Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vágni

  • 1 vágní

    vágní vage, unbestimmt

    Čeština-německý slovník > vágní

  • 2 vágní

    vágní vage, unbestimmt

    Čeština-německý slovník > vágní

  • 3 vágní

    vágní
    vague (adj.)

    Tschechisch-Französisch Wörterbuch > vágní

  • 4 vágni

    колоть резать
    * * *
    формы глагола: vágott, vágjon
    1) ре́зать

    darabokra vágni — нареза́ть/наре́зать на кусо́чки

    vágni egy szelet kenyeret — отреза́ть/отре́зать кусо́к хле́ба

    3) руби́ть; коло́ть
    4) vmibe, vmin, vmire си́льно ударя́ть по чему, во что

    Magyar-orosz szótár > vágni

  • 5 vágní

    Czech-English dictionary > vágní

  • 6 vágni

    (DE) Hacken {s}; transchieren

    Magyar-német-angol szótár > vágni

  • 7 vágní

    České-ruský slovník > vágní

  • 8 vágni

    огтлох, цавчих

    Magyar-Mongol szójegyzék > vágni

  • 9 vágní

    1) ακαθόριστος
    2) αμυδρός
    3) ασαφής

    Česká-řecký slovník > vágní

  • 10 AKA

    * * *
    (ek, ók, ókum, ekinn), v.
    1) to drive (a vehicle or animal drawing a vehicle), with dat.: gott er heilum vagni heim at a., it is good to get home safe and sound; a. þrennum eykjum, with three yoke of horses;
    2) to carry or convey in a vehicle, to cart, with dat. or acc. (hann ók heyjum sínum á yxnum; hann ók skarni á hóla); a. saman hey, to cart hay; líkin váru ekin í sleða, carried in a sledge;
    3) with the prep. í or á; Freyr ók í kerru með gelti; ríðr Þ. hesti þeim, er hann hafði ekit á;
    4) absol., to drive in a vehicle (fóru þeir í sleðann ok óku alla nóttina); with acc. of the road (óku úrgar brautir);
    5) naut., to trim the sail (aka seglum at endilöngum skipum);
    6) to remove, with dat.; ók hann af sér fjötrinum, worked it off by rubbing; ók Oddr sér þar at, worked himself thither (of a fettered prisoner); a. e-m á bug or a. bug;á e-n, to make one give way, repel; intrans. = ‘akast’, to move slowly; hvárrgi ók (gave way) fyrir oðrum; a. undan, to retire, retreat;
    7) impers., hart ekr at e-m, one is in great straits; ekr nú mjók at, I am hard pressed; e-m verðr nær ekit, one gets into straits, is hard pressed;
    refl., e-m ekst e-t í tauma, one is thwarted in a thing.
    * * *
    ók, óku, ekit; pres. ek. It also occurs in a weak form, að, Fagrsk. 104, which form is now perhaps the most common. [Neither Ulf. nor Hel. use this word, which appears also to be alien to the South-Teut. idioms. The Germans say fahren; the English to drive, carry; cp. Engl. yoke. In Latin, however, agere; Gr. άγειν] Gener. to move, drive, transport, carry:
    I. to drive in harness in a sledge or other vehicle (where the vehicle is in dat.), as also the animal driven; bryggjur svá breiðar, at aka mátti vögnum á víxl, ‘briggs’ (i. e. wharfs or piers,, cp. ‘Filey Brigg’) so broad, that wains might meet and pass each other, Hkr. ii. 11; gott er heilum vagni heim at aka, ‘tis good to drive home with a whole wain, to get home safe and sound, cp. Horace solve senescentem, Orkn. 464, Al. 61; þórr á hafra tvá, ok reið þá er hann ekr, in which he drives, Edda 14, Ób. adds í (viz. reið þá er hekr i), which may be the genuine reading.
    β. with the prep. í; Freyr ók ok í kerru með gelti, Edda 38.
    γ. absol. to drive, i. e. travel by driving; þeir óku upp á land, Eg. 543; fóru þeir í sleðann ok óku nóttina alia, drove the whole night, Fms. iv. 317. With the road taken in acc.; aka úrgar brautir, Rm. 36; báðu hennar ok heim óku (dat. henni being understood), carrying a bride home, 37. 20.
    II. to carry or cart a load, ( to lead, in the north of England):—in Iceland, where vehicles are rare, it may perhaps now and then be used of carrying on horseback. The load carried is commonly in dat. or acc.:
