-
1 veralten
veralten *schnell \veralten Gerät: szybko stać się przestarzałym -
2 veralten
устаревать, <у>стареть -
3 остарявам [отпадам от употреба]
veralten [außer Gebrauch kommen]Bългарски-немски речник ново > остарявам [отпадам от употреба]
-
4 obsolescence
Veralten, dasbuilt-in or planned obsolescence — geplanter Verschleiß
* * *noun das Veralten* * *ob·so·les·cence[ˌɒbsəˈlesən(t)s, AM ˌa:b-]to fall into \obsolescence veralten* * *["ɒbsə'lesns]nVeralten nt → planned obsolescenceSee:→ planned obsolescence* * ** * *noun, no pl.Veralten, dasbuilt-in or planned obsolescence — geplanter Verschleiß
* * *n.Veralterung f. -
5 obsolete
adjectivebecome/have become obsolete — veralten/veraltet sein
* * *['obsəli:t, ]( American also[) obsə'li:t](no longer in use: obsolete weapons.) veraltet* * *ob·so·lete[ˈɒbsəli:t, AM ˌa:bsəlˈi:t]\obsolete design altmodisches Design\obsolete law nicht mehr gültiges Gesetz\obsolete method überholte Methode\obsolete word obsoletes Wort gehto become \obsolete veraltenrecord players are becoming \obsolete Schallplattenspieler kommen außer Gebrauch* * *['ɒbsəliːt]adjveraltet, überholt, obsolet (geh)* * *1. veraltet:become obsolete veralten2. BIOLa) zurückgeblieben, rudimentärb) fehlendobs. abk1. obscure2. observation3. observatory4. obsolete* * *adjectivebecome/have become obsolete — veralten/veraltet sein
* * *adj.abgenutzt adj.altmodisch adj.obsolet adj.rudimentär adj.veraltet adj.verbraucht adj.zurückgeblieben adj.überholt adj. -
6 date
I noun(Bot.) Dattel, dieII 1. noun1) Datum, das; (on coin etc.) Jahreszahl, diedate of birth — Geburtsdatum, das
have/make a date with somebody — mit jemandem verabredet sein/sich mit jemandem verabreden
go [out] on a date with somebody — mit jemandem ausgehen
4)2. transitive verbbe out of date — altmodisch sein; (expired) nicht mehr gültig sein
1) datieren3. intransitive verb1)date back to/date from a certain time — aus einer bestimmten Zeit stammen
2) (coll.): (become out of date) aus der Mode kommen* * *I 1. [deit] noun1) ((a statement on a letter etc giving) the day of the month, the month and year: I can't read the date on this letter.) das Datum2) (the day and month and/or the year in which something happened or is going to happen: What is your date of birth?) das Datum3) (an appointment or engagement, especially a social one with a member of the opposite sex: He asked her for a date.) die Verabredung2. verb1) (to have or put a date on: This letter isn't dated.) datieren2) ((with from or back) to belong to; to have been made, written etc at (a certain time): Their quarrel dates back to last year.) zurückgehen auf3) (to become obviously old-fashioned: His books haven't dated much.) veralten•- academic.ru/18499/dated">dated- dateline
- out of date
- to date
- up to date II [deit] noun(the brown, sticky fruit of the date palm, a kind of tree growing in the tropics.) die Dattel* * *date1[deɪt]I. nclosing \date letzter Terminat an early \date früh, frühzeitig\date of acquisition Erwerbszeitpunkt m, Anschaffungszeitpunkt m\date of expiration Verfalltag m, Verfallzeit f\date of maturity Verfalltag m, Verfallzeit fto be in \date food das Verfallsdatum [o ÖSTERR, SCHWEIZ meist Ablaufdatum] noch nicht haben, noch haltbar seinout of \date überholt, nicht mehr aktuell2. (the present)to \date bis jetzt/heuteup to \date technology auf dem neuesten Stand, SCHWEIZ a. à jour; fashion, style, slang zeitgemäß, SCHWEIZ a. à jourit's a \date! abgemacht!to make a \date sich akk verabredenshall we make it a \date? sollen wir es festhalten?to go out on a \date ausgehento have a \date with sb mit jdm verabredet sein, mit jdm abgemacht haben SCHWEIZII. vt1. (have relationship)2. (establish the age of)▪ to \date sth etw datierenthe expert \dated the pipe at 1862 der Experte datierte die Pfeife auf das Jahr 18623. (reveal the age of)▪ to \date sb jdn altersmäßig verratenyou went to Beach Boys concerts? that sure \dates you! du warst auf den Konzerten der Beach Boys? daran merkt man, wie alt du bist!▪ to \date sth etw datierenin reply to your letter \dated November 2nd,... unter Bezugnahme auf Ihren Brief vom 2. November... form; FINto \date a cheque forward einen Scheck vordatierenIII. viwe think our daughter is still too young to \date AM wir denken, unsere Tochter ist noch zu jung, um einen Freund zu haben2. (go back to)▪ to \date from [or back to] sth style auf etw akk zurückgehen; tradition von etw dat herrühren, aus etw dat stammendate2[deɪt]n Dattel f* * *I [deɪt]n(= fruit) Dattel f; (= tree) Dattelpalme f II1. n1) (= time of event) Datum nt; (= historical date) Geschichts- or Jahreszahl f; (for appointment) Termin mwhat's the date today? — der Wievielte ist heute?, welches Datum haben wir heute?
