uboczny

См. также в других словарях:

• uboczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zaistniały przy okazji robienia czegoś innego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uboczne efekty chemioterapii. Produkcja uboczna przynosiła znaczne dochody. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uboczny — «dotyczący czegoś pośrednio, luźno z czymś związany; dodatkowy, marginesowy, poboczny» Uboczne skutki, efekty, cele. Uboczne dochody. Uboczna myśl. Uboczne zajęcie. ∆ Uboczne działanie leków «dodatkowe, zwykle niepożądane, szkodliwe działanie… …   Słownik języka polskiego

• benzol — m I, D. u, blm chem. «uboczny produkt odgazowania węgla, mieszanina związków chemicznych, w której głównym składnikiem jest benzen; źródło wielu cennych związków chemicznych» ∆ Benzol silnikowy a. motorowy «benzol stosowany jako paliwo do… …   Słownik języka polskiego

• domieszka — ż III, CMs. domieszkaszce; lm D. domieszkaszek «to, co jest domieszane, uboczny składnik jakiejś substancji; dodatek» Las sosnowy z domieszką dębu. Herbata z domieszką rumu. Czysta woda bez żadnych domieszek. Koń z domieszką krwi arabskiej. przen …   Słownik języka polskiego

• drożdże — blp, D. drożdżedży 1. biol. chem. «Saccharomyces, grzyby saprofityczne, jednokomórkowe z klasy workowców, rozmnażające się przez pączkowanie; żyją na podłożu zawierającym cukier, wywołując w warunkach beztlenowych fermentację alkoholową» 2. «masa …   Słownik języka polskiego

• epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… …   Słownik języka polskiego

• fakcik — m III, D. u, N. fakcikkiem; lm M. i zdr. od fakt Drobny, uboczny fakcik …   Słownik języka polskiego

• incydentalny — 1. «wynikający z incydentu, związany z incydentem; przypadkowy, uboczny, okolicznościowy» Incydentalna sprawa. Incydentalne zjawisko. 2. praw. «mający znaczenie uboczne w sporze sądowym» Skargi incydentalne. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

• kuch — m III, D. a a. u; lm M. y zwykle w lm «produkt uboczny uzyskiwany po wytłoczeniu lub wyekstrahowaniu oleju z nasion roślin oleistych, stanowiący cenną paszę treściwą dla bydła oraz stosowany do celów spożywczych; makuch» Kuchy słonecznikowe,… …   Słownik języka polskiego

• marginesowy — 1. «zapisany, umieszczony na marginesie; marginalny» Zapiski marginesowe. 2. «mniej istotny, mało ważny, drugoplanowy, uboczny; marginalny» Zjawiska, sprawy marginesowe …   Słownik języka polskiego

• mączka — ż III, CMs. mączkaczce; lm D. mączkaczek 1. blm zdr. od mąka. 2. «jakakolwiek substancja w postaci drobnego proszku» Mączka mięsna, nawozowa, drzewna, odżywcza, pastewna. ∆ Mączka kostna «produkt uboczny otrzymywany z kości podczas produkcji… …   Słownik języka polskiego