    α. acc.: aka saman hey, to cart hay, Eb. 150; saman ok hann heyit, Ísl. ii. 330; hann ok saman alla töðu sína, Landn. 94; þá tekr Gísli eyki tvá, ok ekr fé sitt til skógar, Gísl. 121; but absol., ok ekr til skógar með fjárhlut sinn, l. c. 36; þá let konungr aka til haugsins vist ok drykk, then the king let meat and drink be carted to the ‘how’ ( barrow), Fms. x. 186; vill hann húsit ór stað færa, ok vill hann aka þat, carry it away, Grág. ii. 257; líkin váru ekin í sleða, carried in a sledge, Bs. i. 144.
    β. dat. more freq., as now; hann ók heyjum sínum á öxnum, carried his hay on oxen, Fbr. 43 new Ed.; einn ók skarni á hóla, carted dung alone on the fields, Nj. 67, Rd. 277.
    γ. with the animals in dat., Þórólfr let aka þrennum eykjum um daginn, with three yoke of oxen, Eb. 152; or with the prep. á, ríðr Þórðr hesti þeim er hann hafði ekit á um aptaninn, Ísl. ii. 331, Fbr. 43; ef maðr ekr eðr berr klyfjar á, leads or carries on packsaddles, Grág. i. 441.
    δ. absol., þat mun ek til finna, at hann ok eigi í skegg ser, that he did not cart it on his own beard, Nj. 67.
    ε. part., ekinn uxi, a yoked, tamed ox, Vm. 152.
    III. used by sailors, in the phrase, aka segli, to trim the sail; aka seglum at endilöngum skipum, Fms. vii. 94; bað hann þá aka skjótt seglunum, ok víkja út í sund nokkut, 131. In mod. Icel. metaph., aka seglum eptir vindi, to set one’s sail after ( with) the wind, to act according to circumstances; cp. aktaumar.
    IV. metaph. in a great many proverbs and phrases, e. g. aka heilum vagni heim, v. above; aka höllu fyrir e-m, to get the worst of it, Ld. 206; aka undan (milit), to retire, retreat slowly in a battle; óku þeir Erlingr undan ofan með garðinum, Fms. vii. 317; akast undan (reflex.), id., 278; þeir ökuðust undan ok tóku á skógana, they took to the woods, Fagrsk. 174 (where the weak form is used); sumir Norðmenn óku undan á hæli ofan með sjónum, x. 139: aka e-m á bug, the figure probably taken from the ranks in a battle, to make one give way, repel, en ef Ammonite aka, þér á bug, if they be too strong for thee, Stj. 512. 2 Sam. x. 11. Mkv. 7; also metaph., aka bug á e-n, id.; mun oss þat til Birkibeinum, at þeir aki á oss engan bug, to stand firm, with unbroken ranks, Fms. viii. 412. It is now used impers., e-m á ekki ór að aka, of one who has always bad luck, probably ellipt., ór steini or the like being understood; cp. GÍsl. 54, the phrase, þykir ekki ór steini hefja, in the same sense, the figure being taken from a stone clogging the wheels; ok hann af sér fjötrinum, threw it off by rubbing, Fas. ii. 573; þá ekr Oddr sér þar at, creeps, rolls himself thither, of a fettered prisoner, id.; the mod. phrase, að aka sér, is to shrug the shoulders as a mark of displeasure: aka ór öngum, ex angustiis, to clear one’s way, get out of a scrape, Bjarn. 52; aka í moínn, to strive against, a cant phrase. Impers. in the phrase, e-m verðr nær ekit, is almost run over, has a narrow escape, varð honum svá nær ekit at hann hleypti inn í kirkju, he was so hard driven that he ran into the church, Fms. ix. 485; hart ekr at e-m, to be in great straits, ok er þorri kemr, þá ekr hart at mönnum, they were pressed hard, Ísl. ii. 132; ekr mi mjök at, I am hard pressed, GÍsl. 52; er honum þótti at sér aka, when death drew near,, of a dying man, Grett. 119 A. Reflex., e-m ekst e-t í tauma, to be thwarted in a thing, where the figure is taken from trimming the sail when the sheet is foul, Fms. xi. 121. In later Icelandic there is a verb akka, að, to heap together, a. e-u saman, no doubt a corruption from aka with a double radical consonant, a cant word. Aka is at present a rare word, and is, at least in common speech, used in a weak form, akar instead of ekr; akaði = ók; akat = ekit.

