Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

undécimo

  • 1 undecimo

    undecimo agg.num.ord. e s.m. (letter.) eleventh.

    Dizionario Italiano-Inglese > undecimo

  • 2 undécimo

    adj.
    eleventh.
    m.
    eleventh, eleventh part.
    * * *
    1 eleventh
    nombre masculino,nombre femenino
    1 (ordinal, partitivo) eleventh Table 1 NOTA See also sexto,-a/Table 1
    * * *
    (f. - undécima)
    noun adj.
    * * *
    ADJ SM eleventh
    sexto 1.
    * * *
    - ma adjetivo/pronombre eleventh; para ejemplos ver quinto
    * * *
    Ex. The first abridged edition was published in 1894, and the latest, the eleventh, was published in 1980.
    * * *
    - ma adjetivo/pronombre eleventh; para ejemplos ver quinto
    * * *

    Ex: The first abridged edition was published in 1894, and the latest, the eleventh, was published in 1980.

    * * *
    adjective / pronoun
    * * *

    undécimo
    ◊ -ma adjetivo/pronombre

    eleventh;
    para ejemplos ver quinto
    undécimo,-a adjetivo eleventh

    ' undécimo' also found in these entries:
    Spanish:
    undécima
    English:
    Aquarius
    - eleventh
    * * *
    undécimo, -a núm
    eleventh;
    ver también octavo
    * * *
    adj eleventh
    * * *
    undécimo, -ma adj
    : eleventh
    undécimo, -ma n
    : eleventh (in a series)
    * * *
    undécimo num eleventh

    Spanish-English dictionary > undécimo

  • 3 undécimo nervio

    m.
    eleventh nerve.

    Spanish-English dictionary > undécimo nervio

  • 4 décimoprimero

    adj.
    eleventh.
    * * *
    sexto 1.
    * * *
    - ra adjetivo/pronombre (crit) undécimo
    * * *
    - ra adjetivo/pronombre (crit) undécimo
    * * *
    adjective / pronoun

    Spanish-English dictionary > décimoprimero

  • 5 undécima

    adj.
    eleventh.
    * * *
    f., (m. - undécimo)
    * * *

    undécimo,-a adjetivo eleventh

    Spanish-English dictionary > undécima

  • 6 onceno

    adj.
    eleventh.
    * * *
    1→ link=undécimo undécimo,-a

    Spanish-English dictionary > onceno

  • 7 quinto

    adj.
    fifth.
    adv.
    fifth, fifthly, in the fifth place.
    m.
    1 fifth, fifth part.
    2 draftee.
    3 Quinto.
    pres.indicat.
    1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: quintar.
    * * *
    1 fifth
    nombre masculino,nombre femenino
    1 fifth
    1 MILITAR conscript, recruit
    2 familiar (de cerveza) small bottle of beer (= 20 cl) Table 1 NOTA See also sexto,-a/Table 1
    ————————
    1 MILITAR conscript, recruit
    2 familiar (de cerveza) small bottle of beer (= 20 cl)
    * * *
    (f. - quinta)
    noun adj.
    * * *
    1.
    ADJ fifth
    sexto
    2. SM
    1) (Mat) fifth
    2) (Mil) conscript, draftee (EEUU), national serviceman
    3) * (=juego) bingo
    4) Méx (=moneda) nickel
    5) (=botellín) small bottle of beer
    * * *
    I
    - ta adjetivo/pronombre
    a) ( ordinal) fifth

    llegó quinto or en quinto lugar — he came fifth

    Carlos V — (read as: Carlos quinto) Charles V (read as: Charles the fifth)

    está en quinto de (la) carrera — she's in the fifth year of her college/university course

    b) ( partitivo)
    II
    1)
    a) ( partitivo) fifth

    un quinto del presupuestoa fifth o one fifth of the budget

    b) ( en Méx) ( moneda) five centavo coin

    estar sin un quinto — (Méx fam) to be broke (colloq)

    ni un quinto — (Méx fam)

    no traigo ni un quintoI don't have a penny on me o (AmE) a dime with me (colloq)

    2) (Esp) (Mil) conscript
    * * *
    = fifth, fifthly.
    Ex. There is need for a fifth principle since the application of objectivity and logic alone will not resolve the related problems of lack of specificity and the timely establishment of new headings.
    Ex. Fifthly, most of the printing paper of the sixteenth century was in the foolscap size range, which was considered the ordinary size, the shapes and sizes of books printed on it being determined by the folding.
    ----
    * alumno de quinto = fifth grader.
    * alumno de quinto año = fifth grader.
    * alumno de quinto curso = fifth grader.
    * cuatro quintos = four-fifths.
    * en el quinto coño = in the arse of nowhere.
    * en el quinto pino = in the arse of nowhere.
    * en quinto lugar = fifthly.
    * Quinta Enmienda = Fifth Amendment.
    * quinto curso = fifth grade.
    * quinto pino, el = back of beyond, the.
    * una quinta parte = one-fifth [one fifth], one in five.
    * una quinta parte de = a fifth of.
    * un quinto = one-fifth [one fifth].
    * vigésimo quinto aniversario = silver anniversary, silver jubilee.
    * * *
    I
    - ta adjetivo/pronombre
    a) ( ordinal) fifth

    llegó quinto or en quinto lugar — he came fifth

    Carlos V — (read as: Carlos quinto) Charles V (read as: Charles the fifth)

    está en quinto de (la) carrera — she's in the fifth year of her college/university course

    b) ( partitivo)
    II
    1)
    a) ( partitivo) fifth

    un quinto del presupuestoa fifth o one fifth of the budget

    b) ( en Méx) ( moneda) five centavo coin

    estar sin un quinto — (Méx fam) to be broke (colloq)

    ni un quinto — (Méx fam)

    no traigo ni un quintoI don't have a penny on me o (AmE) a dime with me (colloq)

    2) (Esp) (Mil) conscript
    * * *
    = fifth, fifthly.

    Ex: There is need for a fifth principle since the application of objectivity and logic alone will not resolve the related problems of lack of specificity and the timely establishment of new headings.

    Ex: Fifthly, most of the printing paper of the sixteenth century was in the foolscap size range, which was considered the ordinary size, the shapes and sizes of books printed on it being determined by the folding.
    * alumno de quinto = fifth grader.
    * alumno de quinto año = fifth grader.
    * alumno de quinto curso = fifth grader.
    * cuatro quintos = four-fifths.
    * en el quinto coño = in the arse of nowhere.
    * en el quinto pino = in the arse of nowhere.
    * en quinto lugar = fifthly.
    * Quinta Enmienda = Fifth Amendment.
    * quinto curso = fifth grade.
    * quinto pino, el = back of beyond, the.
    * una quinta parte = one-fifth [one fifth], one in five.
    * una quinta parte de = a fifth of.
    * un quinto = one-fifth [one fifth].
    * vigésimo quinto aniversario = silver anniversary, silver jubilee.

    * * *
    quinto1 -ta
    adjective / pronoun
    llegó quinto he came fifth
    Carlos V read as: Carlos quinto Charles V (read as: Charles the fifth)
    vive en el quinto (piso) she lives on the sixth ( AmE) o ( BrE) fifth floor
    el quinto aniversario the fifth anniversary
    eres el quinto de la lista you're fifth on the list
    está en quinto de carrera she's in the fifth year of her college/university course
    el nuevo profesor de quinto the fifth grade's ( AmE) o ( BrE) the fifth year's new teacher
    2
    (partitivo): la quinta parte a fifth
    Compuesto:
    feminine fifth column
    A
    tres quintos three-fifths
    un quinto del presupuesto a fifth o one fifth of the budget
    2 (en Méx) (moneda) five centavo coin
    estar sin un quinto ( Méx fam); to be broke ( colloq)
    ni un quinto ( Méx fam): no traigo ni un quinto I don't have a penny on me o ( AmE) a dime with me ( colloq)
    3 (botellín) small bottle of beer ( one fifth of a liter)
    B ( Esp) ( Mil) conscript
    * * *

    quinto 1
    ◊ -ta adjetivo/pronombre

    fifth;
    llegó en quinto lugar he came fifth;
    Carlos V (read as: Carlos quinto) Charles V (read as: Charles the fifth);
    vive en el quinto (piso) she lives on the sixth (AmE) o (BrE) fifth floor;
    la quinta parte a fifth
    quinto 2 sustantivo masculino
    1



    estar sin un quinto (Méx fam) to be broke (colloq)

    2 (Esp) (Mil) conscript
    quinto,-a
    I adjetivo fifth
    II sustantivo masculino
    1 Mat fifth
    2 Mil (recluta) conscript
    ' quinto' also found in these entries:
    Spanish:
    infierno
    - pino
    - quinta
    - clasificación
    - cuarto
    - de
    - décimo
    - lograr
    - noveno
    - octavo
    - segundo
    - séptimo
    - sexto
    - tercero
    - undécimo
    English:
    fifth
    - middle
    - quincentenary
    - quincentennial
    - silver jubilee
    - stick
    - back
    - jubilee
    - silver
    * * *
    quinto, -a
    núm
    fifth;
    Fam
    en el quinto infierno o Esp [m5]pino: vive en el quinto infierno o Esp [m5] pino she lives in the back of beyond o in the middle of nowhere;
    Esp Vulg
    en el quinto coño: vive en el quinto coño she lives Br bloody o US goddamn miles from anywhere
    también Fig quinta columna fifth column;
    quinta esencia quintessence;
    ver también octavo
    nm
    1. [parte] fifth
    2. [piso] Br fifth floor, US sixth floor
    3. Mil = person who has been chosen (by lots) to do military service
    4. [curso universitario] fifth year
    5. [curso escolar] = fifth year of primary school, US ≈ fifth grade
    6. Esp [de cerveza] = small bottle of beer containing 0.2 litres
    * * *
    I adj fifth
    II m
    1 fifth
    2 MIL conscript
    3 ( botellín) bottle of beer
    * * *
    quinto, -ta adj
    : fifth
    quinto, -ta n
    * * *
    quinto num fifth
    en el quinto pino in the back of beyond / in the middle of nowhere

    Spanish-English dictionary > quinto

  • 8 post-quam or post quam

        post-quam or post quam     conj, after that, after, as soon as, when: postquam convenere, S.: postquam Caesar pervenit, obsides poposcit, Cs.: post quam armis disceptari coeptum est: undecimo die postquam a te discesseram: quod post accidisset, quam dedissem ad te, liberto tuo, litteras: quartum post annum, quam redierat, N.— Since, because, inasmuch as: Postquam sensit observari, etc., T.: postquam suas terras sedem belli esse viderent, verterunt, etc., L.

    Latin-English dictionary > post-quam or post quam

  • 9 alter

    alter, tĕra, tĕrum, adj. (the measure of the gen. sing. āltĕrĭŭs as paeon primus is supported in good Latin only by examples from dactylic verse (but see alterĭus in trochaic measure, Plaut. Capt. 2, 2, 56), in which īpsĭŭs, īllĭŭs, īstĭŭs, ūnĭŭs, etc., are used as dactyls; on the contr., the regular measure āltĕrīŭs, as ditrochaeus, is sufficiently confirmed by the foll. verses of Enn., Ter., and Ter. Maur.: mox cum alterīus abligurias bona, Enn. ap. Donat. ad Ter. Phorm. 2, 2, 25 (Sat. 29 Vahl.):

    alterīus sua comparent commoda? ah!

    Ter. And. 4, 1, 4:

    nec alter[imacracute]us indigéns opís veni,

    Ter. Maur. p. 2432 P.;

    and sescupló vel una víncet alter[imacracute]us singulum,

    id. ib. p. 2412 ib.; Prisc. p. 695 ib.; alterius is also commonly used as the gen. of alius, as alīus is little used (v. h. v. fin.).— Dat. sing. f.:

    alterae,

    Plaut. Rud. 3, 4, 45; Ter. Heaut. 2, 3, 30; Caes. B. G. 5, 27; Nep. Eum. 1, 6; Col. 5, 11, 10) [a comp. form of al-ius; cf. Sanscr. antara = alius; Goth. anthar; Lith. antras = secundus; Germ. ander; Gr. heteros; Engl. either, other; also Sanscr. itara = alius], the other of two, one of two, the other, ho heteros.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    nam huic alterae patria quae sit, profecto nescio,

    Plaut. Rud. 3, 4, 45:

    necesse est enim sit alterum de duobus,

    Cic. Tusc. 1, 41, 97:

    altera ex duabus legionibus,

    Caes. B. C. 2, 20: mihi cum viris ambobus est amicitia;

    cum altero vero magnus usus,

    Cic. Clu. 42, 117:

    alter consulum,

    Liv. 40, 59:

    alter ex censoribus,

    id. 40, 52:

    in alterā parte fluminis legatum reliquit,

    on the other side, Caes. B. G. 2, 5; id. B. C. 3, 54:

    si quis te percusserit in dexteram maxillam tuam, praebe illi et alteram,

    Vulg. Matt. 5, 39; 28, 1.—Hence: alter ambove, one or both; commonly in the abbreviation:

    A. A. S. E. V. = alter ambove si eis videretur: utique C. Pansa, A. Hirtius consules alter ambove S. E. V. rationem agri habeant,

    Cic. Phil. 5 fin. Wernsd.; cf. id. ib. 8, 11; 9, 7 fin.; 14, 14 fin.; cf.

    Brison. Form. pp. 218 and 219: absente consulum altero ambobusve,

    Liv. 30, 23: ambo alterve, S. C. ap. Front. Aquaed. 100 fin.
    B.
    Esp.
    1.
    a.. In distributive clauses: alter... alter, the one... the other (cf. alius, II. A.): ho heteros... ho heteros:

    Si duobus praefurniis coques, lacunā nihil opus erit. Cum cinere eruto opus erit, altero praefurnio eruito, in altero ignis erit,

    Cato, R. R. 38, 9:

    alteram ille amat sororem, ego alteram,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 68; id. Am. 1, 2, 19; 1, 2, 20; Ter. Ad. 1, 2, 50:

    quorum alter exercitum perdidit, alter vendidit,

    Cic. Planc. 35; so id. Rosc. Am. 6, 16: namque alterā ex parte Bellovaci instabant;

    alteram Camulogenus tenebat,

    Caes. B. G. 7, 59 Herz.:

    conjunxit alteram (cortinam) alteri,

    Vulg. Exod. 36, 10; 36, 22; ib. Joan. 13, 14; ib. Rom. 12, 5.—
    b.
    In same sense, unus... alter, one... the other, as in later Gr. heis men... heteros de: vitis insitio una est per ver, altera est cum uva floret;

    ea optima est,

    Cato, R. R. 41, 1: Phorm. Una injuria est tecum. Chrem. Lege agito ergo. Phorm. Altera est tecum, Ter. Phorm. 5, 8, 90: uni epistolae respondi;

    venio ad alteram,

    Cic. Fam. 2, 17, 6:

    nomen uni Ada, et nomen alteri Sella,

    Vulg. Gen. 4, 19; ib. Matt. 6, 24:

    Erant duae factiones, quarum una populi causam agebat, altera optimatium,

    Nep. Phoc. 3, 1; Liv. 31, 21:

    consules coepere duo creari, ut si unus malus esse voluisset, alter eum coërceret,

    Eutr. 1, 8:

    Duo homines ascenderunt in templum, unus pharisaeus et alter publicanus,

    Vulg. Luc. 18, 10 al. —
    c.
    Sometimes a subst., or hic, ille, etc., stands in the place of the second alter:

