-
1 verdenken
verdenken -
2 verdenken
♦voorbeelden:iemand van diefstal verdenken • soupçonner qn. de voliemand van willekeur verdenken • suspecter qn. d'arbitraire -
3 verdenken
♦voorbeelden:zij wordt ervan verdacht, dat … • she is under the suspicion of …iemand van diefstal verdenken • suspect someone of theft -
4 verdenken
-
5 verdenken
v. suspect, fall under suspicion, misdoubt -
6 verdenken
misstänka -
7 verdenken
şüphelenmek [-ir] v -
8 verdenken
soupçonner, suspecter -
9 verdenken
sospechá -
10 iemand van diefstal verdenken
iemand van diefstal verdenkensoupçonner qn. de vol -
11 iemand van willekeur verdenken
iemand van willekeur verdenkensuspecter qn. d'arbitraire -
12 iemand ongegrond verdenken
iemand ongegrond verdenkenVan Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > iemand ongegrond verdenken
-
13 iemand van diefstal verdenken
iemand van diefstal verdenkenVan Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > iemand van diefstal verdenken
-
14 kwalijk nemen
I.übel nehmenII.übelnehmenIII.verdenkenIV.verübeln -
15 подозревать
vgener. vermoeden, bevroeden, zoeken, argwanen, mistrouwen, verdenken (van- â ÷ëì-ô.), vermoeden op (iem.) hebben (кого-л.) -
16 ongegrond
2 [onbillijk] unfair♦voorbeelden:ongegronde klachten • unfounded complaintsiemand ongegrond verdenken • suspect someone without cause2 een ongegronde beschuldiging • an unfair/a groundless accusation
См. также в других словарях:
Verdenken — Verdênken, verb. irregul. act. S. Denken, welches ehedem in verschiedenen Bedeutungen üblich war. 1. * Mit seinen Gedanken in der Irre herum schweifen, als ein Neutrum; eine längst veraltete Bedeutung. So gesciehet uns danne unir uuellen betondo… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
verdenken — V. (Aufbaustufe) geh.: jmdm. etw. übel nehmen Beispiel: Ich kann es ihr nicht verdenken, dass sie eine solche Entscheidung getroffen hat … Extremes Deutsch
verdenken — verdenken:⇨verübeln … Das Wörterbuch der Synonyme
verdenken — ↑ denken … Das Herkunftswörterbuch
verdenken — krummnehmen (umgangssprachlich); übelnehmen; verübeln; übel nehmen * * * ver|dẹn|ken 〈V. tr. 119; hat〉 jmdm. etwas verdenken verargen, verübeln, übelnehmen ● 〈meist in verneinenden Wendungen wie〉 ich kann es ihm nicht verdenken, dass er das… … Universal-Lexikon
verdenken — ver·dẹn·ken; verdachte, hat verdacht; [Vt] meist in jemandem etwas nicht verdenken können geschr; Verständnis haben dafür, dass jemand etwas getan hat … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
verdenken — ver|dẹn|ken; jemandem etwas verdenken … Die deutsche Rechtschreibung
Verdenken — 1. Es ist keinem zu verdenken, der bezahlt sein will. – Pistor., II, 87; Simrock, 1070. 2. Fur dich, fur dich, verdenk mich nit, nach deiner pfeiffen tantz ich nit. – Hofmann, 37, 147 … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
verdenken — verdenke … Kölsch Dialekt Lexikon
krummnehmen — verdenken; übelnehmen; verübeln; übel nehmen * * * krụmm||neh|men 〈V. tr. 187; hat; fig.; umg.〉 übelnehmen * * * krụmm|neh|men <st. V.; hat (ugs.): übel nehmen: sie hat [mir] meine Bemerkung nicht krummgenommen … Universal-Lexikon
verargen — verdenken, übel nehmen … Berlinerische Deutsch Wörterbuch