truciznę

См. также в других словарях:

• trucizna — ż IV, CMs. truciznaiźnie; lm D. truciznaizn «substancja, która po dostaniu się w odpowiedniej dawce do organizmu może zakłócić jego funkcje życiowe, a nawet spowodować śmierć» Silna, szybko działająca, śmiertelna trucizna. Wyłożyć truciznę na… …   Słownik języka polskiego

• zażyć — dk Xa, zażyćżyję, zażyćżyjesz, zażyćżyj, zażyćżył, zażyćżyty zażywać ndk I, zażyćam, zażyćasz, zażyćają, zażyćaj, zażyćał, zażyćany 1. «przełknąć, wypić lekarstwo (rzad. truciznę); przyjąć» Zażyć kilka łyżek lekarstwa. Zażyć krople uspokajające.… …   Słownik języka polskiego

• trucizna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. truciznaiźnie {{/stl 8}}{{stl 7}} substancja, która, przenikając w odpowiednio dużej ilości do organizmu, powoduje jego uszkodzenie, a nawet śmierć; toksyna, jad : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jadowita, silna, śmiertelna …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zażywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zażywaćam, zażywaća, zażywaćają, zażywaćany {{/stl 8}}– zażyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zażywaćżyję, zażywaćżyje, zażywaćżyty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjmować,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jad — Sączyć jad, truciznę «mówić słowa sprawiające komuś dotkliwą przykrość, zwykle powoli, przyciszonym głosem»: (...) mówiła coś tam do mnie, a właściwie sączyła jad, wyszedłem bez słowa (...). Roz tel 1997 …   Słownik frazeologiczny

• sączyć — jad, truciznę zob. jad …   Słownik frazeologiczny

• trucizna — Sączyć truciznę zob. jad …   Słownik frazeologiczny

• cierniopląt — m IV, D. u, Ms. ciernioplątącie; lm M. y bot. «Paullinia, roślina pnąca z rodziny mydleńcowatych, występująca w wielu gatunkach, głównie w tropikalnej Ameryce; z owoców i nasion niektórych gatunków otrzymuje się truciznę kurarę, garbniki, środki… …   Słownik języka polskiego

• odtrutka — ż III, CMs. odtrutkatce; lm D. odtrutkatek «środek zmniejszający lub znoszący szkodliwe działanie trucizny (jadu) na organizm; antidotum» Odtrutka przeciw truciźnie (na truciznę). przen. «środek zaradczy na coś» Taki spacer to odtrutka na… …   Słownik języka polskiego

• zatruć — dk Xa, zatrućtruję, zatrućtrujesz, zatrućtruj, zatrućtruł, zatrućtruty zatruwać ndk I, zatrućam, zatrućasz, zatrućają, zatrućaj, zatrućał, zatrućany «zaprawić coś trucizną, uczynić trującym» Zatruć wodę chemikaliami. Powietrze zatrute spalinami.… …   Słownik języka polskiego

• preparować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, preparowaćruję, preparowaćruje, preparowaćany {{/stl 8}}– spreparować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przygotowywać coś w określony sposób, sporządzać coś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień