-
1 uwarunkować
глаг.• обусловить* * *uwarunkowa|ć\uwarunkowaćny сов. обусловить* * *uwarunkowany сов.обусло́вить -
2 uzależnić
uzależni|ć\uzależnićj, \uzależnićony сов. od kogo-czego 1. сделать зависимым, поставить в зависимость от кого- чего;coś jest \uzależnićone od czegoś что-л. зависит от чего-л.; 2. обусловить чем; \uzależnić od wyrażenia zgody przez rodziców обусловить согласием родителей+2. uwarunkować
* * *uzależnij, uzależniony сов. od kogo-czego1) сде́лать зави́симым, поста́вить в зави́симость от кого-чегоcoś jest uzależnione od czegoś — что́-л. зави́сит от чего́-л.
2) обусло́вить чемuzależnić od wyrażenia zgody przez rodziców — обусло́вить согла́сием роди́телей
Syn:uwarunkować 2) -
3 obstawić
глаг.• обставить• обставиться* * *1) (np. bramkę) застраховать2) obstawić (np. w grze) поставить3) obstawić (wokół) обставить (вокруг)umeblować обставить (омеблировать)uwarunkować, uzależnić обставить (обусловить)urządzić, zorganizować обставить (устроить)* * *obstawi|ć\obstawićony сов. 1. обставить; окружить;2. спорт. подстраховать (ворота и т. ň.); 3. kogo-co разг. поставить, сделать ставку на кого-что (в азартных играх, гонках etc.)+1. otoczyć 2. ubezpieczyć
* * *obstawiony сов.1) обста́вить; окружи́ть2) спорт. подстрахова́ть (ворота и т. п.)Syn:otoczyć 1), ubezpieczyć 2)
См. также в других словарях:
uwarunkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, uwarunkowaćkuję, uwarunkowaćkuje, uwarunkowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić zależnym od pewnych okoliczności, warunków, czynników; uzależnić od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwarunkować przyjęcie do pracy nienaganną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwarunkować — dk IV, uwarunkowaćkuję, uwarunkowaćkujesz, uwarunkowaćkuj, uwarunkowaćował, uwarunkowaćowany uwarunkowywać ndk VIIIa, uwarunkowaćowuję, uwarunkowaćowujesz, uwarunkowaćowuj, uwarunkowaćywał, uwarunkowaćywany «uzależnić od określonych warunków»… … Słownik języka polskiego
