-
1 macula
macula ae, f a spot, mark, stain: (bos) maculis insignis et albo, i. e. white spots, V.: in maculis (terra) ubi habitatur, i. e. small places: parcit cognatis maculis similis fera, Iu.: Conbibit os maculas, contracts, O.—A mesh, hole (in network): reticulum minutis maculis: retia maculis distincta, O.—A spot, stain, blot, blemish, mole: est corporis macula naevus: maculas de vestibus aufers. O.— Fig., a blot, stain, stigma, blemish, fault, defect, disgrace: hanc maculam Effugere, T.: delenda est vobis illa macula: vitae splendorem maculis aspergis?: flagitiorum: iudiciorum: Claudiae genti inusta, L.: in carmine Offendar maculis, H.* * *spot, stain, blemish; dishonor; mesh in a net -
2 vitium
vĭtĭum, ii ( gen. plur. vitiūm, Titin. ap. Non. p. 495, 13), n. [from the same root with vieo, vitis, vitta; prop. a twist; hence], a fault, defect, blemish, imperfection, vice (syn. menda).I.Lit.: quomodo autem in corpore est morbus, est aegrotatio, est vitium: sic in animo. Morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium, cum partes corporis inter se dissident;II.ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas. Itaque illa duo, morbus et aegrotatio, ex totius valetudinis corporis conquassatione et perturbatione gignuntur: vitium autem integrā valetudine ipsum ex se cernitur,
Cic. Tusc. 4, 13, 29:corporis,
Plaut. Most. 1, 3, 118; Ov. F. 4, 148:mancipii,
Dig. 21, 1, 1, § 6:jumenti,
ib. 21, 1, 38 init. —In buildings, a breach, defect:si nihil est in parietibus aut in tecto vitii,
Cic. Fam. 9, 15, 5; cf.:si aedes corruerunt vitiumve fecerunt,
have received damage, become damaged, id. Top. 3, 15.—In plants, a blemish, vice:sive illis (agris) omne per ignem Excoquitur vitium atque exsudat inutilis umor,
Verg. G. 1, 88:vitio moriens sitit aëris herba,
id. E. 7, 57.—In fruits, the useless part, the core:vitiumque cinctum fructu,
Plin. 15, 28, 34, § 112.—Trop.A.In gen., a fault, defect, blemish:B.acutius atque acrius vitia in dicente quam recta videre,
Cic. de Or. 1, 25, 116; cf.orationis,
Quint. 1, 5, 1; 12, 1, 22:sermonis,
id. 1, 1, 13:soloecismi,
id. 1, 5, 53:ingenii,
id. 10, 1, 60:mentis,
id. 12, 1, 32:Stoicae sectae,
id. 11, 1, 70:et illud mihi vitium'st maximum,
my greatest fault, Ter. Hec. 1, 2, 37:huc si perveneris, meum vitium fuerit,
my fault, Cic. Ac. 2, 16, 49:quamvis quis fortunae vitio, non suo decexisset,
id. Phil. 2, 18, 44:honorem vitio civitatis, non suo, non sunt adsecuti,
id. Har. Resp. 26, 56:male conjecta falsa sunt, non rerum vitio, sed interpretum inscientiā,
id. Div. 1, 52, 118: animadverso vitio castrorum totā nocte munitiones proferunt, i. e. the faulty, unfavorable position (just before:natura iniquo loco castra ponunt),
Caes. B. C. 1, 81:milites item conflictati et tempestatis et sentinae vitiis,
the injurious effects, id. ib. 3, 28:sese nihil adhuc arbitrari vitio factum eorum,
id. ib. 3, 57:vini vitio atque amoris feci,
through the fault of, Plaut. Aul. 4, 10, 15.—In partic.1.A moral fault, failing, error, offence, crime, vice (the predom. signif. of the word in prose and poetry; cf.:b.scelus, delictum): nullam quidem ob turpitudinem, nullum ob totius vitae non dicam vitium, sed erratum,
