Перевод: с польского на русский

с русского на польский

uwięzić

  • 1 uwięzić

    глаг.
    • замуровывать
    • заточать
    * * *
    uwię|zić
    \uwięzićżę, \uwięzićziony сов. 1. заключить в тюрьму;
    2. запереть (кого-л., что-л.);

    \uwięzić w pokoju запереть в комнате;

    3. задержать, вынудить остаться (где-л.);

    niepogoda \uwięzićziła nas w domu из-за непогоды мы были вынуждены остаться дома; lody \uwięzićziły statek корабль застрял среди льдов (во льдах)

    * * *
    uwiężę, uwięziony сов.
    1) заключи́ть в тюрьму́
    2) запере́ть (кого-л., что-л.)

    uwięzić w pokoju — запере́ть в ко́мнате

    3) задержа́ть, вы́нудить оста́ться (где-л.)

    niepogoda uwięziła nas w domu — из-за непого́ды мы бы́ли вы́нуждены оста́ться до́ма

    lody uwięziły statek — кора́бль застря́л среди́ льдов (во льда́х)

    Słownik polsko-rosyjski > uwięzić

  • 2 kapitał

    сущ.
    • капитал
    • справедливость
    • столица
    • фонд
    * * *
    ♂, Р. \kapitału капитал;

    \kapitał monopolistyczny монополистический капитал; obcy \kapitał иностранный капитал; \kapitał obrotowy оборотный капитал; \kapitał stały, zmienny постоянный, переменный капитал; \kapitał zakładowy основной капитал;

    ulokować \kapitał w czymś вложить капитал во что-л.;

    uwięzić (unieruchomić) \kapitał заморозить капитал; wycofać \kapitał изъять капиталовложения

    * * *
    м, Р kapitału
    капита́л

    kapitał monopolistyczny — монополисти́ческий капита́л

    obcy kapitał — иностра́нный капита́л

    kapitał obrotowy — оборо́тный капита́л

    kapitał stały, zmienny — постоя́нный, переме́нный капита́л

    kapitał zakładowy — основно́й капита́л

    ulokować kapitał w czymś — вложи́ть капита́л во что́-л.

    uwięzić (unieruchomić) kapitał — заморо́зить капита́л

    wycofać kapitał — изъя́ть капиталовложе́ния

    Słownik polsko-rosyjski > kapitał

  • 3 zamknąć

    1) закрыть
    2) zamknąć (bilans) составить, подвести
    3) zamknąć (na klucz) запереть
    4) zamknąć (np. nawias) заключить
    5) zamknąć (np. powieki) сомкнуть
    6) zamknąć (np. przejazd) перекрыть
    7) zamknąć (skończyć) закончить
    8) zamknąć (usta komuś) зажать (рот кому-л.)
    9) zamknąć (w więzieniu) заключить
    10) zamknąć (stanąć na końcu) замкнуть (встать в конце)
    złączyć, spoić (końce) замкнуть (соединить концы)
    techn. uziemić техн. замкнуть (на землю)
    techn. zewrzeć техн. замкнуть (накоротко)
    * * *
    zamkn|ąć
    \zamknąćięty сов. 1. закрыть;

    \zamknąć na klucz (na kłódkę) запереть на ключ (на замок); \zamknąć oczy закрыть глаза; \zamknąć sklep закрыть магазин; \zamknąć radio, telewizor выключить радио, телевизор; \zamknąć zebranie, posiedzenie закрыть собрание, совещание (заседание);

    2. разг. заключить, посадить (в тюрьму etc.);

    ● \zamknąć nawias закрыть скобки;

    \zamknąć w nawiasy заключить в скобки
    +

    1. zawrzeć 2. uwięzić

    * * *
    zamknięty сов.
    1) закры́ть

    zamknąć na klucz (na kłódkę) — запере́ть на ключ (на замо́к)

    zamknąć oczy — закры́ть глаза́

    zamknąć sklep — закры́ть магази́н

    zamknąć radio, telewizor — вы́ключить ра́дио, телеви́зор

    zamknąć zebranie, posiedzenie — закры́ть собра́ние, совеща́ние (заседа́ние)

    2) разг. заключи́ть, посади́ть (в тюрьму и т. п.)
    - zamknąć w nawiasy
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zamknąć

См. также в других словарях:

  • uwięzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uwiężę, uwięzićzi, uwięź, uwięziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zamknąć kogoś w więzieniu, pozbawić wolności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwięzić kogoś w lochach, w celi, w wieży.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uwięzić — dk VIa, uwiężę, uwięzićzisz, uwięź, uwięzićził, uwięzićziony 1. «pozbawić kogoś wolności, wtrącić do więzienia» Uwięzić kogoś pod zarzutem morderstwa. 2. «zatrzymać kogoś gdzieś na pewien czas, uniemożliwić komuś wydobycie się skądś, pozbawić… …   Słownik języka polskiego

  • zmysły — Pomieszanie zmysłów «choroba psychiczna; obłęd»: Dymitra zabili, Halszkę oddali pod kuratelę matce, która ją uwięzić musiała i w baszcie trzymała, aż Halszka z nieszczęśliwej tej miłości dostała pomieszania zmysłów i umarła. J. Kolbuszewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… …   Słownik języka polskiego

  • kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy …   Słownik języka polskiego

  • łapa — ż IV, CMs. łapie; lm D. łap 1. «noga ssaka (nie mającego kopyt) albo ptaka» Pies siadł na tylnych łapach. Kot liże łapę. 2. rub. żart. «ludzka dłoń; ręka» Dać, dostać po łapach. Daj łapę na zgodę! ◊ pot. Dać w łapę, smarować łapę, wsadzić coś w… …   Słownik języka polskiego

  • poaresztować — dk IV, poaresztowaćtuję, poaresztowaćtujesz, poaresztowaćtuj, poaresztowaćował, poaresztowaćowani 1. «osadzić w areszcie, uwięzić kolejno wiele osób» Poaresztowano wszystkich członków bandy. 2. «położyć areszt na wielu rzeczach, wierzytelnościach …   Słownik języka polskiego

  • posadzić — dk VIa, posadzićdzę, posadzićdzisz, posadzićsadź, posadzićdził, posadzićdzony 1. «umieścić kogoś w pozycji siedzącej; pomóc, pozwolić usiąść; poprosić kogoś, aby usiadł» Posadzić sobie dziecko na kolanach. Posadzono ich obok siebie. Posadzić… …   Słownik języka polskiego

  • wsadzić — dk VIa, wsadzićdzę, wsadzićdzisz, wsadź, wsadzićdził, wsadzićdzony wsadzać ndk I, wsadzićam, wsadzićasz, wsadzićają, wsadzićaj, wsadzićał, wsadzićany 1. «umieścić coś gdzieś, wewnątrz czegoś, na czymś, wsunąć gdzieś, pod coś, na coś; wcisnąć,… …   Słownik języka polskiego

  • zaaresztować — dk IV, zaaresztowaćtuję, zaaresztowaćtujesz, zaaresztowaćtuj, zaaresztowaćował, zaaresztowaćowany 1. «pozbawić wolności osobistej, osadzić w areszcie; uwięzić» Zaaresztować kogoś pod zarzutem szpiegostwa. 2. rzad. «położyć areszt na rzeczach,… …   Słownik języka polskiego

  • zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»