-
1 tyrannicē
tyrannicē adv. [tyrannicus], arbitrarily, tyrannically. ea quae tyrannice statuit.* * * -
2 Imperiosus
impĕrĭōsus (less correctly inp-), a, um, adj. [imperium], possessed of command, far-ruling, mighty, powerful, puissant (class.).I.In gen.: urbes magnae atque imperiosae, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 2:II.populi,
Cic. Or. 34, 120: imperiosissima civitas, Aug. Civ. Dei, 15, 19 (cf. Verg. A. 1, 284):dictatura,
Liv. 7, 40, 9; cf.virga,
i. e. the fasces, Ov. Tr. 5, 6, 32:quisnam igitur liber? sapiens, sibi qui imperiosus,
who has dominion over himself, Hor. S. 2, 7, 83; cf. Plin. 34, 8, 19, § 62:imperiosissimae humanae mentis artes (religio, astrologia, medicina),
id. 30, 1, 1, § 1:risus habet vim nescio an imperiosissimam,
Quint. 6, 3, 8. —In partic.A.In a bad sense, imperious, domineering, tyrannical:B.cupiditas honoris quam dura est domina, quam imperiosa,
Cic. Par. 5, 3, 40:nimis imperiosus philosophus,
id. Fin. 2, 32, 105:paedagogi,
Quint. 1, 1, 8:imperiosus atque impotens,
Sen. Ben. 3, 28 fin.:imperiosi nobis ipsis et molesti sumus,
id. Q. N. 4 praef.:Proserpina,
Hor. S. 2, 5, 110:quojus cibo iste factust imperiosior,
Plaut. Capt. 4, 2, 26:imperiosius aequor,
Hor. C. 1, 14, 8:familia imperiosissima et superbissima,
Liv. 9, 34, 15.—Hence,Impĕrĭōsus, i, m., a surname of the dictator L. Manlius Torquatus and his son, the consul T. Manlius Torquatus, on account of their severity, Liv. 7, 3, 4; 7, 4, 7; Sen. Ben. 3, 37; Cic. Fin. 2, 19, 60; Plin. 22, 5, 5, § 8; Liv. 4, 29, 6; cf. Manlius.—Hence, adv.: impĕrĭōsē, imperiously, tyrannically (ante- and postclass.):non severe, non imperiose praecepit,
Gell. 2, 29, 1; Charis. 202, 11: paene imperiosius quam humanius, Varr. ap. Non. 287, 20. -
3 imperiosus
impĕrĭōsus (less correctly inp-), a, um, adj. [imperium], possessed of command, far-ruling, mighty, powerful, puissant (class.).I.In gen.: urbes magnae atque imperiosae, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 2:II.populi,
Cic. Or. 34, 120: imperiosissima civitas, Aug. Civ. Dei, 15, 19 (cf. Verg. A. 1, 284):dictatura,
Liv. 7, 40, 9; cf.virga,
i. e. the fasces, Ov. Tr. 5, 6, 32:quisnam igitur liber? sapiens, sibi qui imperiosus,
who has dominion over himself, Hor. S. 2, 7, 83; cf. Plin. 34, 8, 19, § 62:imperiosissimae humanae mentis artes (religio, astrologia, medicina),
id. 30, 1, 1, § 1:risus habet vim nescio an imperiosissimam,
Quint. 6, 3, 8. —In partic.A.In a bad sense, imperious, domineering, tyrannical:B.cupiditas honoris quam dura est domina, quam imperiosa,
Cic. Par. 5, 3, 40:nimis imperiosus philosophus,
id. Fin. 2, 32, 105:paedagogi,
Quint. 1, 1, 8:imperiosus atque impotens,
Sen. Ben. 3, 28 fin.:imperiosi nobis ipsis et molesti sumus,
id. Q. N. 4 praef.:Proserpina,
Hor. S. 2, 5, 110:quojus cibo iste factust imperiosior,
Plaut. Capt. 4, 2, 26:imperiosius aequor,
Hor. C. 1, 14, 8:familia imperiosissima et superbissima,
Liv. 9, 34, 15.—Hence,Impĕrĭōsus, i, m., a surname of the dictator L. Manlius Torquatus and his son, the consul T. Manlius Torquatus, on account of their severity, Liv. 7, 3, 4; 7, 4, 7; Sen. Ben. 3, 37; Cic. Fin. 2, 19, 60; Plin. 22, 5, 5, § 8; Liv. 4, 29, 6; cf. Manlius.—Hence, adv.: impĕrĭōsē, imperiously, tyrannically (ante- and postclass.):non severe, non imperiose praecepit,
Gell. 2, 29, 1; Charis. 202, 11: paene imperiosius quam humanius, Varr. ap. Non. 287, 20. -
4 inperiosus
impĕrĭōsus (less correctly inp-), a, um, adj. [imperium], possessed of command, far-ruling, mighty, powerful, puissant (class.).I.In gen.: urbes magnae atque imperiosae, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 2:II.populi,
