-
1 urceus
ūrceus, ī m. [одного корня с urna ]кувшин, жбан Cato, Col, H etc. -
2 urceus
-
3 urceus
-
4 urceus
-
5 urceus
-
6 urceus
urceus, ei, m., pitcher, pot, Mk. 7:4 ff.* -
7 urceus
кувшин;urceolus, кувшинчик (1. 12 § 1. 1. 18 § 3 D. 33, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > urceus
-
8 urceum
-
9 caleo
uī, —, ēre1) быть тёплым, горячим, (ignis calet C; aqua, urceus calet Pl)quum caletur Pl (pass. impers.) — в часы знояcalet tamquam furnus Pt — пышет как печкаterrae alio calentes sole H — земли, согреваемые чужим солнцем, т. е. чужие страны2) быть в жару, лихорадить (c. febre J); быть разгорячённым, гореть, пылать (amore, cupidine laudis O; furore M); гореть (пламенеть) любовью (c. puellā O)3) быть встревоженным, взволнованнымte jam c. puto C — мне кажется, что ты взволнован (вне себя)4) быть в разгаре (bella calent Tib; calebant nundĭnae C)5) быть в центре внимания, служить предметом горячих споров (rumores calent, crimen calet C)6) быть готовым, перен. созретьposteaquam satis calĕre res visa est C — когда показалось, что наступил удобный моментnil est nisi, dum calet, noc agitur Pl — ничего не выйдет, если не использовать подходящей минуты (ср. «куй железо, пока горячо») -
10 exeo
ex-eo, iī (īvī), itum, īre1) выходить, уезжать (ex urbe Pl, Ter и ab urbe C; domo Cs; ad pugnam L)e. in provinciam Cs — удалиться в провинциюde и ex navi C, Nep, тж. e. in terram C — выйти (высадиться) на берегe. in turbā Pt — затеряться в толпе; ноe. in turbam Nep — стать достоянием гласности2) вытекать, течь ( sanguis e visceribus exit C); втекать, впадать ( Nilus in mare exit O); разливаться ( amnis exit V)e. de (ex) vitā C — умеретьexiisse ex (de) potestate (sc. mentis) C — помешаться, ноa, de и ex potestate alicujus e. Dig — выйти из под чьей-л. властиa memoriā Sen и memoriā e. L — изгладиться из памятиe. ex aere alieno C — освободиться от долговservitio e. V — освободиться от рабстваe. in aliquem St — гневно обрушиться на кого-л.e. in iram Lcn — воспылать гневом3) выступать ( de finibus suis Cs)e. limen Ter — переступить порогe. modum O — перейти меру4) ускользать ( vivus exiit VP)e.e patriciis C — выйти из сословия патрициев5) становиться известным, распространяться (fama exit Nep; libri exeunt C)6) вырастать ( folia a radīce exeunt PM); получаться ( currente rotā urceus exit H); происходить (potest ex casā vir magnus e. Sen)7) проходить, истекать, быть на исходе8) делать отступление, отклоняться в речи ( in aliquam rem Q)9) возноситься, подниматься, возвышаться (ad auras, ad caelum V; in altitudinem PM)a se e. Pt — приходить в исступлённое состояние10) простираться, длиться, продолжаться ( supra mille annos Sen)11) приходиться ( in hunc mensem O)12) уклоняться, избегать ( tela corpore atque oculis vigilantibus V)vim viribus e. погов. V — силе противопоставлять силуin a exeuntia nomina Q — слова, оканчивающиеся на a -
11 mustarius
mustārius, a, um [ mustum ] -
12 urceatum
ūrceātum [ urceus ]целыми кувшинами, т. е. как из ведра (plovebat = pluebat Pt) -
13 urceolus
ūrceolus, ī m. [demin. к urceus ]небольшой кувшин или кружка Col, J, M, Pt -
14 urceum
ūrceum, ī n. Cato = urceus -
15 urna
ae f. [из urcna от urceus\]1) сосуд, ваза Pl, V, Prp, O etc.2) урна для хранения денег, копилка (u. argenti H)4) урна для бросания жребия (u. sortium Amm)urnam postulare T — требовать, чтобы вопрос был решён бросанием жребия5) поэт. урна судеб ( omnium sors versatur urnā H)7) мера сыпучих тел и ёмкости = 1/2 амфоры = 4 конгиям = 24 секстариям = 13,13 л Cato, PM -
16 urnalis
urnālis, e [ urna 7. ]вмещающий одну урну (urceus Cato; scyphus Pt) -
17 aqualis
aquālis, e (aqua), zum Wasser gehörig, Wasser-, I) adi.: velum (sc. ventorum), Varr. sat. Men. 270. – II) subst., aquālis, is, Abl. ī, c. (verst. urceus od. hama), der Wasserkrug, Wassereimer, Cato fr., Plaut. u.a. – dafür aquāle, is, n., Plin. b. Charis. 118, 31. – / Abl. aquali, Varr. sat. Men. 270 u. Varr. fr. b. Non. 302, 7. Fest. p. 329 (a), 31.
-
18 aquarius
aquārius, a, um (aqua), zum Wasser gehörig, Wasser-, I) adi.: rota, Wasserrad, Cato u. Lampr.: situlus, Cato: urceus, Cato: vas, Varr. LL. u. ICt.: cotes, bei denen man Wasser statt Öl anwendet, Plin.: molae, Pallad.: fistulae, Capit.: provincia, die Aufsicht über die Wasserleitungen, Cic.: operator, Sulp. Sev.: artifices periti aquariae rei, Amm.: re aquariā defecti, Gell. – II) subst.: A) aquārius, ī, m., 1) der Wasserträger, a) in Rom, der Wasser in die Häuser trug, dabei den Kuppler machte u. sich selbst zu unzüchtigen Diensten gebrauchen ließ, Edict. Diocl. 7, 30. Valer. imp. bei Treb. Poll. Claud. 14, 11. Iuven. 6, 332. – b) bei den Juden, einer der Tempelsklaven, die Wasser (wie die lignarii Holz) für den Tempeldienst tragen mußten, Hier. ep. 108, 8. – 2) der Röhrenmeister, d.i. einer von den öffentlichen Dienern (apparitores), die als Unterbeamte des Ädilis, später des curator a quarum alles zu besorgen hatten, was zur Reinlichkeit der Wasserleitungen, zur gehörigen Verteilung des Wassers in die Straßen u. Häuser (wobei sie durch Bestechung häufig den Budenkrämern [tabernarii] zum Nachteil des Publikums eine allzu große Masse Wasser zukommen ließen) u. dgl. gehörte, Cael. in Cic. ep. 8, 6, 4. Cod. Iust. 11, 42, 10. Frontin. aqu. § 9. Corp. inscr. Lat. 6, 131.: auf Inschriften auch acuarius geschr. (wie acula = aquula), Corp. inscr. Lat. 6, 8653 u. 9, 3189. – 3) der Aufseher der Brunnen u. der Wasserkünste in den Gärten einer Privatbesitzung, Gori Mon. Liv. Aug. p. 126. no. 81. u. p. 127. no. 82. – 4) Aquarius, der Wassermann, ein Sternbild im Tierkreise, zwischen dem Steinbock u. den Fischen, griech. Ὑδροχόος, Varr. fr., Cic. poët. u.a. – B) aquārium, ī, n., 1) der Wasserbehälter, die Zisterne, Cato r. r. 1, 3. – 2) der Wasserkrug, Plin. b. Charis. 118, 33.
-
19 balnearis
balneāris, e (balneum), zum Bade gehörig, Bade-, argentum, silbernes Badegeschirr, ICt.: urceus, solea, Charis.: vestis Lampr.: iocus, Spart.: pecunia, Schol. Iuven. – subst.: a) balneāre, is, n., das Badegeld, baln. exigere, Gloss. V, 595, 68. – b) balneāria, ium, n., Badegerät, Badezeug, Apul. met. 3, 12.
