-
1 utrącać
impf ⇒ utrącić* * *ipf.utrącić pf.1. (= odtłukiwać) chip off, knock off.2. pot. (= nie dopuścić do zajęcia stanowiska) trip (sb) up; (= spowodować usunięcie ze stanowiska) unhorse, unsaddle (sb); ( projekt ustawy w parlamencie) kill; utrącić czyjąś kandydaturę destroy sb's candidacy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utrącać
-
2 utrącać
• knock off -
3 torpedować
(-uję, -ujesz); perf; s-; vt* * *ipf.1. (= zatapiać torpedą) torpedo.2. (= utrudniać, utrącać) torpedo, hamper, hinder.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > torpedować
См. также в других словарях:
utrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utrącaćam, utrącaća, utrącaćają, utrącaćany {{/stl 8}}– utrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utrącaćcę, utrącaćci, utrąć, utrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gilotynować — ndk IV, gilotynowaćnuję, gilotynowaćnujesz, gilotynowaćnuj, gilotynowaćował, gilotynowaćowany «ścinać głowę gilotyną» przen. «powodować przerwanie czegoś, utrącać coś» Gilotynować dyskusję, obrady, pomysł … Słownik języka polskiego
utrącić — dk VIa, utrącićcę, utrącićcisz, utrąć, utrącićcił, utrącićcony rzad. utrącać ndk I, utrącićam, utrącićasz, utrącićają, utrącićaj, utrącićał, utrącićany 1. «trąciwszy oddzielić coś od czegoś; odbić, odtłuc» Utrącić ucho dzbana. Figurka z utrąconym … Słownik języka polskiego
