-
1 vaniloquentia
vānĭlŏquentĭa, ae, f. (vānĭloquĭum, ĭi, n.) [st1]1 [-] paroles futiles, bavardage, radotage. --- Plaut. Rud. 905. [st1]2 [-] fanfaronnades, jactance. --- Liv. 34, 24, 1. [st1]3 [-] vanité (d'auteur). --- Tac. An. 3, 49; 6, 31.* * *vānĭlŏquentĭa, ae, f. (vānĭloquĭum, ĭi, n.) [st1]1 [-] paroles futiles, bavardage, radotage. --- Plaut. Rud. 905. [st1]2 [-] fanfaronnades, jactance. --- Liv. 34, 24, 1. [st1]3 [-] vanité (d'auteur). --- Tac. An. 3, 49; 6, 31.* * *Vaniloquentia, vaniloquentiae. Liuius. Parolle vaine, Jaserie, Janglerie. -
2 vaniloquentia
vānĭlŏquentĭa, ae, f. [vaniloquus], empty or idle talk, prating, vaunting (rarely;not in Cic.),
Plaut. Rud. 4, 1, 14:hac vaniloquentiā primum Aristaenum praetorem Achaeorum excitavit,
Liv. 34, 24, 1; Tac. A. 3, 49; 6, 31.— Plur., Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 2, 10. -
3 vaniloquentia
vāniloquentia, ae f. [ vaniloquus ]пустословие, пустая болтовня или хвастовство Pl, L, T -
4 vaniloquentia
vāniloquentia, ae, f. (vaniloquus), das eitle-, leere Reden, Geschwätz, die Prahlerei, Plaut. rud. 905. Liv. 34, 24, 1. Tac. ann. 3, 49; 6, 31. Porphyr. Hor. sat. 1, 2, 2: Plur., vaniloquentiae et iactantiae barbari, Iul. Val. 2, 10 ed. Paris.
-
5 vaniloquentia
vāniloquentia, ae, f. (vaniloquus), das eitle-, leere Reden, Geschwätz, die Prahlerei, Plaut. rud. 905. Liv. 34, 24, 1. Tac. ann. 3, 49; 6, 31. Porphyr. Hor. sat. 1, 2, 2: Plur., vaniloquentiae et iactantiae barbari, Iul. Val. 2, 10 ed. Paris.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vaniloquentia
-
6 vāniloquentia
vāniloquentia ae, f [vaniloquus], idle talk, prating, vaunting, L., Ta.* * *idle talk, chatter; boastful speech -
7 vaniloquium
vāniloquium, ī n. Aug = vaniloquentia -
8 obpleo
opplĕo ( obp-), ēvi, ētum, 2, v. a. [obpleo, plenus], to fill completely, to fill up, fill (class.).I.Lit.: saucii opplent porticūs, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 16 Vahl.): ager oppletus imbrium fremitu, Enn. ap. Serv. ad Verg. G. 1, 12 (Trag. v. 196 Vahl.):B.oppleta tritici granaria,
Plaut. Truc. 2, 6, 42:aedis spoliis,
id. ib. 2, 6, 41; Varr. R. R. 1, 8, 5:nives jam omnia oppleverant,
Liv. 10, 46.—Transf.:II.alienus odor nares opplet,
Varr. R. R. 3, 4, 3.—Trop.:jam opplebit auris meas sua vaniloquentia,
Plaut. Rud. 4, 1, 14:haec opinio Graeciam opplevit,
Cic. N D. 2, 24, 63:mentes angustae, oppletae tenebris ac sordibus,
id. Red. in Sen. 4, 10. -
9 oppleo
opplĕo ( obp-), ēvi, ētum, 2, v. a. [obpleo, plenus], to fill completely, to fill up, fill (class.).I.Lit.: saucii opplent porticūs, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 16 Vahl.): ager oppletus imbrium fremitu, Enn. ap. Serv. ad Verg. G. 1, 12 (Trag. v. 196 Vahl.):B.oppleta tritici granaria,
Plaut. Truc. 2, 6, 42:aedis spoliis,
id. ib. 2, 6, 41; Varr. R. R. 1, 8, 5:nives jam omnia oppleverant,
Liv. 10, 46.—Transf.:II.alienus odor nares opplet,
Varr. R. R. 3, 4, 3.—Trop.:jam opplebit auris meas sua vaniloquentia,
Plaut. Rud. 4, 1, 14:haec opinio Graeciam opplevit,
Cic. N D. 2, 24, 63:mentes angustae, oppletae tenebris ac sordibus,
id. Red. in Sen. 4, 10.
См. также в других словарях:
vanilocuencia — ► sustantivo femenino Verbosidad inútil e insustancial. * * * vanilocuencia (del lat. «vaniloquentĭa») f. Locuacidad insustancial. * * * vanilocuencia. (Del lat. vaniloquentĭa). f. Verbosidad inútil e insustancial. * * * ► femenino Verbosidad… … Enciclopedia Universal
Vaniloquence — Va*nil o*quence, n. [L. vaniloquentia; vanus vain + loquentia talk, loqui to speak.] Vain or foolish talk. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
ванилоквенција — (лат. vaniloquentia) фалбаџиство, празен говор, дрдорење … Macedonian dictionary
ԸՆԴՈՒՆԱՅՆԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0774 Chronological Sequence: 8c, 13c գ. ματαιολογία vaniloquentia Բան սնոտի. դատարկաբանութիւն. փճախօսութիւն, փուճ կամ դատարկ խօսք. ... *Ի ձեռն քոյինդ իմաստութեան ուսեալ եղբարց՝ ըստգտցեն զընդունայնաբանութիւնս նոցա. Աթ. ՟Է:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՆԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0724 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c գ. κενολογία vaniloquentia. Սին եւ սնոտի բան. ունայնաբանութիւն. Փճախօսութիւն. *Այլոց եւս վնասէին սնաբանութեամբք: Որք սնաբանութեամբ բանիւք խոտորին ʼի կարգադրութեանց:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
vaniloqüência — s. f. Qualidade do que é vaníloquo. ‣ Etimologia: latim vaniloquentia, ae, tagarelice ♦ [Brasil] Grafia de vaniloquência antes do Acordo Ortográfico de 1990. ♦ Grafia em Portugal: vaniloquência … Dicionário da Língua Portuguesa
vaniloquência — |qüên| s. f. Qualidade do que é vaníloquo. ‣ Etimologia: latim vaniloquentia, ae, tagarelice … Dicionário da Língua Portuguesa
causerie — Causerie, f. penac. Est immodicité de language, Loquacitas, Linguacitas, s il se pouvoit dire, Stultiloquentia, Vaniloquentia … Thresor de la langue françoyse
parole — I. Parole, Verbum, Dictio, Dictum, Oratio, Locutio, Allocutio, Sermo, Vox. La parole d un autre, Oratio aliena. Parole ou escriture diligemment composée, par laquelle on entend prouvoir à l asseurance de quelque chose, Cautio. Parole qui… … Thresor de la langue françoyse
vain — Vain, m. Vuide, Vacuum, qui n a rien en soy. Vanus, Cassus, Inanis. Aucunement vain, et qui n est pas de grande importance, Subinanis. En vain, Incassum, Nequicquam. Liu. lib. 23. Frustra. pour neant. Un coup donné en vain, Vanus ictus. Prier en… … Thresor de la langue françoyse
vanilocuencia — (Del lat. vaniloquentĭa). f. Verbosidad inútil e insustancial … Diccionario de la lengua española
