21: verno hibernoque, Greg. Tur. de curs. stell. § 24 H. – b) = hibernaculum, Cic. ad Q. fr. 3, 1, 2. – B) hīberna, ōrum, n., a) (sc. castra) das Winterlager, das Winterquartier (Ggstz. aestiva), dies hibernorum, die Zeit des Aufenthalts im W., Caes.: terna hiberna, das dritte W. (poet. = der dritte Winter), Verg. Aen. 1, 366: ibi hiberna aedificare, Liv.: in Belgis omnium legionum hiberna constituere, Caes.: cohortes in hiberna mittere, Cic.: exercitum in hiberna in Sequanos deducere, Caes.: Fabium cum sua legione remittere in hiberna, Caes.: exercitum in hibernis collocare, Caes.: in hiberna proficisci, mature ad hiberna proficisci, Sall.: in hiberna Antiocheam concedere, Liv.: cum tribus legionibus circum Samarobrivam trinis hibernis hiemare, Caes.: ibi hiberna habere, Liv.: tres legiones ex hibernis educere, Caes.: ex hibernis discedere, egredi, Caes.: milites mense Ianuario ex hibernis in expeditionem evocare, Sall. – b) (sc. stabula), der Winteraufenthalt des Viehs, das Wintergehege (Ggstz. aestiva), Varro r. r. 2, 1, 26. Marcian. dig. 32, 1, 67. – II) übtr., winterlich = stürmisch, mare, Hor.: ventus, Verg. – neutr. Sing. adv., increpui hibernum, Auct. prol. Plaut. rud. 69.
-
14 autumnus
1. autumnus, ī, m., der Herbst (die drei Monate vom Herbstäquinoktium bis zum Wintersolstitium, d.h. vom 23. Sept. bis zum 22. Dez.; nach dem landwirtschaftl. Kalender aber die Zeit vom 8. od. 13. Aug. bis zum 9. od. 14. Nov.), quae temporis quasi naturam notant, hiems, ver, aestas, autumnus, Cic.: pomifer, Hor.: gravis, Caes.: novus, adultus, praeceps, Serv. Verg. georg. 1, 43: sub autumno, Ov.: autumno (im H.), Varr., Verg. u. Plin. ep.: statim autumno, Liv.: autumno, non verno (al. non vere), Plin.: vel verno vel autumno, Suet. fr.: autumno adulto, Tac., vergente, Tac., praecipiti, Amm.: autumni tempore, Liv. u. Plin.: pestilentia autumni, Caes.: autumni aestus, frigora, Verg.: autumni fere tempus erat, Liv.: Plur. autumni, Hor. carm. 2, 14, 15. Ov. met. 1, 117. Mart. 9, 2, 1: meton., septem autumni, sieben H. = sieben Jahre, Ov. met. 3, 326 sq.: senes autumni, alte (reife) Herbstgaben, -früchte, Mart. 3, 58, 7. – ⇒ autumpnus geschr. b. Suet. fr. 122 R.————————2. autumnus, a, um (1. autumnus), herbstlich, Herbst-, aequinoctium, Plin.: tempus, Manil.: tempestas, Gell.: pruinae, Auson. – subst., autumnum, ī, n. (sc. tempus; vgl. Charis. 34, 16), die Herbstzeit, der Herbst, Varr. fr. b. Non. 71, 20: Plur. autumna (sc. tempora), Cypr. ad Demedr. 3: Ggstz., verna et autumna, Tert. de res. carn. 12.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > autumnus
-
15 hibernus
hībernus, a, um (hiems), winterlich, Winter-, I) eig.: tempus, Cic.: tempus anni, Auct. b. Alex.: mensis, Cic. u. (Ggstz. aestivus mensis) Sen.: annus, Winterzeit, Hor.: sol, Cels.: aër, Vitr.: imber, Mela: Lycia, wo sich Apollo den Winter über aufhält, Verg.: Alpes, winterlich, kalt, Hor.: occĭdens, die Winterabendseite, Liv. u. Vitr.: pirum, Winterbirne, Plin.: castra, Winterlager, Winterquartier, Cato fr., Liv. u.a.: legio, in Winterquartieren liegend, Suet.: expeditio, Liv.: vigiliae, schlaflose Winternächte, Gell.: rosa, Mart. – Insbes. subst., A) hībernum, ī, n., a) die Winterzeit, in hiberno, Min. Fel. 34, 11: Abl. adv. hībernō, zur W. (Ggstz. aestate), Plin. 6, 197. Venul. dig. 42, 8, 25. § 6. Solin. 5, 8. Cypr. ep. 37, 2. Pallad. 12, 8, 1. Cael. Aur. de morb. chron. 3, 1, 2. Dosith. fab. Aesop. 17 extr. p. 37 ed. Boecking: verno potius quam hiberno, Varro r. r. 3, 16, 21: verno hibernoque, Greg. Tur. de curs. stell. § 24 H. – b) = hibernaculum, Cic. ad Q. fr. 3, 1, 2. – B) hīberna, ōrum, n., a) (sc. castra) das Winterlager, das Winterquartier (Ggstz. aestiva), dies hibernorum, die Zeit des Aufenthalts im W., Caes.: terna hiberna, das dritte W. (poet. = der dritte Winter), Verg. Aen. 1, 366: ibi hiberna aedificare, Liv.: in Belgis omnium legionum hiberna constituere, Caes.: cohortes in hiberna mittere, Cic.: exercitum in hiberna in Sequanos————deducere, Caes.: Fabium cum sua legione remittere in hiberna, Caes.: exercitum in hibernis collocare, Caes.: in hiberna proficisci, mature ad hiberna proficisci, Sall.: in hiberna Antiocheam concedere, Liv.: cum tribus legionibus circum Samarobrivam trinis hibernis hiemare, Caes.: ibi hiberna habere, Liv.: tres legiones ex hibernis educere, Caes.: ex hibernis discedere, egredi, Caes.: milites mense Ianuario ex hibernis in expeditionem evocare, Sall. – b) (sc. stabula), der Winteraufenthalt des Viehs, das Wintergehege (Ggstz. aestiva), Varro r. r. 2, 1, 26. Marcian. dig. 32, 1, 67. – II) übtr., winterlich = stürmisch, mare, Hor.: ventus, Verg. – neutr. Sing. adv., increpui hibernum, Auct. prol. Plaut. rud. 69.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hibernus
