Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

veita+e-m+e-ð

  • 121 GLÍKR

    * * *
    adj., mod. líkr; in old poems in alliteration the g is always sounded, e. g. glíkr er geira sækir | gunnsterkr …, Bjarn. 33; urðu-a it glíkir | þeim Gunnari, Gh. 3; glík skulu gjöld gjöfum, Hm. 45; Baldri glíkan bur, Ls.; but the vellum MSS. use both forms, though glík is more freq. in the older, líkr in the later; sometimes false readings arose, e. g. ólíkt ( unlike) hafa gört þeir menn, Bs. i. 140, where the sense requires glíkt, but the lower part of the g having been obliterated, the transcriber read it as o; or Fs. 22, where ugglikt ( suspicious) yields no meaning, and is to be read úglíkt (different, quite another thing): [Ulf. galeiks = ομοιος; A. S. gelîc; Engl. alike, like; O. H. G. glîk; mod. Germ. gleich; Swed. lik; Dan. lig]:—like, alike; with dat., sonr er feðr glíkari en dóttir, Eluc. 10; annarr atburðr varð enn þessum glíkr, Bs. i. 346; ekki því grjóti glíkt öðru er þar er, Eg. 142; því glíkt, as adv. such-like, in like manner, Post. 686 C. 2; lifði því líkara sem hann væri ílldýri, Ísl. ii. 481; fríðr sýnum ok mjök líkr föður sínum, Fms. i. 14, x. 265; ok er Kári öngum manni líkr, K. has no match, Nj. 265; skal ek eigi göra þik þeim líkastan er þú vill líkastr vera en þat er Óðinn, Sturl. i. 101; þat þótti mér líkara harmi en skaða, Ld. 126; landi líkari en fiski, Sks. 139; þá munu þit verða Guði lík, 503; svá sem þeir menn verða líkastir er tvíburar eru, Rb. 100; hnot eða myl, eða líkt, or the like, Edda 109; líkt ok ekki, like nothing, Gullþ. 54; er ok eigi líkt (i. e. it is beyond comparison) hvárt sannari er sú saga, eðr hin, Fms. viii. 1; cp. ok er þat úglíkt hvárt þú ferr í lofi mínu, eðr …, Fs. 22 (vide above):—at glíku (líku), adv. all the same, nevertheless; því at jarl hefir at líku líf várt, ef hann vill eptir því leita, Nj. 267; þykki mér þat at glíku, it seems to me all the same, Ísl. ii. 483: so in the phrase, leggja til líka, to settle; at þeir vildi allt til líka leggja með góðra manna ráði, Dipl. ii. 11; því-líkr, ‘that-like,’ such; ú-líkr, unlike; slíkr, qs. svá-líkr, such, Germ. solch = so like.
    II. metaph. likely, probable, Fs. 4; en þó er þat líkast at hann snúisk til várrar ættar, Nj. 38; þat er líkara at fyrir öðru þurfi ráð at göra, 261; þat er ok líkast at þeir komist þar at keyptu, Eg. 64; Björn segir þat líkast at hann mundi fara af landi á brott, 156; þat var líkara, Ísl. ii. 141: neut. líkt, likely; ok líkt at þér fylgi gipta, Fms. vi. 8; hann kallaði þá líkasta til slíkra íllbragða, 379; ok líkara at hann mundi koma í Þórarinsdal, Bjarn. 6l; þá þyki mér þat líkt, at …, Sks. 52.
    2. likely, promising, to the purpose; taka oss þar fari hverr sem líkast þykkir, Nj. 259; nær líkast væri til at veita atför jarli, Fms. i. 54; þá leituðusk þeir um hvar líkast var út at komask, Eg. 233; mér þykir eigi til líkt ( it looks not well) um ferð þeirra bræðra, Vígl. 25; sá hann eigi annan líkara útveg, Bs. i. 690; því at þeir sá þá sinn kost engan annan líkara, Fb. i. 405; kann vera at endirinn verði líkari ( better) en upphafit, Bs. ii. 64; at þat væri líkast til heilla sátta, Fms. iv. 139; til þeirrar stundar sem mér þyki nokkuru líkast at fram megi komask þetta eyrendi, 133.

    Íslensk-ensk orðabók > GLÍKR

  • 122 gröftr

    (gen. graftar and graftrar, dat. grefti and greftri), m.
    1) digging (vera at grefti);
    2) burial, interment; veita e-m gröft, to bury;
    3) tomb;
    * * *
    (and gröptr less correctly), m., gen. graftar, dat. grefti, the mod. with radical r in gen. and dat. graftrar, greftri, but acc. gröft (never gröftr); the ancients use both forms, graftrar, Eb. 176, Fms. vii. 174, viii. 236, x. 175, xi. 17; greftri, vi. 401; grefti, viii. 236, ix. 4; greftar, N. G. L. i. 345, 347, 368: [A. S. gräft]:—a digging; fauska-g., Landn. 303: engraving, Stj. 45.
    2. burial, Hom. 97, K. Þ. K. 24, passim (vide above): a tomb, Fms. xi. 307.
    COMPDS: graftardagr, graftarkirkja, graftarreitr, graftarstaðr, graftartíð.
    II. medic. matter (of a sore); whence graftar-kyli, n. a running sore; graftar-nagli, a, m. the core in a boil.

    Íslensk-ensk orðabók > gröftr

  • 123 guð-sifjar

    f. pl. [A. S. godsebi, whence Engl. gossip; O. H. G. gotsip; eccl. Lat. cognatio spiritualis]:—sponsorship; veita e-m guðsifjar, eiga, göra g. við e-n, Grág. i. 50, N. G. L. i. 16, 350, Nj. 235, Fms. i. 130, Fs. 115, Hkr. i. 220. guðsifja-spell, n. incestuous connection of god-relatives, Fr.

    Íslensk-ensk orðabók > guð-sifjar

  • 124 gylfra

    f.
    2) er þat helzt við orði, at gylfrum gangi vinittan, it is rumoured that your friendship is all gone to the dogs.
    * * *
    u, f. ( gylfa), an ogre, a beast, a she-wolf (?); skal þá reyna hvárt meira má veita mér Pétr postuli ok hinn Helgi Hallvarðr, eðr hón gylfra in Gautska er þú trúir á, Fms. viii. 308, v. l. (the others read kýfla):—in the phrase, ganga gylfrum, to ‘go to the dogs,’ er þat helzt við orði, at gylfrum gangi vináttan, it is rumoured that your friendship is all gone to pieces, Band. (vellum MS.), where the Ed., ok er þat hætt við orði, at úmerkiliga þykki verða, 12 new Ed.

    Íslensk-ensk orðabók > gylfra

  • 125 gæði

    from gá.
    * * *
    n. pl. good things, boons; hann sló öllu við því er til gæða var ( he spared no good things), at þeir mætti báðir göfastir af verða, Bs. i. 129, Fb. i. 434; þat eru mest gæði ( blessings) þeim er eptir lifa, Bs. i. 140:—wealth, profits, in trade, mikil gæði víns, hunangs, Sturl. i. 127; þeir höfðu þaðan mörg gæði í vínviði ok berjum ok skinna-vöru, Fb. i. 546; kaupferða ok atflutninga þeirra gæða sem vér megum eigi missa, Fms. i. 284; hann fann þar stórar kistur ok mart til gæða, Fs. 5: emoluments, mörg gæði önnur lagði Gizurr biskup til þeirrar kirkju bæði í löndum ok lausa-fé, Bs. i. 67; var hann (the brook) fullr af fiskum, … ráku þeir hann á brott, ok vildu eigi at hann nyti gæða þessa, Landn. 52; á kirkjan fugla, fiska ok allt þat er gæða er, í jörðu ok á, í þessu takmarki, Jm. 14; hafði hann þar mikinn ávöxt af sterkum trjám ok öðrum gæðum, Stj. 134; taka erfðir, ok þau gæði er því fylgja, Grág. i. 226; konungr vill þar veita í mót þau gæði af sínu landi, er menn kunna honum til at segja, Ó. H. 126; nema hann hafi keypt með öllum gæðum rekann af landinu, Grág. ii. 383; bað Skota-konungr hann fá þau gæði öll á Katanesi, er hann hafði áðr haft, Orkn. 388: so in the phrase, to buy a thing, með öllum gögnum ok gæðum, with scot and lot. gæða-lauss, adj. void of good things; of a country, barren, Fb. i. 539.

