-
61 naregulować
regulować < uregulować> (-uję) ruch, rzekę regulieren; rachunek begleichen; stosunki regeln; <naregulować,wyregulować> odległość, dźwięk regulieren, einstellen -
62 regulować
regulować < uregulować> (-uję) ruch, rzekę regulieren; rachunek begleichen; stosunki regeln; <naregulować,wyregulować> odległość, dźwięk regulieren, einstellen -
63 wyregulować
wyregulować pf →LINK="regulować" regulowaćregulować < uregulować> (-uję) ruch, rzekę regulieren; rachunek begleichen; stosunki regeln; <naregulować,wyregulować> odległość, dźwięk regulieren, einstellen -
64 berichtigen
berichtigen * [bə'rɪçtɪgən]vt -
65 erbringen
erbringen * [ɛɐ'brɪŋən]vt irr4) ( Funktionsverbgefüge)den Nachweis für etw \erbringen dowieść czegoś -
66 Tisch
Tisch [tɪʃ] <-[e]s, -e> mstół msich an den \Tisch setzen siadać [ perf usiąść] do stołuzu \Tisch sein ( geh) siedzieć przy stolenach \Tisch ( geh) po posiłku[mit etw] reinen \Tisch machen uporządkować [o uregulować] [coś]unter den \Tisch fallen ( fam) nie zostać uwzględnionymvom \Tisch sein być załatwionymjdn über den \Tisch ziehen ( fam) wystawić kogoś do wiatru -
67 ayusin
1 klasa2 kurs3 naprawiać4 odzyskać5 poprawiać6 regulować7 uregulować8 łatać -
68 husayin
1 poprawiać2 prostować3 regulować4 skorygować5 sprostować6 udostępniać7 udostępnić8 umożliwiać9 uregulować10 ułatwiać11 ułatwić -
69 isaayos
1 dysponować2 oddzielać3 odłączać4 regulować5 rozkładać6 rozmieszczać7 rozplątać8 rozplątywać9 rozporządzać10 rozwikłać11 uregulować12 ustawiać -
70 iwastô
1 regulować2 uregulować -
71 mag-ayos
1 dopasować2 dostosować3 nastawić4 przystosowywać5 regulować6 uregulować7 wyregulować8 wyświęcać9 zarządzać -
72 maglapat
1 dopasować2 dostosować3 mocować4 nastawić5 przybić6 przymocować7 przymocowywać8 przystosowywać9 regulować10 spinać11 umocować12 uregulować13 ustalać14 wyregulować15 zamknąć -
73 tuusin
1 kalkulować2 obliczać3 obrachować4 rachować5 regulować6 uregulować -
74 regulirlemek
kierować; regulować; uregulować -
75 tò-lësese
1) dopasować2) dostosować3) modyfikować4) nastawiać5) nastawić6) nastrajać7) poprawiać8) przystosowywać9) regulować10) uporządkować11) uregulować12) wyregulować13) załatwiać14) załatwić -
76 tún ÿe
1) dopasować2) dostosować3) modyfikować4) nastawiać5) nastawić6) nastrajać7) poprawiać8) przystosowywać9) regulować10) uporządkować11) uregulować12) wyregulować13) załatwiać14) załatwić -
77 κανονίζω
1) regulować czas.2) uregulować czas.3) załatwiać czas.
См. также в других словарях:
uregulować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}regulować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uregulować — dk IV, uregulowaćluję, uregulowaćlujesz, uregulowaćluj, uregulowaćował, uregulowaćowany 1. «ująć coś w normy, przepisy; uporządkować, załatwić» Uregulować coś prawnie. Uregulować finanse, interesy. Uregulować stosunki międzypaństwowe. Uregulowany … Słownik języka polskiego
rozliczyć — dk VIb, rozliczyćczę, rozliczyćczysz, rozliczyćlicz, rozliczyćczył, rozliczyćczony rozliczać ndk I, rozliczyćam, rozliczyćasz, rozliczyćają, rozliczyćaj, rozliczyćał, rozliczyćany «licząc rozdzielić coś (zwłaszcza pieniądze), dokonać rozrachunku … Słownik języka polskiego
unormować — dk IV, unormowaćmuję, unormowaćmujesz, unormowaćmuj, unormowaćwał, unormowaćowany «ująć coś w pewne normy, sprowadzić coś do pewnej normy; uregulować, uporządkować» Unormowano ceny. Unormować tryb życia. Unormowane godziny pracy. Unormować coś… … Słownik języka polskiego
regulować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, regulowaćluję, regulowaćluje, regulowaćany {{/stl 8}}– uregulować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadzać porządek, podporządkowywać jakimś prawom, normom; nakładać jakieś granice : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fakt — 1. Fakt dokonany «zdarzenie, sytuacja, które już zaistniały i nie można ich zmienić»: Wschodnią granicę Polski chciał Dmowski uregulować przy pomocy polityki faktów dokonanych. DzN 1 2/1981. 2. Fakt faktem; to fakt «istotnie, rzeczywiście, tak… … Słownik frazeologiczny
alimenty — blp, D. alimentytów praw. «świadczenia na rzecz osób niezdolnych do utrzymania się własnymi siłami, obciążające określone przez prawo osoby bliskie» Wysokość alimentów. Płacić alimenty. Uregulować zaległe alimenty. Wystąpić o alimenty. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
należność — ż V, DCMs. należnośćści; lm MD. należnośćści «kwota, suma, którą należy komuś wypłacić» Należność za pracę, za usługę. Uiścić, zapłacić, wręczyć komuś należność. Uregulować należności za światło, gaz, sprzątanie. Należność wynosi 200 zł … Słownik języka polskiego
nastawić — dk VIa, nastawićwię, nastawićwisz, nastawićstaw, nastawićwił, nastawićwiony nastawiać ndk I, nastawićam, nastawićasz, nastawićają, nastawićaj, nastawićał, nastawićany 1. «wysunąć, zwrócić coś w jakimś kierunku; poddać działaniu czegoś» Nastawić… … Słownik języka polskiego
poobliczać — dk I, poobliczaćam, poobliczaćasz, poobliczaćają, poobliczaćaj, poobliczaćał, poobliczaćany «wykonać wiele obliczeń, jedno po drugim» Poobliczać rachunki, wydatki. poobliczać się «porobić z kimś obrachunki, uregulować wzajemne należności» … Słownik języka polskiego
porachować — dk IV, porachowaćrachuję, porachowaćrachujesz, porachowaćrachuj, porachowaćował, porachowaćowany przestarz. «policzyć» ◊ posp. dziś żywa: Porachować komuś kości, gnaty «zbić mocno, obić kogoś» porachować się 1. przestarz. «o wielu osobach:… … Słownik języka polskiego