-
1 uporządkować
-
2 uporządkować
uporządkować [upɔʒɔntkɔvaʨ̑], uporządkowywać [upɔʒɔntkɔvɨvaʨ̑] -
3 uporządkować
vt pf -
4 porządkować
-
5 uporządkowywać
uporządkowywać (-wuję) < uporządkować> (-uję) mieszkanie, biurko aufräumen; dokumenty, fakty ordnen; sprawy osobiste regeln; życie in Ordnung bringen -
6 zagrabiać
2) ( zabrać siłą)zagrabić coś etw rauben, etw an sich +akk reißen -
7 Ablage
Ablage f1) (\Ablagemöglichkeit)den Tisch als \Ablage für Zeitungen benutzen trzymać gazety na stoledie \Ablage machen uporządkować papiery4) (\Ablagekorb) koszyk m; na korespondencję (Hut\Ablage) półka f; na kapelusze (Gepäck\Ablage) półka f; na bagaż ręczny (Kopien\Ablage am Fotokopierer) miejsce nt na kopieelektronische \Ablage elektroniczna archiwizacja -
8 ausmisten
-
9 einordnen
ein|ordnenI. vt2) ( klassifizieren)ein Kunstwerk zeitlich \einordnen przyporządkować dzieło sztuki epoceII. vr1) ( sich einfügen)sich [in etw ( akk) ] \einordnen dostosować się [do czegoś]2) ( Fahrspur wählen)sich [richtig] \einordnen wjechać na [właściwy] pas ruchu, włączyć się [prawidłowo] do ruchu -
10 Tisch
Tisch [tɪʃ] <-[e]s, -e> mstół msich an den \Tisch setzen siadać [ perf usiąść] do stołuzu \Tisch sein ( geh) siedzieć przy stolenach \Tisch ( geh) po posiłku[mit etw] reinen \Tisch machen uporządkować [o uregulować] [coś]unter den \Tisch fallen ( fam) nie zostać uwzględnionymvom \Tisch sein być załatwionymjdn über den \Tisch ziehen ( fam) wystawić kogoś do wiatru
См. также в других словарях:
uporządkować — dk IV, uporządkowaćkuję, uporządkowaćkujesz, uporządkowaćkuj, uporządkowaćował, uporządkowaćowany uporządkowywać ndk VIIIa, uporządkowaćowuję, uporządkowaćowujesz, uporządkowaćowuj, uporządkowaćywał, uporządkowaćywany «doprowadzić coś do porządku … Słownik języka polskiego
pourządzać — dk I, pourządzaćam, pourządzaćasz, pourządzaćają, pourządzaćaj, pourządzaćał, pourządzaćany 1. «zaopatrzyć wiele pomieszczeń w odpowiednie wyposażenie; umeblować, zagospodarować» Pourządzano kawiarenki w stylu secesji. 2. pot. «urządzić wiele… … Słownik języka polskiego
porządek — 1. Coś jest na porządku dziennym «coś się powtarza, często się zdarza, występuje»: Wiele nauczyłam się też w Stanach, gdzie współpraca nauki z przemysłem jest na porządku dziennym. WO 08/01/2000. 2. Coś jest (nie jest) w porządku «coś nie odbiega … Słownik frazeologiczny
róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… … Słownik frazeologiczny
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
chronologicznie — przysłów. od chronologiczny Przedstawić, uporządkować, uszeregować chronologicznie fakty, zdarzenia, wypadki … Słownik języka polskiego
inedita — blp, D. ineditatów «utwory nie wydane, nie opublikowane za życia autora, pozostawione w rękopisach» Inedita powieściopisarza, publicysty. Odnaleźć, uporządkować czyjeś inedita. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
ład — m IV, D. u, Ms. ładzie, blm «harmonijny układ czegoś; porządek» Utrzymać, zaprowadzić, zrobić ład. W domu panował ład. ◊ Bez ładu i składu «nieporządnie, byle jak, bezładnie» ◊ Doprowadzić coś do ładu «uporządkować coś, zaprowadzić porządek» ◊… … Słownik języka polskiego
manela — ż I, DCMs. manelali; lm D. manelali 1. tylko w lm, pot. «drobiazgi, rzeczy osobiste; manatki, klamoty» Niepotrzebne, stare manele. Poskładać, uporządkować swoje manele. 2. daw. «ozdoba na rękę; bransoleta, naramiennik» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
pisownia — ż I, DCMs. pisowniani; lm D. pisowniani «sposób pisania wyrazów; ogół zasad dotyczących poprawnego pisania wyrazów; ortografia» Poprawna pisownia. Pisownia łączna, rozdzielna. Tradycyjna, historyczna pisownia. Ustalić, uporządkować pisownię. Znać … Słownik języka polskiego
poklasyfikować — dk IV, poklasyfikowaćkuję, poklasyfikowaćkujesz, poklasyfikowaćkuj, poklasyfikowaćował, poklasyfikowaćowany «podzielić, rozłożyć, uporządkować coś według odpowiednich klas, działów itp.» Poklasyfikować papiery, zdjęcia. Poklasyfikować książki… … Słownik języka polskiego