-
1 uzupełnić
глаг.• восполнить• восполнять• доделать• дополнить• дополнять• завершать• завершить• заканчивать• закончить• заполнить• заполнять• исполнять• налить• наполнить• наполнять• насыщать• окончить• пломбировать• пополнить• пополнять• укомплектовать• укомплектовывать* * *uzupełni|ć\uzupełnićj, \uzupełnićony сов. 1. дополнить, пополнить;\uzupełnić wykształcenie пополнить образование; \uzupełnić zapasy пополнить запасы;
2. укомплектовать;\uzupełnić księgozbiór укомплектовать (пополнить) библиотеку
* * *uzupełnij, uzupełniony сов.1) допо́лнить, попо́лнитьuzupełnić wykształcenie — попо́лнить образова́ние
uzupełnić zapasy — попо́лнить запа́сы
2) укомплектова́тьuzupełnić księgozbiór — укомплектова́ть (попо́лнить) библиоте́ку
-
2 uzupełnić się
сов.допо́лниться, попо́лниться; ср. uzupełniać się -
3 uzupełnić\ się
сов. дополниться, пополниться; ср. uzupełniać się -
4 uzupełnić brak
дополнить недостатокOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uzupełnić brak
-
5 uzupełnić dzieło
дополнить делоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uzupełnić dzieło
-
6 uzupełnić paliwo
дополнить топливоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uzupełnić paliwo
-
7 uzupełnić stan
дополнить сословиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uzupełnić stan
-
8 uzupełnić strój
дополнить нарядOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uzupełnić strój
-
9 uzupełnić zapas
дополнить запасOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uzupełnić zapas
-
10 opowieść uzupełnić
повесть дополнитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > opowieść uzupełnić
-
11 rano uzupełnić
рано дополнитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rano uzupełnić
-
12 sposobność uzupełnić
случай дополнитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sposobność uzupełnić
-
13 dopełnić
глаг.• восполнять• доделать• дополнить• дополнять• завершать• завершить• заканчивать• закончить• окончить• пополнить• пополнять• укомплектовать• укомплектовывать* * *dopełni|ć\dopełnićony сов. 1. дополнить, добавить;\dopełnić kieliszek долить рюмку;
2. czego выполнить, исполнить что;\dopełnić swoich obowiązków выполнить свой обязанности;
\dopełnić formalności оформить (что-л.), уладить формальности;● \dopełnić reszty довести до конца, довершить начатое дело;
\dopełnić miary cierpliwości переполнить чашу терпения+1. dodać, uzupełnić 2. wykonać, spełnić
* * *dopełniony сов.1) допо́лнить, доба́витьdopełnić kieliszek — доли́ть рю́мку
2) czego вы́полнить, испо́лнить чтоdopełnić swoich obowiązków — вы́полнить свои́ обя́занности
dopełnić formalności — офо́рмить (что-л.), ула́дить форма́льности
•Syn: -
14 uzupełniać
глаг.• восполнять• дополнить• дополнять• завершать• пополнить• пополнять• укомплектовать• укомплектовывать* * *uzupełnia|ć\uzupełniaćny несов. 1. дополнять, пополнять;2. укомплектовывать; ср. uzupełnić* * *uzupełniany несов.1) дополня́ть, пополня́ть2) укомплекто́вывать; ср. uzupełnić -
15 popełnić
глаг.• вверить• вверять• поручать• свершить• совершать• совершить* * *1) допустить, сделать, совершить2) pot. iron. popełnić (napisać) состряпать, накропатьuzupełnić, zasilić пополнить (дополнить, прибавить)doładować (np. konto) пополнить (напр. счёт)* * *popełni|ć\popełnićony сов. 1. совершить, сделать;\popełnić nietakt совершить бестактность;
2. шутл. состряпать, накропать;\popełnić wiersz накропать