    Epaminondas... Leonidas: quorum alter, etc... Leonidas autem, etc.,

    Cic. Fin. 2, 30, 97; so Vell. 2, 71, 3:

    alter gladiator habetur, hic autem, etc.,

    Cic. Rosc. Am. 6, 17:

    quorum alteri Capitoni cognomen est, iste, qui adest, magnus vocatur,

    id. ib.:

    alterum corporis aegritudo, illum, etc.,

    Flor. 4, 7.—Sometimes
    (α).
    one alter is entirely omitted (cf. alius, II. A.; heteros, L. and S. I. 2.):

    duae turmae haesere: altera metu dedita hosti, pertinacior (sc. altera), etc.,

    Liv. 29, 33:

    hujus lateris alter angulus ad orientem solem, inferior ad meridiem spectat,

    Caes. B. G. 5, 13; or
    (β).
    the form changed:

    dialecticam adjungunt et physicam, alteram quod habeat rationem.... Physicae quoque etc.,

    Cic. Fin. 3, 21, 72, and 3, 22, 73. —Sometimes a further distributive word is added:

    alter adulescens decessit, alter senex, aliquis praeter hos infans,

    Sen. Ep. 66, 39:

    alter in vincula ducitur, alter insperatae praeficitur potestati, alius etc.,

    Amm. 14, 11.—
    d.
    In plur.: nec ad vivos pertineat, nec ad mortuos;

    alteri nulli sunt, alteros non attinget,

    Cic. Tusc. 1, 38, 91:

    alteri dimicant, alteri victorem timent,

    id. Fam. 6, 3: binas a te accepi litteras; quarum alteris mihi gratulabare... alteris dicebas etc., in one of which,... in the other, id. ib. 4, 14:

    quorum alteri adjuvabant, alteri etc.,

    Caes. B. G. 7, 17: duplices similitudines, unae rerum, alterae verborum, Auct. ad Her. 3, 20. —
    e.
    The second alter in a different case:

    alter alterius ova frangit,

    Cic. N. D. 2, 49:

    uterque numerus plenus, alter alterā de causā habetur,

    Macr. Somn. Scip. 2:

    qui noxii ambo, alter in alterum causam conferant,

    Liv. 5, 11:

    alteri alteros aliquantum attriverant,

    Sall. J. 79, 4; so id. ib. 42, 4;

    53, 7 al. —Also with alteruter: ne alteruter alterum praeoccuparet,

    Nep. Dion. 4, 1.—With unus:

    quom inter nos sorderemus unus alteri,

    Plaut. Truc. 2, 4, 30:

    dicunt unus ad alterum,

    Vulg. Ez. 33, 30:

    ne unus adversus alterum infletur pro alio,

    ib. 1 Cor. 4, 6.—With uterque:

    uterque suo studio delectatus contempsit alterum,

    Cic. Off. 1, 1, 4:

    utrique alteris freti finitimos sub imperium suum coëgere,

    Sall. J. 18, 12.—With nemo, nullus, neuter:

    ut nemo sit alteri similis,

    Quint. 2, 9, 2:

    cum tot saeculis nulla referta sit causa, quae esset tota alteri similis,

    id. 7, prooem. 4:

    neutrum eorum contra alterum juvare,

    Caes. B. C. 1, 1, 3:

    ut neutra alteri officiat,

    Quint. 1, 1, 3.—After two substt., the first alter generally refers to the first subst., and the second to the second:

    Philippum rebus gestis superatum a filio, facilitate video superiorem fuisse. Itaque alter semper magnus, alter saepe turpissimus,

    Cic. Off. 1, 26; cf. Plaut. Am. 1, 2, 21; Brem. ad Suet. Claud. 20.—Sometimes the order is reversed: contra nos (summa gratia et eloquentia) raciunt in hoc tempore;

    quarum alteram (i. e. eloquentiam) vereor, alteram (i. e. gratiam) metuo,

    Cic. Quinct. 1; so id. Off. 3, 18; 1, 12; cf. Spald. ad Quint. 9, 2, 6.—
    2.
    As a numeral = secundus, the second, the next, o heteros:

    primo die, alter dies, tertius dies, deinde reliquis diebus etc.,

    Cic. Verr. 2, 1, 7:

    proximo, altero, tertio, reliquis consecutis diebus non intermittebas etc.,

    id. Phil. 1, 13 Wernsd.:

    quadriennio post alterum consulatum,

    id. Sen. 9:

    die altero,

    Vulg. Jos. 10, 32: alteris Te mensis adhibet deum, i. e. at the dessert (= mensā secundā), Hor. C. 4, 5, 31.—So, alterā die, the next day, têi allêi hêmerai, têi heterai:

    se alterā die ad conloquium venturum,

    Caes. B. C. 3, 19; Vulg. Gen. 19, 34; ib. Matt. 27, 62:

    die altero,

    ib. Num. 11, 32; ib. Jos. 5, 11 al.—So in comparative sense:

    alterā die quam a Brindisio solvit, in Macedoniam trajecit,

    Liv. 31, 14; Suet. Vit. 3:

    intermittere diem alterum quemque oportet,

    every other day, Cels. 3, 23; 3, 13; 4, 12:

    Olea non continuis annis, sed fere altero quoque fructum adfert,

    Col. R. R. 5, 8.—With prepp.:

    qui (Ptolemaeus) tum regnabat alter post Alexandream conditam,

    next after, Cic. Off. 2, 23, 82; so, fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo, the second or next after him, Verg. E. 5, 49:

    alter ab undecimo jam tum me ceperat annus,

    id. ib. 8, 39.—Hence,
    b.
    Also with tens, hundreds, etc.:

    accepi tuas litteras, quas mihi Cornificius altero vicesimo die reddidit,

    on the twenty-second day, Cic. Fam. 12, 25 Manut.:

    anno trecentesimo altero quam condita Roma erat,

    in the three hundred and second year, Liv. 3, 33:

    vicesima et altera laedit,

    Manil. 4, 466.—
    c.
    So of a number collectively:

    remissarios pedum XII., alteros pedum X.,

    a second ten, Cato, R. R. 19, 2:

    ad Brutum hos libros alteros quinque mittemus,

    Cic. Tusc. 5, 41, 121:

    basia mille, deinde centum, dein mille altera, dein secunda centum,

    Cat. 5, 7.—So with the numeral understood: aurea mala decem misi;

    cras altera (sc. decem) mittam,

    a second ten, Verg. E. 3, 71.—Hence,
    d.
    Unus et alter, unus atque alter, unus alterque, the one and the other.
    (α).
    For two (as in Gr. heis kai heteros):

    unus et alter dies intercesserat,

    Cic. Clu. 26:

    adductus sum tuis unis et alteris litteris,

    id. Att. 14, 18:

    et sub eā versus unus et alter erunt,

    Ov. H. 15, 182; so Suet. Tib. 63; id. Calig. 56; id. Claud. 12 (cf. id. Gram. 24: unum vel alterum, vel, cum plurimos, tres aut quattuor admittere).—
    (β).
    More freq. of an indef. number, one and another; and: unusalterve, one or two:

    Unus et item alter,

    Ter. And. 1, 1, 50:

    mora si quem tibi item unum alterumve diem abstulerit,

    Cic. Fam. 3, 9; so id. Clu. 13, 38; 13, 26:

    versus paulo concinnior unus et alter,

    Hor. Ep. 2, 1, 74; so id. S. 1, 6, 102; 2, 5, 24; id. A. P. 15:

    ex illis unus et alter ait,

    Ov. F. 2, 394; id. Am. 2, 5, 22; Petr. 108; Plin. Pan. 45 Schwarz; cf. id. ib. 52, 2; Suet. Caes. 20; id. Galb. 14 al.:

    paucis loricae, vix uni alterive cassis aut galea,

    Tac. G. 6.—
    e.
    Alterum tantum, as much more or again, twice as much (cf. Gr. heteron tosouton or hetera tosauta):

    etiamsi alterum tantum perdundum est, perdam potius quam sinam, etc.,

    Plaut. Ep. 3, 4, 81; so id. Bacch. 5, 2, 65:

    altero tanto aut sesqui major,

    Cic. Or. 56, 188:

    altero tanto longior,

    Nep. Eum. 8, 5; so Dig. 28, 2, 13:

    numero tantum alterum adjecit,

    Liv. 1, 36; so id. 10, 46; Auct. B. Hisp. 30; Dig. 49, 14, 3 al.—
    f.
    Alteri totidem, as many more:

    de alteris totidem scribere incipiamus,

    Varr. L. L. 8, 24 Müll. —
    g.
    To mark the similarity of one object to another in qualities, etc., a second, another (as in English, a second father, my second self, and the like). So,
    (α).
    With a proper name, used as an appellative (cf. alius, II. G.):

    Verres, alter Orcus,

    Cic. Verr. 2, 4, 50:

    alterum se Verrem putabat,

    id. ib. 5, 33 fin.:

    Hamilcar, Mars alter,

    Liv. 21, 10.—
    (β).
    With a com. noun:

    me sicut alterum parentem observat,

    Cic. Fam. 5, 8:

    altera patria,

    Flor. 2, 6, 42 al. —
    (γ).
    Alter ego, a second self, of very intimate friends (in the class. per. perh. only in Cic. Ep.; cf. ho hetairos, heteros egô, Clem. Al. 450):

    vide quam mihi persuaserim te me esse alterum,

    Cic. Fam. 7, 5:

    me alterum se fore dixit,

    id. Att. 4, 1:

    quoniam alterum me reliquissem,

    id. Fam. 2, 15; Aus. praef. 2, 15.—
    (δ).
    Alter idem, a second self, like heteroi hautoi, Arist. Eth. M. 8, 12, 3 (on account of the singularity of the expression, introduced by tamquam):

    amicus est tamquam alter idem,

    Cic. Lael. 21, 82.—
    3.
    The one of two, either of two, without a more precise designation, for alteruter:

    non uterque sed alter,

    Cic. Ac. 2, 43, 132:

    fortasse utrumque, alterum certe,

    id. Att. 11, 18:

    melius peribimus quam sine alteris vestrūm vivemus,

    Liv. 1, 13:

    nec rogarem, ut mea de vobis altera amica foret,

    Ov. A. A. 3, 520:

    ex duobus, quorum alterum petis, etc.,

    Plin. Ep. 1, 7, 3:

    ex duobus (quorum necesse est alterum verum), etc.,

    Quint. 5, 10, 69:

    ac si necesse est in alteram errare partem, maluerim etc.,

    id. 10, 1, 26; 1, 4, 24; 9, 3, 6 al.—Once also with a negative, neither of two: hos, tamquam medios, [p. 98] nec in alterius favorem inclinatos, miserat rex, Liv. 40, 20, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    Another of a class = alius (as opp. to one's self, to another); subst., another, a neighbor, a fellow-creature, ho pelas (so sometimes heteros, Xen. Cyr. 2, 3, 17); cf. Ochsn. Eclog. 90 and 458 (alter designates the similarity of two objects; alius a difference in the objects contrasted): SI. INIVRIAM. FAXIT. ALTERI., Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1:

    qui alterum incusat probri, eum ipsum se intueri oportet,

    Plaut. Truc. 1, 2, 58; id. Am. prol. 84: mox dum alterius abligurias bona, quid censes dominis esse animi? Enn. ap. Don. ad Ter. Phorm. 2, 2, 25:

    ut malis gaudeant atque ex incommodis Alterius sua ut comparent commoda,

    Ter. And. 4, 1, 3: qui alteris exitium paret, etc., Att. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:

    qui nihil alterius causā facit et metitur suis commodis omnia,

    Cic. Leg. 1, 14:

    ut aeque quisque altero delectetur ac se ipso,

    id. Off. 1, 17, 56; 1, 2, 4:

    scientem in errorem alterum inducere,

    id. ib. 3, 13, 55 et saep.:

    cave ne portus occupet alter,

    Hor. Ep. 1, 6, 32 Schmid.:

    nil obstet tibi, dum ne sit te ditior alter,

    id. S. 1, 1, 40; 1, 5, 33:

    canis parturiens cum rogāsset alteram, ut etc.,

    Phaedr. 1, 19:

    nec patientem sessoris alterius (equum) primus ascendit,

    Suet. Caes. 61; id. Tib. 58:

    in quo judicas alterum, te ipsum condemnas,

    Vulg. Rom. 2, 1:

    nemo quod suum est quaerat, sed quod alterius,

    ib. 1 Cor. 10, 24;

    14, 17: sic in semet ipso tantum gloriam habebit et non in altero,

    ib. Gal. 6, 4 al. —Hence, alter with a neg., or neg. question and comp., as an emphatic expression (mostly ante-class.; cf.

    alius, II. H.): scelestiorem nullum illuxere alterum,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 22:

    scelestiorem in terrā nullam esse alteram,

    id. Cist. 4, 1, 8:

    qui me alter audacior est homo?

    id. Am. 1, 1, 1; id. Ep. 1, 1, 24.—
    B.
    The other, the opposite:

    alterius factionis principes,

    the leaders of the opposite party, Nep. Pelop. 1, 4 (cf. id. ib. 1, 2:

    adversariae factioni): studiosiorem partis alterius,

    Suet. Tib. 11. —
    C.
    In gen., different:

    quotiens te speculo videris alterum,

    Hor. C. 4, 10, 6: abeuntes post carnem alteram (Gr. heteros, q. v. L. and S. III.), Vulg. Jud. 7.—
    D.
    In the lang. of augury, euphem. for infaustus, unfavorable, unpropitious, Fest. p. 6 (v. L. and S. Gr. Lex. s. v. heteros, III. 2.).
    The gen.
    alterius commonly serves as gen. of alius instead of alīus, Cic. Fam. 15, 1, 1; id. Att. 1, 5, 1; 1, 20, 2; Caes. B. G. 1, 36, 1; Sall. C. 52, 8; Liv. 21, 13, 3; 22, 14, 4; 26, 8, 2; 28, 37, 6 al.; Col. 8, 17, 2; 11, 2, 87; 12, 22, 2; Sen. Ep. 72, 10; 102, 3; id. Ben. 4, 3, 1; id. Ot. Sap. 4, 1; id. Brev. Vit. 16, 2; id. Q. N. 2, 34, 1 al.; Quint. 7, 9, 8; 8, 3, 73 al.; Tac. A. 15, 25; id. H. 2, 90; Plin. Ep. 10, 114, 2; Suet. Caes. 61; id. Tib. 58 al.; Gell. 2, 28 al.—It also stands as correlative to alius:

    alius inter cenandum solutus est, alterius continuata mors somno est,

    Sen. Ep. 66, 39:

    cum inventum sit ex veris (gemmis) generis alterius in aliud falsas traducere,

    Plin. 37, 12, 75, § 197; Plin. Pan. 2, 6 (Neue, Formenl. II. p. 216).
    altĕras, adv.
    [alter], for alias, acc. to Paul. ex. Fest. p. 27 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > alter

  • 10 alteras

    alter, tĕra, tĕrum, adj. (the measure of the gen. sing. āltĕrĭŭs as paeon primus is supported in good Latin only by examples from dactylic verse (but see alterĭus in trochaic measure, Plaut. Capt. 2, 2, 56), in which īpsĭŭs, īllĭŭs, īstĭŭs, ūnĭŭs, etc., are used as dactyls; on the contr., the regular measure āltĕrīŭs, as ditrochaeus, is sufficiently confirmed by the foll. verses of Enn., Ter., and Ter. Maur.: mox cum alterīus abligurias bona, Enn. ap. Donat. ad Ter. Phorm. 2, 2, 25 (Sat. 29 Vahl.):

    alterīus sua comparent commoda? ah!