Cic. Or. 34, 120: imperiosissima civitas, Aug. Civ. Dei, 15, 19 (cf. Verg. A. 1, 284):dictatura,
Liv. 7, 40, 9; cf.virga,
i. e. the fasces, Ov. Tr. 5, 6, 32:quisnam igitur liber? sapiens, sibi qui imperiosus,
who has dominion over himself, Hor. S. 2, 7, 83; cf. Plin. 34, 8, 19, § 62:imperiosissimae humanae mentis artes (religio, astrologia, medicina),
id. 30, 1, 1, § 1:risus habet vim nescio an imperiosissimam,
Quint. 6, 3, 8. —In partic.A.In a bad sense, imperious, domineering, tyrannical:B.cupiditas honoris quam dura est domina, quam imperiosa,
Cic. Par. 5, 3, 40:nimis imperiosus philosophus,
id. Fin. 2, 32, 105:paedagogi,
Quint. 1, 1, 8:imperiosus atque impotens,
Sen. Ben. 3, 28 fin.:imperiosi nobis ipsis et molesti sumus,
id. Q. N. 4 praef.:Proserpina,
Hor. S. 2, 5, 110:quojus cibo iste factust imperiosior,
Plaut. Capt. 4, 2, 26:imperiosius aequor,
Hor. C. 1, 14, 8:familia imperiosissima et superbissima,
Liv. 9, 34, 15.—Hence,Impĕrĭōsus, i, m., a surname of the dictator L. Manlius Torquatus and his son, the consul T. Manlius Torquatus, on account of their severity, Liv. 7, 3, 4; 7, 4, 7; Sen. Ben. 3, 37; Cic. Fin. 2, 19, 60; Plin. 22, 5, 5, § 8; Liv. 4, 29, 6; cf. Manlius.—Hence, adv.: impĕrĭōsē, imperiously, tyrannically (ante- and postclass.):non severe, non imperiose praecepit,
Gell. 2, 29, 1; Charis. 202, 11: paene imperiosius quam humanius, Varr. ap. Non. 287, 20. -
5 tyrannicus
tyrannĭcus, a, um, adj., = turannikos, tyrannous, tyrannical:tetrum facinus, crudele, nefarium, tyrannicum,
Auct. Her. 2, 30, 49:leges,
Cic. Leg. 1, 15, 42:ira,
Sen. Ben. 1, 11, 2:crudelitas,
Just. 16, 4, 11:dominatio,
id. 16, 4, 16:vitia,
id. 21, 5, 9:regia et paene tyrannica facere,
Eutr. 6, 25.— Adv.: tyrannĭcē, tyrannically:ea quae regie seu potius tyrannice statnit,
Cic. Verr. 2, 3, 48, § 115.
См. также в других словарях:
tyrannically — tyrannical ► ADJECTIVE ▪ exercising power in a cruel or arbitrary way. DERIVATIVES tyrannically adverb … English terms dictionary
Tyrannically — Tyrannic Ty*ran nic (?; 277), Tyrannical Ty*ran nic*al, a. [L. tyrannicus, Gr. ?: cf. F. tyrannique. See {Tyrant}.] Of or pertaining to a tyrant; suiting a tyrant; unjustly severe in government; absolute; imperious; despotic; cruel; arbitrary; as … The Collaborative International Dictionary of English
tyrannically — adverb see tyrannical … New Collegiate Dictionary
tyrannically — See tyrannical. * * * … Universalium
tyrannically — adverb In a tyrannical manner … Wiktionary
tyrannically — adv. despotically, oppressively, in a domineering manner … English contemporary dictionary
tyrannically — ty·ran·ni·cal·ly … English syllables
tyrannically — nə̇k(ə)lē, nēk , li adverb : in a tyrannical manner … Useful english dictionary
tyrannical — tyrannically, adv. tyrannicalness, n. /ti ran i keuhl, tuy /, adj. 1. of or characteristic of a tyrant. 2. unjustly cruel, harsh, or severe; arbitrary or oppressive; despotic: a tyrannical ruler. Also, tyrannic. [1530 40; < L tyrannic(us) ( < Gk… … Universalium
despot — noun Etymology: Middle French despote, from Greek despotēs master, lord, autocrat, from des (akin to domos house) + potēs (akin to posis husband); akin to Sanskrit dampati lord of the house more at dome, potent Date: 1585 1. a. a … New Collegiate Dictionary
tyrannical — also tyrannic adjective Etymology: Latin tyrannicus, from Greek tyrannikos, from tyrannos tyrant Date: 15th century being or characteristic of a tyrant or tyranny ; despotic < tyrannical rule > < a tyrannical ruler > • tyrannically adverb • … New Collegiate Dictionary