    Íslensk-ensk orðabók > gæði

  • 126 HAF

    * * *
    I)
    n. the sea, esp. the high sea, ocean; sigla (láta) í haf, sigla á haf út, to put to sea; hann dó í hafi, he died at sea.
    n. lifting (úlíkligr til hafs).
    * * *
    n. [Swed. haf; Dan. hav; formed from hefja, to lift; a Scandin. word, which seems not to occur in Saxon or Germ.]:—the sea, Hdl. 38; esp. the high sea, the ocean; sigla í (á) haf, láta í haf, to put to sea, Eg. 69, Nj. 4; fimm (sex) dægra haf, five ( six) days’ sail, Landn. 26; koma af hafi, to come off the sea, i. e. to land, Eg. 392; en haf svá mikit millum landanna, at eigi er fært langskipum, Hkr. i. 229; harm sigldi norðr í haf um haustið, ok fengu ofviðri mikit í hafi, Ó. H. 26; sigldi Þórarinn þá á haf út, 125; sigldu síðan á haf út þegar byr gaf, Eg. 125; en byrr bar þá í haf út, id.; en er sóttisk hafit, 126; liggja til hafs, to lie to and wait for a wind, Bs. i. 16; hann dó í hafi, he died at sea, Landn. 264; þeir vissusk jafnan til í hafinu, 56; veita e-m far um hafit, Eb. 196; tyrir austan mitt haf, beyond the sea (i. e. between Iceland and Scandinavia); en er inn sækir í fjörðinn þá er þar svá vítt sem mikit haf, Fms. vi. 296 (for the explanation of this passage see Aarböger for Nord. Oldk. 1868); útí fjarðar-kjapta þar til er haf tekr við, Bs. i. 482: in plur., ganga höf stór ór útsjánum inn í jörðina, Hkr. (begin.); út-haf, regin-haf, the ocean; Íslands-haf, the sea between Iceland and Norway, Fms. vi. 107, Band. 9; Grænlands-haf, the sea between Greenland and America, Fms. iv. 177; Englands-haf, the English Sea, i. e. the North Sea, between England and Norway, 329, x. 272, 398, xi. 201, Fær. 88; Írlands-haf, the Irish Sea, i. e. the Atlantic, Þorf. Karl. 390; Álanz-haf, the gulf of Bothnia, Orkn. (begin.); Sólundar-haf, the sea of the Sulin Island (Norway), Fms. x. 34, 122; Grikklands-haf, the Grecian Archipelago, vi. 134, 161, vii. 85, passim; Svarta-haf, the Black Sea, Hkr. i. 5, Fms. vi. 169; Jótlands-haf, the Cattegat, 264; Jórsala-haf, the sea of Jerusalem, i. e. the Mediterranean, x. 85, Fb. iii; Rauða-haf or Hafið Rauða, the ‘Red Sea,’ i. e. the Ocean (mythol.), nú heldr jörð griðum upp, en himininn varðar fyrir ofan, en Hafit Rauða fyrir utan, er liggr um lönd öll þau er vér höfum tíðendi af, Grág. i. 166; in mod. usage the Red Sea = Sinus Arabicus; Dumbs-haf, the Polar Sea, Landn.; Miðjarðar-haf, the Mediterranean; Atlants-haf, the Atlantic; Kyrra-haf, the Pacific (these three in mod. writers only).
    COMPDS: hafsafl, hafsauga, hafsbotn, hafsbrún, hafsflóð, hafsgeil, hafsgeimr, hafsmegin, hafalda, hafatt, hafbára, hafbylgja, haffugl, haffærr, hafför, hafgall, hafgerðingar, Hafgerðingadrápa, hafgjálfr, hafgola, hafgúfa, hafhallt, hafhrútr, hafíss, hafkaldr, hafkóngr, haflauðr, hafleið, hafleiði, hafleiðis, Hafliði, hafligr, hafnest, hafnýra, hafreið, hafrek, hafreka, hafrekinn, hafrekinn, hafrekstr, hafræðr, hafrœna, hafrœnn, hafsigling, hafsiglingarmaðr, hafskip, hafskíð, hafskrimsl, hafsleipnir, hafstormr, hafstrambr, hafstraumr, hafsúla, haftyrðill, hafvelktr, hafviðri, hafvillr, hafvillur, hafþrunginn.
    B. Lifting; hann hnykkir upp steininum, sýndisk flestum mönnum úlíkligr til hafs fyrir vaxtar sakir, Finnb. 324; cp. Grettis-haf, the lift of Grettir, of a heavy stone.
    II. beginning; upp-haf, principium.

    Íslensk-ensk orðabók > HAF

  • 127 hand-ganga

    u, f. surrender (cp. ganga á hönd e-m), also submission to one as liege-lord; veita e-m handgöngu, Ó. H. 97; þá varð ekki af handgöngu við konunga, 163, Róm. 124, 134.

    Íslensk-ensk orðabók > hand-ganga

  • 128 hending

    * * *
    (pl. -ar), f.
    1) catching; var í hendingum með þeim, they were near coming to close quarters;
    * * *
    f. a catching, in the phrase, var í hendingum með þeim, they came to close quarters, of pursuit, Sturl. ii. 66; varð hann skjótastr ok var þá í hendingum með þeim Sveini, Orkn. 336, Grett. 136 new Ed.
    2. adverb. hendingum, by chance; veita ansvör sem hendingum væri, Barl. 143; whence the mod. af hendingu, by hap, by chance, cp. Dan. hændelse = a chance, hap.
    II. metric. rhymes; the ancient double rhymes were both placed in the same line, so as to ‘catch’ one another: distinction is made between an aðal-henda ( a full rhyme) and a skot-henda ( a half rhyme), thus in Fast orðr skyli fyrða | fengsæll vera þengill,—‘orð fyrð’ are half rhymes, ‘feng þeng’ full rhymes; the first rhyming syllable in the verse (as orð feng) was called frum-hending, head-rhyme, the second (as fyrð þeng) viðr-hending, after-rhyme; if the head-rhyme (as feng in the second verse line above) was placed as the initial syllable it was called odd-hending, edge-rhyme; if in the middle (as orð in the first line), hlut-hending, chance-rhyme, see Edda (Ht.) 121, Skálda 178; the phrase jafnháfar hendingar refers to the final consonants, Fms. vi. 386, Skálda 190: end rhymes, as in mod. poetry, were called Run-henda (or Rím-henda?), but they are extremely rare in old poets: alternate end rhymes began to appear in the Rímur or Rhapsodies of the 14th century, and since that time in hymns;
    β. verses gener.; mælti hann (Odin) allt hendingum, svá sem nú er þat kveðit er skáldskapr heitir, Hkr. (Yngl. S.) 10: in mod. usage hending often means the line of a verse or stanza, and hence poët. verses; héðan fagna eg hendingar heim að senda yðr, Núm. 8. 8: names of metres, odd-hending, al-h., used differently from the old sense.
    COMPDS: hendingarlaust, hendingarorð, hendingaskipti.

    Íslensk-ensk orðabók > hending

Страницы

См. также в других словарях:

  • u̯(e)id-2 —     u̯(e)id 2     English meaning: to see; to know     Deutsche Übersetzung: “erblicken, sehen”     Grammatical information: (originally Aorist), Zustandsverbum u̯(e)idē(i) , nasalized u̯i n d , perf. u̯oid а “have seen, white”, whence die… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • Old Norse — dǫnsk tunga, dansk tunga ( Danish tongue ), norrœnt mál ( Norse language ) Spoken in Nordic countries, Scotland, Ireland, England and Wales, Isle of Man, Normandy, Vinland, the Volga and places in between …   Wikipedia

  • Domalde — In Norse mythology, Domalde, Dómaldi or Dómaldr (Old Norse possibly Power to Judge [1]) was a Swedish king of the House of Ynglings, cursed by his stepmother, according to Snorri Sturluson, with ósgæssa, ill luck . He was the son of Visbur.… …   Wikipedia

  • List of shopping centres in Norway — The first shopping centre in Norway was built in Bærum in 1953. New shopping centres came up in the 60s and the 70s, but the explosion of shopping malls didn t start before the end of the 80s when Kvadrat, City Syd and several other large malls… …   Wikipedia

  • Islenska — Isländisch (Íslenska) Gesprochen in Island Sprecher 300.000 Linguistische Klassifikation Indogermanisch Germanisch Skandinavisch Isländisch …   Deutsch Wikipedia

  • Isländisches Alphabet — Isländisch (Íslenska) Gesprochen in Island Sprecher 300.000 Linguistische Klassifikation Indogermanisch Germanisch Skandinavisch Isländisch …   Deutsch Wikipedia

  • Nordgermanische Religion — Als Nordgermanische Religion wird die Gesamtheit von Kulten und diesen zugrunde liegenden religiösen Vorstellungen verstanden, die in vorchristlicher Zeit im skandinavischen Raum verbreitet waren. Inhaltsverzeichnis 1 Hintergrund 2 Vorwikingische …   Deutsch Wikipedia

  • Íslenska — Isländisch (Íslenska) Gesprochen in Island Sprecher 300.000 Linguistische Klassifikation Indogermanisch Germanisch Skandinavisch Isländisch …   Deutsch Wikipedia

  • Nórdico antiguo — Norrøna tunga, Norræn tunga …   Wikipedia Español

  • Lehen — Lehen, zusammen gezogen Lehn, ein Wort, welches in einem doppelten Geschlechte gebraucht wird. I. In dem sächlichen Geschlechte das Lehen, des s, plur. ut nom. sing. 1) Im weitesten Verstande, ein jedes Ding, welches einem andern geliehen oder… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Twiete — Twie|te 〈f. 19; nddt.〉 Seitengässchen, schmaler Gang, Durchlass, z. B. zw. Gärten od. Hecken [<mnddt. twite „enges Gässchen“, westfäl. twite „Gang zwischen Gärtchen“; zu anord. þveita „hauen“, aengl. þwitan „schneiden“; Grundbedeutung:… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»