Cic. Clu. 48, 133:legibus et praemia proposita sunt virtutibus et supplicia vitiis,
id. de Or. 1, 58. 247:virtus est vitium fugere, Hor. ep. 1, 1, 41: senectus est naturā loquacior, ne ab omnibus eam vitiis videar vindicare,
Cic. Sen. 16, 55:in vitio esse,
id. Off. 1, 19, 62: ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā, reckon it a fault, id. Fam. 7, 6, 1:te laudem Sex. Roscio vitio et culpae dedisse,
id. Rosc. Am. 16, 48; Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 2.—In respect of female chastity (whether of maidens or wives), a violation:2.quia pudicitiae hujus (Alcumenae) vitium me hic absente est additum,
Plaut. Am. 2, 2, 179:pudicitiae ejus nunquam nec vim nec vitium attuli,
id. Ep. 1, 2, 7:quoi misere per vim vitium obtulerat,
Ter. Ad. 3, 2, 10; so,offerre,
id. ib. 3, 1, 9:virginis,
id. Eun. 4, 4, 55; cf.:vitium auctore redemit,
Ov. H. 16 (17), 49.—In relig. lang., a defect in the auspices or auguries: si cui servo aut ancillae dormienti evenit, quod comitia prohibere solet, ne id quidem mihi vitium facit, Cato ap. Fest. s. v. prohibere, p. 234 fin. Müll.; Ter. Hec. prol. 2; Liv. 8, 23, 16; 4, 7, 3:3.id igitur obvenit vitium, quod tu jam Cal. Jan. futurum esse provideras,
Cic. Phil. 2, 33, 83:tabernaculum vitio captum,
id. N. D. 2, 4, 11; cf.:vitio navigare,
id. Div. 1, 16, 29:comitiorum solum vitium est fulmen,
id. ib. 2, 18, 43.—A fault of language:4.barbarismi ac soloecismi foeditas absit... haec vitia, etc.,
Quint. 1, 5, 5.—In coinage, t. t., base metal, alloy:in aurum vitii aliquid addere,
Dig. 48, 10, 9 praef.; cf.:ignis vitium metallis Excoquit,
Ov. F. 4, 785. -
3 lābēs
lābēs is, f [2 LAB-], a falling, sinking in, subsidence: ut multis locis labes factae sint: terrae, L.— A fall, stroke, ruin, destruction: innocentiae: prima mali, first stroke of misfortune, V. — A spot, blot, stain, blemish, defect (poet.): tractata notam labemque remittunt Atramenta, H.: Victima labe carens, spotless, O.—Fig., a stain, blot, stigma, disgrace, discredit: domestica: labem integris inferre: domus sine labe, Iu.: vita sine labe peracta, O.: conscientiae labīs in animo habere.— A cause of ruin, disgrace, scandal, reproach: (Verres) provinciae, scourge: civitatis (of a bad law): labes illa atque caenum, filthy wretch.* * *landslip/subsidence; disaster/debacle; fault/defect/blot/stain/blemish/dishonor -
4 menda
menda ae, f [3 MAN-], a fault, blemish: in corpore, O.* * *bodily defect, blemish; fault, error (usu. in writing) -
5 mendum
mendum ī, n [3 MAN-], a fault, error, blunder: quod mendum ista litura conrexit?: librariorum.— A blemish, defect: Rara mendo facies caret, O.—Fig., a mistake, omission: Idūs Martiae magnum mendum continent.* * *bodily defect, blemish; fault, error (usu. in writing) -
6 vitium
vitium ī, n [VI-], a fault, defect, blemish, imperfection, vice: vitium (appellant), cum partes corporis inter se dissident: corporis, O.: si nihil est in tecto vitii: si aedes conruerunt vitiumve fecerunt, have been damaged: vitio moriens sitit aëris herba, V.—A defect in the auspices, unfavorable sign, impediment: divinare, quid in castris vitii obvenisset, L.: vitio navigare: comitiorum solum vitium est fulmen.—In coinage, base metal, alloy: ignis vitium metallis Excoquit, O.