-
1 unieszkodliwić
unieszkodliwiać (-am) < unieszkodliwić> (-ię) unschädlich machen; napastnika außer Gefecht setzen -
2 unschädlich
unschädlich ['ʊnʃɛ:tlɪç] adjMedikament, Genussmittel nieszkodliwyetw \unschädlich machen unieszkodliwić coś -
3 unieszkodliwiać
unieszkodliwiać (-am) < unieszkodliwić> (-ię) unschädlich machen; napastnika außer Gefecht setzen -
4 unieszkodliwiać
unieszkodliwiać [uɲɛʃkɔdlivjaʨ̑], unieszkodliwić [uɲɛʃkɔdliviʨ̑]vt, vt perf napastnika unschädlich machen, außer Gefecht setzen; truciznę beseitigen, unschädlich machen; bombę, broń nuklearną entschärfen -
5 Gefecht
Gefecht [gə'fɛçt] <-[e]s, -e> ntwalka fjdn außer \Gefecht setzen ( kampfunfähig machen) kontuzjować kogoś; ( handlungsunfähig machen) unieszkodliwić kogoś ( przen) -
6 kaltstellen
kalt|stellen -
7 matt
matt [mat]I. adj6) spiele\matt sein dostać matajdn \matt setzen ( Schachspiel) dać komuś mata; ( jdn als Gegner ausschalten) obezwładnić [o unieszkodliwić] kogośII. adv\matt gestriechen pomalowany matową farbą -
8 neutralisieren
neutralisieren * [nɔytrali'zi:rən]vt
См. также в других словарях:
unieszkodliwiać — ndk I, unieszkodliwiaćam, unieszkodliwiaćasz, unieszkodliwiaćają, unieszkodliwiaćaj, unieszkodliwiaćał, unieszkodliwiaćany unieszkodliwić dk VIa, unieszkodliwiaćwię, unieszkodliwiaćwisz, unieszkodliwiaćliw, unieszkodliwiaćwił,… … Słownik języka polskiego
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
porazić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}porażać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}porazić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zadać cios, uderzyć kogoś silnie; ugodzić, unieszkodliwić : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udupić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, udupićpię, udupićpi, udupićpiony, wulg. {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawić kogoś możliwości działania, unieszkodliwić kogoś, wyrządzić komuś coś złego, rozprawić się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udupić kogoś na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
unieszkodliwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, unieszkodliwiaćam, unieszkodliwiaća, unieszkodliwiaćają, unieszkodliwiaćany {{/stl 8}}– unieszkodliwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, unieszkodliwiaćwię, unieszkodliwiaćwi,unieszkodliwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień