Перевод: с польского на русский

с русского на польский

usadowić

  • 1 usadowić

    глаг.
    • урегулировать
    • усадить
    * * *
    usad|owić
    \usadowićów, \usadowićowiony сов. усадить
    +

    posadzić, usadzić

    * * *
    usadów, usadowiony сов.
    усади́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > usadowić

  • 2 usadowić się

    сов.
    усе́сться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > usadowić się

  • 3 usadowić\ się

    сов. усесться

    Słownik polsko-rosyjski > usadowić\ się

  • 4 zasadzić

    глаг.
    • засадить
    • посадить
    * * *
    zasadz|ić
    \zasadzićę, \zasadzićony сов. 1. засадить;

    \zasadzić drzewami засадить деревьями; насадить деревья;

    2. посадить (дерево etc.);
    3. усадить; ● \zasadzić kogoś do czegoś засадить (посадить) кого-л. за что-л. (за работу, учёбу etc.) U 1. wysadzić 2. posadzić 3. usadowić
    * * *
    zasadzę, zasadzony сов.
    1) засади́ть

    zasadzić drzewami — засади́ть дере́вьями; насади́ть дере́вья

    2) посади́ть (дерево и т. п.)
    3) усади́ть
    •
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zasadzić

  • 5 zasiąść

    глаг.
    • засесть
    • сажать
    • сесть
    • сидеть
    • усаживать
    • усаживаться
    • усесться
    * * *
    zasi|ąść
    \zasiąśćądę, \zasiąśćądzie, \zasiąśćądź, \zasiąśćadł, \zasiąśćedli сов. 1. усесться; сесть;

    \zasiąść do stołu сесть за стол; \zasiąść do kolacji сесть за ужин; \zasiąść do kart (за|ćесть за карты;

    2. занять место; войти в состав;

    \zasiąść za stołem prezydialnym занять место в президиуме; \zasiąść w sejmie войти в состав сейма; ● \zasiąść na ławie oskarżonych сесть на скамью подсудимых;

    \zasiąść na tronie взойти на престол
    +

    1. siąść, usiąść, usadowić się

    * * *
    zasiądę, zasiądzie, zasiądź, zasiadł, zasiedli сов.
    1) усе́сться; сесть

    zasiąść do kolacji — сесть за у́жин

    zasiąść do kart — (за)се́сть за ка́рты

    2) заня́ть ме́сто; войти́ в соста́в

    zasiąść za stołem prezydialnym — заня́ть ме́сто в прези́диуме

    zasiąść w sejmie — войти́ в соста́в се́йма

    •
    - zasiąść na tronie
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zasiąść

  • 6 posiadać

    глаг.
    • владеть
    • доверять
    • есть
    • иметь
    • кушать
    • обладать
    • овладеть
    * * *
    posiada|ć

    %1, \posiadaćny несов. со иметь что, обладать чем;

    \posiadać ogromną wiedzę обладать огромными знаниями;
    \posiadać wyższość nad kimś превосходить кого-л.;
    \posiadać coś na własność владеть чём-л., быть собственником чего-л.
    * * *
    I posiadany несов. co
    име́ть что, облада́ть чем

    posiadać ogromną wiedzę — облада́ть огро́мными зна́ниями

    posiadać wyższość nad kimś — превосходи́ть кого́-л.

    posiadać coś na własność — владе́ть че́м-л., быть со́бственником чего́-л.

    Syn:
    II сов.
    усе́сться, заня́ть ме́сто ( о многих)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > posiadać

  • 7 rozsiąść się

    rozsiądę się, rozsiądzie się, rozsiądź się, rozsiadł się, rozsiedli się сов.
    1) рассе́сться, расположи́ться
    2) развали́ться, рассе́сться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozsiąść się

  • 8 zasądzić

    глаг.
    • засадить
    • посадить
    * * *
    zasadz|ić
    \zasadzićę, \zasadzićony сов. 1. засадить;

    \zasadzić drzewami засадить деревьями; насадить деревья;

    2. посадить (дерево etc.);
    3. усадить; ● \zasadzić kogoś do czegoś засадить (посадить) кого-л. за что-л. (за работу, учёбу etc.) U 1. wysadzić 2. posadzić 3. usadowić
    * * *
    zasądzę, zasądzony сов.
    присуди́ть; приговори́ть

    zasądzić na karę śmierci — приговори́ть (присуди́ть) к сме́ртной ка́зни

    zasądzić na czyjąś korzyść (rzecz) coś — присуди́ть кому́-л. (в по́льзу кого́-л.) что́-л.