    Ter. And. 4, 1, 4:

    nec alter[imacracute]us indigéns opís veni,

    Ter. Maur. p. 2432 P.;

    and sescupló vel una víncet alter[imacracute]us singulum,

    id. ib. p. 2412 ib.; Prisc. p. 695 ib.; alterius is also commonly used as the gen. of alius, as alīus is little used (v. h. v. fin.).— Dat. sing. f.:

    alterae,

    Plaut. Rud. 3, 4, 45; Ter. Heaut. 2, 3, 30; Caes. B. G. 5, 27; Nep. Eum. 1, 6; Col. 5, 11, 10) [a comp. form of al-ius; cf. Sanscr. antara = alius; Goth. anthar; Lith. antras = secundus; Germ. ander; Gr. heteros; Engl. either, other; also Sanscr. itara = alius], the other of two, one of two, the other, ho heteros.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    nam huic alterae patria quae sit, profecto nescio,

    Plaut. Rud. 3, 4, 45:

    necesse est enim sit alterum de duobus,

    Cic. Tusc. 1, 41, 97:

    altera ex duabus legionibus,

    Caes. B. C. 2, 20: mihi cum viris ambobus est amicitia;

    cum altero vero magnus usus,

    Cic. Clu. 42, 117:

    alter consulum,

    Liv. 40, 59:

    alter ex censoribus,

    id. 40, 52:

    in alterā parte fluminis legatum reliquit,

    on the other side, Caes. B. G. 2, 5; id. B. C. 3, 54:

    si quis te percusserit in dexteram maxillam tuam, praebe illi et alteram,

    Vulg. Matt. 5, 39; 28, 1.—Hence: alter ambove, one or both; commonly in the abbreviation:

    A. A. S. E. V. = alter ambove si eis videretur: utique C. Pansa, A. Hirtius consules alter ambove S. E. V. rationem agri habeant,

    Cic. Phil. 5 fin. Wernsd.; cf. id. ib. 8, 11; 9, 7 fin.; 14, 14 fin.; cf.

    Brison. Form. pp. 218 and 219: absente consulum altero ambobusve,

    Liv. 30, 23: ambo alterve, S. C. ap. Front. Aquaed. 100 fin.
    B.
    Esp.
    1.
    a.. In distributive clauses: alter... alter, the one... the other (cf. alius, II. A.): ho heteros... ho heteros:

    Si duobus praefurniis coques, lacunā nihil opus erit. Cum cinere eruto opus erit, altero praefurnio eruito, in altero ignis erit,

    Cato, R. R. 38, 9:

    alteram ille amat sororem, ego alteram,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 68; id. Am. 1, 2, 19; 1, 2, 20; Ter. Ad. 1, 2, 50:

    quorum alter exercitum perdidit, alter vendidit,

    Cic. Planc. 35; so id. Rosc. Am. 6, 16: namque alterā ex parte Bellovaci instabant;

    alteram Camulogenus tenebat,

    Caes. B. G. 7, 59 Herz.:

    conjunxit alteram (cortinam) alteri,

    Vulg. Exod. 36, 10; 36, 22; ib. Joan. 13, 14; ib. Rom. 12, 5.—
    b.
    In same sense, unus... alter, one... the other, as in later Gr. heis men... heteros de: vitis insitio una est per ver, altera est cum uva floret;

    ea optima est,

    Cato, R. R. 41, 1: Phorm. Una injuria est tecum. Chrem. Lege agito ergo. Phorm. Altera est tecum, Ter. Phorm. 5, 8, 90: uni epistolae respondi;

    venio ad alteram,

    Cic. Fam. 2, 17, 6:

    nomen uni Ada, et nomen alteri Sella,

    Vulg. Gen. 4, 19; ib. Matt. 6, 24:

    Erant duae factiones, quarum una populi causam agebat, altera optimatium,

    Nep. Phoc. 3, 1; Liv. 31, 21:

    consules coepere duo creari, ut si unus malus esse voluisset, alter eum coërceret,

    Eutr. 1, 8:

    Duo homines ascenderunt in templum, unus pharisaeus et alter publicanus,

    Vulg. Luc. 18, 10 al. —
    c.
    Sometimes a subst., or hic, ille, etc., stands in the place of the second alter:

    Epaminondas... Leonidas: quorum alter, etc... Leonidas autem, etc.,

    Cic. Fin. 2, 30, 97; so Vell. 2, 71, 3:

    alter gladiator habetur, hic autem, etc.,

    Cic. Rosc. Am. 6, 17:

    quorum alteri Capitoni cognomen est, iste, qui adest, magnus vocatur,

    id. ib.:

    alterum corporis aegritudo, illum, etc.,

    Flor. 4, 7.—Sometimes
    (α).
    one alter is entirely omitted (cf. alius, II. A.; heteros, L. and S. I. 2.):

    duae turmae haesere: altera metu dedita hosti, pertinacior (sc. altera), etc.,

    Liv. 29, 33:

    hujus lateris alter angulus ad orientem solem, inferior ad meridiem spectat,

    Caes. B. G. 5, 13; or
    (β).
    the form changed:

    dialecticam adjungunt et physicam, alteram quod habeat rationem.... Physicae quoque etc.,

    Cic. Fin. 3, 21, 72, and 3, 22, 73. —Sometimes a further distributive word is added:

    alter adulescens decessit, alter senex, aliquis praeter hos infans,

    Sen. Ep. 66, 39:

    alter in vincula ducitur, alter insperatae praeficitur potestati, alius etc.,

    Amm. 14, 11.—
    d.
    In plur.: nec ad vivos pertineat, nec ad mortuos;

    alteri nulli sunt, alteros non attinget,

    Cic. Tusc. 1, 38, 91:

    alteri dimicant, alteri victorem timent,

    id. Fam. 6, 3: binas a te accepi litteras; quarum alteris mihi gratulabare... alteris dicebas etc., in one of which,... in the other, id. ib. 4, 14:

    quorum alteri adjuvabant, alteri etc.,

    Caes. B. G. 7, 17: duplices similitudines, unae rerum, alterae verborum, Auct. ad Her. 3, 20. —
    e.
    The second alter in a different case:

    alter alterius ova frangit,

    Cic. N. D. 2, 49:

    uterque numerus plenus, alter alterā de causā habetur,

    Macr. Somn. Scip. 2:

    qui noxii ambo, alter in alterum causam conferant,

    Liv. 5, 11:

    alteri alteros aliquantum attriverant,

    Sall. J. 79, 4; so id. ib. 42, 4;

    53, 7 al. —Also with alteruter: ne alteruter alterum praeoccuparet,

    Nep. Dion. 4, 1.—With unus:

    quom inter nos sorderemus unus alteri,

    Plaut. Truc. 2, 4, 30:

    dicunt unus ad alterum,

    Vulg. Ez. 33, 30:

    ne unus adversus alterum infletur pro alio,

    ib. 1 Cor. 4, 6.—With uterque:

    uterque suo studio delectatus contempsit alterum,

    Cic. Off. 1, 1, 4:

    utrique alteris freti finitimos sub imperium suum coëgere,

    Sall. J. 18, 12.—With nemo, nullus, neuter:

    ut nemo sit alteri similis,

    Quint. 2, 9, 2:

    cum tot saeculis nulla referta sit causa, quae esset tota alteri similis,

    id. 7, prooem. 4:

    neutrum eorum contra alterum juvare,

    Caes. B. C. 1, 1, 3:

    ut neutra alteri officiat,

    Quint. 1, 1, 3.—After two substt., the first alter generally refers to the first subst., and the second to the second:

    Philippum rebus gestis superatum a filio, facilitate video superiorem fuisse. Itaque alter semper magnus, alter saepe turpissimus,

