-
1 ēloquium
-
2 fātum
fātum ī, n [P. n. of * for], an utterance, prophetic declaration, oracle, prediction: Apollo fatis fandis dementem invitam ciet: ex fatis quae Veientes scripta haberent: Oblitus fatorum, V.— That which is ordained, destiny, fate: necessitas fati: fato fieri omnia: plenum superstitionis fati nomen: neque si fatum fuerat, effugisset: praeter fatum, beyond the natural course of events: tibi cura Caesaris fatis data, H.: Quo nihil maius terris Fata donavere, H.: caeca, H.: insuperabile, O.: fata regunt homines, Iu.: fatorum arcana, O.: fuit hoc sive meum sive rei p., ut, etc.: si fata fuissent, ut caderem, V.: eo fato ne, etc.: huic fato divōm proles Nulla fuit, i. e. will, V.: fatis contraria nostris Fata Phrygum, V.—Prov.: fata viam invenient, nothing can resist fate, V.— Bad fortune, ill fate, calamity, mishap, ruin: exiti ac fati dies: suum fatum querebantur, Cs.: extremum rei p.— Fate, death: Hortensi vox exstincta fato suo est: fato obire, Ta.: omen fati: inexorabile, V.: perfunctos iam fato, L.: se fati dixit iniqui, most unfortunate, O.: fatum proferre, i. e. to prolong life, V.: ad fata novissima, to the last, O.— A pest, plague, ruin: duo illa rei p. paene fata, Gabinius et Piso.— A symbol of fate: Attollens umero fata nepotum (represented on the shield), V.: fata inponit diversa duorum, the lots, V.—Person., The Fates, Pr., Iu.* * *utterance, oracle; fate, destiny; natural term of life; doom, death, calamity -
3 prōnūntiātiō
prōnūntiātiō ōnis, f [pronuntio], a public declaration, publication, proclamation: quā pronuntiatione factā, Cs.: lege et pronuntiatione condemnatus, i. e. the decision of the court.—In rhet., utterance, delivery, manner.—In logic, an utterance, proposition.* * *proclamation; delivery; verdict -
4 vōx
vōx vōcis, f [VOC-], a voice, sound, tone, utterance, cry, call: omnes voces hominis: cum (eloquentia) constet e voce atque motu: magna: summā, H.: vocem late nemora alta remittunt, echo, V.: ut nostrorum militum vocibus non nihil carperetur, shouts, Cs.: unā voce populi R. efferri, by the unanimous voice: ad sonitum vocis vestigia torsit, i. e. at the sound of the oars, V.—An utterance, word, saying, speech, sentence, proverb, maxim: non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis: illa Platonis vera vox: flens diu vocem non misit, L.: cum quaereret neque ullam vocem exprimere posset, extort an answer, Cs.: nescit vox missa reverti, H.: vetuit me tali voce Quirinus, etc., in these words, H.: sidera excantata voce Thessalā, incantation, H.: consulum voci atque imperio non oboedire, command: tuis victus Venerisque gratae Vocibus, H.: contumeliosae, abuse, Cs.: Sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis, maxims, H.: Deripere lunam vocibus, by incantations, H.—Speech, language: cultūs hominum recentum Voce formasti catus (Mercurius), H.: Graecā scierit sive Latinā Voce loqui, O.—Pronunciation, accent, tone: rustica: acuta.* * *voice, tone, expression -
5 lingua
lingua (ante-class. form dingua, like dagrima for lacrima, Mar. Victorin. p. 2457 and 2470 P.; cf. the letter D), ae, f. [Sanscr. jihvā; original Lat. form. dingua; A. -S. tunga; Germ. Zunge; Engl. tongue. Not from the root lih, lich, v. lingo], the tongue.I.Lit.:II.fac proserpentem bestiam me duplicem ut habeam linguam (of a kiss in which the tongues touched each other),
Plaut. As. 3, 3, 105:lingua haeret metu,
Ter. Eun. 5, 5, 7:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149:linguā haesitantes,
id. de Or. 1, 25, 115:linguā properanti legere,
Ov. P. 3, 5, 9:linguā titubante loqui,
id. Tr. 3, 1, 21:quo facilius verba ore libero exprimeret, calculos lingua volvens dicere domi solebat (Demosthenes),
Quint. 11, 3, 54: linguam exserere, to thrust out the tongue, in token of derision or contempt, Liv. 7, 10: so,lingua ejecta,
Cic. de Or. 2, 66, 266:lingua minor,
the epiglottis, Plin. 11, 37, 66, § 175.—Comically, as mock term of endearment:hujus voluptas, te opsecro, hujus mel, hujus cor, hujus labellum, hujus lingua,
Plaut. Poen. 1, 2, 178; cf. v. 175.—In mal. part.: homo malae linguae, a fellow with a bad tongue, i. q. fellator, Mart. 3, 80, 2; Min. Fel. Oct. 28.—Transf.A.Since the tongue is an organ of speech, a tongue, utterance, speech, language:2.largus opum, lingua melior,
Verg. A. 11, 338:facilem benevolumque lingua tua jam tibi me reddidit,
Ter. Hec. 5, 1, 35:non tu tibi istam praetruncari linguam largiloquam jubes?
