-
1 inīquitās
inīquitās ātis, f [iniquus], inequality, unevenness: loci, Cs.: in talibus iniquitatibus locorum, L.—Fig., unfavorableness, difficulty, hardness: loci, L.: rerum, Cs.: temporum.—Unfairness, injustice, unreasonableness: praetoris, S.: iudici: iniquitatis condemnari, Cs.: vestram iniquitatem accusatote, unreasonable demands: deūm, L.: ad obtinendas iniquitates, enforcing unjust measures, Ta.* * *unfairness, inequality, unevenness (of terrain) -
2 iniquitas
I.Lit.A.Unevenness, of the ground:B.loci,
Caes. B. G. 7, 45:in talibus iniquitatibus locorum,
Liv. 38, 22, 3.—Inequality, of weight:C. II.ponderis,
App. M. 7, p. 195, 38.—Trop.A.Unfavorableness, adverseness, difficulty, hardness:B.loci,
Liv. 2, 65, 5:in tanta rerum iniquitate,
Caes. B. G. 2, 22 fin.:temporum iniquitate pressi,
Liv. 35, 16, 11:temporis,
Curt. 7, 7, 3:propter iniquitatem temporum,
Cic. Rosc. Am. 1, 1;with acerbitas,
id. ib. 29, 81.—Unfairness, injustice, unreasonableness:aequitas, temperantia, fortitudo certant cum iniquitate, luxuria, ignavia,
Cic. Cat. 2, 11, 25:praetoris,
id. Quint. 2, 9:in tanta hominum perfidia et iniquitate,
id. Fam. 1, 2, 4; id. Verr. 2, 3, 89, § 207:iniquitates potestatum,
Plin. 28, 8, 27, § 106:Vespasiano ad obtinendas iniquitates haud perinde obstinante,
unreasonable demands in the shape of taxes, Tac. H. 2, 84:exitii,
id. A. 16, 17:summae iniquitatis se condemnari debere,
would render himself guilty of the highest injustice, Caes. B. G. 7, 19:quae si vobis non probabuntur, vestram iniquitatem accusatote,
your unreasonable demands, Cic. de Or. 1, 48, 208; so of unreasonable harshness, id. Caecin. 23, 65:iniquitatem deum atque execrabilem fortunam suam incusabant,
Liv. 26, 34, 13:ab iniquitate judicis victoriam sperare,
partiality, Gai. Inst. 4, 178.— Plur.:juris emendatae edicto Praetoris,
Gai. Inst. 3, 25; 41: calumniantium, acts of injustice, Just. Inst. prooem. init.
См. также в других словарях:
unreasonableness — unreasonable ► ADJECTIVE 1) not guided by or based on good sense. 2) beyond the limits of acceptability. DERIVATIVES unreasonableness noun unreasonably adverb … English terms dictionary
Unreasonableness — Unreasonable Un*rea son*a*ble, a. Not reasonable; irrational; immoderate; exorbitant. {Un*rea son*a*ble*ness}, n. {Un*rea son*a*bly}, adv. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
unreasonableness — noun see unreasonable … New Collegiate Dictionary
unreasonableness — See unreasonable. * * * … Universalium
unreasonableness — noun a) The state of being unreasonable b) An unreasonable act … Wiktionary
unreasonableness — Synonyms and related words: abandon, antilogy, boundlessness, callowness, childishness, egregiousness, enormousness, exaggeration, excess, excessiveness, exorbitance, exorbitancy, extortionateness, extravagance, extravagancy, extreme, extremes,… … Moby Thesaurus
unreasonableness — (Roget s Thesaurus II) noun Absence of reason: illogicality, illogicalness, unreasoned, unreserved irrationality, unreason. See REASON … English dictionary for students
unreasonableness — n. quality of being unreasonable, immoderation, lack of common sense … English contemporary dictionary
unreasonableness — n. 1. Absurdity, foolishness, folly, irrationality. 2. Exorbitancy, immoderateness … New dictionary of synonyms
unreasonableness — un·reasonableness … English syllables
unreasonableness — noun see unreasonable … Useful english dictionary