-
16 coronamen
corōnāmen, inis n. [ corona ]возложение венка, увенчание или венки ( verno florentes coronamine Ap) -
17 de
I dē praep. cum abl.1) сdecedere de foro Nep — уйти с форума (т. е. оставить политическую деятельность)de viā lassus Pl (fessus Cs) — усталый (устав) с дорогиpendĕre de aliquā re O etc. — свисать с чего-л., т. е. висеть на чём-л.2) изaliquis de ponte J — кто-л. из стоящих на мосту (т. е. нищих)signum factum de marmore O — статуя, сделанная из мрамора3) от, уemere de aliquo Cato — покупать у кого-л.quaerere (audire) de aliquo C — спрашивать у кого-л., слышать от кого-л.4) оloqui de re aliqua C — говорить о чём-л.5) по поводу, по вопросу о, касательноRegulus de captivis commutandis Romam missus est C — Регул был послан в Рим по вопросу об обмене пленнымиde cetero Sen, QC и de ceteris Sl — что касается остального6) согласно, поeā de re, eā de causa C, Cs etc. — по этой причине7) в, во время, в течениеII dē-приставка, выражающая преим.2) устранение, лишение ( dearmare)3) движение вниз ( decidere)4) недостаток, отсутствие (deesse, dementia)5) завершение действия ( debellare) -
18 personus
per-sonus, a, um1) звучащий, играющий (lo persona sistro VF)2) оглашаемый (verno cantu persona virgulta Pt) -
19 vernatio
vērnatio, ōnis f. [ verno I \]1) ( о змеях) сбрасывание кожи, линька ( serpentis PM)2) сброшенная змеиная кожа, линовище PM -
20 vireo
I uī, —, ēre1) быть зелёным, становиться зелёным ( verno tempore C); зеленеть (fronde novā V; virentes campi H)2) быть сильным, бодрым, крепкимII vireo, ōnis m.зелёный вьюрок (птица) PM
См. также в других словарях:
verno — |é| adj. O mesmo que vernal … Dicionário da Língua Portuguesa
Verno — p1f1 Verno Höchster Gipfel Vitsi (2.128 m) Lage Westmakedonien, Griechenland … Deutsch Wikipedia
verno — 1vèr·no s.m. LE 1. inverno: pria che l erbe inaridisse il verno (Leopardi) 2. estens., gelo, freddo invernale: sempre riman tra l sole e l verno (Dante) 3. tempesta, burrasca: giunse un nuvol denso | che portò notte e verno (Tasso) {{line}}… … Dizionario italiano
Verno — Geobox | Range name=Verno name label=Pronunciation: Vern•o native name=Βέρνο image caption= country=Greece region=Kastoria | region1=Florina region type=Prefectures parent= | geology= | period= | orogeny= length=30| length orientation=NW SE width … Wikipedia
verno — adj. A partir de verni, chanceux . Vous viendriez vous diriez : Oui! Il ment pas! enfin il ment pas! Il dit vrai! Saloperie alors! Verno! Ils l enchristent! martyr! et musique! Il ose! Il ose! F1, 43. La note de la Pléiade IV (1243)… … Dictionnaire Céline
Verno Phillips — Fiche d’identité Nom complet Verno Jeremias Phillips Nationalité … Wikipédia en Français
VERNO vel VERNON — VERNO, vel VERNON oppid. Galliae, ad Sequanam, inter Meduntam et Gallionem, e regione magnae silvae. Recentioribus corrupte Vernonium, vide ibi. Est et Vernotum seu Vernetum, in Secalaunia, prope Rivum Morentini mediis in silvis; Vernou. Item… … Hofmann J. Lexicon universale
Verno Phillips — Infobox Boxer name=Verno Phillips realname=Verno Jeremias Phillips weight=Light Middleweight height=height|ft=5|in=7.5 nationality=flagicon|USA United States birth date=Birth date and age|1969|11|29|mf=y birth place=flagicon|BelizeBelize City,… … Wikipedia
verno — verno1 pl.m. verni verno1 sing.f. verna verno1 pl.f. verne verno2 pl.m. verni … Dizionario dei sinonimi e contrari
Meningo-encephalite verno-estivale — Méningo encéphalite verno estivale Méningo Encéphalite Verno Estivale (MEVE) … Wikipédia en Français
Méningo-Encéphalite Verno-Estivale — (MEVE) … Wikipédia en Français