przejawić

См. также в других словарях:

• przejawiać się – przejawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dawać się poznać, wychodzić na jaw; uzewnętrzniać się, ujawniać się, objawiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczucia przejawiały się w jego zachowaniu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przejawiać — ndk I, przejawiaćam, przejawiaćasz, przejawiaćają, przejawiaćaj, przejawiaćał, przejawiaćany przejawić dk VIa, przejawiaćwię, przejawiaćwisz, przejawiaćjaw, przejawiaćwił, przejawiaćwiony «dawać poznać, okazywać na zewnątrz; objawiać, ujawniać,… …   Słownik języka polskiego

• przejawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przejawiaćam, przejawiaća, przejawiaćają, przejawiaćany {{/stl 8}}– przejawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przejawiaćwię, przejawiaćwi, przejawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• objawić — dk VIa, objawićwię, objawićwisz, objawićjaw, objawićwił, objawićwiony objawiać ndk I, objawićam, objawićasz, objawićają, objawićaj, objawićał, objawićany 1. «dać wyraz czemuś (zwykle swemu uczuciu, stanowi itp.), uczynić coś jawnym, widocznym;… …   Słownik języka polskiego

• pokazać — dk IX, pokazaćkażę, pokazaćkażesz, pokazaćkaż, pokazaćał, pokazaćany pokazywać ndk VIIIa, pokazaćzuję, pokazaćzujesz, pokazaćzuj, pokazaćywał, pokazaćywany 1. «dać coś zobaczyć, podać coś do obejrzenia; wskazać, zademonstrować coś» Pokazać… …   Słownik języka polskiego

• pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

• przebudzić — dk VIa, przebudzićdzę, przebudzićdzisz, przebudzićbudź, przebudzićdził, przebudzićdzony przebudzać ndk I, przebudzićam, przebudzićasz, przebudzićają, przebudzićaj, przebudzićał, przebudzićany «przerwać komuś sen; obudzić kogoś» Przebudził kogoś… …   Słownik języka polskiego

• rozbudzić — dk VIa, rozbudzićdzę, rozbudzićdzisz, rozbudzićbudź, rozbudzićdził, rozbudzićdzony rozbudzać ndk I, rozbudzićam, rozbudzićasz, rozbudzićają, rozbudzićaj, rozbudzićał, rozbudzićany 1. «przerwać komuś sen, zbudzić» Rozbudzić śpiące dzieci. Stukanie …   Słownik języka polskiego

• wykazać — dk IV, wykazaćkażę, wykazaćkażesz, wykazaćkaż, wykazaćał, wykazaćany wykazywać ndk VIIIa, wykazaćzuję, wykazaćzujesz, wykazaćzuj, wykazaćywał, wykazaćywany 1. «udowodnić, przedstawić coś w sposób przekonywający; pokazać, unaocznić» Wykazać… …   Słownik języka polskiego

• zacząć — dk Xc, zacząćcznę, zacząćczniesz, zacząćcznij, zacząćczął, zacząćczęła, zacząćczęli, zacząćczęty, zacząćcząwszy zaczynać ndk I, zacząćam, zacząćasz, zacząćają, zacząćaj, zacząćał, zacząćany 1. «przystąpić do działania, wykonać pierwszą,… …   Słownik języka polskiego

• zbudzić — dk VIa, zbudzićdzę, zbudzićdzisz, zbudź, zbudzićdził, zbudzićdzony «przerwać czyjś sen, obudzić kogoś» Zbudzić kogoś do pracy, na śniadanie. Zbudzić kogoś ze snu, z drzemki. Zbudził ją telefon. Zbudziło ich stukanie do drzwi. zbudzić się 1.… …   Słownik języka polskiego