-
1 sklecić
глаг.• сколотить• смастерить* * *sklec|ić\sklecićę, \sklecićony сов. 1. сколотить, слепить;2. перен. состряпать* * *sklecę, sklecony сов.1) сколоти́ть, слепи́ть2) перен. состря́пать -
2 popełnić
глаг.• вверить• вверять• поручать• свершить• совершать• совершить* * *1) допустить, сделать, совершить2) pot. iron. popełnić (napisać) состряпать, накропатьuzupełnić, zasilić пополнить (дополнить, прибавить)doładować (np. konto) пополнить (напр. счёт)* * *popełni|ć\popełnićony сов. 1. совершить, сделать;\popełnić nietakt совершить бестактность;
2. шутл. состряпать, накропать;\popełnić wiersz накропать
(состряпать) стихотворение+1. zrobić, dopuścić się 2. sklecić
* * *popełniony сов.1) соверши́ть, сде́латьpopełnić nietakt — соверши́ть беста́ктность
2) шутл. состря́пать, накропа́тьpopełnić wiersz — накропа́ть (состря́пать) стихотворе́ние
Syn: -
3 zbić
глаг.• бить• биться* * *1) (argumenty) разбить, опровергнуть (доводы)2) zbić (pobić) избить3) zbić (rozbić) разбить4) zbić (złączyć) сбить (соединить)5) zbić (z tropu), poplątać, stropić, wytrącić сбить (с толку), смутить6) pot. zbić (pieniądze) разг. сбить, нажить, сколотить (деньги)ubić (np. masło) сбить (напр. масло)naprowadzić, skierować сбить (напр. разговор)obniżyć (np. cenę, temperaturę) сбить (напр. цену, температуру)otrzeć, zadrapać сбить (натереть)przesunąć, sprowadzić, zepchnąć, zsunąć сбить (оттеснить, сместить, заставить отклониться)zestrzelić сбить (подстрелить)sklecić, stłoczyć, zebrać сбить (собрать)pogmatwać, pokrzyżować сбить (сорвать, спутать)zdeptać (zniszczyć) сбить (стоптать, повредить)potrącić, strącić сбить (сшибить)* * *zbi|ć\zbićty сов. 1. сбить;\zbić deski сбить (сколотить) доски; \zbić z nóg сбить (свалить, сшибить) с ног;
2. разбить, расколоть;\zbić talerz разбить (расколоть) тарелку;
3. избить, поколотить, побить;\zbić kijem избить палкой;
4. перен. опровергнуть;\zbić argumenty опровергнуть аргументы; ● \zbić kapitał (pieniądze) разг. нажить (сколотить) капитал (деньги); \zbić z tropu (z panta-łyku) сбить с толку (с панталыку)
* * *zbity сов.1) сбитьzbić deski — сбить (сколоти́ть) до́ски
zbić z nóg — сбить (свали́ть, сшиби́ть) с ног
2) разби́ть, расколо́тьzbić talerz — разби́ть (расколо́ть) таре́лку
3) изби́ть, поколоти́ть, поби́тьzbić kijem — изби́ть па́лкой
4) перен. опрове́ргнутьzbić argumenty — опрове́ргнуть аргуме́нты
•- zbić pieniądze
- zbić z tropu
- zbić z pantałyku -
4 zusammenbringen
fam. keine drei Worte zusammenbringen nie móc sklecić nawet kilku słów -
5 zusammenschustern
См. также в других словарях:
sklecić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}klecić{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie umieć powiedzieć [sklecić] trzech słów {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sklecić — dk VIa, sklecićcę, sklecićcisz, skleć, sklecićcił, sklecićcony «zrobić, zbudować coś z byle czego, zwykle niedbale, naprędce, prowizorycznie» Sklecić szałas z chrustu. przen. «ułożyć, sformułować, skomponować z trudem, nieudolnie» Nie umiał… … Słownik języka polskiego
sklecić — Nie umieć sklecić trzech słów zob. trzy 3. Nie umieć zdania, dwóch zdań sklecić zob. zdanie 2 … Słownik frazeologiczny
nie umieć powiedzieć [sklecić] trzech słów — {{/stl 13}}{{stl 33}} być tępym, nie umieć się wysłowić {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdanie — 1. Nie ma dwóch (dwu) zdań; bez dwóch zdań «nie ma wątpliwości, bez wątpienia»: Przyjęcie było wspaniałe, nie ma dwóch zdań. R. Antoszewski, Kariera. Bez dwóch zdań Stasiuk otrzymał w darze od Pana Boga nieprzeciętny talent pisarski (...).… … Słownik frazeologiczny
umieć — Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do trzech zliczyć zob. trzy 2. Nie umieć czegoś ani (ni) w ząb zob. ząb 7. Nie umieć powiedzieć, sklecić trzech słów zob. trzy 3. Nie umieć zdania, dwóch zdań sklecić zob. zdanie 2.… … Słownik frazeologiczny
klecić — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ndk VIIb klecićcę, klecićci, kleć, klecićcony {{/stl 8}}– sklecić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budować coś z pośpiechem, z lichych, tanich materiałów,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwa — 1. Dwa kroki (stąd), o dwa kroki (stąd) «bardzo blisko (stąd)»: Postanowiłam teraz pójść do mojego mieszkania na Pańskiej, dwa kroki stąd i zabrać stamtąd kilka osobistych rzeczy, których brak odczuwam mieszkając na razie u rodziców. J. Przybora … Słownik frazeologiczny
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
trzy — 1. pot. Bredzić, mówić, klepać, pleść itp. trzy po trzy «mówić bez sensu, mówić głupstwa»: Pleciesz trzy po trzy, Siemion... Wódka uderzyła ci do głowy... J. Brzechwa, Owoc. 2. Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do… … Słownik frazeologiczny
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
