Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

unfavorable

  • 81 scaevus

    scaevus, a, um, adj. [kindred with Sanscr. savya, laevus, sinister, as the Gr. skaios and the Germ. schief, oblique], left, that is on the left, towards the left side (rare; most freq. in Appul.; syn. laevus, sinister).
    I.
    Lit.:

    itinera portarum,

    i. e. running from right to left, Vitr. 1, 5, 2:

    iter,

    Serv. Verg. A. 3, 351.—
    II.
    Trop.
    A.
    Awkward, perverse, stupid, silly:

    scaevus profecto et caecus animi forem, si, etc.,

    Gell. 12, 13, 4:

    mulier,

    App. M. 9, p. 223, 22:

    scaevus iste Romulus,

    Sall. H. Fragm. 1, 41, 5 Dietsch:

    fabula,

    Paul. Nol. Carm. 11, 44.—
    B.
    Of fortune, unfavorable, untoward, unlucky: fortunam scaevam an saevam verius dixerim, App. M. 2, p. 120, 21:

    praesagium,

    id. ib. 10, p. 247; 7, p. 194, 39.— Sup.:

    scaevissimum somnium,

    App. M. 4, p. 154, 23.—Hence, subst.: scaeva, ae, f., a sign or token in the sky (observed by a Roman on his left; v. laevus), an omen: bonae scaevae causă...Ea dicta ab scaevā id est sinistră, quod quae sinistra sunt, bona auspicia existimantur...a Graeco est, quod hi sinistram vocant skaian, Varr. L. L. 7, § 97 Müll.; cf. Fest. p. 325 ib.:

    bona scaeva est mihi,

    Plaut. Ps. 4, 7, 39; so,

    bona,

    id. Stich. 5, 2, 24:

    canina scaeva,

    taken from the barking of a dog, id. Cas. 5, 4, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > scaevus

  • 82 ventus

    ventus, i, m. [Sanscr. vā, blow; vatas, wind; Gr. root aW-, aô, aêmi, to blow; whence aêr, aura, etc.; Goth. vaia, to breathe; vinds, wind], wind (syn.: aura, flamen).
    I.
    Lit.:

    ventus est aëris fluens unda cum incerta motus redundantia, etc.,

    Vitr. 1, 6; cf. Quint. 12, 10, 67; Plin. 2, 47, 46, § 120; Sen. Q. N. 5, 16 sq.; Isid. Orig. 13, 11: istic est is Juppiter quem dico, quem Graeci vocant Aera, qui ventus est et nubes, imber postea, Atque ex imbre frigus, ventus post fit, aër denuo, Varr. L. L. 5, § 65 Müll.; cf.:

    (aër) effluens huc et illuc ventos efficit,

    Cic. N. D. 2, 39, 101:

    deturbavit ventus tectum et tegulas,

    Plaut. Rud. prol. 78:

    mare ventorum vi agitari atque turbari,

    Cic. Clu. 49, 138:

    qui (divi) simul Stravere ventos,

    Hor. C. 1, 9, 10:

    remissior,

    Caes. B. C. 3, 26:

    prosper,

    Liv. 25, 27, 4:

    ventum exspectare,

    Cic. Phil. 1, 3, 8; id. Att. 10, 15, 2; 16, 7, 1:

    secundus, adversus, v. h. vv.—In apposition: Africus,

    Cic. N. D. 1, 36, 101:

    Atabalus,

    Quint. 8, 2, 13:

    Corus,

    Caes. B. G. 5, 7:

    Septentriones,

    Cic. Att. 9, 6, 3:

    turbo,

    Plaut. Curc. 5, 2, 47; id. Trin. 4, 1, 16.—Prov.
    1.
    Of labor lost:

    in vento et aquā scribere,

    Cat. 70, 4; so,

    profundere verba ventis,

    to talk to the wind, Lucr. 4, 931 (928); cf.:

    verba dare in ventos,

    Ov. Am. 1, 6, 42:

    ventis loqui,

    Amm. 15, 5, 8.—
    2.
    Rem tradere ventis, to oblivion, Hor. C. 1, 26, 3. —
    3.
    Ventis verba dare, i. q. not to keep one's word or promise, Ov. H. 2, 25 Ruhnk. —
    4.
    Vento vivere, to live upon wind or air, Cod. Just. 5, 50, 2 fin.
    5.
    Ventis remis facere aliquid, with all one's might; v. remus. —
    B.
    Plur., personified as deities, the winds: te, Apollo sancte, fer opem; teque, omnipotens Neptune, invoco; Vosque adeo, Venti! Turpil. ap. Cic. Tusc. 4, 34, 73 (Com. Rel. v. 119 Rib.); Lucr. 5, 1230 (1228); cf. Ov. H. 17 (18), 37.—
    C.
    Transf.
    1.
    Windiness, flatulence, Col. 6, 30, 8.—
    2.
    A light stuff: textilis, Poët. ap. Petr. 55 fin.
    II.
    Trop., the wind, as a symbol of fortune (favorable or unfavorable), fame, applause, etc.: quicumque venti erunt, ars certe nostra non aberit, however the winds may blow, i. e. whatever circumstances may arise, Cic. Fam. 12, 25, 5: alios ego vidi ventos;