    Cic. Off. 1, 26; cf. Plaut. Am. 1, 2, 21; Brem. ad Suet. Claud. 20.—Sometimes the order is reversed: contra nos (summa gratia et eloquentia) raciunt in hoc tempore;

    quarum alteram (i. e. eloquentiam) vereor, alteram (i. e. gratiam) metuo,

    Cic. Quinct. 1; so id. Off. 3, 18; 1, 12; cf. Spald. ad Quint. 9, 2, 6.—
    2.
    As a numeral = secundus, the second, the next, o heteros:

    primo die, alter dies, tertius dies, deinde reliquis diebus etc.,

    Cic. Verr. 2, 1, 7:

    proximo, altero, tertio, reliquis consecutis diebus non intermittebas etc.,

    id. Phil. 1, 13 Wernsd.:

    quadriennio post alterum consulatum,

    id. Sen. 9:

    die altero,

    Vulg. Jos. 10, 32: alteris Te mensis adhibet deum, i. e. at the dessert (= mensā secundā), Hor. C. 4, 5, 31.—So, alterā die, the next day, têi allêi hêmerai, têi heterai:

    se alterā die ad conloquium venturum,

    Caes. B. C. 3, 19; Vulg. Gen. 19, 34; ib. Matt. 27, 62:

    die altero,

    ib. Num. 11, 32; ib. Jos. 5, 11 al.—So in comparative sense:

    alterā die quam a Brindisio solvit, in Macedoniam trajecit,

    Liv. 31, 14; Suet. Vit. 3:

    intermittere diem alterum quemque oportet,

    every other day, Cels. 3, 23; 3, 13; 4, 12:

    Olea non continuis annis, sed fere altero quoque fructum adfert,

    Col. R. R. 5, 8.—With prepp.:

    qui (Ptolemaeus) tum regnabat alter post Alexandream conditam,

    next after, Cic. Off. 2, 23, 82; so, fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo, the second or next after him, Verg. E. 5, 49:

    alter ab undecimo jam tum me ceperat annus,

    id. ib. 8, 39.—Hence,
    b.
    Also with tens, hundreds, etc.:

    accepi tuas litteras, quas mihi Cornificius altero vicesimo die reddidit,

    on the twenty-second day, Cic. Fam. 12, 25 Manut.:

    anno trecentesimo altero quam condita Roma erat,

    in the three hundred and second year, Liv. 3, 33:

    vicesima et altera laedit,

    Manil. 4, 466.—
    c.
    So of a number collectively:

    remissarios pedum XII., alteros pedum X.,

    a second ten, Cato, R. R. 19, 2:

    ad Brutum hos libros alteros quinque mittemus,

    Cic. Tusc. 5, 41, 121:

    basia mille, deinde centum, dein mille altera, dein secunda centum,

    Cat. 5, 7.—So with the numeral understood: aurea mala decem misi;

    cras altera (sc. decem) mittam,

    a second ten, Verg. E. 3, 71.—Hence,
    d.
    Unus et alter, unus atque alter, unus alterque, the one and the other.
    (α).
    For two (as in Gr. heis kai heteros):

    unus et alter dies intercesserat,

    Cic. Clu. 26:

    adductus sum tuis unis et alteris litteris,

    id. Att. 14, 18:

    et sub eā versus unus et alter erunt,

    Ov. H. 15, 182; so Suet. Tib. 63; id. Calig. 56; id. Claud. 12 (cf. id. Gram. 24: unum vel alterum, vel, cum plurimos, tres aut quattuor admittere).—
    (β).
    More freq. of an indef. number, one and another; and: unusalterve, one or two:

    Unus et item alter,

    Ter. And. 1, 1, 50:

    mora si quem tibi item unum alterumve diem abstulerit,

    Cic. Fam. 3, 9; so id. Clu. 13, 38; 13, 26:

    versus paulo concinnior unus et alter,

    Hor. Ep. 2, 1, 74; so id. S. 1, 6, 102; 2, 5, 24; id. A. P. 15:

    ex illis unus et alter ait,

    Ov. F. 2, 394; id. Am. 2, 5, 22; Petr. 108; Plin. Pan. 45 Schwarz; cf. id. ib. 52, 2; Suet. Caes. 20; id. Galb. 14 al.:

    paucis loricae, vix uni alterive cassis aut galea,

    Tac. G. 6.—
    e.
    Alterum tantum, as much more or again, twice as much (cf. Gr. heteron tosouton or hetera tosauta):

    etiamsi alterum tantum perdundum est, perdam potius quam sinam, etc.,

    Plaut. Ep. 3, 4, 81; so id. Bacch. 5, 2, 65:

    altero tanto aut sesqui major,

    Cic. Or. 56, 188:

    altero tanto longior,

    Nep. Eum. 8, 5; so Dig. 28, 2, 13:

    numero tantum alterum adjecit,

    Liv. 1, 36; so id. 10, 46; Auct. B. Hisp. 30; Dig. 49, 14, 3 al.—
    f.
    Alteri totidem, as many more:

    de alteris totidem scribere incipiamus,

    Varr. L. L. 8, 24 Müll. —
    g.
    To mark the similarity of one object to another in qualities, etc., a second, another (as in English, a second father, my second self, and the like). So,
    (α).
    With a proper name, used as an appellative (cf. alius, II. G.):

    Verres, alter Orcus,

    Cic. Verr. 2, 4, 50:

    alterum se Verrem putabat,

    id. ib. 5, 33 fin.:

    Hamilcar, Mars alter,

    Liv. 21, 10.—
    (β).
    With a com. noun:

    me sicut alterum parentem observat,

    Cic. Fam. 5, 8:

    altera patria,

    Flor. 2, 6, 42 al. —
    (γ).
    Alter ego, a second self, of very intimate friends (in the class. per. perh. only in Cic. Ep.; cf. ho hetairos, heteros egô, Clem. Al. 450):

    vide quam mihi persuaserim te me esse alterum,

    Cic. Fam. 7, 5:

    me alterum se fore dixit,

    id. Att. 4, 1:

    quoniam alterum me reliquissem,

    id. Fam. 2, 15; Aus. praef. 2, 15.—
    (δ).
    Alter idem, a second self, like heteroi hautoi, Arist. Eth. M. 8, 12, 3 (on account of the singularity of the expression, introduced by tamquam):

    amicus est tamquam alter idem,

    Cic. Lael. 21, 82.—
    3.
    The one of two, either of two, without a more precise designation, for alteruter:

    non uterque sed alter,

    Cic. Ac. 2, 43, 132:

    fortasse utrumque, alterum certe,

    id. Att. 11, 18:

    melius peribimus quam sine alteris vestrūm vivemus,

    Liv. 1, 13:

    nec rogarem, ut mea de vobis altera amica foret,

    Ov. A. A. 3, 520:

    ex duobus, quorum alterum petis, etc.,

    Plin. Ep. 1, 7, 3:

    ex duobus (quorum necesse est alterum verum), etc.,

    Quint. 5, 10, 69:

    ac si necesse est in alteram errare partem, maluerim etc.,

    id. 10, 1, 26; 1, 4, 24; 9, 3, 6 al.—Once also with a negative, neither of two: hos, tamquam medios, [p. 98] nec in alterius favorem inclinatos, miserat rex, Liv. 40, 20, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    Another of a class = alius (as opp. to one's self, to another); subst., another, a neighbor, a fellow-creature, ho pelas (so sometimes heteros, Xen. Cyr. 2, 3, 17); cf. Ochsn. Eclog. 90 and 458 (alter designates the similarity of two objects; alius a difference in the objects contrasted): SI. INIVRIAM. FAXIT. ALTERI., Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1:

    qui alterum incusat probri, eum ipsum se intueri oportet,

    Plaut. Truc. 1, 2, 58; id. Am. prol. 84: mox dum alterius abligurias bona, quid censes dominis esse animi? Enn. ap. Don. ad Ter. Phorm. 2, 2, 25:

    ut malis gaudeant atque ex incommodis Alterius sua ut comparent commoda,

    Ter. And. 4, 1, 3: qui alteris exitium paret, etc., Att. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:

    qui nihil alterius causā facit et metitur suis commodis omnia,

    Cic. Leg. 1, 14:

    ut aeque quisque altero delectetur ac se ipso,

    id. Off. 1, 17, 56; 1, 2, 4:

    scientem in errorem alterum inducere,

    id. ib. 3, 13, 55 et saep.:

    cave ne portus occupet alter,

    Hor. Ep. 1, 6, 32 Schmid.:

    nil obstet tibi, dum ne sit te ditior alter,

    id. S. 1, 1, 40; 1, 5, 33:

    canis parturiens cum rogāsset alteram, ut etc.,

    Phaedr. 1, 19:

    nec patientem sessoris alterius (equum) primus ascendit,

    Suet. Caes. 61; id. Tib. 58:

    in quo judicas alterum, te ipsum condemnas,

    Vulg. Rom. 2, 1:

    nemo quod suum est quaerat, sed quod alterius,

    ib. 1 Cor. 10, 24;