    Íslensk-ensk orðabók > AKA

  • 11 füst

    * * *
    формы: füstje, füstök, füstöt
    дым м
    * * *
    [\füstot, \füstjé, \füstök] 1. дым; (fojtogató) чад;

    büdös/bűzös \füst — смрадный дым;

    sűrű fekete \füst — сплошной чёрный дым; szálló \füst — летучий дым; itt nagy — а \füst здесь очень чадно; a szobában nagy \füst volt (a dohányzástól) — в комнате было накурено; \füst jön/száll a kéményből — дым идбт из трубы; a \füst marja a szemet — дым ест глаза; szétoszlik, mint a \füst — рассеиваться/рассеяться как дым; \füst nélküli — бездымный; \füst nélküli lőpor — бездымный порох; \füstben — в дыму; \füstot ereszt (petróleumlámpa) — коптить/накоптить; (bizonyos ideig) прокоптить; karikákban eregeti a \füstot — пускать дым кольцами; szivarjából \füstot ereget — дымить сигарой; fújja a \füstot — дымить; \füstőt bocsát ki — дымиться; vágni lehet a \füstőt — дым хоть топора вешай; столбом стоит дым; a szobában vágni lehetett a \füstot — в комнате было полным-полно дыму; a \füsttői fejfájást kap — угореть от чада;

    2.

    átv. egy \füst alatt — одновременно; одним ходом; заодно; за одним походом;

    \füstbe megy — рассеиваться/ рассейться как дым; пойти v. рассыпаться прахом; разлетаться/разлететься; взлететь на воздух; вылететь в трубу; лопаться/лопнуть;

    biz. идти насмарку;

    minden \füstbe ment — всё пошло насмарку;

    minden reménye \füstbe ment — у него лопнула надежда (на что-л.); \füst be ment terv — провалившийся план; tervei \füst be mentek — его планы разлетелись; ez is \füstbe ment! — сорвалось! közm. ki melegedni akar, \füstjét is szenvedje любишь кататься, люби и саночки возить

    Magyar-orosz szótár > füst

  • 12 резать

    metélni csikarni valami \резатьja a hasát
    vágni
    * * *
    1) vágni; vésni

    ре́зать по де́реву — fába vésni

    2)

    разре́зать (что)felvágni ( vmit)

    3) (только 3 л.) hasítani; csípni; bántani, sérteni

    ре́жет слух — a fülét hasogatja

    Русско-венгерский словарь > резать

  • 13 VAGN

    m.
    1) vehicle, sledge, wagon, carriage;
    2) Charles’s Wain.
    * * *
    m. [from vega; A. S. wægn; Engl. wagon, wain; Dan. vogn; Germ. wagen]:—prop. a vehicle, such as a hand-barrow, sledge, but also a chariot, carriage, as used in foreign countries, for the ancient Scandinavians hardly knew such, yet hvel-vagn, q. v.; með sleða, vagn eða vagir, Grág. ii. 295; hón bjó sér vagn ok beitti hest fyrir (called sledge below), Fms. x. 373; tóku þau líkit ok lögðu í vagninn, Nj. 153 (v. l. vagarnar, vagirnar); hann hafði tvá hreina ok vagn, Fas. ii. 118; vigg at söðla vagn at beita, Gkv. 2. 18; hafið í vagna, 34; freista ef þeir mætti koma vögnum yfir urðina, Ó. H. 187; er hón sett í einn virðilegan vagn, Fms. xi. 25; skyldi þau Freyr ok kona hans sitja í vagni … fylgja vagninum ok leiða eykinn, ii. 75: a chariot, vi. 146, Stj. (referring to foreign countries): the saying, gott er heilum vagni heim at aka = all is well that ends well, Eg. 182, Ó. H. 166: poët., kjalar vagn, a ‘keel wain,’ i. e. a ship, Lex. Poët:
    2. astron. the Wain or Charles’ wain, Ursa Major, Magn. 470; birnur, vagn, kvenna-vagn, Rb. 1812. 16; in the heathen time called Óðins vagn: Odin is called vagna verr by the poets, Alm. 3; vagna runni, Stor. 21; vagna grimnir, Fms. xi. (in a verse),—prob. from the constellation, unless it refer to the legend mentioned in Gm. 49 (er ek kjálka dró): the heaven is vagns-höll, vagn-ræfr, vagn-braut, the hall, roof, road of the Wain, Geisli, Edda i. 316.
    II. Vagn, a pr. name, Fms. xi, Jómsv. S.
    COMPDS: vagnaborg, vagnahvel, vagnalið, vagnameistari, vagnhestr, vagnhlass, vagnkarl, vagnsleði, vagnslóð.

    Íslensk-ensk orðabók > VAGN

  • 14 fa

    * * *
    1. сущ
    1) де́рево с
    2) древеси́на ж
    3) дрова́ мн
    2. прил
    деревя́нный, из де́рева
    * * *
    +1
    [\fa`t, \fa`ja, \fak] 1. (növény) дерево, rég., vál. древо;

    csavarodott (növésű)\fa — кривоствольное/кривое дерево;

    egyenes (törzsű) \fa — прямоствольное дерево; félmagas törzsű \fa — невысокое дерево; ferde törzsű \fa — косослойное дерево; fiatal \fa — молодое дерево; подрост; kis \fa — деревцг, деревцо; (gyökerén álló) kiszáradt/ korhadt/száraz \fa сухое/сухостойное дерево; сухостой; lombos \fa — лиственное дерево; magas törzsű \fa — высокоствольное дерево; sudár \fa — стройное дерево; tűlevelű \fa — хвойное дерево; növ. tűlevelű \fa`kхвойные (Coniferae v. Coniferales); útmenti \fa — подорожное дерево; \fa alakú — древообразный, древовидный; a \fa hosszmetszete — долевой разрез дерева; vall. a tudás \fa`ja — древо познания добра и зла; a \fara bevés/felró vmit — сделать зарубки на дереве; \fa`ra mászik — лазить по деревьям; влезать/влезть на дерево; \fat dönt — повалить дерево; kivágja a \fa`t — рубить/срубить дерево; \fa`t nyír — стричь v. подстригать деревья; \fat ültet — сажать/посадить дерево;

    2.

    (fatest, faanyag) — дерево, лес; (kivágott) лес; срубленные деревья; (lábon) álló \fa лес на корню; растущий лес;

    nem épületfának való \fa — нестроевой лес; faragott \fa — тёсаный лес; fűrészelt \fa — пилёный лес; пилолес, пиломатериал; hántatlan \fa — круглый лес; hengeres \fa — круглый лесоматериал; круглое бревно; ipari \fa — поделочный лес; légszáraz \fa — лес воздушной сушки; széldőntött \fa — валежник от ветровала; úsztatott \fa — плавной лес; росплывь; fűrészelés után a \fa`nak egy nyáron át száradnia kell — после пилки дрова должны перелетовать;

    3. (tűzifa) дрова s., tsz.;

    aprított/ vágott \fa — колотые дрова;

    \fat szerez be — запасать дрова; \fa`t hasogat — раскалывать/расколоть v. накалывать/наколоть дрова; \fat vág — колоть дрова; \fa`val tüzel — жечь дрова; топить дровами;

    nem kell-e egy kis \fa`t tenni a tűzre? не подкинуть ли дровец в печку? 4.

    (faanyag) — древесина;

    eres (mintájú) \fa — узорчатая древесина; görcsös \fa — древесина с наростами/капами; keskeny évgyűrűs \fa — узкослойная/мелкослойная древесина; tömör \fa — плотная древесина; \fara metsz — гравировать по дереву; \fa`.ból készült — деревянный, щепной; égetéssel \fa`ra rajzol — выжигать/выжечь по дереву;

    5.

    (fa alkatrész) az ablak \faja — деревянная оконная рама;

    6. sp. (tekebábú) пешка, кегля;
    7. (jelzőként) деревянный, дрегесный; 8.

    szól. úgy maradt, mint a szedett \fa — он остался без ничего/никого; один одинёшенек;

    nagy \faba vágja a fejszéjét — не по песню затянуть; он взялся за слишком трудное дело; ordít, mint a \fa`ba szorult féreg — реветь белугой; \fa`ból vaskarika — бессмыслица, вздор; kemény \fa`ból faragott (ember) — двужильный; őt nem olyan \faból faragták — быть (человеком) другого склада; nem vagyok \fa`ból — все мы люди/человеки; azt sem tudja mi \fa`n terem — он об этом понятия не имеет; hát ez mi \fan termett? — чтоатоза фрукт? rossz \fa`t tett a tűzre он что-то натворил; biz. он набаламутил v. накуролесил; \fat lehet a hátán vágni — он позволяет на себе дрова колоть; maga alatt vágja a \fa`t — он сам себе яму копает; magad alatt ne vágd a \fa`t — не плюй в колодец, пригодится воды напиться; a \fa`tól nem látja az erdőt — за деревьями/из-за деревьев леса не видно; из-за деревьев не видеть леса; за кустами не увидеть леса; по лесу ходит, дров не найдёт; közm. amilyen a \fa, olyan az almája — с кем поведёшься, от того и набрёшься; ember hiba nélkül, \fa csomó nélkül nincsen — на всякого мудреца довольно простоты; a \fak nem nőnek az égig — уши выше лба не растут; a \fa`t gyümölcséről, az embert tetteiből ismerheted meg — дерево смотри в плодах, человека в делах

