-
1 uginać
глаг.• выгибать• выгнуть• гнуть• загибать• загнуть• изгибать• изогнуть• искривить• искривлять• кривить• нагибать• нагнуть• наклонить• наклонять• покривить• преклонить• прогибаться• прогнуть• сгибать• склонять• скривить• согнуть* * *ugina|ć\uginaćny несов. сгибать, склонять+zginać, przyginać
* * *uginany несов.сгиба́ть, склоня́тьSyn: -
2 uginać się
несов.1) сгиба́ться, склоня́ться, гну́ться -
3 uginać\ się
несов. 1. сгибаться, склоняться, гнуться;2. физ. преломляться, подвергаться дифракции; ср. ugiąć się -
4 giąć
глаг.• выгибать• выгнуть• гнуть• загибать• загнуть• изгибать• изогнуть• искривить• искривлять• кривить• нагибать• нагнуть• наклонить• наклонять• покривить• преклонить• прогибаться• прогнуть• сгибать• склонять• скривить• согнуть* * *gnę, gnie, gięty несов. гнуть, сгибать;● \giąć kark (grzbiet) гнуть шею (спину); \giąć kolana преклонять колени
+ zginać, uginać* * *gnę, gnie, gięty несов.гнуть, сгиба́ть- giąć grzbiet
- giąć kolanaSyn: -
5 klęsnąć
глаг.• опускать• опускаться• стихать• утихать* * *klę|snąć\klęsnąćśnie несов. 1. опускаться, вдавливаться;2. опадать, спадать (об опухоли)+1. zapadać się, uginać się 2. tęchnąć
* * *klęśnie несов.1) опуска́ться, вда́вливаться2) опада́ть, спада́ть ( об опухоли)Syn: -
6 giąć się
-
7 giąć\ się
несов. гнуться, сгибаться;stoły gną się od potraw столы ломятся от яств+zginać się, uginać się
См. также в других словарях:
uginać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uginaćam, uginaća, uginaćają, uginaćany {{/stl 8}}– ugiąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, ugnę, ugnie, ugnij, ugiął, ugięli, ugięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zginać nieco lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uginać się — pod ciężarem czegoś «nie móc podołać czemuś, nie radzić sobie z czymś» … Słownik frazeologiczny
uginać się – ugiąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gnąc się pod wpływem siły, nacisku, obniżać się, pochylać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ugiąć się pod ciężarem. Tańczyli tak, że uginała się podłoga. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uginać — Ugiąć przed kimś, przed czymś karku «ulec komuś, poddać się czyjejś woli, upokorzyć się, uznać czyjąś wyższość»: Czyżby czuła zbliżającą się śmierć? A przecież nieraz chorowała i nawet z Bogiem pojednać się nie chciała, cóż dopiero z ludźmi...… … Słownik frazeologiczny
uginać — → ugiąć … Słownik języka polskiego
ugiąć się — Uginać się pod ciężarem czegoś «nie móc podołać czemuś, nie radzić sobie z czymś» … Słownik frazeologiczny
ugiąć — dk Xc, ugnę, ugniesz, ugnij, ugiął, ugięła, ugięli, ugięty, ugiąwszy uginać ndk I, ugiąćam, ugiąćasz, ugiąćają, ugiąćaj, ugiąćał, ugiąćany «gnąc pochylić, skłonić ku czemuś» Ugiąć nogi w kolanach. Ugiąć gałąź. Wiatr uginał wierzchołki drzew. ◊… … Słownik języka polskiego
ciężar — 1. Być, stać się dla kogoś ciężarem «sprawiać komuś kłopot, utrudniać komuś coś»: W moim wieku nie powinienem być ciężarem dla rodziców. Gdybym miał studiować, to ewentualnie na studiach wieczorowych, a w porze dziennej pracować. J. J. Balwierz,… … Słownik frazeologiczny
brzemię — n V, D. brzemięmienia; lm M. brzemięmiona, D. brzemięmion «ciężar, ładunek, zwłaszcza dźwigany na plecach lub oburącz przed sobą; wielka ilość czego» Ciężkie, wielkie brzemię czego (np. bielizny, chrustu, siana). Dźwigać (na barkach), włożyć na… … Słownik języka polskiego
chwiać — ndk Xb, chwieję, chwiejesz, chwiej, chwiaćał, chwiaćali a. chwieli «poruszać, pochylać w różne strony; kołysać» Wiatr chwiał koronami drzew. chwiać się 1. «być chwianym, poruszanym w różne strony; pochylać się, uginać się, kołysać się» Płomień… … Słownik języka polskiego
giąć — ndk Xc, gnę, gniesz, gnij, giął, gięła, gięli, gięty 1. «schylać, pochylać ku dołowi, kłonić ku ziemi; uginać» Wiatr gnie gałązki drzew. ◊ Giąć kark, grzbiet «ulegać komuś, zniżać się przed kimś» 2. «nadawać czemuś trwałą krzywiznę, nadawać… … Słownik języka polskiego