    14, 17: sic in semet ipso tantum gloriam habebit et non in altero,

    ib. Gal. 6, 4 al. —Hence, alter with a neg., or neg. question and comp., as an emphatic expression (mostly ante-class.; cf.

    alius, II. H.): scelestiorem nullum illuxere alterum,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 22:

    scelestiorem in terrā nullam esse alteram,

    id. Cist. 4, 1, 8:

    qui me alter audacior est homo?

    id. Am. 1, 1, 1; id. Ep. 1, 1, 24.—
    B.
    The other, the opposite:

    alterius factionis principes,

    the leaders of the opposite party, Nep. Pelop. 1, 4 (cf. id. ib. 1, 2:

    adversariae factioni): studiosiorem partis alterius,

    Suet. Tib. 11. —
    C.
    In gen., different:

    quotiens te speculo videris alterum,

    Hor. C. 4, 10, 6: abeuntes post carnem alteram (Gr. heteros, q. v. L. and S. III.), Vulg. Jud. 7.—
    D.
    In the lang. of augury, euphem. for infaustus, unfavorable, unpropitious, Fest. p. 6 (v. L. and S. Gr. Lex. s. v. heteros, III. 2.).
    The gen.
    alterius commonly serves as gen. of alius instead of alīus, Cic. Fam. 15, 1, 1; id. Att. 1, 5, 1; 1, 20, 2; Caes. B. G. 1, 36, 1; Sall. C. 52, 8; Liv. 21, 13, 3; 22, 14, 4; 26, 8, 2; 28, 37, 6 al.; Col. 8, 17, 2; 11, 2, 87; 12, 22, 2; Sen. Ep. 72, 10; 102, 3; id. Ben. 4, 3, 1; id. Ot. Sap. 4, 1; id. Brev. Vit. 16, 2; id. Q. N. 2, 34, 1 al.; Quint. 7, 9, 8; 8, 3, 73 al.; Tac. A. 15, 25; id. H. 2, 90; Plin. Ep. 10, 114, 2; Suet. Caes. 61; id. Tib. 58 al.; Gell. 2, 28 al.—It also stands as correlative to alius:

    alius inter cenandum solutus est, alterius continuata mors somno est,

    Sen. Ep. 66, 39:

    cum inventum sit ex veris (gemmis) generis alterius in aliud falsas traducere,

    Plin. 37, 12, 75, § 197; Plin. Pan. 2, 6 (Neue, Formenl. II. p. 216).
    altĕras, adv.
    [alter], for alias, acc. to Paul. ex. Fest. p. 27 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > alteras

  • 11 exaro

    ex-ăro, āvi, ātum, 1, v. a., to plough or dig up (class.).
    I.
    Lit.: radices, Cato. R. R. 61; id. ap. Plin. 17, 18, 30, § 127; Plin. 18, 6, 8, § 46:

    sepulcra,

    Cic. Leg. 2, 23, 58:

    terminos (with deicere),

    Dig. 10, 1, 4, § 4:

    deum, puerum,

    Cic. Div. 2, 23, 51; 2, 38, 80. —
    II.
    Transf.
    A.
    To raise, produce by tillage:

    tantum frumenti, ut, etc.,

    Cic. Verr. 2, 5, 38; cf.

    Zumpt,

    ib. 2, 3, 47.—
    B.
    In gen., to plough, till, cultivate, Varr. R. R. 1, 10, 1; Plin. 18, 3, 3, § 9:

    locum de integro,

    Col. 2, 18, 3:

    agrum,

    Pall. Aug. 1:

    viam publicam,

    Dig. 43, 10, 4;

    with effodere mala,

    i. e. to dig up the earth about them, Pall. Febr. 25, 14.— Poet.: cum rugis vetus frontem senectus exaret, furrows, wrinkles, * Hor. Epod. 8, 4 (cf. aro).—
    C.
    To write, note, set down something on tablets (used by Cic. only in his letters): undecimo die postquam a te discesseram, hoc literularum [p. 674] exaravi, Cic. Att. 12, 1; cf. id. ib. 13, 38; id. Fam. 12, 20 fin.:

    novum prooemium,

    id. Att. 16, 6 fin.:

    ad te harum exemplum in codicillis,

    id. Fam. 9, 26; cf.:

    binos codicillos,

    Suet. Oth. 10:

    id ipsum his versibus exaravi, etc.,

    Plin. Ep. 7, 4, 5; cf.:

    librum tertium Aesopi stilo,

    Phaedr. 3, prol. 29:

    versus,

    Suet. Ner. 52; Vulg. Job, 19, 23.—
    D.
    Latera, to flog severely, Amm. 15, 7, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > exaro

  • 12 posquam

    postquam ( posquam, Att. ap. Non. 109, 26, acc. to Rib. Trag. Rel. v. 118; id. Verg. A. 3, 463; cf. Munro ad Lucr. 4, 1186; Rib. Prol. ad Verg. p. 442; also separately, post quam), conj.
    I.
    After that, after, as soon as, when (class., but rare in Cic., who commonly writes postea quam; v. postea); constr. usually with histor. pres., or perf. or imperf. indic., or subj.; rarely with pluperf. (v. Zumpt, § 507, b; cf. Weissenb. ad Liv. 22, 1, 1;

    Krebs, Antibarb. p. 889): abeo ab illis, postquam video, me sic ludificarier,

    Plaut. Capt. 3, 1, 27; id. Most. 3, 3, 22; Ter. Hec. 5, 3, 28:

    postquam res eorum satis prospera videbatur,

    Sall. C. 6, 3; cf. id. J. 13, 5 al.:

    eo postquam Caesar pervenit, obsides, arma poposcit,

    Caes. B. G. 1, 27:

    post quam armis disceptari coeptum est de jure publico, nihil esse actum cum dignitate,

    Cic. Fam. 4, 4, 3:

    postquam id difficilius visum est neque facultas perficiendi dabatur, transierunt, etc.,

    Caes. B. C. 3, 60, 5:

    postquam divitiae honori esse coepere, et eas gloria sequebatur,

    Sall. C. 12, 1; cf. id. J. 70, 5:

    undecimo die postquam a te discesseram,

    Cic. Att. 12, 1, 1:

    quod post accidisset, quam dedissem ad te liberto litteras,

    id. ib. 6, 3, 1:

    quartum post annum, quam redierat,

    Nep. Dion, 10, 3.—With post:

    postquam comedit rem, post rationem putat,

    Plaut. Trin. 2, 4, 15.—
    II.
    With an accessory idea of cause, since, because, inasmuch as (rare and mostly poet.):

    nunc ego illam me velim convenire, postquam inanis sum,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 2; id. Most. 3, 3, 22:

    postquam poëta sensit, scripturam suam Ab iniquis observari,

    Ter. Ad. prol. 1 (postquam pro quoniam, Don.):

    postquam suas terras sedem belli esse viderent, verterunt, etc. (= cum),

    Liv. 22, 1, 1: sed periit, postquam cerdonibus esse timendus Coeperat;

    hoc nocuit, etc.,

    Juv. 4, 153; Tac. A. 1, 68.

