-
1 утвердиться
umocnić się, utwierdzić się -
2 крепить
глаг.• mocować• przybić• przymocować• przymocowywać• umacniać• umocnić• umocować• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić• wzmacniać• wzmocnić• zacieśniać• zacieśnić* * *mocować, obudowywać горн., wzmacniać -
3 подкреплять
глаг.• bierzmować• fortyfikować• konfirmować• krzepić• odświeżyć• orzeźwiać• pokrzepiać• pokrzepić• popierać• potwierdzać• potwierdzić• umacniać• umocnić• utwierdzać• wzmacniać• wzmocnić• zatwierdzać* * *podbudowywać, podkrzepiać, popierać, zasilać -
4 пополнять
глаг.• dopełniać• dopełnić• kompletować• skompletować• umacniać• umocnić• uzupełniać• uzupełnić• wzmacniać• wzmocnić• zasilać* * *uzupełniać, zasilać -
5 укрепиться
(огородиться стеной, валом и т. п.) obwarować się, ugruntować się, umocnić się, utrwalić się, utwierdzić się, wzmocnić się -
6 укреплять
глаг.• fortyfikować• jednoczyć• konsolidować• krzepić• mocować• naprawiać• naprawić• obwarowywać• orzeźwiać• ożywiać• pokrzepiać• poprawiać• przybić• przymocować• przymocowywać• spinać• ugruntowywać• umacniać• umocnić• umocować• uspokajać• uspokoić• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić• utwierdzać• utwierdzić• wzmacniać• wzmocnić• zacieśniać• zacieśnić• zapinać* * *fortyfikować, (обносить стеной, валом и т. п.) obwarowywać, umacniać, utrwalać, utwierdzać, wzmacniać -
7 усиливать
глаг.• intensyfikować• krzepić• mnożyć• nasilać• obostrzać• olbrzymieć• podnieść• podnosić• podwajać• podwoić• podwyższać• podwyższyć• pokrzepiać• potęgować• potężnieć• powiększać• powiększyć• rekontrować• rosnąć• spotęgować• ugruntowywać• umacniać• umocnić• utrwalać• wspinać• wywyższać• wzmacniać• wzmagać• wzmocnić• zacieśniać• zacieśnić• zaostrzać• zaostrzyć• zintensyfikować• zwiększać* * *potęgować, obostrzać, podsycać, wzmacniać, wzmagać -
8 усиливаться
глаг.• krzepić• olbrzymieć• pokrzepiać• potężnieć• powiększać• umacniać• umocnić• utrwalać• wzmacniać• wzmocnić• zacieśniać• zacieśnić• zwiększać* * *potęgować się, nasilać się, wzmacniać się, wzmagać się, wzrastać -
9 утвердить
глаг.• aprobować• bierzmować• konfirmować• legalizować• pochwalać• pochwalić• potwierdzać• potwierdzić• ratyfikować• stwierdzać• uprawomocniać• uprawomocnić• utwierdzać• uznawać• zaaprobować• zatwierdzać• zatwierdzić* * *umocnić, ( кого в чём) utwierdzić, zatwierdzić -
10 fortify
['fɔːtɪfaɪ]vt* * *1) (to prepare (a building, city etc) for an attack by strengthening and arming it: The king fortified the castle against the attacking armies.) obwarowywać, fortyfikować2) (to strengthen or enrich (eg food, drink): Sherry is a fortified wine.) wzmacniać, wzbogacać• -
11 reinforce
[riːɪn'fɔːs]vt* * *[ri:in'fo:s](to make stronger: I've reinforced the elbows of this jacket with leather patches; Extra troops will be sent to reinforce the army.) wzmocnić -
12 strengthen
-
13 укрепить
глаг.• jednoczyć• konsolidować• obwarować• ufortyfikować• ugruntować• umacniać• umocnić• utwierdzać• utwierdzić• wzmacniać• wzmocnić• zacieśniać• zacieśnić -
14 усилить
