-
1 ugruntować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ugruntować
-
2 ugruntować
ugruntować [ugruntɔvaʨ̑], ugruntowywać [ugruntɔvɨvaʨ̑] -
3 ugruntować
глаг.• укрепить• упрочить* * *ugruntowa|ć\ugruntowaćny сов. укрепить, упрочить+utwierdzić, utrwalić
* * *ugruntowany сов.укрепи́ть, упро́читьSyn: -
4 ugruntować
1. affermir2. consolider -
5 ugruntować
1. уґрунтувати;2. укріпити -
6 ugruntować
Base -
7 ugruntować się
-
8 ugruntować\ się
сов. укрепиться, упрочиться+utwierdzić się, utrwalić się
-
9 ugruntować się
1. уґрунтуватися;2. укріпитися -
10 упрочиться
ugruntować się, utrwalić się -
11 ugrunt|ować
pf — ugrunt|owywać impf Ⅰ vt książk. to consolidate, to reinforce- ugruntować czyjeś wpływy to strengthen sb’s influence- ugruntować wiedzę to reinforce one’s knowledge- ugruntować władzę państwową swoją pozycję to consolidate the government’s power/one’s positionⅡ ugruntować się — ugruntowywać się to consolidate, to be reinforced- jego władza ugruntowała się his power consolidated- ugruntowałem się w przekonaniu, że wygramy I was firmly convinced that we would winThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ugrunt|ować
-
12 utrwalić
глаг.• закрепить• закреплять• исправить• крепить• назначать• назначить• приделывать• прилаживать• укреплять• упрочить• устанавливать* * *utrwal|ić\utrwalićony сов. 1. укрепить, закрепить, упрочить;\utrwalić przyjaźń упрочить дружбу; \utrwalić zwycięstwo закрепить победу;
2. фото фиксировать;● \utrwalić na płycie, taśmie записать на пластинку, плёнку;
\utrwalić w pamięci запечатлеть (закрепить) в памяти+1. utwierdzić, ugruntować, umocnić
* * *utrwalony сов.1) укрепи́ть, закрепи́ть, упро́читьutrwalić przyjaźń — упро́чить дру́жбу
utrwalić zwycięstwo — закрепи́ть побе́ду
2) фото фикси́ровать•- taśmie
- utrwalić w pamięciSyn: -
13 utwier|dzić
pf — utwier|dzać impf Ⅰ vt książk. 1. (umocnić) to confirm- utwierdzić kogoś w postanowieniu/przeświadczeniu to confirm sb in their decision/belief2. (zamocować) to fix- utwierdzić haki w murze/skale to fix hooks in a wall/rock3. (ugruntować) to consolidate [władzę, panowanie] Ⅱ utwierdzić się — utwierdzać się książk. 1. (upewnić się) to be confirmed- utwierdzić się w swoich podejrzeniach to be confirmed in one’s suspicions2. (ugruntować się) to be strengthened a. consolidated- utwierdził się na stanowisku prezesa his position as a president has been consolidated- przekonanie o jego szaleństwie utwierdzało się coraz bardziej the belief that he was mad was becoming strongerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utwier|dzić
-
14 ugruntowywać
impf ⇒ ugruntować* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vt(pozycję, wpływy) to establish, to strengthen* * *ipf.establish, strengthen.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ugruntowywać
-
15 укрепиться
(огородиться стеной, валом и т. п.) obwarować się, ugruntować się, umocnić się, utrwalić się, utwierdzić się, wzmocnić się -
16 ustalić się
сов.1) установи́тьсяustalił się zwyczaj — установи́лся обы́чай, вошло́ в обыкнове́ние
2) уст. ( urządzić się) устро́итьсяSyn: -
17 utrwalić się
сов.укрепи́ться, закрепи́ться, упро́читьсяutrwalić się się w przekonaniu — укрепи́ться в своём мне́нии (убежде́нии)
Syn: -
18 ustalić\ się
ustali|ć sięсов. 1. установиться;\ustalić\ sięł się zwyczaj установился обычай, вошло в обыкновение;
2. уст. (urządzić się) устроиться+1. ugruntować się
-
19 utrwalić\ się
utrwali|ć sięсов. укрепиться, закрепиться, упрочиться;\utrwalić\ się się w przekonaniu укрепиться в своём мнении (убеждении)
+ utwierdzić się, ugruntować się, umocnić się -
20 укрепить
глаг.• jednoczyć• konsolidować• obwarować• ufortyfikować• ugruntować• umacniać• umocnić• utwierdzać• utwierdzić• wzmacniać• wzmocnić• zacieśniać• zacieśnić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ugruntować — dk IV, ugruntowaćtuję, ugruntowaćtujesz, ugruntowaćtuj, ugruntowaćował, ugruntowaćowany ugruntowywać ndk VIIIa, ugruntowaćowuję, ugruntowaćowujesz, ugruntowaćowuj, ugruntowaćywał, ugruntowaćywany «oprzeć na trwałych podstawach; umocnić,… … Słownik języka polskiego
utwierdzić — dk VIa, utwierdzićdzę, utwierdzićdzisz, utwierdź, utwierdzićdził, utwierdzićdzony utwierdzać ndk I, utwierdzićam, utwierdzićasz, utwierdzićają, utwierdzićaj, utwierdzićał, utwierdzićany 1. «upewnić kogoś w czymś, podtrzymać, umocnić czyjś sąd,… … Słownik języka polskiego
ugruntowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, ugruntowywaćowuję, ugruntowywaćowuje, ugruntowywaćany, {{/stl 8}}– ugruntować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, ugruntowywaćtuję, ugruntowywaćtuje, ugruntowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zapewniać trwałość czegoś, opierając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przygotować — teren, grunt itp. «stworzyć odpowiednie warunki do czegoś»: Już teraz więc poczynał pan Ksawery badać nastroje szlachty swojego powiatu, aby się ugruntować w postanowieniu i przygotować teren do przyszłej agitacji. L. Kruczkowski, Kordian i cham … Słownik frazeologiczny
przygotowywać — Przygotować teren, grunt itp. «stworzyć odpowiednie warunki do czegoś»: Już teraz więc poczynał pan Ksawery badać nastroje szlachty swojego powiatu, aby się ugruntować w postanowieniu i przygotować teren do przyszłej agitacji. L. Kruczkowski,… … Słownik frazeologiczny
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
okrzepnąć — dk Vc, okrzepnąćnę, okrzepnąćniesz, okrzepnąćnij, okrzepnąćnął a. okrzepnąćpł, okrzepnąćpła, okrzepnąćpli, okrzepnąćpły «nabrać mocy, siły; ugruntować się, umocnić się» Okrzepnąć w trudach, w walce. Kraj okrzepły gospodarczo … Słownik języka polskiego
umocnić — dk VIa, umocnićnię, umocnićnisz, umocnićnij, umocnićnił, umocnićniony umacniać ndk I, umocnićam, umocnićasz, umocnićają, umocnićaj, umocnićał, umocnićany 1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić» Umocnić rusztowanie.… … Słownik języka polskiego
władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… … Słownik języka polskiego
ustalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ustalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ustalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, ustalićlę, ustalićli, ustalićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić trwałym, stałym; ugruntować … Langenscheidt Polski wyjaśnień