to fix or set a date ( for sth) — einen Termin (für etw) festsetzen
the band's UK tour dates are:... — die Band tritt an den folgenden Daten in Großbritannien auf:...
2) (on coins, medals etc) Jahreszahl fwho's his date? — mit wem trifft er sich?
his date didn't show up — diejenige, mit der er ausgehen wollte, hat ihn versetzt (inf)
I've got a lunch date today (with friend) — ich habe mich heute zum Mittagessen verabredet; (on business) ich muss heute Mittag an einem Arbeitsessen teilnehmen
2. vt1) (= put date on) mit dem Datum versehen; letter etc also datieren2) (= establish age of) work of art etc datieren3. vi1)to date back to — zurückdatieren auf (+acc)
to date from — zurückgehen auf (+acc); (antique etc) stammen aus
2) (= become old-fashioned) veraltenhe didn't date much when he was at school — in seiner Schulzeit ging er nur selten mit Mädchen aus
* * *date1 [deıt] s BOT1. Dattel f2. Dattelpalme fdate2 [deıt]A s1. Datum n, Tag m:what is the date today? der Wievielte ist heute?, welches Datum haben wir heute?;the “Times” of today’s date obs die heutige „Times“;the letter has no date on it der Brief ist undatiert2. Datum n, Zeit(punkt) f(m):of recent date neu(eren Datums), modern;at an early date (möglichst) bald3. Zeit(raum) f(m), Epoche f:of Roman date aus der Römerzeit4. Datum n, Datums-(u. Orts)angabe f (auf Briefen etc):date as per postmark Datum des Poststempels;date of invoice Rechnungsdatum5. WIRTSCH, JUR Tag m, Termin m:date of delivery Liefertermin;date of maturity Fälligkeits-, Verfallstag;fix a date einen Termin festsetzen6. WIRTSCHa) Ausstellungstag m (eines Wechsels)b) Frist f, Sicht f, Ziel n:at a long date auf lange Sicht7. Date n, Verabredung f, Rendezvous n, Treffen n:have a date with sb mit jemandem verabredet sein;have a dinner date zum Essen verabredet sein;make a date sich verabreden8. Date n (jemand, mit dem man verabredet ist):who is your date? mit wem bist du verabredet?9. heutiges Datum, heutiger Tag:four weeks after date heute in vier Wochen;to date bis heute, bis auf den heutigen Tag10. neuester Stand:a) veraltet, überholt,b) abgelaufen, verfallen;a) veralten,b) ablaufen, verfallen;up to date zeitgemäß, modern;bring up to date jemanden über den neuesten Stand informieren (on gen), Zahlen etc auf den neuesten Stand bringen, aktualisieren;11. pl Lebensdaten plB v/t1. datieren:the letter is dated July 3rd der Brief datiert oder trägt das Datum vom 3. Juli;date back zurückdatieren4. als überholt oder veraltet kennzeichnen5. einer bestimmten Zeit oder Epoche zuordnen6. a) sich verabreden mitC v/i1. datieren, datiert sein ( beide:from von)2. date from ( oder back to) stammen oder sich herleiten aus, seinen Ursprung haben oder entstanden sein in (dat)4. veralten, sich überleben5. miteinander gehen umgd. abk1. date2. daughter3. day4. deceased5. denarius, denarii pl, = penny, pence pl7. dieds.a. abk1. sex appeal* * *I noun(Bot.) Dattel, dieII 1. noun1) Datum, das; (on coin etc.) Jahreszahl, diedate of birth — Geburtsdatum, das
