Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

variorum

  • 1 variorum

    vario·rum
    [ˌveərɪˈɔ:rəm, AM ˌveriˈ-]
    I. n von verschiedenen Autoren kommentierte Ausgabe
    II. adj attr, inv
    * * *
    variorum [ˌveərıˈɔːrəm; US auch -ˈəʊ-] s auch variorum edition Ausgabe mit kritischen Anmerkungen verschiedener Kommentatoren od mit verschiedenen Lesarten:

    English-german dictionary > variorum

  • 2 variorum

    vario·rum [ˌveərɪʼɔ:rəm, Am ˌveriʼ-] n
    von verschiedenen Autoren kommentierte Ausgabe adj
    attr, inv

    English-German students dictionary > variorum

  • 3 arca

    arca, ae, f. (Stamm ARC, wov. auch arceo), I) ein Behältnis zum Verschließen, der Kasten, die Kiste, Lade, 1) im allg.: vestiaria, Cato: ex illa olea arcam esse factam eoque conditas sortes, Cic.: arca ingens variorum venenorum plena, Suet. – 2) insbes.: a) die Totenlade, der Sarg, operculum arcae, Liv.: arca lapidea, Liv.: angustis eiecta cadavera cellis conservus portanda locabat in arca, Hor. – b) der große, mit Metall beschlagene Geldkasten, worin die Reichen ihr Geld verwahrten u. den sie sich von Sklaven auf das Forum od. zu Spielbanken nachtragen ließen, um Geschäfte zu machen, od. die Kasse beim Wechsler (auf dem Forum) zu deponieren, die Kasse, Schatulle (hingegen sind loculi, crumena kleinere Geldkassen, wie sacculus das Geldsäckchen der Armen; vgl. die Auslgg. zu Iuven. 10, 25 u. 14, 259), arca aerata, ferrata, Iuven.: alienā arcā, auf fremde Unkosten, Iuven.: multum differt, in arcane positum sit argentum, an in tabulis debeatur, Cic.: mihi plaudo ipse domi, simulac nummos contemplor in arca, Hor. – meton., die Kasse = das Geld im Kasten, arcae nostrae confidito, Cic.: ex arca domoque od. domo ex arca numerare pecuniam, auf der Stelle bar bezahlen (Ggstz. de mensae scriptura absolvere), Donat. ad Ter.: später bes. auch die kaiserliche Kasse, arca fisci, Lampr.: die Staatseinkünfte, kaiserl. Revenüen, frumentaria, ICt.: vinaria, Symm. – II) von allem, was die Form eines Kastens hat: 1) die Arche Noahs, Lact. 2, 13, 2. Sulp. Sev. chron. 1, 3, 2. Vulg. genes. 6, 14 sqq. u.a., vollst. arca Noë, Gromat. vet. 373, 6. – 2) die Bundeslade, Sulp. Sev. chron. 1, 30, 4; 1, 31, 3. Vulg. exod. 25, 10 sqq. u.a.: vollst. arca foederis, Vulg. deut. 10, 8; 31, 9 u.a., u. testamenti, Tert. adv. Marc. 4, 12. Gromat. vet. 373, 4. Vulg. 4. Esdr. 10, 22, u. arca domini, Vulg. Ios. 4, 4 u.a., u. arca dei, Sulp. Sev. 1, 37, 4. Vulg. 1. Sam. 3, 3 u.a. – 3) eine kleine, enge Gefangenenzelle, der Kasten, Cic. Mil. 61: arcae robustae, Paul. ex Fest. 264, 12. – 4) die Wasserlade in der Wasserorgel, Vitr. 10, 8 (13), 1 sqq. – 5) Sammelkasten des Wassers, Wasserfang, Vitr. 6, 3, 2. – 6) ein viereckiges Grenzzeichen, Gromat. vet. 227, 14 u.a.

    lateinisch-deutsches > arca

  • 4 cognitus [2]

    2. cōgnitus, Abl. ū, m. (cognosco), das Kennenlernen, multarum civitatum obitu et variorum populorum cognitu summas adeptus virtutes, Apul. met. 9, 13.

    lateinisch-deutsches > cognitus [2]

  • 5 miscelliones

    mīscelliōnēs appellabantur, qui non certae sunt sententiae, sed variorum mixtorumque iudiciorum sunt, Paul. ex Fest. 123, 7.

    lateinisch-deutsches > miscelliones

  • 6 pubesco

    pūbēsco, buī, ere (Inch. v. pubeo) = ἡβάσκω, I) mannbar werden, ins Jünglingsalter-, erste Mannesalter treten, zum männlichen Alter heranwachsen, A) eig.: Hercules, cum primum pubesceret etc., Cic.: si alter eorum pubuerit, ICt. – vixdum aetate pubescente, Val. Max.: ille iam pubescentis aetatis, Firm. math.: pubescentibus annis, Petron. – B) übtr., heranwachsen, heranreifen, quae terra gignit, maturata pubescunt, Cic.: ut omnia floreant et in suo quaeque genere pubescant, Cic.: pubescere leto (v. Vogel Phönix), jung werden, Claud.: pubescentibus radiis (der Sonne), völlig scheinen, Claud.: pubescente vere, mit Eintritt des Fr., Amm. 27, 5, 2. – II) insbes., die äußeren Zeichen der Mannbarkeit-, die Scham- u. bes. die Barthaare bekommen, behaart werden, A) eig.: molli pubescere veste, mit dem weichen Haare der Mannbarkeit sich bekleiden, Lucr.: pubescunt malae, Val. Flacc. – B) übtr., übh. mit etw. überzogen-, bekleidet werden, sich bekleiden, vites laetificae pampinis pubescere, Enn. fr.: prata pubescunt variorum flore colorum, Ov.: ex eis (uvis) duo genera lanugine et ipsa pubescunt, Plin. – / Nbf. pūbīsco, Ven. Fort. vit. S. Mart. 1, 50 codd. opt.

    lateinisch-deutsches > pubesco

  • 7 arca

    arca, ae, f. (Stamm ARC, wov. auch arceo), I) ein Behältnis zum Verschließen, der Kasten, die Kiste, Lade, 1) im allg.: vestiaria, Cato: ex illa olea arcam esse factam eoque conditas sortes, Cic.: arca ingens variorum venenorum plena, Suet. – 2) insbes.: a) die Totenlade, der Sarg, operculum arcae, Liv.: arca lapidea, Liv.: angustis eiecta cadavera cellis conservus portanda locabat in arca, Hor. – b) der große, mit Metall beschlagene Geldkasten, worin die Reichen ihr Geld verwahrten u. den sie sich von Sklaven auf das Forum od. zu Spielbanken nachtragen ließen, um Geschäfte zu machen, od. die Kasse beim Wechsler (auf dem Forum) zu deponieren, die Kasse, Schatulle (hingegen sind loculi, crumena kleinere Geldkassen, wie sacculus das Geldsäckchen der Armen; vgl. die Auslgg. zu Iuven. 10, 25 u. 14, 259), arca aerata, ferrata, Iuven.: alienā arcā, auf fremde Unkosten, Iuven.: multum differt, in arcane positum sit argentum, an in tabulis debeatur, Cic.: mihi plaudo ipse domi, simulac nummos contemplor in arca, Hor. – meton., die Kasse = das Geld im Kasten, arcae nostrae confidito, Cic.: ex arca domoque od. domo ex arca numerare pecuniam, auf der Stelle bar bezahlen (Ggstz. de mensae scriptura absolvere), Donat. ad Ter.: später bes. auch die kaiserliche Kasse, arca fisci, Lampr.: die Staatseinkünfte, kai-
    ————
    serl. Revenüen, frumentaria, ICt.: vinaria, Symm. – II) von allem, was die Form eines Kastens hat: 1) die Arche Noahs, Lact. 2, 13, 2. Sulp. Sev. chron. 1, 3, 2. Vulg. genes. 6, 14 sqq. u.a., vollst. arca Noë, Gromat. vet. 373, 6. – 2) die Bundeslade, Sulp. Sev. chron. 1, 30, 4; 1, 31, 3. Vulg. exod. 25, 10 sqq. u.a.: vollst. arca foederis, Vulg. deut. 10, 8; 31, 9 u.a., u. testamenti, Tert. adv. Marc. 4, 12. Gromat. vet. 373, 4. Vulg. 4. Esdr. 10, 22, u. arca domini, Vulg. Ios. 4, 4 u.a., u. arca dei, Sulp. Sev. 1, 37, 4. Vulg. 1. Sam. 3, 3 u.a. – 3) eine kleine, enge Gefangenenzelle, der Kasten, Cic. Mil. 61: arcae robustae, Paul. ex Fest. 264, 12. – 4) die Wasserlade in der Wasserorgel, Vitr. 10, 8 (13), 1 sqq. – 5) Sammelkasten des Wassers, Wasserfang, Vitr. 6, 3, 2. – 6) ein viereckiges Grenzzeichen, Gromat. vet. 227, 14 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arca

  • 8 cognitus

    1. cōgnitus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (cognosco), bekannt, erkannt, dah. auch bewährt, erprobt, res cognitae, Cic.: homo virtute cognitā, Cic.: multarum rerum experientiā cogniti, Tac.: populo bene cognitus, Treb. Poll. – sed magis hoc, quo sunt cognitiora (mala nostra), gravant, Ov. trist. 4, 6, 28: quanta sit herbarum potentia, nulli quam mihi cognitius, Ov. met. 14, 15: tibi haec fuisse et esse cognitissima ait phaselus, Catull. 4, 14.
    ————————
    2. cōgnitus, Abl. ū, m. (cognosco), das Kennenlernen, multarum civitatum obitu et variorum populorum cognitu summas adeptus virtutes, Apul. met. 9, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cognitus

  • 9 miscelliones

    mīscelliōnēs appellabantur, qui non certae sunt sententiae, sed variorum mixtorumque iudiciorum sunt, Paul. ex Fest. 123, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > miscelliones

  • 10 pubesco

    pūbēsco, buī, ere (Inch. v. pubeo) = ἡβάσκω, I) mannbar werden, ins Jünglingsalter-, erste Mannesalter treten, zum männlichen Alter heranwachsen, A) eig.: Hercules, cum primum pubesceret etc., Cic.: si alter eorum pubuerit, ICt. – vixdum aetate pubescente, Val. Max.: ille iam pubescentis aetatis, Firm. math.: pubescentibus annis, Petron. – B) übtr., heranwachsen, heranreifen, quae terra gignit, maturata pubescunt, Cic.: ut omnia floreant et in suo quaeque genere pubescant, Cic.: pubescere leto (v. Vogel Phönix), jung werden, Claud.: pubescentibus radiis (der Sonne), völlig scheinen, Claud.: pubescente vere, mit Eintritt des Fr., Amm. 27, 5, 2. – II) insbes., die äußeren Zeichen der Mannbarkeit-, die Scham- u. bes. die Barthaare bekommen, behaart werden, A) eig.: molli pubescere veste, mit dem weichen Haare der Mannbarkeit sich bekleiden, Lucr.: pubescunt malae, Val. Flacc. – B) übtr., übh. mit etw. überzogen-, bekleidet werden, sich bekleiden, vites laetificae pampinis pubescere, Enn. fr.: prata pubescunt variorum flore colorum, Ov.: ex eis (uvis) duo genera lanugine et ipsa pubescunt, Plin. – Nbf. pūbīsco, Ven. Fort. vit. S. Mart. 1, 50 codd. opt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pubesco

См. также в других словарях:

  • variorum — [ varjɔrɔm ] adj. inv. • 1842; n. m. « édition variorum » 1721; abrév. de la loc. lat. cum notis variorum scriptorum « avec les notes de plusieurs commentateurs » ♦ Didact. Édition variorum, avec des notes et des commentaires. ● variorum nom… …   Encyclopédie Universelle

  • Variorum — Va ri*o rum, a. [L., abbrev. fr. cum notis variorum with notes of various persons.] Containing notes by different persons; applied to a publication; as, a variorum edition of a book. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • variorum — 1728, Latin, genitive masculine plural of varius (see VARY (Cf. vary)), in phrase editio cum notis variorum an edition (especially of the complete works of a classical author) with notes of various commentators or editors. Use with reference to… …   Etymology dictionary

  • variorum — variȏrum m <indekl.> DEFINICIJA naziv koji je u 17. i 18. st. označavao tiskano djelo klasičnog autora popraćeno dopunama više komentatora ETIMOLOGIJA lat. editio cum notis variorum scriptorum: izdanje s bilješkama raznih pisaca …   Hrvatski jezični portal

  • variorum — [ver΄ē ôr′əm, var΄ē ôr′əm] n. [L, of various (scholars), gen. pl. of varius: see VARIOUS] 1. an edition or text, as of a literary work, containing notes by various editors, scholars, etc. 2. an edition of a work containing variant versions of the …   English World dictionary

  • variorum — I. noun Etymology: Latin variorum of various persons (genitive plural masculine of varius), in the phrase cum notis variorum with the notes of various persons Date: 1728 1. an edition or text with notes by different persons 2. an edition… …   New Collegiate Dictionary

  • VARIORUM — adj. inv. T. de Bibliographie , qui est une abréviation de cette phrase latine : Cum notis variorum scriptorum. Il s’emploie en parlant d’Auteurs latins imprimés avec des notes de plusieurs commentateurs. Une édition variorum. Un Horace variorum …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • Variorum — A Variorum is a work that collates all known variants of a text. It is a work of textual criticism, whereby all variations and emendations are set side by side so that a reader can track how textual decisions have been made in the preparation of… …   Wikipedia

  • variorum — /vair ee awr euhm, ohr /, adj. 1. containing different versions of the text by various editors: a variorum edition of Shakespeare. 2. containing many notes and commentaries by a number of scholars or critics: a variorum text of Cicero. n. 3. a… …   Universalium

  • variorum — (va ri o rom ) Se dit, par abréviation, au lieu de l expression latine cum notis variorum scriptorum, en parlant des auteurs imprimés avec des notes de plusieurs commentateurs. Édition variorum. ÉTYMOLOGIE    Lat. variorum, gén. plur. de varius,… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • variorum — /vɛəriˈɔrəm/ (say vairree awruhm) adjective 1. (of an edition, etc.) characterised by various versions of the text or commentaries by various editors: a variorum edition of Shakespeare. –noun 2. a variorum edition, text, etc. {Latin (ēditio cum… …  

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»