Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vastĭtas

  • 1 vastitas

    vāstitās, ātis, f. (vastus), die weite Leere, die Öde, Verödung, I) eig.: A) im allg.: iudiciorum vastitas et fori, Cic.: quae solitudo in agris esset, quae vastitas, Cic.: ne vastitatem et solitudinem mallent, quam etc., Tac.: cum ubique foeda vastitas esset, Eutr.: inter Aegyptum et Aethiopas arenarum inculta vastitas iaceat, Sen. – B) insbes., die Verödung durch Verwüstung, die Verheerung, Verwüstung, Italiam totam ad exitium et vastitatem vocare, Cic.: fugam ac vastitatem late facere, fliehen und weit u. breit eine Öde zurücklassen, Liv. hanc tantam vastitatem efficere, Cic.: tantam vastitatem in Sabino agro reddere, ut etc., Liv. – Plur., tantae vastitates funerum, Acc. tr. 175. – II) meton.: 1) der unermeßliche Umfang, die entsetzliche Größe, -Beschaffenheit, die Furchtbarkeit, Gräßlichkeit, solis, Plin.: pari vastitate beluae, Colum.: odoris, Plin.: vocis, entsetzliche Stimme, Colum. – v. Abstr., laboris, die furchtbare Größe, Colum.: scientiae rei rusticae, Colum. – u. konkr. = der Koloß, tanta vastitas, v. Elefanten, Plin. 8, 30. – 2) Plur. vastitates, die Verwüster, provinciarum vastitates, Cic. prov. cons. 13.

    lateinisch-deutsches > vastitas

  • 2 vastitas

    vāstitās, ātis, f. (vastus), die weite Leere, die Öde, Verödung, I) eig.: A) im allg.: iudiciorum vastitas et fori, Cic.: quae solitudo in agris esset, quae vastitas, Cic.: ne vastitatem et solitudinem mallent, quam etc., Tac.: cum ubique foeda vastitas esset, Eutr.: inter Aegyptum et Aethiopas arenarum inculta vastitas iaceat, Sen. – B) insbes., die Verödung durch Verwüstung, die Verheerung, Verwüstung, Italiam totam ad exitium et vastitatem vocare, Cic.: fugam ac vastitatem late facere, fliehen und weit u. breit eine Öde zurücklassen, Liv. hanc tantam vastitatem efficere, Cic.: tantam vastitatem in Sabino agro reddere, ut etc., Liv. – Plur., tantae vastitates funerum, Acc. tr. 175. – II) meton.: 1) der unermeßliche Umfang, die entsetzliche Größe, -Beschaffenheit, die Furchtbarkeit, Gräßlichkeit, solis, Plin.: pari vastitate beluae, Colum.: odoris, Plin.: vocis, entsetzliche Stimme, Colum. – v. Abstr., laboris, die furchtbare Größe, Colum.: scientiae rei rusticae, Colum. – u. konkr. = der Koloß, tanta vastitas, v. Elefanten, Plin. 8, 30. – 2) Plur. vastitates, die Verwüster, provinciarum vastitates, Cic. prov. cons. 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vastitas

  • 3 vastitas

    vastĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] état d'un lieu désert, solitude, dévastation, ravage, ruine. [st2]2 [-] vaste étendue (d'un lieu), vaste dimension (des objets).
    * * *
    vastĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] état d'un lieu désert, solitude, dévastation, ravage, ruine. [st2]2 [-] vaste étendue (d'un lieu), vaste dimension (des objets).
    * * *
        Vastitas, pen. cor. vastitatis, f. g. Colum. Grandeur excessive et passant mesure.
    \
        Vastitas. Cic. Destruction, Gast, Gastement.
    \
        Vastitas odoris. Plin. Grande et vehemente odeur.
    \
        Efficere vastitatem. Cic. Faire un gast du pais.

    Dictionarium latinogallicum > vastitas

  • 4 vastitas

    vastĭtas, ātis, f. [vastus], an empty place, a waste, desert.
    I.
    Lit.: te propter tot tantasque habemus vastitatis funerum, Att. ap. Non. 417, 12 (Trag. Rel. v. 175 Rib.):

    audistis, quae solitudo in agris esset, quae vastitas, quae fuga aratorum, quam deserta, quam inculta, quam relicta omnia,

    Cic. Verr. 2, 4, 5, § 114; so (with solitudo) Tac. A. 13, 55:

    judiciorum et fori,

    Cic. Brut. 6, [p. 1960] 21.—
    II.
    Transf. (acc. to vastus, II.).
    A.
    Desolation, devastation, ruin, destruction:

    cum caedem a vobis, vastitatem a templis, urbe, Italiā depellebam,

    Cic. Fl. 1, 1:

    Italiam totam ad exitium et vastitatem vocas,

    id. Cat. 1, 5, 12:

    vastitatem efficere,

    id. Pis. 35, 85:

    inferre vastitatem tectis atque agris,

    id. Har. Resp. 2, 3:

    ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret,

    Sall. J. 5, 2:

    vastitatem reddere,

    Liv. 3, 26, 2:

    et plus vastitatis hinc urbi secunda nostra fortuna faciet, quam adversa fecit?

    id. 5, 51, 3:

    fugam ac vastitatem late fecerunt,

    id. 8, 9, 12:

    protritis arboribus ac frugibus dira vastitas,

    Tac. H. 2, 70.—
    2.
    Trop., of persons:

    et has duplices pestis sociorum, publicanorum ruinas, provinciarum vastitates,

    destroyers, Cic. Prov. Cons. 6, 13.—
    B.
    Terrible size, hugeness, immensity, vastness (post-Aug.;

    but cf. vastus, II. B.): beluae pari vastitate,

    of like vast size, Col. 3, 8, 3:

    roborum Hercyniae silvae,

    Plin. 16, 2, 2, § 6; cf.:

    immensa aequorum,

    id. 3, praef. 1, §

    1: hostis formidandae vastitatis,

    Gell. 9, 13, 4:

    caeli,

    Plin. 2, 41, 41, § 110:

    solis,

    id. 2, 11, 8, § 49:

    odoris,

    id. 31, 6, 32, § 60:

    vocis,

    Col. 1, 9, 2. —
    2.
    Trop.:

    vastitas instantis laboris,

    the fearful magnitude, immensity, vastness, Col. 4, 18, 2:

    scientiae rei rusticae,

    id. 5, 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > vastitas

  • 5 vastitas

    vāstitās, ātis f. [ vastus ]
    1) пустынность, запустение (solitudo et v. T)
    2) опустошение, разорение
    3) громадность ( solis PM); громада (tanta v. Col)

    Латинско-русский словарь > vastitas

  • 6 vāstitās

        vāstitās ātis, f    [vastus], an empty place, waste, desert: in agris: iudiciorum et fori.—Desolation, devastation, ruin, destruction: totius Italiae: Italiam totam ad vastitatem vocas: vastitatem reddere, L.: fugam ac vastitatem late fecerunt, L. —Fig., of persons, a destroyer: provinciarum vastitates.
    * * *
    desolation; devastation

    Latin-English dictionary > vāstitās

  • 7 vastitas

    English-russian dictionary of physics > vastitas

  • 8 vastitas

    1) огромное расстояние (1. 4 C. Th. 15, 3). 2) опустошение: barbara vast. (1. 20 C. Th. 7, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > vastitas

  • 9 vastitas

    низина на поверхности планеты

    English-Russian astronomy dictionary > vastitas

  • 10 Опустение

    - vastitas;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Опустение

  • 11 Wüste

    Wüste, vastitas (das Wüstsein, die Öde). – solitudo (Einöde). – loca exusta solis ardoribus (eine von der Sonne ganz ausgedörrte Gegend). – regio deserta. loca deserta. auch bl. deserta, ōrum,n. pl. (von Menschen verlassene Gegend). – die W. Libyens, vastitas Libyae; deserta Libyae: eine Gegend in eine W. verwandeln, regionem ad solitudinem redigere; regioni vastitatem inferre; regionem vastare od. devastare.

    deutsch-lateinisches > Wüste

  • 12 congenitus

    congĕnitus, a, um né avec, congénital.    - pili congenitit, Plin. 11, 39, 94: les premiers poils.    - avec dat. roborum vastitas intacta aevis et congenita mundo, Plin. 16, 2, 2: chênes énormes, respectés par le temps et aussi anciens que le monde.
    * * *
    congĕnitus, a, um né avec, congénital.    - pili congenitit, Plin. 11, 39, 94: les premiers poils.    - avec dat. roborum vastitas intacta aevis et congenita mundo, Plin. 16, 2, 2: chênes énormes, respectés par le temps et aussi anciens que le monde.
    * * *
        Congenitus, penul. corr. Participium a Congigno. Plin. Né ensemble.