have/make a date with somebody — mit jemandem verabredet sein/sich mit jemandem verabreden
go [out] on a date with somebody — mit jemandem ausgehen
4)be out of date — altmodisch sein; (expired) nicht mehr gültig sein
2. transitive verbto date — bis heute. See also up to 4) 1) t 5)
1) datieren2) (coll): (make seem old) alt machen3. intransitive verb1)date back to/date from a certain time — aus einer bestimmten Zeit stammen
2) (coll.): (become out of date) aus der Mode kommen* * *n.Dattel -n f.Datum Daten n.Termin -e m.Verabredung f.Zeitangabe f.Zeitpunkt m. v.bis heute ausdr.datieren v. -
7 antiquate
-
8 obsolescent
adjective* * *[obsə'lesnt]- academic.ru/51059/obsolescence">obsolescence* * *ob·so·les·cent[ˌɒbsəˈlesənt, AM ˌa:b-]adj inv▪ to be \obsolescent im Begriff sein, zu veralten, außer Gebrauch kommen\obsolescent equipment technisch [fast] überholte Ausstattung* * *["ɒbsə'lesnt]adjallmählich außer Gebrauch kommendto be obsolescent — anfangen zu veralten; (machine, process etc) technisch (fast) überholt sein
* * *obsolescent adj (adv obsolescently)1. veraltend2. BIOL rudimentär, verkümmernd* * *adjective* * *adj.veraltend adj. -
9 obsolescence
ob·so·les·cence [ˌɒbsəʼlesən(t)s, Am ˌa:b-] nto fall into \obsolescence veralten -
10 exolesco
ex-olēsco, lēvī, lētum, ere (zu alo), I) auswachsen; nur im Partic. Perf. exolētus, a, um, ausgewachsen, erwachsen, gereift, mannbar, virgo, Plaut. fr. bei Prisc. 9, 54. – bes. im obszönen Sinne, v. mannbaren, zur Unzucht feilen jungen Leuten, der Buhlknabe, scortum, Plaut.: remiges, Buhlknaben als Ruderer, Tac.: exoleti et spadones, Suet.: scorta, exoleti, lupae, Cic. – II) verwachsen, vergehen, A) eig., v. Tieren, Plaut. Bacch. 1135: v. Pflanzen, Col. 2, 18, 3. Apul. met. 9, 32. – B) übtr.: 1) vergehen, verschwinden, imaguncula paene iam exolescentibus litteris hoc nomine inscripta, Suet. Aug. 7, 1. – 2) abkommen, aus der Gewohnheit-, aus der Mode kommen, verjähren, veralten, vergehen, schwinden, erlöschen, in Vergessenheit kommen, cum antiquitus instituta exolescerent, Tac.: quam turpi consensu deserta exoleverit disciplina ruris, Col.: ne vetustissima Italiae disciplina per desidiam exolesceret, Tac.: multa exempla maiorum exolescentia iam ex nostra civitate, Monum. Ancyr. 2, 12: vetus civitatis exoletusque mos, Suet. – exolescunt Graeci amictus, Tac.: cum memoria nostri exolevit (längst verklungen ist), Sen. – exoleta vetustate annalium exempla, Liv.: exoletae et reconditae voces, Suet. – cum patris favor hauddum exolevisset, Liv.: exoletum iam vetustate odium, Liv. – neutr. plur. subst., aut exoleta revocavit aut etiam nova instituit, Suet. Claud. 22. – / Perf.-Form exoluere bei Plaut. Bacch. 1135.