Plaut. Mil. 2, 3, 47:Latium beare divite linguā,
Hor. Ep. 2, 2, 120:lingua quasi flabello seditionis contionem ventilare,
Cic. Fl. 23, 54:linguam continere,
id. Q. Fr. 1, 1, 13:tenere,
Ov. F. 2, 602:moderari,
Sall. J. 84:linguae solutio,
Cic. de Or. 1, 25, 114:linguam solvere ad jurgia,
Ov. M. 3, 261:quidam operarii linguā celeri et exercitatā,
Cic. de Or. 1, 18, 83:ut vitemus linguas hominum,
id. Fam. 9, 2, 2:Aetolorum linguas retundere,
to check their tongues, bring them to silence, Liv. 33, 3; cf.:claudente noxarum conscientiā linguam,
Amm. 16, 12, 61:si mihi lingua foret,
Ov. H. 21, 205:ne vati noceat mala lingua futuro,
Verg. E. 7, 28: favete linguis, i. e. give attention, " be silent that you may hear," Hor. C. 3, 1, 2; Ov. F. 1, 71:linguis animisque faventes,
Juv. 12, 83:nam lingua mali pars pessima servi,
id. 9, 121:mercedem imponere linguae,
i. e. to speak for pay, id. 7, 149:usum linguae reciperare,
Amm. 17, 12, 10:linguā debili esse,
to stammer, Gell. 1, 12, 2.—Comically: os habeat, linguam, perfidiam, tongue, i. e. readiness in speech, Plaut. Mil. 2, 2, 33. —The tongue or language of a people:b.lingua Latina, Graeca,
Cic. Fin. 1, 3, 10:Graeca et Latina lingua,
Varr. R. R. 2, 1, 6:(Massilia) tam procul a Graecorum regionibus, disciplinis linguāque divisa,
Cic. Fl. 26, 63:quod quidem Latina lingua sic observat, ut, etc.,
id. Or. 44, 150:Gallicae linguae scientiam habere,
Caes. B. G. 1, 47:qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli, appellantur,
id. ib. 1, 1:dissimili linguā,
Sall. C. 6, 2:linguā utrāque,
i. e. Greek and Latin, Hor. S. 1, 10, 23; so, auctores utriusque linguae, Quint. prooem. 1;1, 1, 14: Mithridates, cui duas et viginti linguas notas fuisse,
id. 11, 2, 50:haud rudis Graecae linguae,
Curt. 5, 11, 4; 5, 4, 4; Nep. Milt. 3, 2:Syrus in Tiberim Orontes et linguam et mores vexit,
Juv. 3, 63.—Dialect, idiom, mode of speech (post-Aug.): illis non verborum modo, sed. linguarum etiam se inter differentium copia est. Quint. 12, 10, 34:3.Crassus quinque Graeci sermonis differentias sic tenuit, ut, qua quisque apud eum linguā postulasset, eadem jus sibi redditum ferret,
id. 11, 2, 50:utar enim historicā linguā,
Sen. Q. N. 1, 13, 3:si philosophorum linguā uti voluissem,
id. ib. 2, 2, 4.—Poet. of animals. the voice, note, song, bark, etc.:4. B.linguae volucrum,
Verg. A. 3, 361; 10, 177:linguam praecludere (canis),
Phaedr. 1, 22, 5.—Of tongue-shaped things.1.A plant, also called lingulaca, Plin. 24, 19, 108, § 170.—2.Lingua bubula, a plant, oxtongue, bugloss, Cato, R. R. 40; Plin. 17, 14, 24, § 112.—3.Lingua canina, Cels. 5, 27, 18 init.;4.and lingua canis,
App. Herb. 96, the plant hound's-tongue, also called cynoglossos; q. v.—A tongue of land: id promontorium, Cujus lingua in altum proicit, Pac. ap. Gell. 4, 17 fin.:5.lingua in altum mille passuum excurrens,
Liv. 37, 31, 9; Weissenb. ad Liv. 25, 15, 12:eminet in altum lingua, in qua urbs sita est,
Liv. 44, 11:tenuem producit in aequora linguam,
Luc. 2, 614; cf.: lingua dicitur promontorii genus non excellentis sed molliter in planum devexi, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—A spoonful, as a measure, Plin. 26, 11, 73, § 119 (al. lingulis).—6.The tongue or reed of a flute, Plin. 10, 29, 43, § 84.—7.The short arm of a lever:vectis lingua sub onus subdita,
Vitr. 10, 8 (cf. ligula, VII.). -
6 aperiō