    Dictionarium latinogallicum > congenitus

  • 13 studium

    stŭdĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] application zélée, zèle, ardeur, soin.    - tantum studium tamque multam operam in aliqua re ponere, Cic. Fin. 1: mettre autant d'application, autant d'activité pour qqch.    - aliquid summo studio curāque discere, Cic. Fam. 4: apprendre qqch avec la plus grande ardeur et le plus grand soin.    - aliquid curare studio maximo, Plaut. Stich.: s'occuper de qqch avec le plus grand zèle.    - non eadem alacritate ac studio quo in pedestribus uti proeliis consuerant utebantur, Caes. BG. 4: ils n'avaient pas la même ardeur et le même entrain qu'ils avaient d'ordinaire lors des combats terrestres.    - laedere gaudes et hoc studio pravus facis, Hor. S. 1: tu prends plaisir à blesser et tu fais le mal avec empressement. [st1]2 [-] penchant pour qqch, goût, passion, volonté, désir ardent; passion politique.    - suo quisque studio maxime ducitur, Cic. Fin. 5: chacun se conduit avant tout d'après son goût personnel.    - sunt pueritiae certa studia, Cic. Sen.: l'enfance a ses goûts bien déterminés.    - Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur, Cic. Agr. 2: les Carthaginois étaient entraînés par l'amour du gain à l'amour du mensonge.    - de studiis partium disserere, Sall. J.: exposer en détail les luttes entre les partis.    - magis studia partium quam bona aut mala sua, Sall. J.: l'esprit de parti plutôt que leurs qualités ou leurs défauts. [st1]3 [-] penchant pour qqn, dévouement, affection, attachement, intérêt, sympathie, bienveillance; complaisance, partialité.    - studium erga (in) aliquem: dévouement à l'égard de qqn.    - studia in nos hominum, Cic. Att. 2: ma popularité.    - si te mea summa erga te studia parum mihi adjunxerint, Cic. Fam. 5: si mon très grand dévouement à ton égard ne t'a pas beaucoup lié à moi.    - studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall. J.: l'ardente affection des Numides pour Jugurtha.    - ne modica quidem studia plebis exarsere, Tac. 14: le peuple même ne se passionna pas un instant.    - ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret, Sall. J.: si bien que la guerre et la dévastation de l'Italie mirent fin aux discordes entre les citoyens.    - sine ira et studio, Tac. An. 1: sans colère ni complaisance.    - studium testium, Cic.: partialité des témoins.    - id cupiditate defendendae nobilitatis aut studio partium facere, Cic. Verr.: faire cela par le désir de défendre la noblesse ou par l'esprit de parti. [st1]4 [-] application d'esprit, étude, travail (littéraire ou scientifique); instruction; talent.    - studium juris, Cic.: étude du droit.    - studium litterarum, Cic.: étude des lettres.    - studia humanitatis, Cic.: connaissances humaines.    - studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, Hor.: il a consacré sept années aux études et a vieilli dans le souci des livres.    - omnia studia sua publicare, Tac. An. 16: faire jouir le public de tous ses talents. [st1]5 [-] profession, métier.    - studium histrionale, Tac.: le métier d'histrion. [st1]6 [-] C. Th. salle d'étude.
    * * *
    stŭdĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] application zélée, zèle, ardeur, soin.    - tantum studium tamque multam operam in aliqua re ponere, Cic. Fin. 1: mettre autant d'application, autant d'activité pour qqch.    - aliquid summo studio curāque discere, Cic. Fam. 4: apprendre qqch avec la plus grande ardeur et le plus grand soin.    - aliquid curare studio maximo, Plaut. Stich.: s'occuper de qqch avec le plus grand zèle.    - non eadem alacritate ac studio quo in pedestribus uti proeliis consuerant utebantur, Caes. BG. 4: ils n'avaient pas la même ardeur et le même entrain qu'ils avaient d'ordinaire lors des combats terrestres.    - laedere gaudes et hoc studio pravus facis, Hor. S. 1: tu prends plaisir à blesser et tu fais le mal avec empressement. [st1]2 [-] penchant pour qqch, goût, passion, volonté, désir ardent; passion politique.    - suo quisque studio maxime ducitur, Cic. Fin. 5: chacun se conduit avant tout d'après son goût personnel.    - sunt pueritiae certa studia, Cic. Sen.: l'enfance a ses goûts bien déterminés.    - Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur, Cic. Agr. 2: les Carthaginois étaient entraînés par l'amour du gain à l'amour du mensonge.    - de studiis partium disserere, Sall. J.: exposer en détail les luttes entre les partis.    - magis studia partium quam bona aut mala sua, Sall. J.: l'esprit de parti plutôt que leurs qualités ou leurs défauts. [st1]3 [-] penchant pour qqn, dévouement, affection, attachement, intérêt, sympathie, bienveillance; complaisance, partialité.    - studium erga (in) aliquem: dévouement à l'égard de qqn.    - studia in nos hominum, Cic. Att. 2: ma popularité.    - si te mea summa erga te studia parum mihi adjunxerint, Cic. Fam. 5: si mon très grand dévouement à ton égard ne t'a pas beaucoup lié à moi.    - studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall. J.: l'ardente affection des Numides pour Jugurtha.    - ne modica quidem studia plebis exarsere, Tac. 14: le peuple même ne se passionna pas un instant.    - ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret, Sall. J.: si bien que la guerre et la dévastation de l'Italie mirent fin aux discordes entre les citoyens.    - sine ira et studio, Tac. An. 1: sans colère ni complaisance.    - studium testium, Cic.: partialité des témoins.    - id cupiditate defendendae nobilitatis aut studio partium facere, Cic. Verr.: faire cela par le désir de défendre la noblesse ou par l'esprit de parti. [st1]4 [-] application d'esprit, étude, travail (littéraire ou scientifique); instruction; talent.    - studium juris, Cic.: étude du droit.    - studium litterarum, Cic.: étude des lettres.    - studia humanitatis, Cic.: connaissances humaines.    - studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, Hor.: il a consacré sept années aux études et a vieilli dans le souci des livres.    - omnia studia sua publicare, Tac. An. 16: faire jouir le public de tous ses talents. [st1]5 [-] profession, métier.    - studium histrionale, Tac.: le métier d'histrion. [st1]6 [-] C. Th. salle d'étude.
    * * *
        Studium, studii. Cic. Estude ou estudie et vehemente application de son esprit à quelque chose, Grande affection qu'on ha à faire quelque chose, soit bien ou mal, Entente.
    \
        Alacritas ac studium. Caesar. Grande affection.
    \
        Formae studium. Tibull. Le soing et cure qu'une femme ha de se faire belle et gente.
    \
        Lassus studio venandi. Ouid. De l'exercice de la chasse, Lassé de chasser et vener.
    \
        Agile studium. Stat. Exercitation à bien courir.
    \
        Fortia studia. Quintil. Exercices vertueux.
    \
        Puellare studium. Ouid. D'une pucelle qui est fort active à faire bouquets et chappeaulx de fleurs.
    \
        Virilia studia. Ouid. Exercices propres et convenants à l'homme.
    \
        Fundi studio incautus cecidit. Ouid. D'affection et haste, ou ardeur qu'il avoit de courir.
    \
        Anili studio celerare gradum. Virgil. Se haster autant que la diligence et ardeur de vieillesse peult porter.
    \
        Consurgunt studiis Teucri. Virgil. S'esmeuvent selon leurs affections et faveurs.
    \
        Fideli studio disposita dona. Lucret. Ordonnez fort soigneusement.
    \
        Inhaerere studio alicui. Ouid. Estre fort attentif à quelque chose.
    \
        Ponere studium alicuius rei. Horat. Delaisser.
    \
        Perenni studio seruatum odium. Sil. D'une affection et volunté perseverante.
    \
        Quibus militia in studio est. Cicero. Qui ont leur affection à la guerre.
    \
        Meos amicos, in quibus est studium, in Graeciam mitto. Cic. Qui ont cure et affection d'apprendre.
    \
        Literis tuis studium illius in salutem nostram facile perspexi. Cic. La bonne faveur ou volunté qu'il me porte.
    \
        Studium tuum erga me. Cicero. La bonne volunté que tu has envers moy.
    \
        Studium meum dignitatis tuae. Cic. La diligence et peine ou soing que je prens pour conserver ta dignité.
    \
        Studio alicuius aliquid habere. Cicero. Par le soing et diligence d'aucun.
    \
        Studium. Columel. Exercice.
    \
        Studia doctrinae. Cic. L'estude des lettres.
    \
        Consortes studii. Ouid. Compaignons d'estude.
    \
        Sacri studii communia foedera. Ouidius. Amitié qui est entre deux poetes.
    \
        Otii studiis florens. Virgil. Florissant en poesie.
    \
        Studia, pro Literarum studiis. Quintil. Estudes de lettres.
    \
        Efferor studio patres vestros videndi. Cic. J'ay grand desir de veoir voz peres.
    \
        Studio accusare. Cic. Par affection.
    \
        Fallens laborem studium. Ouidius. Le grand desir de gaigner le pris.
    \
        Syllanum scio quae dixerit, studio Reipub. dixisse. Sallust. D'amour et bonne volunté qu'il avoit à la Repub.
    \
        Quid ego de studiis dicam cognoscendi semper aliquid, aut discendi? Cic. Volunté ardente.
    \
        Scinditur incertum studia in contraria vulgus. Virgil. En diverses opinions.
    \
        Dissimili studio est. Terent. Il applique ailleurs son esprit.
    \
        Studio habere aliquid. Terentius. Faire quelque chose pour son plaisir.