-
11 invetero
in-vetero, āvī, ātum, āre, alt werden lassen, I) im allg.: a) konkr. Objj.: caelestem aquam, Colum.: allium cepamque, Plin.: carnes, Plin.: ferendum sane fuerit inveterari vina, daß man W. alt werden lasse, Plin.: vinum, quod fumo inveterabatur, Acro Hor. – b) abstr. Objj.: α) im üblen Sinne, conglutinatio inveterata (alt gewordene, Ggstz. recens), Cic. de sen. 72. – β) im guten Sinne, zum Alten machen, inveteravi peregrinam novitatem, ich habe damit dem Fremden und Neuen die Gestalt des Alten gegeben, Curt. 10, 3 (12), 13. – II) prägn.: 1) veralten-, abkommen lassen, hāc versutiā et his artibus notitiam veri ac singularis dei apud omnes gentes inveteraverunt, Lact. 2, 16, 20. – 2) medial inveterari, einwurzeln, sich festsetzen, unveraltet bleiben, non tam stabilis opinio permaneret nec cum saeculis aetatibusque hominum inveterari potuisset, Cic. de nat. deor. 2, 5: quae (aetas) cum corporis robore ac viribus vigeat, animum esse inveteratum (sei der Mut zur andern Natur geworden, erstarkt) diutinā arte atque usu belli, Liv. 42, 11, 6: inveteratā cum gloriā tum etiam licentiā, Nep. Eum. 8, 2: oft Partiz. inveterātus, a, um, eingewurzelt, fest gewurzelt, seit Jahren bewährt, altgewohnt, amicitia, Cic.: prudentia, Liv.: ira, Cic.: invidia, Cic.: error, Cic., errores, Lact.: licentia, Suet.: inveteratum erga matrem obsequium, Tac.
-
12 senium
senium, iī, n. (senex), das (hohe) Alter, die Betagtheit als Altersschwäche, Entkräftung, I) eig. u. übtr.: a) eig.: senium et orbitas principis, Tac.: omni morbo seniove carere, Cic.: senio confectus, Suet.: anus quaedam curvata gravi senio, Apul.: curvata senio membra, Tac. – b) übtr., das Hinschwinden, Abnehmen, Verfallen, der Verfall, lunae, Plin.: lentae velut tabis, Liv.: senio proficiens vini eius vita, Plin.: famae, Veralten, Schwinden, Stat.: mundus se ipse consumptione et senio alebat sui, Cic.: passus enim est leges istas se tam immodico supplicio situ atque senio emori, als gleichs. vermodert außer Kraft traten u. ausstarben (= gänzlich in Vergessenheit gerieten), Gell. – II) meton.: 1) abstrakt: a) das finstere Wesen, der finstere Ernst, Camenae, Hor.: morum, Sen. poët. – b) der Verdruß, das Ärgernis, id illi senio est, Plaut.: tota civitas confecta senio est, Leidwesen, Cic. – c) die Trägheit, Sen. de ben. 7, 26, 4. Sil. 16, 14. – 2) konkret: a) der Alte, als Schmähwort, te, senium atque insulse sophista, Lucil.: illum, senium, Ter. – ohne gehässigen Nebenbegriff, aequabat senium, Sil. 8, 467. – b) alter Schmutz, Sil. 3, 20.
-
13 προ-παλαιόω
προ-παλαιόω, veralten lassen, Sp.
-
14 παρ-ακμάζω
παρ-ακμάζω, abnehmen an Blüthe, verblühen, veralten; τὸ μὲν τῆς ὥρας ἄνϑος ταχὺ δήπ ου παρακμάζει, Xen. Symp. 8, 14; κάλλος, 4, 17; vgl. οἱ παρηκμακότες, Mem. 4, 4, 23; οἱ πρεσβύτεροι καὶ παρηκμακότες vrbdt Arist. rhet. 2, 13; Pol. 6, 51, 5 setzt gegenüber ἡ μὲν Καρχηδὼν ἤδη τότε παρήκμαζεν, ἡ δὲ Ῥώμη μάλιστα τότ' εἶχε τὴν ἀκμήν; Plut. vrbdt es mit παρανϑέω, Caes. 69; auch von Leidenschaften, Brut. 21.
-
15 παρα-γηράω
παρα-γηράω (s. γηράω), veralten, altersschwach werden, ὥςπερ παραγεγηρακὼς ἢ παρανοίας ἑαλωκώς, Aesch. 3, 251; vgl. Poll. 2, 16.