—Fig., a fault, defect, blemish: acutius vitia in dicente quam recta videre: Et illud mihi vitiumst maximum, my greatest fault, T.: animadverso vitio castrorum, i. e. the unfavorable situation, Cs.: milites conflictati et tempestatis et sentinae vitiis, the injurious effects, Cs.—A moral fault, failing, error, offence, crime, vice: legibus proposita sunt supplicia vitiis: Virtus est vitium fugere, H.: ne sibi vitio verterent, quod abesset, i. e. blame him. —A crime against female chastity, violation: Quoi misere per vim vitium obtulerat, T.: vitium auctore redemit, O.* * *fault, vice, crime, sin; defect -
7 Macula
1. I.Lit.A.In gen., Plin. 37, 10, 56, § 155:2.(bos) maculis insignis et albo,
i. e. with white spots, Verg. G. 3, 56:maculis albis equus,
id. A. 9, 49:maculis auro squalentibus ardens (rex apum),
id. G. 4, 91: in ipsis quasi maculis (terra), ubi habitatur, in those spots, i. e. small places, Cic. Rep. 6, 19 fin.:parcit cognatis maculis similis fera,
Juv. 15, 160; cf. 5, 104.—Transf., a mesh in a net, a hole in network or in a web:B.rete grandibus maculis,
Varr. R. R. 3, 11, 3; Col. 8, 15, 1:reticulum minutis maculis,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:retia maculis distincta,
Ov. H. 5, 19. —Of the meshes of a spider's web, Plin. 11, 24, 28, § 81.—In partic., a spot, stain, blot, blemish, mole, etc.:II.maculari corpus maculis luridis,
Plaut. Capt. 3, 4, 63:est corporis macula, naevus,
Cic. N. D. 1, 28, 79:maculas auferre de vestibus,
Ov. F. 3, 821:extrahere,
Plin. 20, 13, 50, § 120:in veste facere,
id. 12, 25, 54, § 123:e veste abluere,
id. 28, 7, 23, § 109:mederi maculis corporis,
id. 36, 19, 33, § 140; cf.:lentigines ac maculas e facie tollere,
id. 20, 2, 4, § 9.—Trop. (acc. to I. B.), a blot, stain, stigma, blemish, fault in character: quem scis scire tuas omnes maculasque notasque, Lucil. ap. Non. 350, 13:2.inest amoris macula huic homini in pectore,
Plaut. Poen. 1, 1, 70:jam ego ex corpore exigam omnis maculas maerorum tibi,
id. Capt. 4, 2, 61: vitium commune omnium est, Quod nimium ad rem in senecta attenti sumus: hanc maculam nos decet Effugere, * Ter. Ad. 5, 8, 31:delenda vobis est illa macula, Mithridatico bello suscepta,
Cic. Imp. Pomp. 3, 7:est hujus saeculi labes quaedam et macula, virtuti invidere,
id. Balb. 6, 15:vitae splendorem maculis aspergere,
id. Planc. 12, 30:furtorum et flagitiorum,
id. Verr. 2, 5, 46, § 121:adulescentiae,
id. ib. 1, 4, 11:familiae,
id. Clu. 5, 12:in oratione nitida notabile humilius verbum et velut macula,
Quint. 8, 3, 18; 8, 5, 28:ne Claudiae genti eam inustam maculam vellent,
Liv. 3, 58:plurima sunt nitidis maculam haesuram figentia rebus,
enduring disgrace, Juv. 14, 2.Măcŭla, ae, m., a Roman surname, e. g. of Q. Pompeius, Cic. Fam. 6, 19, 1. -
8 macula
1. I.Lit.A.In gen., Plin. 37, 10, 56, § 155:2.(bos) maculis insignis et albo,
i. e. with white spots, Verg. G. 3, 56:maculis albis equus,
id. A. 9, 49:maculis auro squalentibus ardens (rex apum),
id. G. 4, 91: in ipsis quasi maculis (terra), ubi habitatur, in those spots, i. e. small places, Cic. Rep. 6, 19 fin.:parcit cognatis maculis similis fera,
Juv. 15, 160; cf. 5, 104.—Transf., a mesh in a net, a hole in network or in a web:B.rete grandibus maculis,