    zasądzić odszkodowanie — присуди́ть возмеще́ние уще́рба

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zasądzić

  • 9 rozsijąść

    się, \rozsijąśćądę się, \rozsijąśćądzie się, \rozsijąśćądź się, \rozsijąśćadł się, \rozsijąśćedli_się сов. 1. рассесться, расположиться;
    2. развалиться, рассесться
    +

    1. usadowić się 2. rozeprzeć się

    Słownik polsko-rosyjski > rozsijąść

См. также в других словарях:

  • usadowić — dk VIa, usadowićwię, usadowićwisz, usadowićdów, usadowićwił, usadowićwiony usadawiać ndk I, usadowićam, usadowićasz, usadowićają, usadowićaj, usadowićał, usadowićany «umieścić, posadzić kogoś wygodnie» Usadowić kogoś na kanapie, w fotelu, za… …   Słownik języka polskiego

  • usadawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, usadawiaćam, usadawiaća, usadawiaćają, usadawiaćany {{/stl 8}}– usadowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, usadawiaćwię, usadawiaćwi, usadawiaćdów, usadawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, aby ktoś wygodnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fotel — m I, D. a a. u; lm M. e, D. i a. ów «szerokie, wygodne krzesło, zwykle wyściełane, z poręczami» Głęboki, miękki, trzcinowy fotel. Fotel na biegunach, na kółkach. Rozsiąść się, usadowić się, zanurzyć się w fotelu. ∆ Fotel klubowy «niski, bardzo… …   Słownik języka polskiego

  • leniwiec — m II, D. leniwiecwca 1. B.=D., W. leniwiecwcze (leniwiecwcu); lm M. ci leniwiecwcy, te leniwiecwce, DB. leniwiecwców → leniuch 2. B.=D.; lm MB. leniwiecwce zool. leniwce «Bradypodidae, rodzina niewielkich ssaków nadrzewnych, o mocnych kończynach …   Słownik języka polskiego

  • posadowić — dk VIa, posadowićwię, posadowićwisz, posadowićdów, posadowićwił, posadowićwiony 1. archit. bud. «wykonać fundamenty pod budowlę» Podpory mostu posadowione na palach. 2. rzad. «usadowić, posadzić wielu, jednego po drugim» Posadowił gości w… …   Słownik języka polskiego

  • pousadzać — dk I, pousadzaćam, pousadzaćasz, pousadzaćają, pousadzaćaj, pousadzaćał, pousadzaćany «usadzić, usadowić wielu; posadzić, umieścić (na czymś) kolejno, jednego po drugim lub jedno po drugim; porozmieszczać» Pousadzać gości weselnych …   Słownik języka polskiego

  • rozsadzić — dk VIa, rozsadzićdzę, rozsadzićdzisz, rozsadzićsadź, rozsadzićdził, rozsadzićdzony rozsadzać ndk I, rozsadzićam, rozsadzićasz, rozsadzićają, rozsadzićaj, rozsadzićał, rozsadzićany 1. «posadzić wiele osób na właściwych miejscach, wyznaczyć miejsca …   Słownik języka polskiego

  • u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… …   Słownik języka polskiego

  • ulokować — dk IV, ulokowaćkuję, ulokowaćkujesz, ulokowaćkuj, ulokowaćował, ulokowaćowany «postawić, położyć, złożyć coś gdzieś; znaleźć dla kogoś miejsce, lokum, mieszkanie, znaleźć pomieszczenie dla czegoś; umieścić» Ulokować walizkę na półce. Książki… …   Słownik języka polskiego

  • umieścić — dk VIa, umieszczę, umieścićcisz, umieść, umieścićcił, umieszczony umieszczać ndk I, umieścićam, umieścićasz, umieścićają, umieścićaj, umieścićał, umieścićany 1. «położyć, postawić gdzieś, ulokować w jakimś miejscu» Umieścić coś na oknie, w szafce …   Słownik języka polskiego

  • usadzić — dk VIa, usadzićdzę, usadzićdzisz, usadź, usadzićdził, usadzićdzony usadzać ndk I, usadzićam, usadzićasz, usadzićają, usadzićaj, usadzićał, usadzićany 1. «wskazać poszczególnym osobom miejsca, gdzie mają usiąść; posadzić, usadowić» Usadzić gości… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»