Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vīvidus

  • 1 vividus

    vividus vividus, a, um живой, полный жизни

    Латинско-русский словарь > vividus

  • 2 vividus

    vīvidus, a, um, Adi. (vivo), I) Leben zeigend, belebt, a) eig.: gemma (Knospe), Ov.: tellus, Ov.: corpus, Plin. ep. – b) übtr., von Bildwerken und Gemälden, lebend, lebenstreu, sprechend ähnlich, signa, Prop. 2, 31, 8: cera, Mart. 7, 44, 2: Martis imago, Claud. b. Get. 468. – II) prägn., voll Leben, voll Geist und Kraft, lebhaft, regsam, kräftig, feurig, vis animi, Lucr.: Umber (canis), Verg.: pectus, Liv.: ingenium, Liv. u. ingenia, Val. Max.: animus, Tac.: animi, Plin. pan.: virtus, Verg.: carmen, Mart.: odia, Tac.: senectus, Tac.: vivida et incorrupta eloquentia, Tac.: vividior sententia, Sen. rhet.: vividior spiritus, Val. Max.: merum vividius, feuriger, Mart.

    lateinisch-deutsches > vividus

  • 3 vividus

    vīvidus, a, um, Adi. (vivo), I) Leben zeigend, belebt, a) eig.: gemma (Knospe), Ov.: tellus, Ov.: corpus, Plin. ep. – b) übtr., von Bildwerken und Gemälden, lebend, lebenstreu, sprechend ähnlich, signa, Prop. 2, 31, 8: cera, Mart. 7, 44, 2: Martis imago, Claud. b. Get. 468. – II) prägn., voll Leben, voll Geist und Kraft, lebhaft, regsam, kräftig, feurig, vis animi, Lucr.: Umber (canis), Verg.: pectus, Liv.: ingenium, Liv. u. ingenia, Val. Max.: animus, Tac.: animi, Plin. pan.: virtus, Verg.: carmen, Mart.: odia, Tac.: senectus, Tac.: vivida et incorrupta eloquentia, Tac.: vividior sententia, Sen. rhet.: vividior spiritus, Val. Max.: merum vividius, feuriger, Mart.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vividus

  • 4 vīvidus

        vīvidus adj.    [VIV-], full of life, lively, vigorous, vivid: gemma, O.: bello Dextra, V.: pectus, L.—Fig., life-like: signa, Pr.
    * * *
    vivida, vividum ADJ
    lively, vigorous spirited lifelike

    Latin-English dictionary > vīvidus

  • 5 vividus

    vīvĭdus, a, um, adj. [vivo], containing life, living, animated (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. Fest. p. 376 Müll.).
    I.
    In gen. (very rare):

    tellus,

    Lucr. 1, 178.—
    B.
    Transf., of pictorial representations, true to the life, animated, spirited, vivid:

    signa,

    Prop. 2, 31 (3, 29), 8:

    cera,

    Mart. 7, 44, 2:

    imago,

    Claud. B. Get. 468 (cf.:

    vivi de marmore vultus,

    Verg. A. 6, 848).—Far more freq.,
    II.
    Pregn., full of life, lively, vigorous, vivid:

    corpus,

    Plin. Ep. 3, 1, 10:

    senectus,

    Tac. A. 6, 27:

    Umber (canis),

    Verg. A. 12, 753:

    dextra bello,

    id. ib. 10, 609:

    vis animi,

    Lucr. 1, 72; so,

    animi,

    Plin. Pan. 44, 6:

    ingenium,

    Liv. 2, 48, 3:

    pectus,

    id. 6, 22, 7:

    bello vivida virtus,

    Verg. A. 5, 754:

    odia,

    Tac. A. 15, 49:

    eloquentia,

    id. ib. 13, 42:

    epigrammata,

    Mart. 11, 42, 1.— Comp.:

    merum,

    Mart. 8, 6, 12:

    spiritus,

    Val. Max. 5, 1, ext. 1.— Adv.: vīvĭdē, vigorously (acc. to II.); in comp., Gell. 7, 3, 53; Amm. 30, 1, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > vividus

  • 6 vividus

    a, um [ vivo ]
    1) живой, полный жизни (gemma O— v. l.; corpus PJ; senectus T); (как) живой, одухотворённый ( signa Prp)
    2) оживляющий, животворный ( tellus Lcr)
    3) живой, пылкий, энергичный, деятельный (eloquentia T; animus PJ; ingenium, pectus L); стремительный ( impetus H); резвый, быстрый ( canis V); пламенный, острый ( odia T); шипучий, крепкий ( merum M)

    Латинско-русский словарь > vividus

  • 7 vividus

    -a/um adj A
    vif

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > vividus

  • 8 vividus

    , vivida, vividum (m,f,n)
      оживлённый, живой

    Dictionary Latin-Russian new > vividus

  • 9 vivide

    vīvidē [ vividus ]
    оживлённо, деятельно AG

    Латинско-русский словарь > vivide

  • 10 vivide

    vīvidē, Adv. (vividus), lebhaft, munter, rasch, vividius, Gell. 6 (7), 3, 53. Amm. 30, 1, 7.

    lateinisch-deutsches > vivide

  • 11 vivido

    vīvido, āre (vividus), beleben, natos, Mart. Cap. poët. 9. § 912.

    lateinisch-deutsches > vivido

  • 12 vivide

    vīvidē, Adv. (vividus), lebhaft, munter, rasch, vividius, Gell. 6 (7), 3, 53. Amm. 30, 1, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vivide

  • 13 vivido

    vīvido, āre (vividus), beleben, natos, Mart. Cap. poët. 9. § 912.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vivido

  • 14 hostis

    hostis (also fos-), is, comm. [Sanscr. root ghas-, to eat, consume, destroy; Germ. Gast; cf. also hasta], a stranger, foreigner; afterwards transf., an enemy (cf.:

    adversarius, inimicus, perduellis): equidem etiam illud animadverto, quod qui proprio nomine perduellis esset, is hostis vocaretur, lenitate verbi rei tristitiam mitigatam. Hostis enim apud majores nostros is dicebatur, quem nunc peregrinum dicimus... quamquam id nomen durius effecit jam vetustas: a peregrino enim recessit et proprie in eo qui arma contra ferret remansit,

    Cic. Off. 1, 12, 37; cf. Varr. L. L. 5, § 3 Müll.: hostis apud antiquos peregrinus dicebatur, et qui nunc hostis perduellio, Paul. ex Fest. p. 102 P.—
    II.
    An enemy in arms or of one's country (opp. inimicus, a private enemy, or one who is inimically disposed).
    A.
    Lit.:

    qui (Pompeius) saepius cum hoste conflixit quam quisquam cum inimico concertavit,

    Cic. de Imp. Pomp. 10, 28; cf.:

    omnes nos statuit ille quidem non inimicos sed hostes,

    id. Phil. 11, 1, 3;

    opp. inimicus,

    Curt. 7, 10 (v. also the foll.):

    debent oratori sic esse adversariorum nota consilia, ut hostium imperatori,

    Quint. 12, 1, 35:

    legiones hostium,

    Plaut. Am. prol. 136:

    hostes nefarios prostravit,

    Cic. Phil. 14, 10, 27:

    (bellum) compellere intra hostium moenia,

    id. Rep. 1, 1:

    vita ex hostium telis servata,

    id. ib. 1, 3:

    adventus hostium,

    id. ib. 2, 3:

    ut eam (probitatem) vel in eis quos numquam vidimus, vel, quod majus est, in hoste etiam diligamus,

    id. Lael. 9, 29:

    hostem rapinis prohibere,

    Caes. B. G. 1, 15, 4:

    quando hostis alienigena terrae Italiae bellum intulisset,

    Liv. 29, 10, 5:

    servit Hispanae vetus hostis orae Cantaber sera domitus catena,

    Hor. C. 3, 8, 21:

    terra marique victus hostis,

    id. Epod. 9, 27 et saep.:

    inimicis quoque et hostibus ea indigna videri,

    Cic. Inv. 1, 54, 105; cf.:

    inimicus, hostis esset, tanta contumelia accepta,

    id. Verr. 2, 2, 24, § 58:

    sibi inimicus atque hostis,

    id. Fin. 5, 10, 29:

    horum omnium communis hostis praedoque,

    id. Verr. 2, 2, 6, § 17:

    tam dis hominibusque hostis,

    id. Phil. 2, 26, 64; id. Att. 15, 21, 1:

    Cn. Pompeius auctor et dux mei reditus, illius (Clodii) hostis,

    id. Mil. 15, 39:

    acer Bupalo hostis (Hipponax),

    Hor. Epod. 6, 14:

    fas est et ab hoste doceri,

    Ov. M. 4, 428:

    di meliora piis erroremque hostibus illum!