    Dictionarium latinogallicum > studium

  • 14 vastitudo

    vastĭtūdo, ĭnis, f. [id.].
    I.
    = vastitas, II. A., ruin, destruction (ante-class.): Mars pater, te precor... ut tu morbos visos invisosque, viduertatem vastitudinemque, calamitates intemperiasque prohibessis, an old formula of prayer ap. Cato, R. R. 141, 2: quae vastitudo haec aut unde invasit mihi? Att. ap. Non. 184, 32 (Trag. Rel. v. 455 Rib.); Pac. ib. (Trag. Rel. v. 314 ib.).—
    * II.
    = vastitas, II. B., fearful size, hugeness, immensity:

    corporis,

    Gell. 5, 14, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > vastitudo

  • 15 inagitatus

    in-agitātus, a, um [ in + agito ]
    1) не приведённый в движение, невозмущённый ( vastitas maris remigio inagitata Sen)
    2) непотревоженный, необеспокоенный ( terroribus Sen)

    Латинско-русский словарь > inagitatus

  • 16 arena

    arēna (harēna), ae, f., der Sand, I) eig.: A) im allg.: fossicia, fluviatilis, marina, Vitr. u. Plin.: fervida, Curt.: cumulus arenae, Verg.: nigra, Schlamm, Verg.: aurosa, Goldsand, Lampr.: saxa globosa arenae immixta, Liv.: diducere summam arenam, Liv. – Plur., multae arenae, Sandgewühl, Verg.: arenae carae, der Goldsand des Paktolus, Ov.: arenae steriles, Curt.: putres arenae, Col.: semina arenis committere, Sen. – Sprichw., arenae mandare semina, den Samen in den Sand legen, d.i. etwas Fruchtloses beginnen, etwas in den Wind streuen, Ov. her. 5, 115 (vgl. trist. 5, 4, 48). – ex incomprehensibili pravitate arenae funis effici non potest, aus Häckerling kann man kein Seil machen, Col. 10. praef. § 4. – arena sine calce, Sand ohne Kalk nennt Kaligula den Seneka, weil seine Sätze ganz abgebrochen sind, weil er keine Perioden hat u. selbst um die Verbindung seiner kurzen Sätze sich wenig bekümmert (das Sprichw. hergenommen vom Sand, der ohne Kalk nicht bindet), Suet. Cal. 53, 2. – B) insbes., der feine Mörtel zum Abputz der Wände, Vitr.: caelum imum camerae arenā dirigere (abputzen), Vitr. – II) meton.: 1) eine Sandfläche, Sandstrecke, arenam aliquam aut paludes emere, Cic. agr. 2, 71: Plur. arenae, die Sandmassen, Sandstrecken, Sandflächen, die Sandwüste, arenarum cumuli, Suet. fr.: Literni arenae stagnaque, Liv.: arenarum inculta vastitas, Sen.: arenae nigrae, Prop.: arenae vix perviae, Tac.: auster arenas quasi maria agens, Mela: postquam inter arenas radices quoque et herbae defecerant, Sen. – 2) das Meeresufer, Gestade, die Küste, Phrygia, Ov.: optatā potiri arenā, Verg.: Plur., expositus peregrinis arenis, Ov. met. 11, 56. – 3) der (mit Sand bestreute) Kampfplatz des Amphitheaters, arena amphitheatri, Suet., u. bl. arena, Cic. Tusc. 2, 46, Suet. u.a.: im Zshg. auch der Kampf im Amphitheater selbst, der Gladiatorenkampf, ar. municipalis, Gladiatorenkämpfe in den Munizipalstädten, Iuven.: in arenam se dare, sich zum Kampfe darbieten, ICt.: promittere operas arenae, Tac.: operam arenae scaenaeque edere, Suet.: scaenae arenaeque devotus, Suet. – übtr., jeder Tummelplatz, Schauplatz für eine Tätigkeit, civilis belli, Flor. 4, 2, 18: in media urbe ac foro quasi arenā, Flor. 3, 21, 1: in arena mea, in meinem Fache, Plin. ep. 6, 12, 2: aestuat angustā rabies civilis arenā, Lucan. 6, 63. – / Die Schreibung harena oft in den besten Hoschrn. (s. zB. – Wagner Orthogr. Verg. p. 421) u. in Inschriften (zB. Corp. inscr. Lat. 3, 77 u. 6, 1763); vgl. Varr. b. Serv. Verg. Aen. 1, 172. Prob. Verg. georg. 1, 70. Charis. 103, 21. – Arch. Nbf. asena (hasena), Varr. LL. 7, 27. Placid. gloss. (V) 73, 10 (= (V) 108, 1).

    lateinisch-deutsches > arena

  • 17 iaceo

    iaceo, cuī, citūrus, ēre (Intr. zu iacio; eig. geworfen sein, dah.) liegen, sich gelagert haben (Ggstz. stare, stehen, pendēre, hangen), I) eig.: A) im allg.: a) v. leb. Wesen: iacere humi, Cic. u.a.: in gramine, Ov.: u. m. bl. Abl., viduo cubili, lecto, Ov.: silvis agrisque viisque corpora iacent, Ov.: quousque duro castrorum iacebis cubiculo, Sen. contr. 1, 8, 2. – ad alcis pedes, Cic.: sub arbore, Verg.: super corpus alcis, Ov.: per vias, Ov.: supina iacendi positio, das Liegen auf dem Rücken, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 10, 117. – v. Tieren, quem circa tigres... iacent, Ov.: vacca iacet et lente revocatas ruminat herbas, Ov.: pisces iacentes (= cubantes), gew. in der Tiefe der Gewässer ruhig liegende Plattfische, Halbfische, Colum. 8, 17, 9. – b) v. Lebl.: pernam... facito in aqua iaceat, Plaut.: in litore (v. einem Schiffe), Sen. rhet.: in collo od. bl. collo, b. Haaren, Ov. (vgl. capilli naturā vel arte iacentes, Sen.): iacent dispersa per agros sarcula, Ov.: venti, quidquid sabuli in campis iacet, converrunt, Curt.: pedamenta iacentia statuenda sunt, Colum.: lora iacentia, die entfallenen Zügel, Ov.: per quos (triginta dies) raro umquam nix minus quattuor pedes alta iacuit, Liv.

    B) insbes., 1) wie κεισθαι, ruhend liegen: a) v. Ruhenden, Schlafenden = liegen, ruhen, schlafen, in lecto, Cic.: in lectulo, Capit.: quid prosunt multa cubicula? in uno iacetis, Sen.: in antro Silenum somno videre iacentem, Verg. – gew. absol., ad quartam iaceo; post hanc vagor, Hor.: nam pransus iaceo, Catull.: custodes furtim transgressa iacentes, Tibull. – b) v. Speisenden = zu Tische liegen (gewöhnlich accumbere), Ov., Sen. u.a. (s. Heinsius Ov. her. 12, 179): cornu sinistro stibadii, Sidon. – c) v. Kranken = (krank) daniederliegen, krank sein, cura, ut valeas, ne ego, te iacente, bona tua comedam, Cic.: hic cum iaceret morbo confectus gravi rex urbis, Phaedr.: iacuit diu in sudore letali, Augustin.: graviter iacere, Plin. ep.: sine spe iacere, Sen.: tamquam in eodem valetudinario iacere, gleichsam in demselben Spital liegen (= an demselben Übel leiden), Sen. – d) v. Gefangenen, in carcere, Sen. contr. 1, 3, 2.

