-
21 uciąć
глаг.• взрезать• вырезать• изрезать• кроить• обрезать• обрезывать• отрезать• отсекать• пересекать• порезать• прекращать• прерывать• резать• рубить• сокращать• ужалить• укорачивать• урезать* * *uci|ąćutnę, utnie, utnij, \uciąćęty сов. 1. отсечь; отрезать; отрубить;2. пресечь; прервать; 3. укусить, ужалить;● jak (nożem) \uciąćął как ножом отрезал; głowę (rękę) dam sobie \uciąć голову (руку) дам на отсечение; \uciąć drzemkę разг. вздремнуть; \uciąć flirt (romans) разг. пофлиртовать, завести роман;
\uciąć koguta пустить петуха+1. odciąć 2. przeciąć, urwać 3. ukąsić
* * *utnę, utnie, utnij, ucięty сов.1) отсе́чь; отре́зать; отруби́ть2) пресе́чь; прерва́ть3) укуси́ть, ужа́лить•- nożem uciął
- głowę dam sobie uciąć
- rękę dam sobie uciąć
- uciąć drzemkę
- uciąć flirt
- uciąć romans
- uciąć kogutaSyn: -
22 ob|erwać
pf — ob|rywać impf (oberwę — obrywam) Ⅰ vt 1. (urwać) to tear [sth] off, to tear off- oberwać falbankę od sukienki/guzik od płaszcza to tear a frill off a dress/a button off a coat- oberwać komuś głowę to tear sb’s head off- oberwać liście z gałązki to pluck leaves from a twig- oberwać owoce z drzewa to pick fruits from a tree2. (spowodować odpadnięcie) to tear away- oberwać tynk ze ściany to peel off the plaster from the wall- rzeka oberwała brzeg the river has torn away the bank3. pot. (dostać) to get- oberwać dwóję to (get a) fail- oberwać nauczkę to learn a lesson- oberwać rok więzienia to be put away for a year- oberwać cięgi/klapsa to get smacked/spankedⅡ vi pot. (dostać lanie) to get a. take a beating- oberwać po głowie/po grzbiecie to get one in the head/back- oberwie ci się za to! you’re in for it! pot.Ⅲ oberwać się — obrywać się (urwać się) to come off- guzik mi się oberwał my button came off- oberwał się sufit the ceiling came down- obrywające się nawisy skalne crumbling a. falling rock overhangs- chmura się oberwała przen. there was a cloudburst■ oberwać guza to get a beating- oberwać komuś zarobki/premię pot. to cut sb’s earnings/bonusThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ob|erwać
-
23 zdanie
( opinia) opinion; JĘZ sentencebyć zdania, że... — to be of the opinion that...
zmieniać (zmienić perf) zdanie — to change one's mind
zdanie podrzędne/względne — subordinate/relative clause
* * *n.1. ( wypowiedzenie) sentence; w kilku zdaniach in a couple of sentences; nie umie dwóch zdań sklecić he doesn't know how to put two sentences together; urwać w pół zdania stop in the middle of a sentence l. in mid-sentence.2. (= opinia) opinion; wyrobić sobie zdanie form an opinion (o kimś/czymś about sb/sth); moim zdaniem in my opinion; to my mind; as far as I am concerned; bez dwóch zdań (there are) no two ways about it; nie mam zdania I have no opinion; jestem zdania, że... I'm of the opinion that...; zdania są podzielone opinions are divided, opinions vary.3. gram. sentence; (= część zdania złożonego) clause; zdanie proste/złożone simple/complex sentence; zdanie rozwinięte compound sentence; zdanie nadrzędne/podrzędne/współrzędne main/subordinate/coordinate clause; zdanie dopełnieniowe/przydawkowe/okolicznikowe complementary/attributive/adverbial clause; równoważnik zdania verbless sentence, sentence fragment.4. log. proposition.5. muz. phrase.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdanie
-
24 оборвать
глаг.• oberwać• obszarpać• urwać* * *oberwać, (края одежды и т. п.) obstrzępić -
25 остановиться
глаг.• zagościć* * *oprzeć się, ( во время движения) przystanąć, ( o wzroku) spocząć, stanąć, ( zamilknąć) urwać, utknąć, zatrzymać się, znieruchomieć -
26 оторвать
глаг.• odedrzeć• oderwać• poobrywać• poodrywać• upierdolić* * *oberwać, oderwać, udrzeć, ukręcić, urwać -
27 оторваться
oberwać się, oderwać się, urwać się -
28 сорвать
глаг.• kruszyć• pozrywać• rozchwiać• udaremnić• wykoleić• zaburzyć• zakłócać• zakłócić• zarwać• zbierać• zebrać• zerwać• zniweczyć• zrywać* * *( głos) przeforsować, wyładować, storpedować перен., urwać, zerwać -
29 сорваться
oberwać się, porwać się, ( poderwać się) skoczyć, urwać się, załamać się перен., zerwać się -
30 срезать
( na egzaminie) obciąć, poobcinać перен., ( верхний слой) skroić, ściąć, ( uszczuplić) urwać разг. -
31 oberwać się