(состряпать) стихотворение+1. zrobić, dopuścić się 2. sklecić
* * *popełniony сов.1) соверши́ть, сде́латьpopełnić nietakt — соверши́ть беста́ктность
2) шутл. состря́пать, накропа́тьpopełnić wiersz — накропа́ть (состря́пать) стихотворе́ние
Syn:
См. также в других словарях:
uzupełniać się – uzupełnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć całość przez wzajemne dopełnianie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu świetnie się uzupełniali. W dzisiejszym przedstawieniu aktorzy świetnie się uzupełnili. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzupełniać — ndk I, uzupełniaćam, uzupełniaćasz, uzupełniaćają, uzupełniaćaj, uzupełniaćał, uzupełniaćany uzupełnić dk VIa, uzupełniaćnię, uzupełniaćnisz, uzupełniaćnij, uzupełniaćnił, uzupełniaćniony «czynić zupełnym, kompletnym, dopełniać, kompletować;… … Słownik języka polskiego
dopowiedzieć — dk, dopowiedziećwiem, dopowiedziećwiesz, dopowiedziećdzą, dopowiedziećwiedz, dopowiedziećdział, dopowiedziećdzieli, dopowiedziećdziany dopowiadać ndk I, dopowiedziećam, dopowiedziećasz, dopowiedziećają, dopowiedziećaj, dopowiedziećał,… … Słownik języka polskiego
dozbroić — dk VIa, dozbroićbroję, dozbroićbroisz, dozbroićbrój, dozbroićbroił, dozbroićbrojony dozbrajać ndk I, dozbroićam, dozbroićasz, dozbroićjają, dozbroićjaj, dozbroićany 1. «uzupełnić uzbrojenie, lepiej uzbroić» Dozbroić armię. 2. techn. «dodatkowo… … Słownik języka polskiego
pouzupełniać — dk I, pouzupełniaćam, pouzupełniaćasz, pouzupełniaćają, pouzupełniaćaj, pouzupełniaćał, pouzupełniaćany «uzupełnić wiele czegoś; uzupełnić jedno po drugim, po kolei» Pouzupełniać braki, wiadomości. pouzupełniać się strona zwrotna czas.… … Słownik języka polskiego
uzupełnienie — n I 1. rzecz. od uzupełnić. 2. lm D. uzupełnienieeń «to, co stanowi dopełnienie czegoś; dodatek» Praca wymaga wprowadzenia uzupełnień. Odpowiednia torebka stanowiła uzupełnienie stroju. uzupełnienie się rzecz. od uzupełnić się … Słownik języka polskiego
zaokrąglić — dk VIa, zaokrąglićlę, zaokrąglićlisz, zaokrąglićlij, zaokrąglićlił, zaokrąglićlony zaokrąglać ndk I, zaokrąglićam, zaokrąglićasz, zaokrąglićają, zaokrąglićaj, zaokrąglićał, zaokrąglićany 1. «nadać czemuś okrągły kształt, zrobić coś okrągłym»… … Słownik języka polskiego
uzupełniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzupełniaćam, uzupełniaća, uzupełniaćają, uzupełniaćany {{/stl 8}}– uzupełnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzupełniaćnię, uzupełniaćni, uzupełniaćnij, uzupełniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aneks — m IV, D. u, Ms. anekssie; lm M. y 1. «pismo dodatkowe dołączone do głównego dokumentu; dodatek uzupełniający tekst dzieła; załącznik» Aneks do podania, do książki. Dołączyć, załączyć aneks. Uzupełnić tekst aneksami. 2. «dodatkowy element… … Słownik języka polskiego
dodać — dk I, dodaćdam, dodaćdasz, dodaćdadzą, dodaćdaj, dodaćdał, dodaćdany dodawać ndk IX, dodaćdaję, dodaćdajesz, dodaćaj, dodaćał, dodaćany 1. «dać coś jako nadwyżkę albo jako część składową rzeczy już danej; dołożyć, dorzucić, dołączyć» Dodać cukru … Słownik języka polskiego
dofinansować — dk IV, dofinansowaćsuję, dofinansowaćsujesz, dofinansowaćsuj, dofinansowaćował, dofinansowaćowany dofinansowywać ndk VIIIa, dofinansowaćowuję, dofinansowaćowujesz, dofinansowaćowuj, dofinansowaćywał, dofinansowaćywany, ekon. «przyznać na jakiś… … Słownik języka polskiego