aperiō eruī, ertus, īre [ab + 2 PAR-], to uncover, lay bare: caput: aperto pectore, with bared breast, O.: ingulo aperto, with his throat cut, O.: partūs, bring to light, H.: apertae pectora matres, with bared breasts, O.—To open, uncover, unclose, make visible, discover, display, show, reveal: ostium, T.: forīs, O.: sociis viam, V.: ferro iter, S.: locum... asylum, as an asylum, L.: specūs, Ta.: his unda dehiscens Terram aperit, discloses, V.: aperitur Apollo, comes in sight, V.: nondum aperientibus classem promunturiis, i. e. while the fleet was still hidden behind them, L.: omnia quae latuerunt: fatis ora, for the utterance of, V.: fenestram ad nequitiam, T.: annum, to begin, V.: fuste caput, i. e. to cleave, Iu.—Of places, to lay open, render accessible: Troiam Achivis, V.: armis orbem terrarum, L.: gentīs ac reges, Ta.—Fig., to disclose, unveil, reveal, make known, unfold, explain, expose: hominum mentīs: fabulae partem, T.: coniurationem, S.: locum suspicioni: casūs aperire futuros, to disclose the future, O.: coacti se aperiunt, show what they are, T.: ne semet ipse aperiret, betray himself, L.: dum se ipsa res aperiat, N.: quid cogitaret: quis sim, L.* * *aperire, aperui, apertus V TRANSuncover, open, disclose; explain, recount; reveal; found; excavate; spread out -
7 cantus
cantus ūs, m [1 CAN-], a musical utterance, singing, song: cantus vocum: Sirenum: cantu tremulo (i. e. voce anili), H.: cantu solata laborem, V.: in dicendo obscurior, musical play of voice. — With instruments, a playing, music: vocum et nervorum: citharae, H.: tubarum, L.: strepuerunt cornua cantu, V.: bestiae cantu flectuntur, by music. — Of birds and insects: avium citharaeque, H.: seros exercet noctua cantūs, V.: Cantūs luscinii, Ph.: gallorum, crowing: sub galli cantum, at cock-crow, H.: ales cantibus Evocat Auroram, O.: cantu rumpent arbusta cicadae, V. —Esp., an oracular song, incantation, charm: veridicos edere cantūs, Ct.: cantūsque artesque magorum, O.: cantu commotae Umbrae, V.* * *Itire, iron ring around a carriage wheel; wheelIIsong, chant; singing; cry (bird); blast (trumpet); poem, poetry; incantation -
8 concentiō
concentiō ōnis, f [con- + 1 CAN-], a singing together, harmony: clarissima.* * *unison singing/utterance; harmony (L+S) -
9 conceptus
conceptus P. of concipio.* * *Iconcepta -um, conceptior -or -us, conceptissimus -a -um ADJconceived, imagined; understood, adoptedIIverba conceptus -- solemn/formal utterance
conception; embryo/fetus; catching fire; storing water; cistern/basin/reservoir -
10 conceptus
conceptus ūs, m [concipio], a conceiving, conception: hominum.* * *Iconcepta -um, conceptior -or -us, conceptissimus -a -um ADJconceived, imagined; understood, adoptedIIverba conceptus -- solemn/formal utterance
conception; embryo/fetus; catching fire; storing water; cistern/basin/reservoir -
11 con-torqueō
con-torqueō torsī, tortus, ēre, to turn, twist, twirl, swing, whirl, brandish, wield, hurl: globum celeritate: proram ad undas, V.: silvas insano vortice, V.—Of weapons: hastam viribus, O.: spicula lacertis, V.: hastarm In latus, etc., V.: excussae contorto verbere glandes, the sling, O.—Fig., to turn, influence: (auditor) ad remissionem animi est contorquendus. — Of utterance, to hurl forth, throw out: verba. -
12 effātum (ecf-)
effātum (ecf-) ī, n [effatus], an utterance, axiom. -
13 effātus