    2) zu Boden gestreckt daliegen: a) v. Besiegten = überwunden-, ohnmächtig daliegen, Arge, iaces, Ov.: per me iacet inclitus Hector, Ov.; vgl. Bach Ov. met. 1, 720. – b) von Leichnamen = unbeachtet-, unbegraben (da)liegen, istic nunc, metuende, iace! Verg.: tu iaces et in cadaveris similitudinem usque resoluta es, Ps. Quint. decl.; vgl. Burmann Phaedr. 1, 24, 10. – c) v. Toten = (tot) daliegen, rupto iacuit corpore, Phaedr.: et causa litis regibus Chryse iaces, Sen. poët.: vetito nudus iaciture sepulcro, Stat.: tu nisi caves, iacebis, wirst du ein Kind des Todes sein, Claud. Quadrig. fr.: von Gliedern Toter, artus morte iacent, liegen im Tode gestreckt, Lucr. – bes. von im Kampfe Gefallenen = liegen, gefallen-, umgekommen sein, pro patria, Ov.: ut proximi iacentibus (auf die Gefallenen) insisterent, Caes.: tot fortissimi viri, qui circa eum cumulati iacent, Liv.; vgl. Staveren Nep. Thras. 2, 6. Thiel Verg. Aen. 1, 99. Ruhnken Ov. her. 14, 2.

    3) v. Reisenden usw. = wo liegen bleiben = wo liegend verharren, in oppido aliquo mallem resedisse, quoad arcesserer... Brundisii iacere in omnes partes est molestum. Propius accedere quomodo... possum? Cic. ad Att. 11, 6, 2.

    4) übtr., wie κεῑσθαι: a) v. Örtl.: α) = liegen, gelegen sein, bes. v. niederwärts liegenden Örtl., terrae iacentes ad Hesperum, Plin.: locus iacet inter Apenninum et Alpes, Brut. in Cic. ep.: Asia iacet ad meridiem et austrum, Europa ad septentriones et aquilonem, Varro LL.: iacet inter eos (saltus) campus, Liv.: inter Aegyptum et Aethiopas arenarum inculta vastitas iacet, Sen.: castra Punica ac Romana inter iacebat campus, Liv. (vgl. interiaceo): urbes in campis iacent, Iustin.: absol., despiciens terras iacentes (die untenliegenden), Verg.; vgl. Benecke Iustin. 22, 5, 5. Thiel Verg. Aen. 1, 224. Drak. Sil. 12, 132. – v. Gewässern, aqua iacens infra libram maris, Plin. – übtr., v. Völkern, liegen = hausen, wohnen, haec gens iacet supra Ciliciam, Nep. – β) = ausgebreitet daliegen, sich erstrecken, hanc super in speculis summoque in vertice montis planities ignota iacet, Verg.: tantum campi iacet, Verg.: perpetua vallis iacet usque ad mare Caspium, Curt.: v. Gewässern, iacent inter eos (montes) solemque immania ponti aequora, Lucr. – γ) niedrig-, tief gelegen sein, iacentia (niedrigen) et plana Urbis loca, Tac.: u. so loca iacentia (Ggstz. loca edita), Sen.: domus depressa, caeca, iacens, Cic. fr. – δ) v. zerstörten Orten = in Schutt u. Trümmern liegen, cui nec arae patriae domi stant, fractae et disiectae iacent, Enn. fr. scen. 89: iacet Ilion ingens, Ov.; vgl. Ruhnken Ov. her. 1, 3. – ε) v. Gewässern, ruhig-, still liegen, iacet sine murmure pontus, Lucan.: stagna iacentis aquae, Lucan.: stagna iacentia, Sil.; vgl. Heinsius Sil. 5, 583. – b) v. Gewändern = schleppen, praeverrunt latas veste iacente vias, Ov.: nimium demissa iacent tibi pallia terrae, Ov. – c) v. Gliedern usw., herabliegen = gesenkt sein, tardā gravitate iacentes (gesenkten = schläfrigen) vix oculos tollens, Ov. – vultus attolle iacentes (kraftlos [im Tode] gesenkten), Ov.: u. so von einem Sterbenden, iacensque vultus languido obtutu stupet, Sen. poët.

    II) bildl., A) im allg.: dum timent ne aliquando cadant, semper iacent, Quint.: priora tempora in ruinis rei publicae nostrisque iacuerunt, waren vereinigt mit usw., Cic.: vide, quid narrent, ecquae spes sit denarii, an cistophoro Pompeiano iaceamus, durch pompejanische (leichtere) Cistophoren zu Schaden kommen, Cic. ad Att. 2, 6. § 2. – quae (invidia) quidem, ut omnia mortalia, infra tuam magnitudinem iacet, reicht nicht herauf bis zu deiner Gr., Tac. ann. 14, 54: Marii, Sullae etc. infra Pallantis laudes iacebunt, werden weit zurückstehen hinter usw., Plin. ep. 8, 6, 2: nobilitas sub amore iacet, steht der L. nach, Ov. her. 4, 161.