    alias prospexi animo procellas,

    id. Pis. 9, 21; cf.:

    cujus (Caesaris) nunc venti valde sunt secundi,

    id. Att. 2, 1, 6; so,

    secundi,

    Hor. Ep. 2, 1, 102:

    vento aliquo in optimum quemque excitato,

    by raising a storm, Cic. Sull. 14, 41:

    eorum ventorum, quos proposui, moderator quidam et quasi gubernator (opus est),

    i. e. of the plans, designs, id. Fam. 2, 6, 4: loqui est coeptus, quo vento proicitur Appius minor, ut indicet, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; cf.:

    rumorum et contionum ventos colligere,

    Cic. Clu. 28, 77: omnes intellegimus in istis subscriptionibus ventum quendam popularem esse quaesitum, id. ib. 47, 130.

    Lewis & Short latin dictionary > ventus

  • 83 vitium

    vĭtĭum, ii ( gen. plur. vitiūm, Titin. ap. Non. p. 495, 13), n. [from the same root with vieo, vitis, vitta; prop. a twist; hence], a fault, defect, blemish, imperfection, vice (syn. menda).
    I.
    Lit.: quomodo autem in corpore est morbus, est aegrotatio, est vitium: sic in animo. Morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium, cum partes corporis inter se dissident;

    ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas. Itaque illa duo, morbus et aegrotatio, ex totius valetudinis corporis conquassatione et perturbatione gignuntur: vitium autem integrā valetudine ipsum ex se cernitur,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29:

    corporis,

    Plaut. Most. 1, 3, 118; Ov. F. 4, 148:

    mancipii,

    Dig. 21, 1, 1, § 6:

    jumenti,

    ib. 21, 1, 38 init. —In buildings, a breach, defect:

    si nihil est in parietibus aut in tecto vitii,

    Cic. Fam. 9, 15, 5; cf.:

    si aedes corruerunt vitiumve fecerunt,

    have received damage, become damaged, id. Top. 3, 15.—In plants, a blemish, vice:

    sive illis (agris) omne per ignem Excoquitur vitium atque exsudat inutilis umor,

    Verg. G. 1, 88:

    vitio moriens sitit aëris herba,

    id. E. 7, 57.—In fruits, the useless part, the core:

    vitiumque cinctum fructu,

    Plin. 15, 28, 34, § 112.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., a fault, defect, blemish:

    acutius atque acrius vitia in dicente quam recta videre,

    Cic. de Or. 1, 25, 116; cf.

    orationis,

    Quint. 1, 5, 1; 12, 1, 22:

    sermonis,

    id. 1, 1, 13:

    soloecismi,

    id. 1, 5, 53:

    ingenii,

    id. 10, 1, 60:

    mentis,

    id. 12, 1, 32:

    Stoicae sectae,

    id. 11, 1, 70:

    et illud mihi vitium'st maximum,

    my greatest fault, Ter. Hec. 1, 2, 37:

    huc si perveneris, meum vitium fuerit,

    my fault, Cic. Ac. 2, 16, 49:

    quamvis quis fortunae vitio, non suo decexisset,

    id. Phil. 2, 18, 44:

    honorem vitio civitatis, non suo, non sunt adsecuti,

    id. Har. Resp. 26, 56:

    male conjecta falsa sunt, non rerum vitio, sed interpretum inscientiā,

    id. Div. 1, 52, 118: animadverso vitio castrorum totā nocte munitiones proferunt, i. e. the faulty, unfavorable position (just before:

    natura iniquo loco castra ponunt),

    Caes. B. C. 1, 81:

    milites item conflictati et tempestatis et sentinae vitiis,

    the injurious effects, id. ib. 3, 28:

    sese nihil adhuc arbitrari vitio factum eorum,

    id. ib. 3, 57:

    vini vitio atque amoris feci,

    through the fault of, Plaut. Aul. 4, 10, 15.—
    B.
    In partic.
    1.
    A moral fault, failing, error, offence, crime, vice (the predom. signif. of the word in prose and poetry; cf.:

    scelus, delictum): nullam quidem ob turpitudinem, nullum ob totius vitae non dicam vitium, sed erratum,

    Cic. Clu. 48, 133:

    legibus et praemia proposita sunt virtutibus et supplicia vitiis,

    id. de Or. 1, 58. 247:

    virtus est vitium fugere, Hor. ep. 1, 1, 41: senectus est naturā loquacior, ne ab omnibus eam vitiis videar vindicare,

