-
1 ubezpieczyć
глаг.• гарантировать• застраховать• обеспечивать• обеспечить• страховать* * *ubezpiecz|yć\ubezpieczyćony сов. 1. застраховать;\ubezpieczyć od ognia застраховать от пожара;
2. (ochronić) охранить, обеспечить безопасность* * *ubezpieczony сов.1) застрахова́тьubezpieczyć od ognia — застрахова́ть от пожа́ра
2) ( ochronić) охрани́ть, обеспе́чить безопа́сность -
2 ubezpieczyć się
-
3 ubezpieczyć\ się
сов. застраховаться;\ubezpieczyć\ się się na życie застраховать свою жизнь
-
4 obstawić
глаг.• обставить• обставиться* * *1) (np. bramkę) застраховать2) obstawić (np. w grze) поставить3) obstawić (wokół) обставить (вокруг)umeblować обставить (омеблировать)uwarunkować, uzależnić обставить (обусловить)urządzić, zorganizować обставить (устроить)* * *obstawi|ć\obstawićony сов. 1. обставить; окружить;2. спорт. подстраховать (ворота и т. ň.); 3. kogo-co разг. поставить, сделать ставку на кого-что (в азартных играх, гонках etc.)+1. otoczyć 2. ubezpieczyć
* * *obstawiony сов.1) обста́вить; окружи́ть2) спорт. подстрахова́ть (ворота и т. п.)Syn:otoczyć 1), ubezpieczyć 2) -
5 ubezpieczać
глаг.• гарантировать• заверить• заверять• застраховать• обеспечивать• обеспечить• страховать• уверить• уверять* * *ubezpiecza|ć\ubezpieczaćny несов. 1. страховать;2. охранять, обеспечивать безопасность; ср. ubezpieczyć* * *ubezpieczany несов.1) страхова́ть2) охраня́ть, обеспе́чивать безопа́сность; ср. ubezpieczyć -
6 ubezpieczać się
несов.страхова́ться; ср. ubezpieczyć się -
7 ubezpieczać\ się
несов. страховаться; ср. ubezpieczyć się
См. также в других словарях:
ubezpieczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. ubezpieczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubezpieczyć — → ubezpieczać … Słownik języka polskiego
ubezpieczać się – ubezpieczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ubezpieczać samego siebie, swój dobytek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubezpieczać się od kradzieży. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ubezpieczać nawzajem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubezpieczać — ndk I, ubezpieczaćam, ubezpieczaćasz, ubezpieczaćają, ubezpieczaćaj, ubezpieczaćał, ubezpieczaćany ubezpieczyć dk VIb, ubezpieczaćczę, ubezpieczaćczysz, ubezpieczaćpiecz, ubezpieczaćczył, ubezpieczaćczony 1. «zawierać umowę z odpowiednią… … Słownik języka polskiego
ubezpieczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ubezpieczaćam, ubezpieczaća, ubezpieczaćają, ubezpieczaćany {{/stl 8}}– ubezpieczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, ubezpieczaćczę, ubezpieczaćczy, ubezpieczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spać — 1. Coś nie daje komuś spać «coś kogoś gnębi, martwi, coś nie daje komuś spokoju»: Za kratą wszystko ma inny rozmiar i choć lata idą, to odchodzą bez celu. A ja tego przyjąć nie mogę do swojej wiadomości. To mnie boli i spać nie daje. S. Łubiński … Słownik frazeologiczny
zmienić — 1. Zmienić skórę «przeobrazić się gruntownie, zmienić poglądy, zwykle ze względów koniunkturalnych»: Nie czuł w sobie nie tylko potrzeby pośpiechu, lecz także strachu ani wściekłości, ani bólu, ani żalu, ani łkania, nic w ogóle, bo musiał… … Słownik frazeologiczny
zmieniać — 1. Zmienić skórę «przeobrazić się gruntownie, zmienić poglądy, zwykle ze względów koniunkturalnych»: Nie czuł w sobie nie tylko potrzeby pośpiechu, lecz także strachu ani wściekłości, ani bólu, ani żalu, ani łkania, nic w ogóle, bo musiał… … Słownik frazeologiczny
obstawić — dk VIa, obstawićwię, obstawićwisz, obstawićstaw, obstawićwił, obstawićwiony obstawiać ndk I, obstawićam, obstawićasz, obstawićają, obstawićaj, obstawićał, obstawićany 1. «zgromadzić ludzi lub przedmioty naokoło lub wzdłuż czegoś; otoczyć,… … Słownik języka polskiego
ubezpieczenie — n I 1. rzecz. od ubezpieczyć. 2. «zapewnienie odszkodowania za poniesione straty; zespół czynności mający na celu zaspokojenie potrzeb majątkowych danej osoby w razie zajścia określonego zdarzenia losowego» Ubezpieczenie od ognia, kradzieży z… … Słownik języka polskiego
ubezpieczony — ubezpieczonyczeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. ubezpieczyć. ubezpieczony, ubezpieczona w użyciu rzecz. «człowiek, który się ubezpieczył» … Słownik języka polskiego