-
16 παλαιόω
παλαιόω, alt machen, Sp.; – pass. alt werden; κηρὸς παλαιούμενος, Arist. H. A. 5, 32; οἶνος παλαιωϑείς, Ath. I, 27 b; daher veralten, τῷ τὸ ἀπιὸν καὶ παλαιούμενον ἕτερον νέον ἐγκαταλείπειν, Plat. Conv. 208 b; Tim. 59 c. – Wie antiquare, ein Gesetz abschaffen, N. T.; Plut. non posse 4.
-
17 κατα-γηράσκω
κατα-γηράσκω (s. γηράσκω), altern, alt werden; αἶψα γὰρ ἐν κακότητι βροτοὶ καταγηράσκουσιν Od. 19, 360; Hes. O. 93; Eur. Med. 124; καταγηράσομαι Ar. Equ. 1308; auch καταγηράσουσι, Plat. Legg. XII, 949 c; κατεγήρασαν Theaet. 202 d; als att. empfohlen καταγηρᾶναι, Ath. V, 190 e, wo noch καταγηράναι accentuirt ist; καταγεγηράκασιν Isocr. 10, 1; auch übertr., καταγηρασάντων τῶν ἀρχαίων νομίμων, veralten, bei Ath. XIV, 633 b.
-
18 ἀπο-παλαιόω
ἀπο-παλαιόω, veralten lassen, abschaffen.
-
19 ἀπο-γηράσκω
-
20 моральное старение
adjecon. moralisches Veralten
См. также в других словарях:
Veralten — Veralten, verb. reg. neutr. welches das Hülfswort seyn erfordert, durch Alter unbrauchbar, abgenutzt werden. Veralten, wie ein Kleid, Es. 50, 9. Ihre Kleider und Schuhe veralteten nicht, 5 Mos. 8, 4. Kap. 29, 5. Ein veralteter Greis. Die Hoffnung … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
veralten — V. (Mittelstufe) unmodern werden Beispiele: Auch moderne Verfahren veralten in kurzer Zeit. Seine Eltern haben veraltete Ansichten … Extremes Deutsch
veralten — ↑antiquieren … Das große Fremdwörterbuch
veralten — ↑ alt … Das Herkunftswörterbuch
veralten — ver|al|ten [fɛɐ̯ |altn̩], veraltete, veraltet <itr.; ist: von einer Entwicklung überholt werden, unmodern werden: Computer veralten schnell; eine völlig veraltete Technik. Syn.: sich ↑ überleben. * * * ver|ạl|ten 〈V. intr.; ist〉 1. nicht mehr … Universal-Lexikon
veralten — aus der Mode kommen, außer Gebrauch kommen, sich überleben, unmodern/unüblich werden, verstauben; (bildungsspr.): obsoleszieren; (abwertend): antiquieren. * * * veralten:unmodern/unüblichwerden·ausderMode/ausdemGebrauchkommen·abkommen+vergehen… … Das Wörterbuch der Synonyme
Veralten — senėjimas statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Atsiradimas dėl amžiaus žmogaus organuose ir organizmo sistemose pokyčių, ribojančių prisitaikymo galimybes, artinančių senatvę. Skiriamas ↑fiziologinis, ↑patologinis ir… … Sporto terminų žodynas
veralten — ver·ạl·ten; veraltete, ist veraltet; [Vi] meist etwas ist veraltet etwas ist nicht mehr auf dem neuesten Stand der Technik: Aufgrund der schnellen Entwicklung war mein Computer schon nach kurzer Zeit veraltet … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
veralten — ver|ạl|ten; veraltend; veraltet … Die deutsche Rechtschreibung
Veralten — 1. Es ist nicht ehe veraltet, dann lob vnd ehr. – Franck, I, 70a; Gruter, I, 35; Henisch, 815, 50; Egenolff, 331b; Simrock, 6540; Körte, 3931; Braun, II, 368. Lat.: Laus nova ubi oritur, etiam vetus amittitur. (Henisch, 815, 51.) 2. Es veraltet… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Obsoleszenz — Veralten; wirtschaftlich neben dem Nutzungsverschleiß Ursache für Abschreibungen sowie Einflussgröße bei Nutzungsvergleich (⇡ Kostenvergleich). Bewusst herbeigeführte O. führt zu verkürzter Lebensdauer von Gütern („Wegwerf Gesellschaft“) und zu… … Lexikon der Economics