    Cic. Sen. 16, 55:

    in vitio esse,

    id. Off. 1, 19, 62: ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā, reckon it a fault, id. Fam. 7, 6, 1:

    te laudem Sex. Roscio vitio et culpae dedisse,

    id. Rosc. Am. 16, 48; Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 2.—
    b.
    In respect of female chastity (whether of maidens or wives), a violation:

    quia pudicitiae hujus (Alcumenae) vitium me hic absente est additum,

    Plaut. Am. 2, 2, 179:

    pudicitiae ejus nunquam nec vim nec vitium attuli,

    id. Ep. 1, 2, 7:

    quoi misere per vim vitium obtulerat,

    Ter. Ad. 3, 2, 10; so,

    offerre,

    id. ib. 3, 1, 9:

    virginis,

    id. Eun. 4, 4, 55; cf.:

    vitium auctore redemit,

    Ov. H. 16 (17), 49.—
    2.
    In relig. lang., a defect in the auspices or auguries: si cui servo aut ancillae dormienti evenit, quod comitia prohibere solet, ne id quidem mihi vitium facit, Cato ap. Fest. s. v. prohibere, p. 234 fin. Müll.; Ter. Hec. prol. 2; Liv. 8, 23, 16; 4, 7, 3:

    id igitur obvenit vitium, quod tu jam Cal. Jan. futurum esse provideras,

    Cic. Phil. 2, 33, 83:

    tabernaculum vitio captum,

    id. N. D. 2, 4, 11; cf.:

    vitio navigare,

    id. Div. 1, 16, 29:

    comitiorum solum vitium est fulmen,

    id. ib. 2, 18, 43.—
    3.
    A fault of language:

    barbarismi ac soloecismi foeditas absit... haec vitia, etc.,

    Quint. 1, 5, 5.—
    4.
    In coinage, t. t., base metal, alloy:

    in aurum vitii aliquid addere,

    Dig. 48, 10, 9 praef.; cf.:

    ignis vitium metallis Excoquit,

    Ov. F. 4, 785.

    Lewis & Short latin dictionary > vitium

См. также в других словарях:

  • unfavorable — (adj.) mid 15c. (implied in unfavorably), from UN (Cf. un ) (1) not + FAVORABLE (Cf. favorable). Related: Unfavorably. We must not indulge in unfavorable views of mankind, since by doing it we make bad men believe that they are no worse than… …   Etymology dictionary

  • Unfavorable — Un*fa vor*a*ble, a. Not favorable; not propitious; adverse; contrary; discouraging. {Un*fa vor*a*ble*ness}, n. {Un*fa vor*a*bly}, adv. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • unfavorable — I adjective adverse, adversus, antagonistic, bad, calamitous, contrary, damaging, derogatory, deterrent, disadvantageous, disapprobatory, discouraging, disparaging, foul, hopeless, hostile, ill boding, ill disposed, ill omened, impedimental,… …   Law dictionary

  • unfavorable — [adj] very bad adverse, antagonistic, calamitous, contrary, damaging, destructive, disadvantageous, discommodious, hostile, ill, ill advised, improper, inadvisable, inauspicious, inconvenient, inexpedient, infelicitous, inimical, inopportune,… …   New thesaurus

  • unfavorable — [unfā′vər ə bəl] adj. not favorable; specif., a) not propitious b) adverse, contrary, or disadvantageous unfavorably adv …   English World dictionary

  • unfavorable — adjective 1. not encouraging or approving or pleasing (Freq. 2) unfavorable conditions an unfavorable comparison unfavorable comments , unfavorable impression • Syn: ↑unfavourable • Ant: ↑favorable …   Useful english dictionary

  • unfavorable — un|fa|vor|a|ble [ ʌn feıv(ə)rəbl ] adjective 1. ) not positive or not showing approval: CRITICAL: The report makes unfavorable comparisons with the system used in France. His business methods have attracted plenty of unfavorable comment. 2. ) an… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • unfavorable — adjective Date: 1548 1. a. opposed, contrary b. expressing disapproval ; negative < unfavorable reviews > 2. not propitious ; disadvantageous < an unfavorable business climate > …   New Collegiate Dictionary

  • unfavorable — unfavorableness, n. unfavorably, adv. /un fay veuhr euh beuhl/, adj. 1. not favorable; contrary; adverse: an unfavorable wind. 2. not propitious: an unfavorable omen. 3. unfortunate; undesirable; disadvantageous: an unfavorable development. [1540 …   Universalium

  • unfavorable — adjective a) Disadvantageous, adverse, unsuitable, inconducive; serving to hinder or oppose. The shade of a dense pine wood, is more unfavorable to the springing up of pines of the same species than of oaks within it. b) Not favorable,… …   Wiktionary

  • unfavorable — adjective 1) unfavorable comments Syn: adverse, critical, hostile, inimical, unfriendly, unsympathetic, negative, scathing; discouraging, disapproving, uncomplimentary, unflattering Ant: positive 2) …   Thesaurus of popular words

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»