Varr. R. R. 3, 11, 3; Col. 8, 15, 1:reticulum minutis maculis,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:retia maculis distincta,
Ov. H. 5, 19. —Of the meshes of a spider's web, Plin. 11, 24, 28, § 81.—In partic., a spot, stain, blot, blemish, mole, etc.:II.maculari corpus maculis luridis,
Plaut. Capt. 3, 4, 63:est corporis macula, naevus,
Cic. N. D. 1, 28, 79:maculas auferre de vestibus,
Ov. F. 3, 821:extrahere,
Plin. 20, 13, 50, § 120:in veste facere,
id. 12, 25, 54, § 123:e veste abluere,
id. 28, 7, 23, § 109:mederi maculis corporis,
id. 36, 19, 33, § 140; cf.:lentigines ac maculas e facie tollere,
id. 20, 2, 4, § 9.—Trop. (acc. to I. B.), a blot, stain, stigma, blemish, fault in character: quem scis scire tuas omnes maculasque notasque, Lucil. ap. Non. 350, 13:2.inest amoris macula huic homini in pectore,
Plaut. Poen. 1, 1, 70:jam ego ex corpore exigam omnis maculas maerorum tibi,
id. Capt. 4, 2, 61: vitium commune omnium est, Quod nimium ad rem in senecta attenti sumus: hanc maculam nos decet Effugere, * Ter. Ad. 5, 8, 31:delenda vobis est illa macula, Mithridatico bello suscepta,
Cic. Imp. Pomp. 3, 7:est hujus saeculi labes quaedam et macula, virtuti invidere,
id. Balb. 6, 15:vitae splendorem maculis aspergere,
id. Planc. 12, 30:furtorum et flagitiorum,
id. Verr. 2, 5, 46, § 121:adulescentiae,
id. ib. 1, 4, 11:familiae,
id. Clu. 5, 12:in oratione nitida notabile humilius verbum et velut macula,
Quint. 8, 3, 18; 8, 5, 28:ne Claudiae genti eam inustam maculam vellent,
Liv. 3, 58:plurima sunt nitidis maculam haesuram figentia rebus,
enduring disgrace, Juv. 14, 2.Măcŭla, ae, m., a Roman surname, e. g. of Q. Pompeius, Cic. Fam. 6, 19, 1. -
9 dē-decus
dē-decus oris, n disgrace, dishonor, infamy, shame: sumptūs effusi cum dedecore: iudicia operta dedecore: domus plena dedecoris: vitam per dedecus amittere, dishonorably, S.: ob tantum dedecus amens, V.: nihil est detestabilius dedecore. — A cause of shame, disgrace, blemish, reproach, dishonor: tantum, Cs.: dolor meus vestrum dedecus haberetur: prodere visum dedecus, expose the unnatural feature, O.: quod tantum evenire dedecus potest?: si una huic dedecorist parum, T.: ampla domus dedecori domini fit: naturae, Ph.—A deed of shame, outrage, disgraceful act: Omni dedecore infamis: in dedecora incurrunt: Dedecorum pretiosus emptor, H. -
10 dēfōrmitās
dēfōrmitās ātis, f [deformis], ugliness, deformity, hideousness: insignis ad deformitatem puer: in tantā deformitate, L. — Fig., baseness, vileness, turpitude: animi: fugae: ludicra, i. e. the disgrace of appearing on the stage, Ta.* * *ugliness, deformity, blemish, disfigurement; disrepair; disgrace, degradation; inelegance, impropriety, lack of good taste (speach/writing); shapelessness -
11 dehonestāmentum
dehonestāmentum ī, n [dehonesto], that which disfigures, a blemish, disgrace, dishonor: oris, Ta.: nullum insigne, Ta.* * *source/act inflicting disgrace/dishonor; degradation; disfigurement, blimish -
12 lābēcula
lābēcula ae, f dim. [labes], a slight stain, reproach: viro labeculam aspergere.* * *stain, blemish; slight stain; minor disgrace -
13 dedecus
disgrace/dishonor/discredit/shame/infamy; misbehavior; vice, turpitude (L+S); shameful/repulsive appearance; blot, blemish (L+S); vicious act, shameful deed -