    B) insbes.: 1) gleichs. in einen Zustand versunken liegen, versunken sein, von Menschen, in amore, Lucr.: in maerore, Cic.: in oblivione, Cic. – v. Lebl., vita in tenebris et maerore iacet, Lucr.: in eodem silentio multa alia oratorum officia iacuerunt, lagen begraben, Cic.

    2) danieder-, zu Boden liegen, a) v. denen, die aller Macht u. alles Ansehens im Staate beraubt sind = niedergedrückt-, ohnmächtig-, machtlos sein, α) übh.: iacere (sei in der Volksgunst gesunken) Caesarem offensione populari, Cic.: non modo extollere iacentem, sed etiam amplificare eius pristinam dignitatem, Cic.: ab hoc igitur viro quisquam bellum timet, qui in pace iacere, quam in bello vigere maluit? quamquam ille numquam iacuit; erat enim in desiderio civitatis, in ore, in sermone omnium, Cic.: per se afflictum et iacentem, Cic.: si iacens tecum ageret, Cic.: si magnus vir cecĭdit, magnus iacuit, Sen.: ille potens, alii, sordida turba, iacent, Ov.: pauper ubique iacet, ist überall verachtet, Ov. – dah. β) bes. von solchen, die sich um ein Staatsamt bewerben, aber ohne Aussicht auf einen günstigen Erfolg sind = nicht emporkommen können, aller Aussicht beraubt-, hoffnungslos sein, alles Vertrauen verloren haben, videsne tu illum tristem (sc. candidatum)? iacet, diffidit, abiecit hastas, Cic.: C. Marius cum a spe consulatus longe abesset et iam septimum annum post praeturam iaceret, hoffnungslos hingebracht hatte, Cic. – u. γ) von Dingen, die unbeachtet-, vernachlässigt liegen od. -bleiben, im argen liegen, hintangesetzt werden, nicht in Aufnahme kommen, dominetur (falsa invidia) in contionibus, iaceat in iudiciis, Cic.: philosophia iacuit usque ad haue aetatem, Cic.: iacent ea semper, quae improbantur, Cic.: iacent beneficia Nuculae, friget patronus Antonius, Cic. – nomen iacet in adversariis, steht unbeachtet (= ist in das Hauptbuch noch nicht eingetragen), Cic.: so auch quomodo tibi tanta pecunia iacet? Cic. – b) v. Mutlosen = niedergedrückt-, zu Boden gedrückt sein, Cnaeus noster ut totus iacet? non animus est etc., Cic.: scias me ita dolere, ut non iaceam, Cic.: amici est... niti et efficere, ut amici iacentem (niedergebeugten) animum excitet, Cic. – c) v. Pers.u. Behauptungen, die widerlegt worden sind = zu Boden liegen, zusammenstürzen (s. Garatoni Cic. Mil. 18. p. 222 sq.), iacent hi suis testibus, Cic.: iacet igitur tota conclusio, Cic.: iacet omnis ratio Peripateticorum, Cic. – d) v. Dingen, die lässig od. gar nicht mehr betrieben werden, wie unser daniederliegen = ins Stocken geraten sein, ganz aufhören, ars tua iacet, Ov.: iacebit opera fabrilis, Sen.: iudicia iacebant, Cic.: omnis hic dilectus iacet, Cic.: iustitia vacillat vel iacet potius omnesque eae virtutes, quae etc., Cic.: virtutem iacere, es sei rein aus mit der T., Cic. – e) dem Werte nach niedrig stehen, iacent pretia praediorum, Cic.: nunc ista omnia iacere puto propter nummorum caritatem, Cic.: so auch agri iacent, Petron.

    3) ungebraucht daliegen, a) v. Worten = zu freiem Gebrauche vorliegen, zu Gebote stehen (verba) iacentia sustulimus e medio, Cic. de or. 3, 177. – b) von Kapitalien, ne pecuniae otiosae iaceant, Plin. ep. 10, 64 (62), 1. – c) von herrenlosem Gute = ohne Besitzer-, herrenlos sein, ne bona iaceant, ICt.: hereditas iacet, ICt.

    4) matt daliegen = matt-, schläfrig-, dämisch usw. sein, probus (puer)ab illo segni et iacente plurimum aberit, Quint.: si modo ita exploratā aure homo sit, non surdā nec iacenti, Gell.: ut sonis turn placidis tum citatis aut demissam iacentemque (schleppende) orationem eius erigeret (um den schwachen u. schleppenden Redeton zu beleben), aut ferocientem saevientemque cohiberet, Gell.: nervorum sine sensu iacentium torpor, der gefühllosen u. ertöteten N., Sen. – / Partiz. Fut. iacitūrus, Stat. Theb. 7, 777 (wo Vok. iaciture).

    lateinisch-deutsches > iaceo

  • 18 inagitatus

    inagitātus, a, um (in u. agito), unbewegt, inagitata remigio vastitas (maris), Sen. suas. 1. § 2: nec (tellus) potuerit imbres inagitata transmittere, Sen. nat. qu. 3, 11, 5. – übtr., unbeunruhigt, inagitati terroribus, Sen. ep. 75, 17.

    lateinisch-deutsches > inagitatus

  • 19 incultus [1]

