-
1 urazić
глаг.• обидеть• обижать• оскорблять• ушибить* * *ura|zić\urazićżę, \urazićżony сов. 1. ушибить; задеть (больное место); разбередить (рану);2. перен. обидеть, задеть; \urazić czyjąś ambicję задеть чьё-л. самолюбие+2. dotknąć, obrazić
* * *urażę, urażony сов.1) ушиби́ть; заде́ть ( больное место); разбереди́ть ( рану)2) перен. оби́деть, заде́тьurazić czyjąś ambicję — заде́ть чьё-л. самолю́бие
Syn: -
2 urazić
-
3 urazić
-
4 urazić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urazić
-
5 urazić
1. blesser2. froisser3. offenser -
6 urazić
[уражічь]v.dk -
7 urazić
1. уразити;2. образити -
8 urazić
räncetü, kimsetü, qıyırsıtu -
9 urazić
1 mamaslang2 manggalit3 umalipustâ -
10 urazić
machucar -
11 urazić
رناندن -
12 urazić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urazić (się)
-
13 urazić się
-
14 urazić\ się
сов. 1. ушибиться (больным местом);2. перен. обидеться+2. obrazić się
-
15 urazić się
[уражічь шіê]v.dk -
16 urazić bogini
ушибить богинеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > urazić bogini
-
17 urazić większość
ушибить большинствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > urazić większość
-
18 urazić się
1. уразитися;2. образитися -
19 ura|zić
pf — ura|żać impf Ⅰ vt książk. 1. (zranić) to hurt- urazić nogę o kamień to hurt one’s foot on a rock- urazić kogoś w skaleczoną rękę to aggravate sb’s hand injury- urazić skaleczoną rękę to aggravate a hand injury2. (obrazić, sprawić przykrość) to hurt, to pique- urazić czyjąś dumę a. ambicję to hurt sb’s pride- był urażony złośliwą uwagą he was piqued by the malicious remarkⅡ urazić się — urażać się książk. 1. (zranić się) to hurt- urazić się w chorą rękę to aggravate one’s sore hand2. (obrazić się) to take offence GB, to take offense US, to be piqued a. offended- uraża się o byle drobnostkę she takes offence at the drop of a hatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ura|zić
-
20 urażać
impf ⇒ urazić* * ** * *ipf.1. (= uderzać w bolące miejsce) hurt.2. (= sprawiać przykrość) offend, hurt, wound; urazić czyjąś dumę hurt sb's pride.ipf.1. (= uderzać się w bolące miejsce) hurt o.s.2. (= obrażać się) take offense, feel offended l. hurt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urażać
См. также в других словарях:
urazić — dk VIa, urażę, urazićzisz, uraź, urazićził, urażony urażać ndk I, urazićam, urazićasz, urazićają, urazićaj, urazićał, urazićany 1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś» Urazić kogoś w nogę.… … Słownik języka polskiego
urazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. urażać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urażać się – urazić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykając się, uderzając się, kalecząc się, podrażniać, naruszać wrażliwe, bolące, skaleczone miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uraziła się w skaleczony łokieć. Przez nieuwagę urażał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urażać — → urazić … Słownik języka polskiego
nadepnąć komuś na odcisk — Urazić kogoś, zirytować, lub obrazić Eng. To bother, irritate, or offend someone … Słownik Polskiego slangu
dotknąć — dk Va, dotknąćtknę, dotknąćtkniesz, dotknąćtknij, dotknąćtknął, dotknąćtknęła, dotknąćtknęli, dotknąćtknięty, dotknąćtknąwszy dotykać ndk I, dotknąćam, dotknąćasz, dotknąćają, dotknąćaj, dotknąćał, dotknąćany 1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż… … Słownik języka polskiego
urażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, urażaćam, urażaća, urażaćają, urażaćany {{/stl 8}}– urazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, urażę, urażaćzi, uraź, urażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podrażniać, naruszać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję … Słownik języka polskiego
boleśnie — boleśnieej 1. «sprawiając ból» Potłuc się, skaleczyć się boleśnie. 2. «sprawiając przykrość» Dotknąć, ugodzić, urazić boleśnie słowami. 3. «w sposób świadczący o przeżywanym bólu; żałośnie, smutno» Łkać, płakać, szlochać boleśnie … Słownik języka polskiego
drasnąć — dk Va, drasnąćnę, draśniesz, draśnij, drasnąćnął, drasnąćnęła, drasnąćnęli, draśnięty, drasnąćnąwszy 1. «skaleczyć, lekko zranić, zadrapać» Kula drasnęła go tylko. Był lekko draśnięty szablą. ◊ Draśnięty zębem czasu «uszkodzony, stary,… … Słownik języka polskiego
nadepnąć — dk Va, nadepnąćnę, nadepnąćniesz, nadepnąćnij, nadepnąćnął, nadepnąćnęła, nadepnąćnęli, nadepnąćnięty, nadepnąćnąwszy rzad. nadeptać dk IX, nadepnąćpczę (nadepnąćpcę), nadepnąćpczesz (nadepnąćpcesz), nadepnąćdepcz, nadepnąćał, nadepnąćany… … Słownik języka polskiego