-
1 veranlassen
veranlassen v GEN initiate, bring about, cause, prompt* * *v < Geschäft> bring about, cause, prompt* * *veranlassen
to prompt, to occasion, to cause, (verleiten) to induce, to dispose;
• j. zur Annahme einer Stellung veranlassen to dispose s. o. to accept a position;
• zum Streik veranlassen (Gewerkschaft) to bring out. -
2 veranlassen
veranlassen*vt1) jdn \veranlassen, etw zu tun birine bir şeyi yaptırtmak, birinin bir şeyi yapmasını sağlamak;Maßnahmen \veranlassen önlemler aldırtmakjdn \veranlassen, etw zu tun birine bir şeyi yaptırtmak, birinin bir şeyi yapmasına sebep olmak; -
3 veranlassen
veranlassen v/t <o -ge-, h> etwas veranlassen bş-e sebep olmak; bş-i yaptırmak;jemanden zu etwas veranlassen b-nin bş-i yapmasını sağlamak -
4 veranlassen
veranlassen, auctorem esse alcis rei (der Urheber von etwas sein, z.B. legis: u. alcis reditus). – creare (erschaffen, erzeugen, z.B. errorem: u. bellum). – movere (erregen, z.B. risum, alci risum: u. bellum, seditionem). – causam alcis rei esse od. existere (die Ursache von etwas sein od. werden, z.B. Krieg, belli od. armorum). – causam alcis rei inferre (den ersten Anlaß zu etw. geben, z.B. iurgii). – occasionem dare od. praebere alcis rei (Gelegenheit zu etw. geben, z.B. sui opprimendi). – locum dare od. facere alci rei (gleichs. Raum zur Entstehung geben, z.B. fabulae, miraculo, mendacio). – alqd afferre (etwas herbeiführen, z.B. multa nova in re militari). – jmds. Bestrafung v., bl. multare alqm: jmds. Verurteilung v., bl. damnare oder condemnare alqm. – jmd. zu etwas veranlassen, adducere alqm ad alqd (jmd. zu etw. bringen). – commovere alqm ad alqd (jmd. zu etw. bewegen). – incitare od. concitare alqm ad alqd (jmd. zu etwas anreizen). – alci causam alcis rei afferre (jmdm. Ursache zu etwas geben, z.B. voluntariae mortis: u. dandi). – jmd. v., daß etc., auctorem esse, ut etc.; alqm impellere, ut etc. (jmd. antreiben): sich durch etw. veranlaßt sehen, daß etc., alqā re adduci, ut etc.
-
5 veranlassen
veranlassen vt побужда́ть (кого-л.); дава́ть по́вод (кому-л.), (по)служи́ть причи́ной [по́водом] (к чему́-л.), вы́звать, повле́чь за собо́йveranlassen vt распоряди́ться (о чём-л.), er hat alles Notwendige veranlaßt он о́тда́л все необходи́мые распоряже́ния -
6 veranlassen
-
7 veranlassen
veranlassen v induce -
8 veranlassen
veranlassen indít; intézkedik -
9 veranlassen
v/t (anordnen) arrange for; veranlassen, dass etw. getan wird see to it that s.th. is done, arrange for s.th. to be done; jemanden zu etw. veranlassen Person: get s.o. to do s.th.; Beweggrund: prompt s.o. to do s.th., make s.o. do s.th.; das Nötige veranlassen make the necessary arrangements, take the necessary steps; alles Weitere veranlasse ich I will see to everything else; sich veranlasst fühlen zu (+ Inf.) feel bound to (+ Inf.)* * *to begin; to induce; to arrange; to prompt; to give rise to; to initiate* * *ver|ạn|las|sen [fɛɐ'|anlasn] ptp vera\#nlasstvt1)eine Maßnahme veranlassen — to arrange for/order a measure to be taken
2) auch vi (= bewirken) to give rise (zu to)jdn zu etw veranlassen (Ereignis etc) — to lead sb to sth; (Mensch) to cause sb to do sth
jdn (dazu) veranlassen, etw zu tun (Ereignis etc) — to lead sb to do sth; (Mensch) to cause sb to do sth
das veranlasst zu der Annahme, dass... — that leads one to assume that...
sich (dazu) veranlasst fühlen, etw zu tun — to feel compelled or obliged to do sth
* * *1) cause2) (to persuade: I'll try to get him to go.) get3) (to cause to start doing something: His behaviour set people talking.) set* * *ver·an·las·sen *I. vt▪ etw \veranlassen to arrange sth [or see to it that sth is done▪ jdn [dazu] \veranlassen, dass jd etw tut to prevail upon sb to do sthII. vi▪ \veranlassen, dass jd etw tut to see to it that sb does sth▪ \veranlassen, dass etw geschieht to see to it that sth happens* * *transitives Verb1) cause; induceetwas veranlassen — see to it that something is done or carried out
ich werde alles Weitere/das Nötige veranlassen — I will take care of or see to everything else/I will see [to it] that the necessary steps are taken
* * *transitives Verb1) cause; induceetwas veranlassen — see to it that something is done or carried out
ich werde alles Weitere/das Nötige veranlassen — I will take care of or see to everything else/I will see [to it] that the necessary steps are taken
* * *v.to cause v.to dispose v.to induce v.to set v.(§ p.,p.p.: set) -
10 veranlassen
- {to bring (brought,brought) cầm lại, đem lại, mang lại, xách lại, đưa lại, đưa ra, làm cho, gây cho - {to cause} gây ra, gây nên, sinh ra, làm ra, tạo ra, bảo, khiến, sai - {to determine} định, xác định, định rõ, quyết định, định đoạt, làm cho quyết định, làm cho có quyết tâm thôi thúc, làm mãn hạn, kết thúc, quyết tâm, kiên quyết, mãn hạn, hết hạn - {to get (got,got) được, có được, kiếm được, lấy được, nhận được, xin được, hỏi được, tìm ra, tính ra, mua, học, mắc phải, ăn, bắt được, đem về, thu về, hiểu được, nắm được, đưa, mang, chuyền, đem, đi lấy - bị, chịu, dồn vào thế bí, dồn vào chân tường, làm bối rối lúng túng không biết ăn nói ra sao, khiến cho, sai ai, bảo ai, nhờ ai, to have got có, phải, sinh, đẻ, tìm hộ, mua hộ, xoay hộ, cung cấp - đến, tới, đạt đến, trở nên, trở thành, thành ra, đi đến chỗ, bắt đầu, cút đi, chuồn - {to incline} khiến cho sãn sàng, khiến cho có ý thiên về, khiến cho có khuynh hướng, khiến cho có chiều hướng, có ý sãn sàng, có ý thích, có ý thiên về, có khuynh hướng, có chiều hướng - nghiêng đi, xiên đi, nghiêng mình, cúi đầu - {to induce} xui, xui khiến, cảm, quy vào, kết luận - {to lead (led,led) buộc chì, đổ chì, bọc chì, lợp chì, đặt thành cỡ[li:d], lânh đạo, lânh đạo bằng thuyết phục, dẫn đường, hướng dẫn, dẫn dắt, chỉ huy, đứng đầu, đưa đến, dẫn đến, trải qua - kéo dài, đánh trước tiên, hướng trả lời theo ý muốn bằng những câu hỏi khôn ngoan, đánh đầu tiên - {to make (made,made) làm, chế tạo, sắp đặt, xếp đặt, dọn, thu dọn, sửa soạn, chuẩn bị, thu, thực hiện, thi hành, bắt, bắt buộc, phong, bổ nhiệm, lập, tôn, ước lượng, đánh giá, định giá, trông thấy, hoàn thành - đạt được, làm được, đi được, thành, là, bằng, nghĩ, hiểu, đi, tiến, lên, xuống, ra ý, ra vẻ - {to occasion} là nguyên cớ - {to prompt} xúi giục, thúc giục, thúc đẩy, nhắc, gợi ý, gợi, gây - {to put (put,put) để, đặt, bỏ, đút, cho vào, đặt vào, sắp xếp, bắt phải, đem ra, dùng, sử dụng, diễn đạt, diễn tả, nói, dịch ra, cho là, gửi, đầu tư, cắm vào, đâm vào, bắn, lắp vào, chắp vào, tra vào, buộc vào - ném, đẩy, cho nhảy, cho phủ, cho đi tơ, đi về phía = veranlassen [zu] {to drive (drove,driven) [to,into]}+ = veranlassen [zu tun] {to set [to do]; to will [to do]}+ = veranlassen zu {to bring to}+ = etwas veranlassen {to be the occasion of something}+ = jemanden veranlassen {to prevail on someone}+ = jemanden veranlassen zu tun {to cause someone to do}+ = wir werden veranlassen, daß er kommt {we shall make him come}+ -
11 veranlassen
ver·an·las·sen *vt1) ( in die Wege leiten)etw \veranlassen to arrange sth [or see to it that sth is done];2) ( dazu bringen)jdn [zu etw] \veranlassen to induce sb to do sth;jdn [dazu] \veranlassen, dass jd etw tut to prevail upon sb to do sth;sich dazu veranlasst fühlen, etw zu tun to feel obliged [or compelled] to do sthvi\veranlassen, dass jd etw tut to see to it that sb does sth;\veranlassen, dass etw geschieht to see to it that sth happens -
12 veranlassen