    1. in-cultus, a, um, unbearbeitet, I) eig.: A) unangebaut, unkultiviert, locus (Ggstz. locus cultus od. consitus), Cic. u. Quint.: ager (Ggstz. cultus), Varro LL. u. Cic.: regio, Cic.: via, ungebahnter, Cic.: arenarum vastitas, Sen.: trames, einsamer, Prop.: quid incultius oppidis? Cic. – subst., inculta, ōrum, n., unangebaute-, öde Stätten, Einöden (Ggstz. culta), Verg. Aen. 1, 308. Liv. 27, 8, 18. Vulg. Ezech. 36, 36: m. Genet., inculta itinerum, Plin. 25, 87: Apennini inculta, Ambros. epist. 39, 3. – B) ungeschmückt, ungeordnet, ungepflegt, verwildert, vernachlässigt im Äußern, comae, Ov.: so auch canities, Verg.: genae, Ov.: inculto hoc sub corpore, unter der rauhen Außenseite, Hor. – homines intonsi et inculti, Liv.: equus, ungeschirrt (ohne Zügel u. Satteldecke), Lucan. – II) übtr., ungebildet, ohne Bildung, ungehobelt, mit dem Weltton unbekannt, ungeschlacht, verwildert, roh, ingenium, Hor.: indocti incultique, Sall.: Gaetuli asperi incultique, Sall.: homo, ut vitā, sic oratione durus, incultus, horridus, Cic.: mores, Sall.: inculta atque rusticana parsimonia, Cic.: versus, ungefeilte, Hor.

    lateinisch-deutsches > incultus [1]

  • 20 inhospitalis

    in-hospitālis, e, I) unwirtlich, ungastlich, Scytharum vastitas, Varro sat. Men. 426: Caucasus, Hor. epod. 1, 12: Pontus, Phaedr.: Syrtes, Ps. Quint. decl.: litus, Plin. pan.: übtr., duritia, von einem Baume, der die Einpfropfung nicht annimmt, Plin. – II) meton., ungastlich = gegen das Recht der Gastfreundschaft verstoßend, feritas, Plin. 6, 1.

    lateinisch-deutsches > inhospitalis

См. также в других словарях:

  • Vastitas — (pluriel vastitates) est un mot d origine latine désignant une vaste étendue désolée. La racine de ce mot est « vasto », ce qui signifie vide. Il n existe qu une seule formation de ce type dans tout le système solaire : il s agit… …   Wikipédia en Français

  • Vastitas Borealis — ist die große Ebene oben auf dem Bild der topographischen Karte. Vastitas Borealis (vastitas, Latein, großes Flachland; borealis, Latein, nördlich) ist die größte Flachebene auf dem Planeten Mars. Sie befindet sich in den nördlichen Breitengraden …   Deutsch Wikipedia

  • Vastitas Borealis — Vastitas Borealis, photographié par la sonde Phoenix en 2008. Les motifs polygonaux sont liés au pergélisol. Vastitas Borealis est une région sans relief et très étendue de la planète Mars au sein de laquelle se trouve la calotte polaire nord. Il …   Wikipédia en Français

  • Vastitas Borealis — Not to be confused with North Polar Basin (Mars). Vastitas Borealis is the large low elevation area surrounding 70°N. Vastitas Borealis (Latin, northern waste [1]) is the largest lowland region of Mars. It is in the northerly latitu …   Wikipedia

  • Vastitas Borealis — Mapa topográfico de Marte. Vastitas Borealis es la inmensa zona de tierras bajas que domina el hemisferio norte. Vastitas Borealis es la llanura más grande del planeta Marte. Vastitas Borealis se encuentra situada en las latitudes más… …   Wikipedia Español

  • Vastitas Borealis — ▪ region, Mars  nearly level lowland plain that surrounds the north pole of the planet Mars and extends southward to about latitude 50°. The plain lies 4–5 km (2.5–3 miles) below the planet s mean radius. In some places it is characterized by… …   Universalium

  • vastitas — An empty space; a waste. See de vasto …   Ballentine's law dictionary

  • Borealis-Bassin — Vastitas Borealis ist die große Ebene oben auf dem Bild der topographischen Karte. Vastitas Borealis (vastitas, Latein, großes Flachland; borealis, Latein, nördlich) ist die größte Flachebene auf dem Planeten Mars. Sie befindet sich in den… …   Deutsch Wikipedia

  • Borealis-Becken — Vastitas Borealis ist die große Ebene oben auf dem Bild der topographischen Karte. Vastitas Borealis (vastitas, Latein, großes Flachland; borealis, Latein, nördlich) ist die größte Flachebene auf dem Planeten Mars. Sie befindet sich in den… …   Deutsch Wikipedia

  • Vasistas Borealis — Vastitas Borealis Vastitas Borealis, photographié par la sonde Phoenix en 2008. Les motifs polygonaux sont liés au permafrost. Vastitas Borealis (en latin vaste étendue du nord) est un vastitas qui entoure le pôle nord de la planète Mars. La… …   Wikipédia en Français

  • vastità — {{hw}}{{vastità}}{{/hw}}s. f. Caratteristica di ciò che è vasto; SIN. Spaziosità …   Enciclopedia di italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»