14 immaculatus
immaculata, immaculatum ADJimmaculate/unstained/spotless/without blemish; undefiled/pure/chaste; blameless -
15 inmaculatus
inmaculata, inmaculatum ADJimmaculate/unstained/spotless/without blemish; undefiled/pure/chaste; blameless -
16 labes
stain, blemish, disgrace, infamy / misfortune. -
17 labis
stain, blemish, disgrace, infamy / misfortune. -
18 macula
stain, mark, spot/ blemish, fault, flaw. -
19 maculo
to stain, blemish, defile, pollute. -
20 mendum
fault, blemish, mistake, error
- 1
- 2
См. также в других словарях:
BLEMISH — (Heb. מוּם), a defect in the body of a man or an animal. Defects of conduct are also metaphorically called blemishes (Deut. 32:5; Prov. 9:7; Job. 11:15). A blemished priest was unfit to serve in the priesthood (Lev. 21:16–23) and was precluded… … Encyclopedia of Judaism
blemish — n Blemish, defect, flaw all denote an imperfection. Blemish applies to something (as a spot or stain) that is external or superficial and mars or disfigures the appearance of an object {on their sustaining garments not a blemish Shak.} {he… … New Dictionary of Synonyms
Blemish — Blem ish, n.; pl. {Blemishes}. Any mark of deformity or injury, whether physical or moral; anything that diminishes beauty, or renders imperfect that which is otherwise well formed; that which impairs reputation. [1913 Webster] He shall take two… … The Collaborative International Dictionary of English
Blemish — Blem ish, v. t. [imp. & p. p. {Blemished}; p. pr. & vb. n. {Blemishing}.] [OE. blemissen, blemishen, OF. blemir, blesmir, to strike, injure, soil, F. bl[^e]mir to grow pale, fr. OF. bleme, blesme, pale, wan, F. bl[^e]me, prob. fr. Icel bl[=a]man… … The Collaborative International Dictionary of English
Blemish — may refer to: * A minor imperfection. For skin imperfection, see Acne vulgaris * Blemish (album) a music album from David Sylvian released in 2003 … Wikipedia
blemish — [n] flaw beauty spot, birthmark, blackhead, blister, bloom*, blot, blotch, blot on the landscape*, blur, brand, bruise, bug*, catch, chip, cicatrix, defacement, defect, deformity, dent, discoloration, disfigurement, disgrace, dishonor, eyesore,… … New thesaurus
blemish — index damage, deface, defacement, defame, defect, denigrate, detriment, disgrace, dishonor ( … Law dictionary
blemish — ► NOUN 1) a small flaw which spoils the appearance of something. 2) a moral defect. ► VERB ▪ spoil the appearance of. ORIGIN from Old French blesmir make pale, injure … English terms dictionary
blemish — [blem′ish] vt. [ME blemishen < OFr blemiss , extended stem of blesmir, to injure, prob. via Frank * blesmjan, to cause to turn pale < * blesmi, akin to BLAZE2] to mar, as by some flaw or fault; spoil the perfection of n. 1. a mark that mars … English World dictionary
blemish — noun ADJECTIVE ▪ minor, slight ▪ ugly, unsightly ▪ skin VERB + BLEMISH ▪ have … Collocations dictionary
blemish — I UK [ˈblemɪʃ] / US noun [countable] Word forms blemish : singular blemish plural blemishes 1) a) a mark or spot that spoils the appearance of something b) a mark on someone s skin, such as a spot or a scar 2) a mistake or dishonest action that… … English dictionary