umorzyć

См. также в других словарях:

• umorzyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}umarzać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• umorzyć — dk VIb, umorzyćrzę, umorzyćrzysz, umórz, umorzyćrzył, umorzyćrzony umarzać ndk I, umorzyćam, umorzyćasz, umorzyćają, umorzyćaj, umorzyćał, umorzyćany 1. «zmniejszyć lub zlikwidować zobowiązanie pieniężne uzyskując zrzeczenie się należności przez… …   Słownik języka polskiego

• umarzać — → umorzyć …   Słownik języka polskiego

• umarzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, umarzaćam, umarzaća, umarzaćają, umarzaćany {{/stl 8}}– umorzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, umarzaćrzę, umarzaćrzy, umarzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrzekać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dług — m III, D. u, N. długgiem; lm M. i «zaciągnięta pożyczka zwykle pieniężna; obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia; zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze» Dług krótkoterminowy, długoterminowy. Dług… …   Słownik języka polskiego

• postępowanie — n I 1. rzecz. od postępować Karygodne postępowanie. Zasady, normy postępowania. Czyjeś postępowanie przynosi komuś zaszczyt, ujmę. 2. praw. «działalność sądu, tryb działania sądu; także: wszczęcie i prowadzenie procesu sądowego» Postępowanie… …   Słownik języka polskiego

• pretensja — ż I, DCMs. pretensjasji; lm D. pretensjasji (pretensjasyj) zwykle w lm 1. «prawo, które sobie ktoś rości do czegoś; wymaganie, żądanie, roszczenie» Dochodzić swych pretensji. Odstąpić od jakichś pretensji. Rościć sobie, wysuwać, zgłaszać jakieś… …   Słownik języka polskiego

• proces — m IV, D. u, Ms. processie; lm M. y 1. «przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian, stanowiących stadia, fazy, etapy rozwoju czegoś; przebieg, rozwijanie się, przeobrażanie się czegoś» Proces ekonomiczny,… …   Słownik języka polskiego

• sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• śledztwo — n III, Ms. śledztwowie; lm D. śledztw «postępowanie przygotowawcze w sprawie karnej, prowadzone przez uprawniony organ ścigania, gdy zachodzi podejrzenie, że zostało popełnione przestępstwo» Prowadzić śledztwo. Wszcząć, umorzyć śledztwo. Śledztwo …   Słownik języka polskiego

• dochodzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. dochodzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dochodzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. dochodzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} wstępny etap postępowania w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień