-
1 aufschneiden
aufschneiden, I) v. tr.insecare (einschneiden = einen Schnitt in etw. machen, z. B. cutem, corpora mortuorum). – incīdere (einschneiden = =einen tiefen Einschnitt in etw. machen u. so öffnen, z. B. ventrem: u. corpora mortuorum). – II) v. intr.gloriosius, magnificentius loqui (großsprecherisch reden). – gloriose mentiri (prahlerisch lügen). – de se gloriosius praedicare. insolentius se iactare (sich wichtig machen). – in maius extollere rem (eine Sache übertreiben). – Aufschneiden, das, iactatio (die Großsprecherei). – vaniloquentia (nichtige Prahlerei). – Aufschneider, homo gloriosus (Großsprecher). – homo vaniloquus (prahlerischer Lügner). – Aufschneiderei, die, s. Aufschneiden, das. – aufschneiderisch, gloriosus (ruhmredig, großsprecherisch). – vaniloquus (der lügt und prahlt). – Adv.gloriose (z. B. mentiri).
-
2 lügenhaft
lügenhaft, mendax (v. Pers.). – mendacio similis (einer Lüge ähnlich, v. Dingen). – fallax (betrügerisch). – vanus (windbeutelig, leer u. windig; beide auch v. Dingen); verb. vanus et mendax; vanus et fallax. – vaniloquus (mit leeren Worten aufschneidend, v. Pers., z.B. legatus). – falsus. fictus (falsch, erdichtet, v. Dingen). – Adv.falso; fallaciter. – l. prahlen, mentiri gloriose. – Lügenhaftigkeit, mendacii libīdo (Gelüst zur Lüge). – mentientium vanitas (Windbeuteleiender Lügenden). – vanitas (Windbeutelei übh.). – vaniloquentia (windige Auff chneiderei).
-
3 Windbeutel
Windbeutel, homo vanus od. vaniloquus (der leere Worte macht). – nebulo (der leeren Dunst vormacht). – nugator (der mit nichtigen Dingen aufschneidet). – die größten Windbeutel, maximae nugae. – Windbeutelei, vaniloquentia; vanitas.
См. также в других словарях:
vanilocuencia — ► sustantivo femenino Verbosidad inútil e insustancial. * * * vanilocuencia (del lat. «vaniloquentĭa») f. Locuacidad insustancial. * * * vanilocuencia. (Del lat. vaniloquentĭa). f. Verbosidad inútil e insustancial. * * * ► femenino Verbosidad… … Enciclopedia Universal
Vaniloquence — Va*nil o*quence, n. [L. vaniloquentia; vanus vain + loquentia talk, loqui to speak.] Vain or foolish talk. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
ванилоквенција — (лат. vaniloquentia) фалбаџиство, празен говор, дрдорење … Macedonian dictionary
ԸՆԴՈՒՆԱՅՆԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0774 Chronological Sequence: 8c, 13c գ. ματαιολογία vaniloquentia Բան սնոտի. դատարկաբանութիւն. փճախօսութիւն, փուճ կամ դատարկ խօսք. ... *Ի ձեռն քոյինդ իմաստութեան ուսեալ եղբարց՝ ըստգտցեն զընդունայնաբանութիւնս նոցա. Աթ. ՟Է:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՆԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0724 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c գ. κενολογία vaniloquentia. Սին եւ սնոտի բան. ունայնաբանութիւն. Փճախօսութիւն. *Այլոց եւս վնասէին սնաբանութեամբք: Որք սնաբանութեամբ բանիւք խոտորին ʼի կարգադրութեանց:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
vaniloqüência — s. f. Qualidade do que é vaníloquo. ‣ Etimologia: latim vaniloquentia, ae, tagarelice ♦ [Brasil] Grafia de vaniloquência antes do Acordo Ortográfico de 1990. ♦ Grafia em Portugal: vaniloquência … Dicionário da Língua Portuguesa
vaniloquência — |qüên| s. f. Qualidade do que é vaníloquo. ‣ Etimologia: latim vaniloquentia, ae, tagarelice … Dicionário da Língua Portuguesa
causerie — Causerie, f. penac. Est immodicité de language, Loquacitas, Linguacitas, s il se pouvoit dire, Stultiloquentia, Vaniloquentia … Thresor de la langue françoyse
parole — I. Parole, Verbum, Dictio, Dictum, Oratio, Locutio, Allocutio, Sermo, Vox. La parole d un autre, Oratio aliena. Parole ou escriture diligemment composée, par laquelle on entend prouvoir à l asseurance de quelque chose, Cautio. Parole qui… … Thresor de la langue françoyse
vain — Vain, m. Vuide, Vacuum, qui n a rien en soy. Vanus, Cassus, Inanis. Aucunement vain, et qui n est pas de grande importance, Subinanis. En vain, Incassum, Nequicquam. Liu. lib. 23. Frustra. pour neant. Un coup donné en vain, Vanus ictus. Prier en… … Thresor de la langue françoyse
vanilocuencia — (Del lat. vaniloquentĭa). f. Verbosidad inútil e insustancial … Diccionario de la lengua española