ulżyć

См. также в других словарях:

• ulżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, ulżyćżę, ulżyćży, ulżyćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pomóc komuś przy niesieniu, podnoszeniu, ciągnięciu czegoś przez zmniejszenie ciężaru; ułatwić komuś wykonanie czegoś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ulżyć — sobie «nawymyślać komuś, wykrzyczeć swoje żale, pretensje»: Julek zdał sobie sprawę, że Marian może mieć rację. Rozgniewało go to, więc żeby sobie ulżyć, kopnął z impetem kamień, leżący na drodze. I. Jurgielewiczowa, Ten obcy …   Słownik frazeologiczny

• ulżyć — dk VIb, ulżę, ulżysz, ulżyj, ulżył 1. «uczynić łatwiejszym niesienie, ciągnięcie czegoś przez zmniejszenie ciężaru» Chcąc ulżyć koniom zszedł z wozu. Ulżył jej odbierając od niej walizkę. 2. «sprawić ulgę komuś lub czemuś; uczynić coś… …   Słownik języka polskiego

• serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

• boleść — ż V, DCMs. boleśćści; lm MD. boleśćści 1. tylko w lm «gwałtowne, silne bóle w jamie brzusznej» Mieć boleści. Wić się w boleściach. Chwyciły kogoś boleści. ◊ podn. (czasem iron.) Łoże boleści «łóżko ciężko chorego, łóżko człowieka cierpiącego» ◊… …   Słownik języka polskiego

• cierpienie — n I 1. rzecz. od cierpieć. 2. lm D. cierpienieeń «ból, męka, męczarnia, dolegliwość, przykrość» Cierpienie fizyczne, moralne. Znosić cierpienia. Sprawić, zadać komuś cierpienie. Przysporzyć komuś cierpień. Ulżyć komuś w cierpieniu …   Słownik języka polskiego

• dola — ż I, DCMs. dolali; zwykle blm 1. «los przypadający komuś w udziale; położenie, stan» Dobra, zła dola. Ulżyć komuś w ciężkiej doli. ◊ Dola i niedola «różne koleje losu, powodzenie i niepowodzenie, szczęście i nieszczęście» □ Od złej doli głowa… …   Słownik języka polskiego

• odciążyć — dk VIb, odciążyćżę, odciążyćżysz, odciążyćciąż, odciążyćżył, odciążyćżony odciążać ndk I, odciążyćam, odciążyćasz, odciążyćają, odciążyćaj, odciążyćał, odciążyćany 1. «ująć ciężaru, zmniejszyć ciężar gdzieś umieszczony» Odciążyć rufę statku.… …   Słownik języka polskiego

• odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

• posłużyć — dk VIb, posłużyćżę, posłużyćżysz, posłużyćsłuż, posłużyćżył posługiwać ndk IX, posłużyćguję, posłużyćgujesz, posłużyćguj, posłużyćiwał 1. tylko dk «zostać użytym jako pomoc, środek, narzędzie do osiągnięcia jakiegoś celu; przydać się do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• wypłakać — dk IX, wypłakaćpłaczę, wypłakaćpłaczesz, wypłakaćpłacz, wypłakaćał, wypłakaćany wypłakiwać ndk VIIIb, wypłakaćkuję, wypłakaćkujesz, wypłakaćkuj, wypłakaćiwał, wypłakaćiwany 1. «płacząc wylać łzy; bardzo płakać» Wypłakiwać łzy nad trumną… …   Słownik języka polskiego