    Lewis & Short latin dictionary > posquam

  • 13 post quam

    postquam ( posquam, Att. ap. Non. 109, 26, acc. to Rib. Trag. Rel. v. 118; id. Verg. A. 3, 463; cf. Munro ad Lucr. 4, 1186; Rib. Prol. ad Verg. p. 442; also separately, post quam), conj.
    I.
    After that, after, as soon as, when (class., but rare in Cic., who commonly writes postea quam; v. postea); constr. usually with histor. pres., or perf. or imperf. indic., or subj.; rarely with pluperf. (v. Zumpt, § 507, b; cf. Weissenb. ad Liv. 22, 1, 1;

    Krebs, Antibarb. p. 889): abeo ab illis, postquam video, me sic ludificarier,

    Plaut. Capt. 3, 1, 27; id. Most. 3, 3, 22; Ter. Hec. 5, 3, 28:

    postquam res eorum satis prospera videbatur,

    Sall. C. 6, 3; cf. id. J. 13, 5 al.:

    eo postquam Caesar pervenit, obsides, arma poposcit,

    Caes. B. G. 1, 27:

    post quam armis disceptari coeptum est de jure publico, nihil esse actum cum dignitate,

    Cic. Fam. 4, 4, 3:

    postquam id difficilius visum est neque facultas perficiendi dabatur, transierunt, etc.,

    Caes. B. C. 3, 60, 5:

    postquam divitiae honori esse coepere, et eas gloria sequebatur,

    Sall. C. 12, 1; cf. id. J. 70, 5:

    undecimo die postquam a te discesseram,

    Cic. Att. 12, 1, 1:

    quod post accidisset, quam dedissem ad te liberto litteras,

    id. ib. 6, 3, 1:

    quartum post annum, quam redierat,

    Nep. Dion, 10, 3.—With post:

    postquam comedit rem, post rationem putat,

    Plaut. Trin. 2, 4, 15.—
    II.
    With an accessory idea of cause, since, because, inasmuch as (rare and mostly poet.):

    nunc ego illam me velim convenire, postquam inanis sum,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 2; id. Most. 3, 3, 22:

    postquam poëta sensit, scripturam suam Ab iniquis observari,

    Ter. Ad. prol. 1 (postquam pro quoniam, Don.):

    postquam suas terras sedem belli esse viderent, verterunt, etc. (= cum),

    Liv. 22, 1, 1: sed periit, postquam cerdonibus esse timendus Coeperat;

    hoc nocuit, etc.,

    Juv. 4, 153; Tac. A. 1, 68.

    Lewis & Short latin dictionary > post quam

  • 14 postquam

    postquam ( posquam, Att. ap. Non. 109, 26, acc. to Rib. Trag. Rel. v. 118; id. Verg. A. 3, 463; cf. Munro ad Lucr. 4, 1186; Rib. Prol. ad Verg. p. 442; also separately, post quam), conj.
    I.
    After that, after, as soon as, when (class., but rare in Cic., who commonly writes postea quam; v. postea); constr. usually with histor. pres., or perf. or imperf. indic., or subj.; rarely with pluperf. (v. Zumpt, § 507, b; cf. Weissenb. ad Liv. 22, 1, 1;

    Krebs, Antibarb. p. 889): abeo ab illis, postquam video, me sic ludificarier,

    Plaut. Capt. 3, 1, 27; id. Most. 3, 3, 22; Ter. Hec. 5, 3, 28:

    postquam res eorum satis prospera videbatur,

    Sall. C. 6, 3; cf. id. J. 13, 5 al.:

    eo postquam Caesar pervenit, obsides, arma poposcit,

    Caes. B. G. 1, 27:

    post quam armis disceptari coeptum est de jure publico, nihil esse actum cum dignitate,

    Cic. Fam. 4, 4, 3:

    postquam id difficilius visum est neque facultas perficiendi dabatur, transierunt, etc.,

    Caes. B. C. 3, 60, 5:

    postquam divitiae honori esse coepere, et eas gloria sequebatur,

    Sall. C. 12, 1; cf. id. J. 70, 5:

    undecimo die postquam a te discesseram,

    Cic. Att. 12, 1, 1:

    quod post accidisset, quam dedissem ad te liberto litteras,

    id. ib. 6, 3, 1:

    quartum post annum, quam redierat,

    Nep. Dion, 10, 3.—With post:

    postquam comedit rem, post rationem putat,

    Plaut. Trin. 2, 4, 15.—
    II.
    With an accessory idea of cause, since, because, inasmuch as (rare and mostly poet.):

    nunc ego illam me velim convenire, postquam inanis sum,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 2; id. Most. 3, 3, 22:

    postquam poëta sensit, scripturam suam Ab iniquis observari,

    Ter. Ad. prol. 1 (postquam pro quoniam, Don.):

    postquam suas terras sedem belli esse viderent, verterunt, etc. (= cum),

    Liv. 22, 1, 1: sed periit, postquam cerdonibus esse timendus Coeperat;

    hoc nocuit, etc.,

    Juv. 4, 153; Tac. A. 1, 68.

    Lewis & Short latin dictionary > postquam

См. также в других словарях:

  • undecimo — [œ̃desimo] adv. ÉTYM. 1846, Bescherelle; mot latin. ❖ ♦ Rare. Onzièmement …   Encyclopédie Universelle

  • undecimo — /un dɛtʃimo/ agg. num. ord. [dal lat. undecĭmus, der. di undĕcim undici ], non com. [che in una sequenza o in una successione ordinata occupa il posto corrispondente al numero 11: papa Pio u. ] ▶◀ [➨ undicesimo] …   Enciclopedia Italiana

  • undécimo — undécimo, ma adjetivo y sustantivo 1) onzavo, onceavo. 2) onceno …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • undécimo — adj. num. ord. s. m. 1. Décimo primeiro. • s. m. 2. Cada uma das onze partes de um todo; um onze avos.   ‣ Etimologia: latim undecimus, a, um …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • undécimo — undécimo, ma (Del lat. undecĭmus). 1. adj. Que sigue inmediatamente en orden al o a lo décimo. 2. onceavo. U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española

  • undécimo — {{#}}{{LM SynU40101}}{{〓}} {{CLAVE U39123}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}undécimo{{]}}, {{[}}undécima{{]}} {{《}}▍ numer.{{》}} = onceno • onceavo • onzavo (ant.) {{#}}{{LM U39123}}{{〓}} {{SynU40101}}{{\}}SINÓNIMOS Y… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • undécimo — ► adjetivo numeral/ sustantivo 1 Que ocupa el lugar número once en una serie: ■ llegó en la undécima posición. ► adjetivo numeral/ sustantivo masculino 2 Se aplica a cada una de las partes que resultan de dividir una cosa en once partes iguales.… …   Enciclopedia Universal

  • undécimo — (on dé si mo) adv. Onzièmement. Il s emploie pour désigner le onzième article d une série (11°), quand on a commencé à compter par primo, secundo, tertio, etc. On dit ensuite duodecimo, decimo tertio, etc. ÉTYMOLOGIE    Lat. undecimo loco, en… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • undécimo — El ordinal correspondiente a once es undécimo; no decimoprimero ni onceavo …   Diccionario español de neologismos

  • undecimo — un·dè·ci·mo agg.num.ord. BU undicesimo, spec. con riferimento a nomi di re e papi: Pio undecimo; anche s.m. Sinonimi: decimoprimo. {{line}} {{/line}} DATA: 1304 08. ETIMO: dal lat. undĕcĭmu(m), der. di undecim undici …   Dizionario italiano

  • Undécimo Grado — Undécimo Grado, Undécimo Curso, Undécimo Año o simplemente Undécimo es un curso educativo preuniversitario. Según el sistema educativo de cada país, la denominación exacta puede seguir la misma numeración que la iniciada en los cursos de primaria …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»