Перевод: с польского на русский

с русского на польский

ujmujący

  • 1 ujmujący

    обаятельный, привлекательный, располагающий к себе
    +

    pociągający, powabny, zniewalający

    * * *
    обая́тельный, привлека́тельный, располага́ющий к себе́
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ujmujący

  • 2 wdzięczny

    прил.
    • благодарный
    • виновный
    • грациозный
    • изящный
    • очаровательный
    • прелестный
    • признательный
    • приятный
    • умильный
    * * *
    wdzięczn|y
    \wdzięcznyi, \wdzięcznyiejszy 1. благодарный;

    \wdzięcznyе spojrzenie благодарный (признательный) взгляд;

    2. милый, привлекательный
    +

    2. ujmujący

    * * *
    wdzięczni, wdzięczniejszy
    1) благода́рный

    wdzięczne spojrzenie — благода́рный (призна́тельный) взгляд

    2) ми́лый, привлека́тельный
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wdzięczny

См. также в других словарях:

  • ujmujący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który pozyskuje sympatię innych swoimi pozytywnymi cechami; przyciągający, miły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ujmujący człowiek. Ujmujące zachowanie się. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ujmujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. ujmować (p. ująć) ujmujący w użyciu przym. «budzący sympatię; pociągający, miły» Ujmujący uśmiech, sposób bycia. Ujmująca powierzchowność …   Słownik języka polskiego

  • wieloaspektowy — «ujmujący lub ujmowany, rozpatrywany w kilku albo wielu aspektach, przejawach» Wieloaspektowy temat. Wieloaspektowe dzieło …   Słownik języka polskiego

  • czasownik — m III, D. a, N. czasownikkiem; lm M. i jęz. «część mowy obejmująca wyrazy podlegające koniugacji, oznaczające zwykle czynność lub stan; wyraz należący do tej części mowy» ∆ Czasownik przechodni «czasownik rządzący bezpośrednio (bez pośrednictwa… …   Słownik języka polskiego

  • capriccio — [wym. kapriczjo] n I; lm D. capricciocciów 1. muz. «krótki solowy utwór instrumentalny o charakterze swobodnej improwizacji, rodzaj wirtuozowskiej etiudy, lirycznej miniatury lub fantazji; dawniej także utwór polifoniczny (pierwowzór fugi);… …   Słownik języka polskiego

  • charmant — [wym. szarmã ] «pełen wdzięku, powabny, ujmujący, uroczy» Być charmant. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • historyczny — historycznyni 1. «tworzący historię, dzieje, ważny ze względu na rolę, jaką odegrał lub odgrywa w rozwoju życia społecznego lub przyrody» Postać historyczna, miejsce historyczne. Fakt historyczny. Odegrać rolę historyczną. Przeżywać historyczne… …   Słownik języka polskiego

  • metafizyka — ż III, CMs. metafizykayce, blm 1. filoz. «dyscyplina filozoficzna, nauka o pierwszych zasadach bytu; teoria bytu, ontologia» 2. filoz. «sposób filozoficznego ujmowania rzeczywistości przeciwstawny dialektyce, ujmujący zjawiska statycznie,… …   Słownik języka polskiego

  • miły — mili, milszy 1. «sprawiający przyjemność; ujmujący, sympatyczny, przyjemny» Miły uśmiech. Miły nastrój. Miłe ciepło. Miłe słowa. Miła wiadomość. Miły człowiek. ◊ Do miłego zobaczenia «zwrot grzecznościowy używany przy pożegnaniu» □ Miłe złego… …   Słownik języka polskiego

  • od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… …   Słownik języka polskiego

  • panseksualny — panseksualnyni «przeniknięty pierwiastkiem seksualnym; ujmujący wszystko przez pryzmat seksualizmu» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»