-
1 uzewnętrznić
глаг.• обнаружить* * *uzewnętrzni|ć\uzewnętrznićj, \uzewnętrznićony сов. проявить, показать, выставить наружу+przejawić, objawić
* * *uzewnętrznij, uzewnętrzniony сов.прояви́ть, показа́ть, вы́ставить нару́жуSyn: -
2 uzewnętrznić się
-
3 uzewnętrznić\ się
сов. проявиться, выразиться, обнаружиться+ujawnić się, objawić się
-
4 objawić
глаг.• выявить• выявлять• обнаруживать• открывать• открыть• показывать• проявить* * *1) (przejawić) проявить, обнаружить, показать2) objawić (wyjawić) объявить, возвестить, открыть, раскрытьogłosić объявить (сообщить)* * *obja|wić\objawićw, -wiony сов. 1. проявить, обнаружить;\objawić chęć изъявить желание; \objawić złe skłonności проявить (обнаружить) дурные наклонности;
2. книжн. объявить, возвестить; открыть;\objawić cel odwiedzin объявить о цели по сещения;
\objawić tajemnicę открыть тайму+1. okazać, uzewnętrznić 2. oznajmić
* * *objaw, objawiony сов.1) прояви́ть, обнару́житьobjawić chęć — изъяви́ть жела́ние
objawić złe skłonności — прояви́ть (обнару́жить) дурны́е накло́нности
2) книжн. объяви́ть, возвести́ть; откры́тьobjawić cel odwiedzin — объяви́ть о це́ли посеще́ния
objawić tajemnicę — откры́ть та́йну
Syn: -
5 przejawić
глаг.• проявить* * *przejawi|ć\przejawićony сов. проявить+objawić, ujawnić, uzewnętrznić
* * *przejawiony сов.прояви́тьSyn: -
6 ujawnić
глаг.• выявить• выявлять• обнаруживать• открывать• открыть• проявить• проявлять• раскрывать• раскрыть* * *ujawni|ć\ujawnićj, \ujawnićony сов. 1. раскрыть, разоблачить;\ujawnić spisek раскрыть заговор; \ujawnić kłamstwo разоблачить ложь;
2. выявить, вскрыть;\ujawnić braki w pracy выявить недостатки в работе+1. zdemaskować, wykryć 2. uwidocznić, uzewnętrznić
* * *ujawnij, ujawniony сов.1) раскры́ть, разоблачи́тьujawnić spisek — раскры́ть за́говор
ujawnić kłamstwo — разоблачи́ть ложь
2) вы́явить, вскрытьujawnić braki w pracy — вы́явить недоста́тки в рабо́те
Syn: -
7 objawić się
-
8 przejawić się
-
9 objawić\ się
сов. проявиться, обнаружиться+przejawić się, uzewnętrznić się
-
10 przejawić\ się
сов. проявиться, сказаться+objawić się, ujawnić się, uzewnętrznić się
См. также в других словарях:
uzewnętrzniać się – uzewnętrznić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} objawiać się na zewnątrz, uwidaczniać się, wyrażać się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego niezadowolenie uzewnętrzniało się wyraźnie. W rozmowie z dziewczyną uzewnętrzniła się jego nieśmiałość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
pokazać — dk IX, pokazaćkażę, pokazaćkażesz, pokazaćkaż, pokazaćał, pokazaćany pokazywać ndk VIIIa, pokazaćzuję, pokazaćzujesz, pokazaćzuj, pokazaćywał, pokazaćywany 1. «dać coś zobaczyć, podać coś do obejrzenia; wskazać, zademonstrować coś» Pokazać… … Słownik języka polskiego
objawić — dk VIa, objawićwię, objawićwisz, objawićjaw, objawićwił, objawićwiony objawiać ndk I, objawićam, objawićasz, objawićają, objawićaj, objawićał, objawićany 1. «dać wyraz czemuś (zwykle swemu uczuciu, stanowi itp.), uczynić coś jawnym, widocznym;… … Słownik języka polskiego
poznać — dk I, poznaćznam, poznaćznasz, poznaćznają, poznaćznaj, poznaćznał, poznaćznany poznawać ndk IX, poznaćznaję, poznaćznajesz, poznaćwaj, poznaćwał, poznaćwany 1. «przeniknąć coś myślą, uświadomić sobie związki, zależności między elementami czegoś; … Słownik języka polskiego
uzewnętrzniać — ndk I, uzewnętrzniaćam, uzewnętrzniaćasz, uzewnętrzniaćają, uzewnętrzniaćaj, uzewnętrzniaćał, uzewnętrzniaćany uzewnętrznić dk VIa, uzewnętrzniaćnię, uzewnętrzniaćnisz, uzewnętrzniaćnij, uzewnętrzniaćnił, uzewnętrzniaćniony «okazywać na zewnątrz … Słownik języka polskiego
uzewnętrznienie — n I 1. rzecz. od uzewnętrznić. 2. lm D. uzewnętrznienienień «przejaw, zewnętrzny wyraz czegoś» Dzieło artysty jest uzewnętrznieniem jego talentu. uzewnętrznienie się rzecz. od uzewnętrznić się … Słownik języka polskiego
uzewnętrzniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzewnętrzniaćam, uzewnętrzniaća, uzewnętrzniaćają, uzewnętrzniaćany {{/stl 8}}– uzewnętrznić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzewnętrzniaćnię, uzewnętrzniaćni, uzewnętrzniaćnij, uzewnętrzniaćniony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyraz — 1. Dać wyraz czemuś «wyrazić w słowach, okazać, uzewnętrznić coś»: Zaczęłam tak nieco osobiście, ale, pozwólcie Państwo, będę dalej dawała wyraz swym osobistym sympatiom. TSt 7/2000. Sąd nie uwierzył żadnemu z tych świadków, czemu dał wyraz w… … Słownik frazeologiczny
znać — 1. Dać o sobie znać a) «ujawnić się, zwrócić na siebie uwagę, czasami w przykry dla otoczenia sposób; o zjawisku, tendencji itp.: uzewnętrznić się»: Po kampanii prasowej, jaka się wówczas rozpętała w mediach, gwałciciel przycichł. Dał znowu o… … Słownik frazeologiczny
