Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

vēnātĭo

  • 1 venatio

    vēnātĭo, ōnis, f. [venor], hunting, the chase, venery.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    conditiora facit haec supervacanei operis aucupium atque venatio,

    Cic. Sen. 16, 56:

    (Suevi) multum sunt in venationibus,

    Caes. B. G. 4, 1.—
    B.
    In partic., a hunting spectacle, hunt, battue; also, a combat of wild beasts, exhibited to the people:

    ludorum venationumque apparatu pecunias profundunt,

    Cic. Off. 2, 16, 55; id. Fam. 7, 1, 3; id. Att. 16, 4, 1; id. Fin. 2, 8, 23; Suet. Caes. 10; 39; id. Aug. 43; id. Calig. 18; 27; Inscr. Orell. 2556; 2559; v. Smith, Antiq.—
    II.
    Transf., that which is or has been hunted, game:

    cum miraremur, unde illi eo tempore anni tam multa et varia venatio,

    Liv. 35, 49, 6:

    capta venatio,

    id. 25, 9, 8:

    frequens ibi et varia,

    Plin. Ep. 5, 6, 8; Cels. 5, 26, 30; 5, 2, 20; 5, 2, 24; 5, 2, 26; Col. 9, praef. 1: septum venationis, a preserve or corer for game, a hunting-park, Varr. R. R. 3, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > venatio

  • 2 vēnātiō

        vēnātiō ōnis, f    [venor], hunting, the chase, venery: aucupium atque venatio: (Suevi) multum sunt in venationibus, Cs.—A hunting spectacle, hunt, battue, combat of wild beasts: ludorum venationumque apparatu pecunias profundunt.—That which is hunted, game: tam varia et multa, L.
    * * *
    hunting; the chase

    Latin-English dictionary > vēnātiō

  • 3 venatio

    hunting, game, the chase

    Latin-English dictionary of medieval > venatio

  • 4 κυνηγεσία

    κυνηγεσίᾱ, κυνηγεσία
    venatio: fem nom /voc /acc dual
    κυνηγεσίᾱ, κυνηγεσία
    venatio: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)
    ——————
    κυνηγεσίαι, κυνηγεσία
    venatio: fem nom /voc pl
    κυνηγεσίᾱͅ, κυνηγεσία
    venatio: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > κυνηγεσία

  • 5 κυναγεσίας

    κυνᾱγεσίᾱς, κυνηγεσία
    venatio: fem acc pl (doric)
    κυνᾱγεσίᾱς, κυνηγεσία
    venatio: fem gen sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > κυναγεσίας

  • 6 κυνηγεσίαι

    κυνηγεσία
    venatio: fem nom /voc pl
    κυνηγεσίᾱͅ, κυνηγεσία
    venatio: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > κυνηγεσίαι

  • 7 κυνηγεσίας

    κυνηγεσίᾱς, κυνηγεσία
    venatio: fem acc pl
    κυνηγεσίᾱς, κυνηγεσία
    venatio: fem gen sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > κυνηγεσίας

  • 8 κυναγεσίης

    κυνᾱγεσίης, κυνηγεσία
    venatio: fem gen sg (epic doric ionic)

    Morphologia Graeca > κυναγεσίης

  • 9 κυνηγεσίαις

    κυνηγεσία
    venatio: fem dat pl

    Morphologia Graeca > κυνηγεσίαις

  • 10 κυνηγεσίαισι

    κυνηγεσία
    venatio: fem dat pl (epic ionic aeolic)

    Morphologia Graeca > κυνηγεσίαισι

  • 11 κυνηγεσίαν

    κυνηγεσίᾱν, κυνηγεσία
    venatio: fem acc sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > κυνηγεσίαν

  • 12 κυνηγεσίην

    κυνηγεσία
    venatio: fem acc sg (epic ionic)

    Morphologia Graeca > κυνηγεσίην

  • 13 κυνηγεσίης

    κυνηγεσία
    venatio: fem gen sg (epic ionic)

    Morphologia Graeca > κυνηγεσίης

  • 14 κυνηγεσίησι

    κυνηγεσία
    venatio: fem dat pl (epic ionic)

    Morphologia Graeca > κυνηγεσίησι

  • 15 κυνηγεσίῃσι

    κυνηγεσία
    venatio: fem dat pl (epic ionic)

    Morphologia Graeca > κυνηγεσίῃσι

  • 16 postrīdiē

        postrīdiē adv.    [i. e. posteri die], on the day after, the next day: postridie constituunt proficisci, Cs.: mane descendit: quid causae fuerit, postridie intellexi, quam discessi: postridie eius diei mane, Cs.—With acc, the day after: venatio, quae postridie ludos Apollinarīs futura est: postridie Idūs: Nonas, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > postrīdiē

