-
1 uszanowanie
-a; nt* * *n.respect, esteem, (high) regard (kogoś/czegoś for sb/sth), appreciation ( czegoś of sth); mieć uszanowanie dla kogoś/czegoś hold sb/sth in (high l. great) esteem; moje uszanowanie form. ( powitanie) good morning l. afternoon l. evening; przesyłać komuś wyrazy uszanowania send one's respects to sb; składać komuś wyrazy uszanowania pay one's respects l. compliments to sb; z uszanowaniem ( w zakończeniu listu) respectfully (yours).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uszanowanie
-
2 uszanowanie
uszanowanie [uʃanɔvaɲɛ] nt1) ( szanowanie)\uszanowanie tradycji Achtung f vor der Tradition, Hochschätzung f der Tradition2) ( poważanie)moje \uszanowanie! ich grüße Sie!, seien Sie gegrüßt! -
3 uszanowanie
сущ.• почитание• почтение• уважение* * *☼ почтение, уважение;moje \uszanowanie моё почтение
+ poszanowanie, poważanie, szacunek* * *спочте́ние, уваже́ниеmoje uszanowanie — моё почте́ние
Syn: -
4 uszanowanie
uszanowanie n (-a) Achtung f, Respekt m -
5 uszanowanie
1. hommage2. respect3. respecter4. révérence -
6 uszanowanie
meas -
7 uszanowanie
nderoj -
8 uszanowanie
saygı -
9 uszanowanie
pagarbapagarbumas -
10 uszanowanie
с пошана, повага -
11 uszanowanie
1 gumalang2 igálang3 paggálang -
12 uszanowanie
דובכ -
13 poszanowanie
сущ.• почтение• уважение* * *☼ уважение+szacunek, poważanie, uszanowanie
* * *суваже́ниеSyn: -
14 uszanowani|e
Ⅰ sv ⇒ uszanować Ⅱ n sgt respect- z uszanowaniem odprowadził go do drzwi he showed him respectfully to the door- zdjął czapkę z głowy na znak uszanowania he took off his cap as a sign of respect■ (moje) uszanowanie! good day!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uszanowani|e
-
15 mój
mój [muj]\mój brat mein Brudermoja siostra meine Schwestermoje dziecko mein Kindmoi rodzice meine Elternto jest \mój samochód/moja gazeta/moje łóżko das ist mein Wagen/meine Zeitung/mein Bettmoja obecność/\mój przyjazd meine Anwesenheit/Ankunftmoje uszanowanie! [ich] habe die Ehre!(pot: ulubiony)to \mój kolor das ist meine LieblingsfarbeII. ntmoje Mein[ig]e nt
См. также в других словарях:
uszanowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. uszanować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} szacunek, poważanie, uznanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszanowanie — n I 1. rzecz. od uszanować Uszanowanie prawa, pamiątek. 2. «poważanie, poszanowanie, szacunek, cześć» Głębokie, najwyższe uszanowanie. Mieć uszanowanie dla kogoś. Okazywać, wyrażać komuś swoje uszanowanie. Wymagać uszanowania. Robić coś z… … Słownik języka polskiego
moje uszanowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} używane w sytuacji oficjalnej powitanie bądź pożegnanie, stosowane zwłaszcza w relacji mężczyzna–kobieta, także przy zdawkowej wymianie grzeczności, np. przy wymijaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}A. Moje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaszczyt — m IV, D. u, Ms. zaszczytycie; lm M. y 1. «to, co stanowi powód do dumy, co przynosi chlubę; wyróżnienie, honor» Dostąpić zaszczytu. Poczytywać sobie coś za zaszczyt. Coś przynosi komuś zaszczyt. ∆ Mam zaszczyt (prosić, zakomunikować, złożyć… … Słownik języka polskiego
Nowa Huta. Okruchy życia i meandry historii — … Wikipedia
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
dobrodziejka — ż III, CMs. dobrodziejkajce; lm D. dobrodziejkajek 1. przestarz. «kobieta wyświadczająca komuś coś dobrego, oddająca przysługę; filantropka» 2. przestarz. dziś żart. «tytuł grzecznościowy» Jejmość dobrodziejka. Uszanowanie pani dobrodziejce.… … Słownik języka polskiego
gest — m IV, D. u, Ms. geście; lm M. y «ruch ciała, najczęściej ruch ręki, towarzyszący mowie, podkreślający treść tego, o czym się mówi, czasem zastępujący mowę; skinienie, znak» Błagalne gesty. Patetyczny, pożegnalny, uprzejmy gest. Gest bezsilności,… … Słownik języka polskiego
mój — + moja (ma), moje (me) D. m n mojego (mego), ż mojej (mej), C. m n mojemu (memu), ż mojej (mej), B. m=D. a. M., n=M., ż moją (mą), N. m n moim (mym), ż moją (mą), Ms. m n moim (mym), ż mojej (mej); lm M. m. os. moi, ż. rzecz. moje (me), D. moich… … Słownik języka polskiego
padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… … Słownik języka polskiego
rewerencja — ż I, DCMs. rewerencjacji; lm D. rewerencjacji (rewerencjacyj) przestarz. dziś podn. a. żart. «szacunek, poważanie, uszanowanie; objaw szacunku» Okazać komuś rewerencję. Zwrócić się do kogoś z rewerencją. ‹łac.› … Słownik języka polskiego