глаг.• krzepić• nasilić• obostrzyć• podnieść• podnosić• podwyższyć• pokrzepiać• polepszać• powiększyć• spotęgować• ugruntowywać• ulepszać• umacniać• umocnić• utrwalać• wzmacniać• wzmagać• wzmocnić• zacieśniać• zacieśnić• zwiększać -
15 rassurer
1. umocnić2. upewniać3. upewnić4. uspokajać5. uspokoić6. utwierdzać7. wzmocnić8. zapewniać -
16 renforcer
1. umacniać2. umocnić3. utwierdzać4. wzmacniać5. wzmocnić6. zasilać -
17 treisigh
1 podeprzeć 2 umocnić 3 wzmacniać 4 wzmocnić -
18 bekemek
hartować; twardnieć; umacniać; umocnić; utwardzać; wzmacniać -
19 gatamak
hartować; twardnieć; umacniać; umocnić; utwardzać; wzmacniać -
20 mäkämlemek
podeprzeć; umacniać; umocnić; wzmacniać; wzmocnić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
umocnić — dk VIa, umocnićnię, umocnićnisz, umocnićnij, umocnićnił, umocnićniony umacniać ndk I, umocnićam, umocnićasz, umocnićają, umocnićaj, umocnićał, umocnićany 1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić» Umocnić rusztowanie.… … Słownik języka polskiego
umocnić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. umacniać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umacniać się – umocnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie, trwalszym, nabierać większej mocy; utrwalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego pozycja w firmie umocniła się. Dobrosąsiedzkie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umacniać — → umocnić … Słownik języka polskiego
utwierdzić — dk VIa, utwierdzićdzę, utwierdzićdzisz, utwierdź, utwierdzićdził, utwierdzićdzony utwierdzać ndk I, utwierdzićam, utwierdzićasz, utwierdzićają, utwierdzićaj, utwierdzićał, utwierdzićany 1. «upewnić kogoś w czymś, podtrzymać, umocnić czyjś sąd,… … Słownik języka polskiego
oszańcować — dk IV, oszańcowaćcuję, oszańcowaćcujesz, oszańcowaćcuj, oszańcowaćował, oszańcowaćowany «otoczyć, umocnić coś szańcami, usypać szańce dookoła czegoś» Oszańcować zamek. oszańcować się «umocnić swoje stanowisko, obóz itp. szańcami; osłonić się» … Słownik języka polskiego
ufortyfikować — dk IV, ufortyfikowaćkuję, ufortyfikowaćkujesz, ufortyfikowaćkuj, ufortyfikowaćował, ufortyfikowaćowany «umocnić fortyfikacjami; obwarować» Ufortyfikować obóz, zamek, budynek. Miasto ufortyfikowane wałami. ufortyfikować się «umocnić swoje… … Słownik języka polskiego
ustalić — dk VIa, ustalićlę, ustalićlisz, ustal, ustalićlił, ustalićlony ustalać ndk I, ustalićam, ustalićasz, ustalićają, ustalićaj, ustalićał, ustalićany 1. «rozstrzygnąć, zdecydować o czymś, wyznaczyć coś» Ustalić harmonogram robót. Ustalić warunki… … Słownik języka polskiego
wzmocnić — dk VIa, wzmocnićnię, wzmocnićnisz, wzmocnićnij, wzmocnićnił, wzmocnićniony wzmacniać ndk I, wzmocnićam, wzmocnićasz, wzmocnićają, wzmocnićaj, wzmocnićał, wzmocnićany 1. «uczynić mocniejszym, dodać komuś lub czemuś sił; umocnić, pokrzepić»… … Słownik języka polskiego
umacniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, umacniaćam, umacniaća, umacniaćają, umacniaćany {{/stl 8}}– umocnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, umacniaćnię, umacniaćni, umacniaćnij, umacniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… … Słownik frazeologiczny