    Verg. G. 3, 513; cf. Ov. H. 16, 219; id. Am. 2, 10, 16; id. F. 3, 494; id. P. 4, 6, 35:

    quam (aquam) hostis hosti commodat,

    Plaut. Rud. 2, 4, 21.— In fem.:

    hostis est uxor, invita quae ad virum nuptum datur,

    Plaut. Stich. 1, 2, 83:

    nupta meretrici hostis est,

    Ter. Hec. 5, 2, 23:

    ut, quo die captam hostem vidisset, eodem matrimonio junctam acciperet,

    Liv. 30, 14, 2:

    cum certa videbitur hostis,

    Ov. A. A. 2, 461; id. H. 6, 82; Prop. 1, 4, 18:

    ille uxorem, tu hostem luges,

    Curt. 4, 11, 4.—
    B.
    Transf., of animals or things ( poet. and in post-Aug. prose):

    qualem ministrum fulminis alitem... in ovilia Demisit hostem vividus impetus,

    Hor. C. 4, 4, 10; Ov. F. 1, 359:

    rhinoceros genitus hostis elephanto,

    Plin. 8, 20, 29, § 71.—Of a chessman:

    unus cum gemino calculus hoste perit,

    Ov. A. A. 3, 358:

    fac, pereat vitreo miles ab hoste tuus,

    id. ib. 2, 208:

    rerum ipsa natura non parens sed noverca fuerit, si facultatem dicendi sociam scelerum, adversam innocentiae, hostem veritatis invenit,

    Quint. 12, 1, 2:

    illa vero vitiosissima, quae jam humanitas vocatur, studiorum perniciosissima hostis,

    id. 2, 2, 10 —
    2.
    Of an adversary in a suit, in a parody of the law of the Twelve Tables:

    si status condictus cum hoste intercedit dies,

    Plaut. Curc. 1, 1, 5; cf. also Gell. 16, 4, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > hostis

  • 15 vivide

    vīvĭdē, adv., v. vividus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > vivide

  • 16 vivido

    vīvĭdo, āre, 1, v. a. [vividus], to make alive, produce: natos, Mart. Cap. poët. 9, § 912.

    Lewis & Short latin dictionary > vivido

См. также в других словарях:

  • VIVIDUS Color — idem cum Claro. excitato, vegeto, vide ibi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Lepthyphantes vividus — Lepthyphantes vividus …   Wikipédia en Français

  • List of Camponotus species — This is a list of extant valid species and subspecies of the formicine genus Camponotus (Carpenter ants).* Camponotus abditus Forel, 1899 * Camponotus abjectus Santschi, 1937 * Camponotus abrahami Forel, 1913 * Camponotus abscisus Roger, 1863 *… …   Wikipedia

  • Blue-winged Parrotlet — Taxobox status = LC | status system = IUCN3.1 name = Blue winged Parrotlet image caption = male regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Psittaciformes familia = Psittacidae genus = Forpus species = F. xanthopterygius binomial =… …   Wikipedia

  • Zwergmennigvogel — Zwergmennigvogel, Männchen der Nominatform P. c. cinnamomeus. Systematik Klasse: Vöge …   Deutsch Wikipedia

  • vividité — ● vividité nom féminin (latin vividus, vif) Force avec laquelle les images mentales s imposent à notre esprit. vividité [vividite] n. f. ÉTYM. Mil. XXe; du lat. vividus « vif ». ❖ ♦ Philos., psychol. Force avec laquelle les images s imposent à la …   Encyclopédie Universelle

  • Вайвэйшн — (от лат. vivation, vivo жить, vividus полный жизни) модификация ребефинга , разработанная Д. Ленардом и Ф. Лаутом в 1979 г. Характеризуется центрацией на работу с переживаниями, возникающими в измененных состояниях сознания. Осуществляется на… …   Психологический словарь

  • vivid — viv id (v[i^]v [i^]d), a. [L. vividus, from vivere to life; akin to vivus living. See {Quick}, a., and cf. {Revive}, {Viand}, {Victuals}, {Vital}.] 1. True to the life; exhibiting the appearance of life or freshness; animated; spirited; bright;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vividly — vivid viv id (v[i^]v [i^]d), a. [L. vividus, from vivere to life; akin to vivus living. See {Quick}, a., and cf. {Revive}, {Viand}, {Victuals}, {Vital}.] 1. True to the life; exhibiting the appearance of life or freshness; animated; spirited;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vividness — vivid viv id (v[i^]v [i^]d), a. [L. vividus, from vivere to life; akin to vivus living. See {Quick}, a., and cf. {Revive}, {Viand}, {Victuals}, {Vital}.] 1. True to the life; exhibiting the appearance of life or freshness; animated; spirited;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vivid — adjective Etymology: Latin vividus, from vivere to live more at quick Date: 1634 1. of a color very strong ; very high in chroma 2. having the appearance of vigorous life or freshness ; lively < a vivid sketch > 3. producing a st …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»