    +2
    [\fat] zene. фа

    Magyar-orosz szótár > fa

  • 15 haj

    * * *
    формы: haja, hajak, hajat; собир
    во́лосы мн

    rövid haj — коро́ткие во́лосы

    hajat vágni — стри́чься/постри́чься

    * * *
    +1
    [\hajat, \haja, \hajak] 1. волосы h., tsz.; (hajszál) волос; (hajzat) шевелюра; (hajviselet, frizura) причёска;

    berakott \haj — завитые волосы;

    borzas/boglyas/zilált \haj — спутанные/трёпанные/косматые волосы; biz. космы n., tsz.; копна волос, волосы копной; шапка волос; шапка кудрей; волосы шапкой; dús \haj — пышные волосы; festett \haj — крашеные волосы; göndör \haj — курчавые волосы; gyér/ritkás \haj — жидкие/редкие/реденькие волосы; halántékra fésült \haj — зачёсы на висках; hátrafésült \haj — зачёсанные назад волосы; homlokra fésült \haj — начёс; hullámos \haj — волнистые волосы; kemény/ sörteszerű \haj — жёсткие волосы; biz. свиная щетина; lenszőke/világosszőke \haj — волосы льняного цвета; ősz/szürke/deres(edő),\haj — седые волосы; седина; őszülő \haj — волосы с проседью; ritkuló \haj — начинающие редеть волосы; rövid \haj — короткие волосы; selymes \haj — шелковистые волосы; simára fésült/lesimított \haj — гладкие волосы; гладко зачёсанные волосы; barna \haja van — он шатен; (nőről) она шатенка; hosszú \haj — а van носить длинные волосы; nincs egyetlen szál ősz \haja sem — ни одной сединки на голове; ritkul a \haja — волосы у него редеют; \haj — а oldalt van elválasztva волосы (зачёсаны) на косой пробор; befonja a \haját — заплетать/заплести косу; berakatja a \haját — завивать/завить волосы (у парикмахера); festi a \haját — красить себе волосы; краситься; (büntetésként) meghúzza a \haját таскать/оттаскать за волосы; növeszti a \haját — отращивать/отрастить (v. отпускать) волосы; rendbehozatja a \haját — поправлять/поправить причёску; rövidre vágatja a \haját — стричься под гребёнку; rövid \hajat hord — стричь волосы; стричься; rövid \hajat hordott, de most növeszti — она стриглась, а теперь стала отпускать волосы; \haját borzolja epó — шитвся/взъерошиться; \hajáf feltűzi — закалывать/заколоть волосы; vkinek a \haját húzza/ cibálja — драть/трепать/тянуть кого-л. за волосы; \hajat nyír/nyirat — стричь волосы; \hajat vágat — постригаться/постричься, остригаться/ остричься, biz. обстригаться/обстричься;

    2.

    szól. égnek áll a \haja — волосы (становятся) дыбом; (а) \hajа szála sem görbült meg не тронуть волоска у кого-л.;

    a \haj — а tövéig elvörösödik/elpirul краснеть до корней волос; \hajba kap vkivel — поссориться, поцарапаться, сцепляться (mind) с кем-л.; (egymással) \hajba kapnak вцепляться/вцепиться друг друга в волосы; разбраниться; разругиваться/разругаться; \hajánál fogva előráncigál — притягивать/притянуть за волосы; \hajánál fogva előrángatott hasonlat — за волосы притянутое сравнение; \haját tépi — рвать (на) себе волосы; a \haját tépte kínjában/elkeseredésében — он рвал на себе волосы от резкой боли/от горя; közm. hosszú \haj rövid ész — волос долог, да ум короток

    +2
    [\hajat, \haja] nép. ld. héj:

    \hajába krumpli — картофель/картошка в мундире

    +3
    ísz о! ах ! \haj, régen történt már az! о, это случилось давным-давно!

    Magyar-orosz szótár > haj

  • 16 savanyú

    * * *
    формы: savanyúak, savanyút, savanyúan
    1) ки́слый
    2) солёный; марино́ванный, ква́шеный
    3) перен ки́слый

    savanyú képet vágni — сде́лать ки́слую ми́ну

    * * *
    I
    mn. 1. кислый, biz. прокислый;

    \savanyú alma — кислое яблокр;

    \savanyú cukorka — монпансье s., nrag., леденец; \savanyú íz — кислота; \savanyú káposzta — кислая/квашеная капуста; \savanyú káposztaleves — кислые щи;

    2.