effātus P. of effor.* * *Ieffata, effatum ADJpronounced, designated; determined; established; proclaimedII -
14 elogium
elogium ī, n, ἐλεγεῖον, an utterance, short saying, maxim: Solonis.—An epitaph: in sepulchro rei p. incisum. — A clause (in a will): de testamento.* * *clause added to will/codicil; written particulars on prisoner; inscription -
15 ē-mittō
ē-mittō mīsī, missus, ere, to send out, send forth: essedarios ex silvis, Cs.: equitatu emisso, Cs.: pabulatum emittitur nemo, Cs. — To drive, force, hurl, cast, discharge: aculeos in hominem: pila, Cs.: hastam in finīs eorum, L.—To drive out, expel: abs te emissus ex urbe: hostem.—To send out, publish: tabulas in provincias: aliquid dignum nostro nomine: emissus (liber), H. — To let go, let loose, release, drop, let out: hominem e carcere: scutum manu, abandon, Cs.: ex lacu Albano aqua emissa, L.: animam, expire, N.—To let slip, suffer to escape: emissus hostis de manibus, L.: hostem manibus, L.: alqm sub iugum, i. e. on condition of passing under the yoke, L. — To set free, emancipate (usu. with manu): emissast manu, T.: domini eorum quos manu emiserat, L.: quin emitti aequom siet, T.: librā et aere liberatum emittit (of a debtor), L.—With se or pass, to start, break forth: tamquam e carceribus emissus sis: utrum armati an inermes emitterentur, evacuate (the city), L.—Fig., to utter, give utterance to: vocem: semel emissum verbum, H.: argumenta. — To let slip, lose<*> emissa de manibus res, the opportunity, L. -
16 ex-prōmō
ex-prōmō prōmpsī, prōmptus, ere, to show forth, discover, exert, practise, exhibit, display: supplicia in civīs: apparatūs supplicii, L.: vigilandi laborem in cenis.—To give utterance to, utter, disclose, express, state: apud alquem omnia, T.: maestas voces, V.: causas, O.: mente querelas, Ct.: quid dici possit: quid sentirent, L.: repertum (esse) specum, Ta. -
17 lātus
lātus adj. with comp. and sup. [STER-], broad, wide, extensive: fossa: via: amnis latior, L.: latissimum flumen, Cs.: rana bove latior, Ph.: Moenia, V.: latos finīs parare, Cs.: orbis, H.: terrae, O.: Polyphemi acies, wide eye, Iu.: latus ut in Circo spatiere, spreading the toga wide, H.— Broad, in breadth, extending (with expressions of distance): fossae xv pedes, Cs.: palus non latior pedibus quinquaginta, Cs.—As subst n.: crescere in latum, in width, O.—Fig., of utterance, broad. —Plur. n. as subst: cuius tu illa lata imitaris, broad pronunciation.—Of style, diffuse, copious: oratio latior.* * *Ilata -um, latior -or -us, latissimus -a -um ADJwide, broad; spacious, extensiveIIside; flank -
18 lingua
lingua ae, f [old dingua, cf. Germ. Zunge; Engl. tongue], the tongue: lingua haeret metu, T.: exsectio linguae: linguā titubante loqui, O.: linguam exserere (in derision or contempt), L.— A tongue, utterance, speech, language: ignara, S.: verborum copia in nostrā lingua: Largus opum, linguā melior, V.: Latium beare divite linguā, H.: ut vitemus linguas hominum: Aetolorum linguas retundere, check, L.: Favete linguis, i. e. give attention, H.: nam lingua mali pars pessima servi, Iu.: mercedem imponere linguae, i. e. speak for pay, Iu.— Tongue, speech, dialect, language: Latina, Graeca: qui ipsorum linguā Celtae, nostrā Galli, appellantur, Cs.: dissimili linguā, S.: linguā utrāque, i. e. Greek and Latin, H.—Of animals, the voice, note, song, bark: linguae volucrum, V.: linguam praecludere (of a dog), Ph.— A tongue of land: eminet in altum lingua, L.— Tongue, garrulity, insolence: linguā promptus hostis, L.: magna, H.: materna, boasting, O.— Fluency, eloquence, readiness of speech: quibus lingua prompta, L.: Est animus tibi, est lingua, H.* * *tongue; speech, language; dialect -