-
20 caleo
caleo, uī, ēre (vgl. litauisch szílti, warm werden, szíltas, warm, ahd. lāo, nhd. lau), warm-, heiß-, glühend sein, glühen (Ggstz. frigēre), I) eig.: a) durch physische Wärme, α) absol.: ignis calet, Cic.: aqua calet, Plaut.: nimis calet urceus, Plaut.: quartam iam totus in horam sol calet, Auson.: quod spectat ad occidentem sole exorto tepescit, meridie calet, vespere fervet, Vitr.: iam non solum calet unda, sed coquitur, Sidon.: calet per membra sudor, Claud.: u. im Partiz., sole calente, Tibull.: favilla calens, Hor.: calens sulfur, Ov.: calentibus aris, Ov.: calentium aquarum fontes, Sen.: aquae suāpte naturā calentes, Amm.: mediocriter calentia fomenta, Cels.: cibi calentes, Cels.: calentes epulae, Ov.: iure (Brühe) calente, Auson.: a calendo calor, Varr. fr. – Aktiv unpers., calet (es ist heiß) tamquam furnus, Petron. 72, 3: u. Passiv impers. (vgl. Prisc. 8, 26), quom caletur od. quom caletur maxume, wenn es heiß, sehr heiß ist, Plaut. capt. 80; truc. 65: u. so cum iam flagrantiā solis caleretur, Apul. met. 4, 1. – β) m. Ang. wodurch? durch Abl., centum Sabaeo ture calent arae, Verg.: terrae alio sole calentes, Hor.: caliturae ignibus arae, Ov.: u. poet., ungularum pulsibus calens Hister, vom Hufschlag glühende = von Rossen oft überschrittene, Mart. 7, 7, 2. – b) durch animalische Wärme: α) absol.: os (das Gesicht) calet tibi, nunc frigefactas, Plaut.: caput calet, Cels.: calens cor, Auson.: neque natura sanguinis est, ut utique caleat, Cels.: nunc dum calet sanguis, vigentibus ad meliora eundum est, Sen.: exterior pars friget, interior sic calet, ut etiam sitim faciat, Cels.: calent membra in tepido toro, Petr. poët.: von Pers., ut fortunati sunt fabri ferrarii, qui ad carbones adsident: semper calent, Plaut. rud. 531 sq.: scinde calam, ut caleas, Lucil. sat. fr. inc. 115: caluit (hatte Fieberhitze) et hodie Faustina, M. Caes. b. Fronto ad M. Caes. 5, 11. p. 80, 11 N. – β) mit Ang. wodurch? durch Abl., rabie magis ora (Gesichter) calent, Val. Flacc. 3, 216: minimus gelido iam in corpore sanguis febre calet solā, Iuven. 10, 217 sq. – II) übtr.: A) von Pers.u. gemütl. Zuständen u. Vornahmen, 1) beunruhigt werden, eingeheizt bekommen, in Unruhe-, in beunruhigende Spannung versetzt sein, haec velim explices et me iuves consilio, etsi te istic iam calere puto, der Kopf dir warm genug sein mag, Cic.: quod tibi supra scripsi Curionem valde frigere, iam calet (wird ihm eingeheizt); nam ferventissime concerpitur, Cael. in Cic. ep. – 2) warm-, erwärmt-, erhitzt-, aufgeregt-, entbrannt (entflammt) sein, brennen, glühen, a) übh.: α) absol.: nimirum vigilant clamant calent rixant, Varr. fr.: an ego, cum omnes caleant (während alles in fieberhafter Aufregung ist), ignaviter aliquid faciam? Hirt. in Cic. ep.: animis calentibus, Quint.: animus calens (sc. irā), Stat.: calet libido irati eri, Claud.: belligeratrix ira calet, Claud.: avidius calenti impetu progressi, bei allzu hitzigem Vorrücken, Amm. – β) m. Ang. wobei? worin? durch in u. Abl., in re frigidissima cales, in ferventissima friges, Cornif. rhet.: calebat in agendo, er war ganz Feuer im Vortrage, Cic. – γ) m. Ang. infolge wessen? durch ab od. de u. Abl., Romani calentes