veranlassen etwas veranlassen ordna ngt;veranlassen, dass … se till att …; förmå;jdn veranlassen zu (Dat) få ngn till ngt;sich veranlasst sehen se sig nödsakad (tvungen) -
13 veranlassen
fɛr'anlasənvcausar, originar, ocasionar, dar lugar a2 dig (bewirken) motivar; (bewegen) llevar; sich zu etwas Dativ veranlasst sehen verse obligado a hacer algotransitives Verb -
14 veranlassen
fɛr'anlasənv2) ( verursachen) donner lieu, causerveranlassenverạnlassen *1 (in die Wege leiten) faire le nécessaire pour; Beispiel: veranlassen, dass faire en sorte que +Subjonctif2 (dazu bringen) Beispiel: jemanden dazu veranlassen etwas zu tun amener quelqu'un à faire quelque chose -
15 veranlassen
1) (zu etw.) anregen побужда́ть /-буди́ть (к чему́-н.). jdn. zum Nachdenken [Rücktritt] veranlassen заставля́ть /-ста́вить кого́-н. заду́маться [пода́ть в отста́вку]2) anordnen распоряжа́ться распоряди́ться. wollen Sie bitte veranlassen, daß … распоряди́тесь, пожа́луйста, что́бы … alles Nötige [Weitere] veranlassen распоряжа́ться /- обо всём необходи́мом [о дальне́йших ме́рах] | sich veranlaßt sehen < fühlen> + Inf a) sich gezwungen sehen быть вы́нужденным + Inf b) es für angebracht halten чу́вствовать [ус] по- необходи́мость + Inf -
16 veranlassen
veranlassen *vt\veranlassen, dass jd etw tut zlecić komuś wykonanie czegoś2) ( dazu bringen)jdn dazu \veranlassen etw zu tun skłonić kogoś do zrobienia czegoś -
17 veranlassen
veránlassen sw.V. hb tr.V. 1. карам, заставям, подтиквам (jmdn. zu etw. (Dat) някого към нещо); 2. нареждам, разпореждам се, давам нареждане; was hat dich dazu veranlasst? какво те накара да направиш това?; die Räumung des Saals veranlassen нареждам залата да се опразни; sich zu etw. (Dat) veranlasst fühlen/sehen чувствам се (считам се, смятам се) задължен да направя нещо.* * *tr (zu etw) подбуждам, подтиквам (към); накарвам; sie veranlaбte alles тя се разпореди за всичко. -
18 veranlassen
ver'anlassen foranledige;jemanden zu etwas veranlassen bevæge én til ngt. -
19 veranlassen
ver'anlassen (-) jemanden skłaniać < skłonić> (zu do G); ( etwas anordnen) zarządzać <- dzić>, polecać <- cić>;veranlassen Sie das Nötige proszę zarządzić co trzeba -
20 veranlassen
См. также в других словарях:
veranlassen zu — veranlassen zu … Deutsch Wörterbuch
Veranlassen — Veranlassen, verb. reg. act. Anlaß zu etwas geben. Einen Befehl, eine That veranlassen. Jemanden zu etwas veranlassen, oft auch ihn dazu bewegen. Der Landesherr veranlasset ein Collegium etwas zu thun, als ein glimpflicher Ausdruck für befehlen.… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
veranlassen — V. (Mittelstufe) jmdn. zu einer bestimmten Handlung bewegen Beispiel: Was hat dich dazu veranlasst? Kollokation: jmdn. zu einem Verbrechen veranlassen … Extremes Deutsch
veranlassen — ↑motivieren … Das große Fremdwörterbuch
veranlassen — ↑ lassen … Das Herkunftswörterbuch
veranlassen — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • lassen • dazu bringen Bsp.: • Der Lehrer ließ die Mädchen die Wörter wiederholen … Deutsch Wörterbuch
veranlassen — bestimmen; festlegen; entscheiden; verordnen; verfügen; diktieren; vorschreiben; anordnen; regeln; vorgeben; aufzwingen; anweisen; … Universal-Lexikon
veranlassen — ver·ạn·las·sen; veranlasste, hat veranlasst; [Vt] 1 jemanden zu etwas veranlassen bewirken, dass jemand etwas tut ≈ jemanden zu etwas bewegen: Was hat dich veranlasst, die Firma zu verlassen? 2 etwas veranlassen jemandem den Auftrag geben, etwas … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
veranlassen — 1. anordnen, anweisen, beauftragen, befassen, befehlen, bestimmen, erlassen, festlegen, sagen, verfügen, verkünden, verordnen, vorschreiben; (geh.): auferlegen, gebieten, heißen; (bildungsspr.): diktieren; (abwertend): administrieren. 2. auslösen … Das Wörterbuch der Synonyme
veranlassen — ver|ạn|las|sen; du veranlasst, er/sie veranlasst; du veranlasstest; veranlasst; veranlasse!; sich veranlasst sehen … Die deutsche Rechtschreibung
das Nötige veranlassen — das Nötige veranlassen … Deutsch Wörterbuch