19 pressus
pressus adj. with comp. [P. of premo], closed, close, shut tight: presso obmutuit ore, V.: oscula iungere pressa, i. e. ardent, O.: presso gutture, i. e. hoarsely, V.— Repressed, suppressed, kept down, slow: pede presso cedentes, L.: pressoque legit vestigia gressu, O.—Fig., of utterance, repressed, subdued, low: modi: vox, thick.—Of style, concise, close, precise, accurate: Thucydides verbis: oratio pressior.—Of sounds, precise, definite, articulate: sonos vocis pressos efficit (lingua).* * *pressa, pressum ADJfirmly planted, deliberate -
20 relātus
См. также в других словарях:
Utterance — Ut ter*ance, n. 1. The act of uttering. Specifically: [1913 Webster] (a) Sale by offering to the public. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] (b) Putting in circulation; as, the utterance of false coin, or of forged notes. [1913 Webster] (c) Vocal… … The Collaborative International Dictionary of English
Utterance — Ut ter*ance, n. [F. outrance. See {Outrance}.] The last extremity; the end; death; outrance. [Obs.] [1913 Webster] Annibal forced those captives whom he had taken of our men to skirmish one against another to the utterance. Holland. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
utterance — index comment, communication (statement), confession, disclosure (something disclosed), observation, parlance, phrase … Law dictionary
utterance — (n.) that which is uttered, mid 15c., from UTTER (Cf. utter) (v.) + ANCE (Cf. ance) … Etymology dictionary
utterance — [n] revelation announcement, articulation, assertion, asseveration, declaration, delivery, discourse, ejaculation, expression, opinion, oration, peroration, pronouncement, rant, recitation, remark, reply, response, saying, sentence, speaking,… … New thesaurus
utterance — ► NOUN 1) a word, statement, or sound uttered. 2) the action of uttering … English terms dictionary
utterance — utterance1 [ut′ər əns] n. [ME: see UTTER2 & ANCE] 1. the act of uttering, or expressing by voice 2. the power or style of speaking 3. that which is uttered; esp., a word or words uttered, whether written or spoken utterance2 [ut′ər əns] … English World dictionary
utterance — [[t]ʌ̱tərəns[/t]] utterances 1) N COUNT: oft poss N Someone s utterances are the things that they say. [FORMAL] ...the Queen s public utterances. ...a host of admirers who hung on her every utterance. 2) N UNCOUNT Utterance is the expression in… … English dictionary
utterance */ — UK [ˈʌt(ə)rəns] / US noun [countable] Word forms utterance : singular utterance plural utterances 1) formal a statement public utterances 2) linguistics a word or phrase that someone speaks • give utterance to something … English dictionary
utterance — n. a prophetic utterance * * * [ ʌt(ə)rəns] a prophetic utterance … Combinatory dictionary
Utterance — An utterance is a complete unit of speech in spoken language. It is generally but not always bounded by silence.It can be represented and delineated in written language in many ways. Note that utterances do not exist in written language, only… … Wikipedia