  • 17 sollemnis

        sollemnis (-ennis, -empnis, not sōle-), e, adj.    [sollus (3 SAL-)+annus], annual, stated, established, appointed: sacrificium: dies: Idūs Maiae sollemnes ineundis magistratibus erant, L.: Sollemnīs dapes Libare, V.— Religiously fixed, sacred, consecrated, religious, festive, solemn: religiones: ludi: comitiorum precatio: officium: sollemnia vota Reddere, V.: Sollemnīs mactare ad aras, V.: dies Iure sollemnis mihi, H.: ignis, O.: festum sollemne parare, O.— Regular, wonted, common, usual, customary, habitual, ordinary: militum lascivia, L.: imperium, V.: Romanis viris opus (venatio), H.: sollemnis mihi debetur gloria, Ph.
    * * *
    sollemne, sollemnior -or -us, sollemnissimus -a -um ADJ
    solemn, ceremonial, sacred, in accordance w/religion/law; traditional/customary

    Latin-English dictionary > sollemnis

  • 18 fiadh

    a deer, Irish fiadh, Early Irish fíad, Old Irish fíadach, venatio, Welsh gwydd, Breton guez, goez, savage, *veido-s, wild; Old High German weide, a hunt, German weide, pasturage, Norse veiðr, hunting; further is Gaelic fiodh, wood, English wood. Hence fiadhaich, wild.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > fiadh

  • 19 condio

    condĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [an access. form from condo, q. v. II., and cf. compono, II. B. 2.] (orig. belonging to econ. lang.).
    I.
    To put fruit in vinegar, wine, spices, etc., to preserve, pickle:

    oleas albas,

    Cato, R. R. 117:

    lactucam (corresp. with componere),

    Col. 12, 9, 3; 12, 7, 5:

    corna, pruna,

    id. 12, 10, 2:

    caules vitium in aceto et muriā,

    Plin. 14, 19, 23, § 119 al. —
    2.
    Transf.
    a.
    Unguenta, to make fragrant, Cic. de Or. 3, 25, 99.—
    b.
    To embalm a dead body:

    mortuos (Aegyptii),

    Cic. Tusc. 1, 45, 108.—
    II.
    Of food, to make savory, to season, spice:

    cenam,

    Plaut. Ps. 3, 2, 21:

    meas escas,

    id. ib. 3, 2, 41:

    fungos, helvellas, herbas omnes ita, ut nihil possit esse suavius,

    Cic. Fam. 7, 26, 2:

    jus male conditum,

    Hor. S. 2, 8, 69:

    vinum,

    Dig. 33, 6, 9; cf.:

    quis non videt, desideriis omnia ista condiri?

    Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Hence,
    2.
    As subst.: con-dītum, i, n. (sc. vinum), aromatic wine, spiced wine, Plin. 14, 16, 19, § 103; Pall. Oct. 19; id. Febr. 32; Cael. Aur. Tard. 3, 5 al.—
    B.
    Trop., to cultivate, ornament; to make pleasant or agreeable; to soften, temper, etc. (freq. in Cic.):

    duo sunt, quae condiant orationem: verborum numerorumque jucunditas,

    Cic. Or. 55, 185; cf. Quint. 12, 10, 38;

    and 6, 3, 40: vitia,

    to set off, Cic. Clu. 26, 72:

    hilaritate tristitiam temporum,

    id. Att. 12, 40, 3:

    gravitatem comitate,

    id. Sen. 4, 10; cf. id. Mur. 31, 66:

    aliquid natura asperum pluribus voluptatibus,

    Quint. 5, 14, 35:

    urbanitatem ambiguitate,

    id. 6, 3, 96. —Hence, condītus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to II. A.) Seasoned, savory:

    conditiora facit haec supervacanei etiam operis aucupium atque venatio,

    Cic. Sen. 16, 56:

    sapor vini,

    Col. 12, 20, 7.—
    B.
    Trop. (acc. to II. B.), of discourse, polished, ornamented: sermo, Poët. ap. Cic. Att. 13, 52, 1:

    nimium condita oratio,

    Quint. 11, 3, 182.— Comp.:

    oratio lepore et festivitate conditior,

    Cic. de Or. 2, 56, 227; id. Brut. 29, 110. —Of the speaker:

    nemo suavitate conditior,

    Cic. Brut. 48, 177.— Sup. and adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > condio

  • 20 conditum

    condĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [an access. form from condo, q. v. II., and cf. compono, II. B. 2.] (orig. belonging to econ. lang.).
    I.
    To put fruit in vinegar, wine, spices, etc., to preserve, pickle:

    oleas albas,

    Cato, R. R. 117:

    lactucam (corresp. with componere),

    Col. 12, 9, 3; 12, 7, 5:

    corna, pruna,

    id. 12, 10, 2:

    caules vitium in aceto et muriā,

    Plin. 14, 19, 23, § 119 al. —
    2.
    Transf.
    a.
    Unguenta, to make fragrant, Cic. de Or. 3, 25, 99.—
    b.
    To embalm a dead body:

    mortuos (Aegyptii),

    Cic. Tusc. 1, 45, 108.—
    II.
    Of food, to make savory, to season, spice:

    cenam,

    Plaut. Ps. 3, 2, 21:

    meas escas,

    id. ib. 3, 2, 41:

    fungos, helvellas, herbas omnes ita, ut nihil possit esse suavius,

    Cic. Fam. 7, 26, 2:

    jus male conditum,

    Hor. S. 2, 8, 69:

    vinum,

    Dig. 33, 6, 9; cf.:

    quis non videt, desideriis omnia ista condiri?

    Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Hence,
    2.
    As subst.: con-dītum, i, n. (sc. vinum), aromatic wine, spiced wine, Plin. 14, 16, 19, § 103; Pall. Oct. 19; id. Febr. 32; Cael. Aur. Tard. 3, 5 al.—
    B.
    Trop., to cultivate, ornament; to make pleasant or agreeable; to soften, temper, etc. (freq. in Cic.):

    duo sunt, quae condiant orationem: verborum numerorumque jucunditas,

    Cic. Or. 55, 185; cf. Quint. 12, 10, 38;

    and 6, 3, 40: vitia,

    to set off, Cic. Clu. 26, 72:

    hilaritate tristitiam temporum,

    id. Att. 12, 40, 3:

    gravitatem comitate,

    id. Sen. 4, 10; cf. id. Mur. 31, 66:

    aliquid natura asperum pluribus voluptatibus,

    Quint. 5, 14, 35:

    urbanitatem ambiguitate,

    id. 6, 3, 96. —Hence, condītus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to II. A.) Seasoned, savory:

    conditiora facit haec supervacanei etiam operis aucupium atque venatio,

    Cic. Sen. 16, 56:

    sapor vini,

    Col. 12, 20, 7.—
    B.
    Trop. (acc. to II. B.), of discourse, polished, ornamented: sermo, Poët. ap. Cic. Att. 13, 52, 1:

    nimium condita oratio,

    Quint. 11, 3, 182.— Comp.:

    oratio lepore et festivitate conditior,

    Cic. de Or. 2, 56, 227; id. Brut. 29, 110. —Of the speaker:

    nemo suavitate conditior,

    Cic. Brut. 48, 177.— Sup. and adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > conditum

См. также в других словарях:

  • VENATIO — Polluci, l. 5. ἐπιτήδευμα ἡρωικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ πρὸς εὐσωματίαν ἅμα καὶ εὐψυχίαν ἀοκεῖ, καί ἐςτιν εἰρηνικῆς τε καρτερίας ἅμα καὶ πολεμικῆς τόλμης μελέτημα πρὸς ἀνδρείαν φέρον: Xenophonti, Cyrop. l. 1. Α᾿ληθεςτάτη τῶ πρὸς τὸν πόλεμον μελέτη,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Venatio — (lat.), das Jagen, die Jagd, der Tierkampf (s. Tierkämpfe); venatorisch, Jagd oder Jäger betreffend …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Venatio — over 9,000 animals were killed.Not all the animals were ferocious, though most were. Animals that appeared in the venatio included lions, elephants, bears, deer, wild goats, dogs, and camels. Some of these animals were trained and, instead of… …   Wikipedia

  • Venatio — Medallón de bronce con la figura de un hombre luchando contra un animal salvaje (venatio). Venatio, en la Antigua Roma, es el nombre que recibían los espectáculos que se celebraban en el circo o en el anfiteatro y en el que intervenían animales… …   Wikipedia Español

  • VENATIO Direptionis — apud Flav. Vopiscum in Probo, c. 19. Venationem in Circo amplissimam dedit, ita ut populus cuncta diriperet: quale spectaculi genus fuerit, idem mox hisce exponit: Arbores validae per milites radicitus vulsae connexis late longeque trabibus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Venatio — Im Römischen Reich waren Tierhetzen (venationes) neben den Gladiatorenkämpfen die große Attraktion der Unterhaltungskultur. Von den ersten überlieferten Hetzen im Jahre 186 v. Chr. wurden vor allem in der Hauptstadt selbst, nämlich im Kolosseum… …   Deutsch Wikipedia

  • venatio — /vaneysh(iy)ow/ Hunting …   Black's law dictionary

  • venatio — Hunting …   Ballentine's law dictionary

  • APRORUM Venatio — inprimis Principibus aestimata, ut in qua venatoriae artis palmam posuerunt: ut de fatali Diocletini Apro legimus, et multa in numismatis rei memoria. Imo nec satis ex aere nummos, marmore statuas talium facinorum principibus fecisse, sed ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • XIPHIANA Venatio — apri videl. ingentis, setis, rostrô, dente (quem non male ξίφος dicas) metuendi, qui, cum Cappadociam aliquandiu vastâsset, a Constantio Aug. fuperatus oecisusque est, exhibetur in huius Imperatoris Sapphiro eximia, quam Marquardus Freherus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ОХОТА —    • Venatĭo.          О. была любимой забавой древних народов и перешла в виде травли в римский цирк и амфитеатр. Для травли также выписывали редких диких зверей из Азии и Африки, напр., слонов, носорогов, львов, а также медведей, кабанов, быков …   Реальный словарь классических древностей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»