сов.1) оборва́ться; сорва́ться, оторва́тьсяwinda się oberwała — лифт оборва́лся
guziki się oberwały — пу́говицы оторва́ли́сь
2) обвали́ться, обру́шиться, ру́хнутьskała się oberwała — скала́ обру́шилась
3) разг. надорва́ться•Syn: -
32 uciąć się
-
33 ustać
глаг.• перервать• прекратить• прекратиться• прервать• прерывать• устоять* * *1) (urwać się, zakończyć się) прекратиться2) ustać (utrzymać się na nogach) устоятьzmęczyć się устать* * *usta|ćból \ustaćł боль прошла; deszcz \ustaćł дождь прекратился; kaszel \ustaćł кашель прошёл (унялся)%1, \ustaćnę, \ustaćnie, \ustaćł сов. прекратиться, пройти;
* * *I ustanę, ustanie, ustał сов.прекрати́ться, пройти́ból ustał — боль прошла́
deszcz ustał — дождь прекрати́лся
II ustoję, ustoi, ustój, ustał сов.kaszel ustał — ка́шель прошёл (уня́лся)
устоя́ть, вы́стоять -
34 oberwać\ się
oberwa|ć sięсов. 1. оборваться; сорваться, оторваться;winda się \oberwać\ sięła лифт оборвался; guziki się \oberwać\ sięły пуговицы оторвались;
2. обвалиться, обрушиться, рухнуть;skała się \oberwać\ sięła скала обрушилась;
3. разг. надорваться;● chmura się \oberwać\ sięła разг. хлынул ливень (дождь)+1. urwać się 2. obruszyć się, zerwać się, zwalić się 3. podźwigać się
-
35 uciąć\ się
сов. прекратиться, пресечься, прерваться -
36 урвати
urwatyдієсл. -
37 урватися
urwatysjaдієсл. -
38 snatch
[snætʃ] 1. nstrzęp m, urywek m2. vtporywać (porwać perf); ( fig) opportunity (skwapliwie) korzystać (skorzystać perf) z +gen; time urywać (urwać perf) (inf)3. vito snatch some sleep — przespać się ( perf) trochę
to snatch a look at — rzucać (rzucić perf) ukradkowe spojrzenie na +acc
Phrasal Verbs:* * *[snæ ] 1. verb1) (to (try to) seize or grab suddenly: The monkey snatched the biscuit out of my hand.) capnąć, porwać2) (to take quickly, when one has time or the opportunity: She managed to snatch an hour's sleep.) złapać2. noun1) (an attempt to seize: The thief made a snatch at her handbag.) skok, próba pochwycenia2) (a short piece or extract eg from music, conversation etc: a snatch of conversation.) strzęp, urywek -
39 shear off
-
40 урвать
глаг.• poderwać• urwać
См. также в других словарях:
urwać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}urywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego
urwać — 1. pot. Urwać kawałek, trochę czasu «zaoszczędzić trochę czasu przeznaczonego na coś» 2. pot. Urwać komuś głowę, posp. łeb «zwymyślać kogoś za coś»: – Znikać mi z oczu, ale to już! Do łóżek, natychmiast do łóżek! – pokrzykiwał. – Gdyby mama o tym … Słownik frazeologiczny
urwać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}urywać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}urwać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk IIb, urwać sięwie się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} komuś przestało się dobrze powodzić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urwać się z choinki — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykazać zupełny brak orientacji w czymś, powiedzieć coś bardzo głupiego, zachować się w sposób zaskakujący, dziwaczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Facet się chyba z choinki urwał, jeżeli myśli, że mu sprzedam działkę za takie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urwać się — pot. Skąd tyś (on) się urwał; z choinki się urwałeś? «o kimś, kto nie orientuje się w sytuacji, kto wystąpił z czymś nieoczekiwanym»: – Panowie, nie ma kto noża? – Skąd żeś się urwał, że pytasz o takie rzeczy? – zagadnął brysio z obstawy. J.… … Słownik frazeologiczny
urywać się – urwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddzielać się, odłączać się od czegoś, odpadać od jakiejś całości, odrywać się, zrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rynna się urywa i nie ma jej kto naprawić. Urwał się guzik od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urywać — → urwać … Słownik języka polskiego
pourywać — dk I, pourywaćam, pourywaćasz, pourywaćają, pourywaćaj, pourywaćał, pourywaćany «urwać wiele czegoś, urwać po kolei, jedno po drugim; poobrywać» Pourywać guziki, sznurowadła. pourywać się 1. «ulec urwaniu w wielu miejscach; o wielu rzeczach:… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny