ustawienie

См. также в других словарях:

• diafragma — ż IV, CMs. diafragmamie; lm D. diafragmaagm 1. anat. «szeroki, płaski mięsień oddzielający u człowieka i ssaków jamę piersiową od brzusznej; główny mięsień oddechowy; przepona» 2. fot. «urządzenie mechaniczne wbudowane w obiektyw fotograficzny,… …   Słownik języka polskiego

• impostacja — ż I, DCMs. impostacjacji, blm ∆ muz. Impostacja głosu a) «prawidłowe ustawienie głosu (śpiewaka, aktora)» b) «w nauce śpiewu i techniki aktorskiej: usprawnianie funkcji narządów uczestniczących w emisji głosu; ma na celu nadanie głosowi… …   Słownik języka polskiego

• karosaż — m II, D. u zwykle blm, środ. «ustawienie kół samochodowych w pozycji ukośnej względem osi, polegające na rozchyleniu kół u góry» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• łodyga — ż III, CMs. łodygaydze; lm D. łodygayg «główny organ osiowców, zwykle naziemny, wytwarzający liście, z którymi tworzy pęd; jego podstawowymi funkcjami są: przewodzenie substancji pokarmowych i wody między korzeniami a liśćmi i jak najdogodniejsze …   Słownik języka polskiego

• łopot — m IV, D. u, Ms. łopotocie; lm M. y 1. «odgłos powstający wskutek uderzenia jakiejś płaszczyzny o powietrze» Łopot skrzydeł, chorągwi, żagli. 2. żegl. «ustawienie statku żaglowego z postawionymi żaglami w linii wiatru, powodujące falowanie… …   Słownik języka polskiego

• mimetyczny — 1. biol. «związany z mimetyzmem; przejawiający mimetyzm» Zdolności mimetyczne zwierząt. Mimetyczne ubarwienie niektórych ryb. 2. szt. «naśladujący, naśladowczy» Mimetyczne tendencje w literaturze. Mimetyczne ustawienie roli aktora. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• mur — m IV, D. u, Ms. murze; lm M. y 1. «element budowli (np. ściana, sklepienie) lub samodzielna budowla, będąca zwykle ogrodzeniem, wykonane z cegieł, pustaków, kamieni, bloków betonowych itp., układanych na zaprawie lub na sucho (np. połączonych na… …   Słownik języka polskiego

• okółek — m III, D. okółekłka, N. okółekłkiem; lm M. okółekłki bot. «koliste ustawienie na jednym poziomie zespołu gałęzi, liści lub części kwiatu» Gałęzie jodeł i świerków wyrastają okółkami …   Słownik języka polskiego

• opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś …   Słownik języka polskiego

• permutacja — ż I, DCMs. permutacjacji; lm D. permutacjacji mat. «ustawienie elementów danego zbioru skończonego w określonej kolejności; także każda wybrana kolejność tych elementów» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• pontonowy — przym. od ponton ∆ Most pontonowy «most zbudowany przez ustawienie równoległe do siebie pontonów i położenie na nich pomostu» …   Słownik języka polskiego