adhuc ab (infolge des) recenti pugna, Liv. 25, 39, 9: Arctoa de strage calens, Claud. III. cons. Hon. 26. – δ) mit Ang. wodurch? in welcher Beziehung? durch Abl., permixtā caede, Lucr.: furore, Mart.: desiderio, Ov.: cupidine laudis, Ov.: scribendi studio, Ov.: calet amore, Sil.: dum animi spe calerent, solange ihr Mut von H. entflammt sei, Curt. – ε) m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., ad nova lucra, brennen auf usw., Prop. 4, 3, 64. – od. durch Infin., brennen = erpicht sein, begierig sein, zu usw., Stat. Theb. 4, 261. Claud. nupt. Hon. et Mar. 287; ep. 1, 29. – b) insbes., vor Liebe glühen, haesimus calentes, Petr. 79, 8. – m. Abl. pers., von Liebe zu jmd. entbrannt od. entflammt sein, für jmd. brennen, glühen, iuvene, feminā, Hor.: puellā, Ov.: sordibus (zur Kanaille), Petr. – B) v. Lebl.: 1) mit Feuer, emsig (schwunghaft) betrieben werden, nundinae calebant, Cic.: indicia calent, die Angeberei ist an der Tagesordnung (ist im besten Flor), Cic.: posteaquam satis calere res Rubrio visa est, zur Ausführung reif schien, Cic.: tot calentibus malis, Amm. – 2) noch warm-, noch neu-, noch frisch sein, sich noch nicht verraucht haben, noch von Interesse sein, at enim nihil est, nisi dum calet, hoc agitur, Plaut.: rumores... Cumarum tenus caluerunt, Cael. in Cic. ep. 8, 1, 2: illud crimen de nummis... caluit re recenti, nunc in causa refrixit, Cic.: calentibus adhuc rhetorum studiis atque doctrinis, Hier. – / Partic. Fut. act. calitūrus, Ov. met. 13, 590.
См. также в других словарях:
URCEUS — a Graeco ὑρχὴ, vas modicae capacitatis Casaubono: ansam habens lateri applumbatam, ex aere, Varrom, aliaque materia. Namque Urceus Fictilis, lemma Epigr. 106. l. 14. Martialis, Hic tibi donatur parvâ ruber Urceus ansa, Steicus hoc gelidam Fronto… … Hofmann J. Lexicon universale
Urcĕus [1] — Urcĕus (lat.), Krug … Pierer's Universal-Lexikon
Urcĕus [2] — Urcĕus, 1) Anton Codrus, geb. 1446 in Rubiera (nach Andern in Ravenna), wurde 1469 Professor der Schönen Wissenschaften zu Forli, wo ihm seine Bibliothek verbrannte, 1480 zu Bologna u. ward 1500 daselbst ermordet. Seine Werke (Reden, Briefe u.… … Pierer's Universal-Lexikon
Urceus — • Urcĕus, см. Vasa, Ваза … Реальный словарь классических древностей
Urceus — Antonius Urceus genannt Codrus (ital. Antonio Urceo detto Codro, 1446[1] in Rubiera, Provinz Reggio Emilia; † 11. Februar 1500[2] in Bologna) war ein italienischer Humanist, dessen Familie aus Orzinuovi [3] bei Brescia stammte. Ab 1479 war er in… … Deutsch Wikipedia
Urceus Codrus — Antonius Urceus genannt Codrus (ital. Antonio Urceo detto Codro, 1446[1] in Rubiera, Provinz Reggio Emilia; † 11. Februar 1500[2] in Bologna) war ein italienischer Humanist, dessen Familie aus Orzinuovi [3] bei Brescia stammte. Ab 1479 war er in… … Deutsch Wikipedia
urceus — ur·ce·us … English syllables
urceus — n. single handed jug; urn. ♦ urceolate, a. Botany, shaped like a pitcher … Dictionary of difficult words
urceus — … Useful english dictionary
Pomacea urceus — Saltar a navegación, búsqueda ? Pomacea urceus Clasificación científica … Wikipedia Español
Olivancillaria urceus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class … Wikipedia