    \savanyú (vizes) uborka — солёные огурцы;

    3.

    \savanyú paprika — маринованный стручковый перец;

    4.

    mgazd. \savanyú talaj — кислая почва;

    5.

    (levegő, szag) — прокислый; б. átv. \savanyú hangulat кислое настроение;

    mindig \savanyú kedve van — вечно он киснет; \savanyú képet vág — корчить кислую мину; сделать кислое лицо; biz. \savanyú pofa — кислятина; кислая рожа;

    7.

    szól. \savanyú a szőlő! — зелен виноград! хоть видит око, да зуб неймёт;

    II

    fn., ritk., biz. [\savanyút, \savanyúja] ld. savanyúság 2.

    Magyar-orosz szótár > savanyú

  • 17 колоть

    szúrni
    напр: орехи
    törni vágni
    * * *
    1) hasítani, hasogatni; aprítani

    Русско-венгерский словарь > колоть

  • 18 BEITA

    * * *
    I)
    f. bait, esp. for fish.
    (-tta, -ttr), v.
    1) to ‘cause to bite’, graze, with the animals in dat. (beita nautum), the pasture in acc. (beita haga, land, engi);
    absol. to pasture cattle (beita í skógi);
    beita upp land, to exhaust by grazing;
    beita upp ( to consume) engjum ok heyjum;
    2) to handle, use a weapon (beita sverði);
    3) to hunt or chase (with dogs or hawks);
    beita e-n hundum, to set dogs on one;
    4) fig., beita e-n brögðum, úlögum, illu, to deal cunningly, unlawfully, badly with one;
    recipr., við höfum opt brögðum beizt, schemed against each other;
    5) to harness (a horse, &c.) to a vehicle (beita hest fyrir vagn);
    beittu enn blakka mar, saddle thy black steed;
    fig., beita e-n fyrir e-t, to put one at the head of;
    refl., beitast fyrir e-t or e-u, to lead the cause;
    7) to steer or sail near the wind, to cruise (beita þeir í brot, frá landinu);
    fengu þeir beitt fyrir Skotland, they weathered S.
    * * *
    tt, [v. bita, beit, mordere], prop. mordere facere.
    I. to graze, feed sheep and cattle; the animals in dat., b. svínum, Grág. ii. 231; nautum, Eg. 721: the pasture in acc., b. haga, Grág. ii. 224, 225; engi, 228; afrétt, 302, 329; land, 329, Eg. 721: absol., Grág. ii. 249: with ‘í’ and dat., b. í skógi, 299: ‘í’ with acc., b. svínum í land annars manns, 231: b. upp land (acc.), to spoil the pasture by grazing, lay it bare; beittust þá upp allar engjar, Eg. 712: with dat., b. upp ( to consume) engjum ok heyjum, Fms. vi. 104.
    II. to handle, manage a (cutting) instrument; with dat., b. skutli, a harpoon, Fbr. 144; sverði, a sword, Fms. viii. 96, xi. 270; vápnum, 289.
    III. a nautical term, to cruise, prop. to let the ship ‘bite’ the wind; undu þeir segl sin ok beittu út at Njcirvasundum allfagran byr, Orkn. 356; beita þeir í brott frá landinu, Ld. 76; fengu þeir beitt fyrir Skotland, they sailed round, weathered S., Eg. 405; beittu þá sem þverast austr fyrir landit, 161; b. undir veðrit, to tack, Vb. i. 511; b. í haf út, Orkn. 402: metaph., varð jafnan þeirra hlutr betri, er til hans hnigu, en hinna, er frá beittu, who steered away from him, Fms. viii. 47.
    IV. a hunting term, to hunt (cp. beiða), the deer in acc., the dogs or hawks in dat.; b. e-n hundum, to set hounds on him; konungr sagði at hann skyldi afklæða, ok b. hundum til bana, Fms. ii. 173, x. 326; beita haukum, to chase with hawks, Fas. 1. 175: to chase, svá beitum vér björnuna, Hkr. ii. 369 MS. B, vide bauta; hann … hafði beitt fimm trönur, he had caught five cranes, Fagrsk. 77, where Hkr. l. c. has ‘veitt;’ svá beitu vér bjarnuna á mörkinni norðr, sagði hann, O. H. L. 70, cp. above; verðr Salomon konungr varr at dýr hans eru beitt, biðr. 231; þeir beita bar mart dýr, hjörtu ok björnu ok hindr, 232: metaph. and reflex., b. e-m, sögðu þeir mundu eigi þeim birni bcitast, at deila um mál hans við ofreflismenn slíka, they said they would not hunt that bear, Ölk. 34: metaph., b. e-n brögðum, vélum, vélræðum…, to hunt one down with tricks or schemes; þykist þér nú allmjök hafa komizt fyrir mik í viti, ok beittan brögðum í þessu, Ísl. ii. 164; vélum, 623; úlögum, Sks. 22; illu, Fas. i. 208: recipr., við höfum opt brögðum beizt, … schemed against each other, Fms. xi. 263; stundum beittust þau velræðum, i. 57.
    β. to bait; the bait in dat., the angle in acc.
    V. to yoke to, of horse or cattle for a vehicle, the cattle almost always in acc.; þá vóru yxn fyrir sleða beittir, Eb. 172; bjó sér vagn ok beitti hest, Fms. x. 373, Gkv. 2. 18; ok beittu fyrir tvá sterka yxn, Eb. 176, Grett. 112, Stj. 206: with dat., b. hestum, vagni, to drive; but acc., beittu, Sigurðr, hinn blakka mar, S. saddle thy black steed, Ghv. 18: metaph., b. e-n fyrir e-t, to put one at the head of it, Sks. 710: reflex., beitast fyrir e-t, to lead a cause, to manage it, Ld. 196, Fms. viii. 22, Hkr. ii. 168.
    VI. to hammer iron or metal into plates, v. beit, f.

    Íslensk-ensk orðabók > BEITA

  • 19 LÚTA

    (lýt; laut, lutum; lotinn), v.
    1) to lout, bow down (konungr laut þá allt niðr at jörðu);
    2) to bow to in homage or worship (Erlingr laut konungi ok heilsaði honum);
    3) to give away, yield; hinir lægri verða at l., the weaker has to yield;
    4) with preps., l. at e-u, to bear upon, have reference to (þat sem at lýtr þess manns lofi); to bow for a thing; l. at litlu, to be thankful for little; l. til e-s, to belong to, bear upon (þetta efni lýtr til lofs herra Guðmundi); to pay homage, show deference, to (lutu allir til hans); l. undir e-n, to be subject to (þeir ætluðu engan guð vera þann, er þeir áttu undir at l.).
    * * *
    pres. lýt, pl. lútum; pret. laut, lauzt (Nj. 70), laut, pl. lutu; subj. lyti; part. lotit: a weak pres. lúti, lúti ek helgum dómi, the Runic poem; pret. lútti, Barl. 199, Stj. 229: [A. S. lútan; Old and North. E. lout; Dan. lude]:—to lout, bow down; konungr laut þá allt niðr at jörðu, Fms. i. 159; hann hélt höndunum yfir höfuð sér ok laut til altaris, ok bar yfirhöfnina aptr af herðum honum er hann hafði lotið undan, iv. 172, 173; stendr hann á knjánum ok ölnbogunum, lýtr hann niðr mjök við, xi. 64; at eigi skal þurfa at lúta optar um sinn í hornit, en er hann þraut erendit ok hann laut ór horninu, Edda 32; Grettir sá er hann laut ok spyrr hvat hann tók upp, Grett. 93; hann lýtr fram yfir borðit, Þiðr. 323; þá féll niðr spónn fyrir henni, hón laut niðr eptir, Eb. 36.
    2. of worship; þat er upphaf laga várra, at austr skolum lúta ok gefask Kristi, it is the beginning of our law, that we shall all lout towards the east, and give ourselves to Christ, N. G. L. i. 339; Barlaam lútti í austrið ok bað til Guðs, Barl. 199; henni ek laut hinnsta sinni, ægis-heimi í, I louted to her (viz. the sun) the last time in this world, i. e. it was the last day of my life, Sól. 41, (cp. á baðmi viðar þeim er lúta austr limar, Sdm. 11), referring to a heathen rite of bowing towards the east (the rising sun) during prayer, cp. Landn. 1, ch. 9.
    3. of doing homage, with dat. of the person; Erlingr laut konungi ok heilsaði honum, Ó. H. 119; hljópu þeir upp allir ok lutu því skrimsli, 109; lauztú mér nú, segir Skarphéðinn, en þó skaltú í móður-ætt falla áðr vit skiljum, Nj. 70; Þórarinn svaraði ok laut konunginum, Ó. H. 118; þessi maðr kvaddi konung ok laut honum, Orkn. 116, and passim, cp. also Sól. 41; lútti Joseph þá lítillátliga allt niðr til jarðar, Stj. 229; hann kvað fyrr myndi hann tröll taka en hann lyti honum, Fs. 53: lúta undir e-n, to be subject to, Bs. ii. 5, Barl. 25: to belong to, bear upon a subject, þetta efni lýtr til lofs herra Guðmundar, Bs. ii. 146; hvar hann vildi at þetta ráð lyti, O. H. L. 5; hann var þar með mestri virðingu ok lutu allir til hans, paid him homage, Fb. i. 431; lúta til útlendra konunga, Ó. H. 45; þangat lýtr allt ríkit, þar eru Uppsalir, 65; en hitt mun mér örðgara þykkja at lúta til Selþóris er þrælborinn er í allar ættir, 112.
    4. to give way, yield; þá lét ek til ok laut ek, Mar.; er hann hafði látið lúta undan Vagni, Fms. i. 174; hinir lægri verða at lúta, the weaker has to lout, a saying, Grett. 162; þá á þar dómnum at vægja um þess manns mál er svá er at lotinn, who is thus brought to his knees, Sks. 663; áðr Niflungar lúti, Þiðr. 328; lúta í gras, to bite the dust, Fbr. 90 new Ed.: lúta at litlu, to be thankful for little, Grett. 134.
    II. part. lotinn, ‘louting,’ bowed, bent down, used as adj.

    Íslensk-ensk orðabók > LÚTA

  • 20 mann-kaup

    n. ‘man-bargain;’ in the phrase, þat er gott m. í e-m, a person is a good bargain, an acquisition, Fms. vi. 99, Fb. ii. 280,; gott er m. í Vagni, faðir, Fms. xi. 154.

    Íslensk-ensk orðabók > mann-kaup

См. также в других словарях:

  • 2009 par pays en Asie — Années : 2006 2007 2008  2009  2010 2011 2012 Décennies : 1970 1980 1990  2000  2010 2020 2030 Siècles : XXe siècle  XXIe siècle …   Wikipédia en Français

  • Albader Parad — ( ? 21 février 2010), est un islamiste philippin et un commandant militaire du groupe Abu Sayyaf, opérant au sud des Philippines. Il était l un des terroristes les plus recherchés par Manille. Le gouvernement américain offrait une récompense …   Wikipédia en Français

  • Wikingerzeit — Chronik (kleine Auswahl) 793 Wikingerüberfall auf das Kloster von Lindisfarne 795 Beginn der Überfälle auf Irland (Inishmurray) 799 Beginn der Überfälle auf das Reich der Franken 830 erneute Wikingerüberfälle auf England 840 erst …   Deutsch Wikipedia

  • Le Conformiste — (Il conformista) est un film politique réalisé par Bernardo Bertolucci, sorti en 1970. Il s agit d une co production italienne, française et ouest allemande. Le scénario a été rédigé par Bertolucci d après le roman Le Conformiste (1951) d Alberto …   Wikipédia en Français

  • Yasser Igasan — Surnom Abu Ali, commandant Diang Naissance 22 avril 1972 Talipao, Sulu, Philippines Nationalité Philippines …   Wikipédia en Français

  • Reconquista (Santa Fe) — Saltar a navegación, búsqueda Reconquista …   Wikipedia Español

  • Морфология исландского языка — Исландский язык  флективный язык с элементами агглютинации. Содержание 1 Имена и артикли 1.1 Мужской род 1.1.1 Сильное склонение …   Википедия

  • Mujiv Sabbihi Hataman — Mujiv S. Hataman is the seventh sibling of Hja. Jamila Salliman and Hji. Sulaiman Hataman. He was born in the Province of Basilan. He finished his elementary education in 1984 at Barangay Buli Buli. His secondary education on the other hand was… …   Wikipedia

  • Origine — Dieser Artikel wurde auf den Seiten der Qualitätssicherung eingetragen. Bitte hilf mit, ihn zu verbessern, und beteilige dich bitte an der Diskussion! Folgendes muss noch verbessert werden: WP:Wikifizieren: Kategorien fehlen MerlBot 07:46,… …   Deutsch Wikipedia

  • Les machines anatomiques de Raimondo Di Sangro — Les machines anatomiques du Prince Raimondo di Sangro sont deux cadavres humains grandeur nature, suspendus verticalement et enchâssés dans deux présentoirs distincts, en bois blanc vitrés antérieurement, se faisant presque vis à vis à moins de… …   Wikipédia en Français

  • vagaš — vàgāš m <G vagáša> DEFINICIJA 1. reg. trag, usjek kotača na cesti ili putu, kolotečina 2. prokop, jarak 3. žlijeb na kotaču ETIMOLOGIJA mađ. vágás ← vágni: urezivati …   Hrvatski jezični portal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»