-
1 twierdzić
to claim, to say* * *ipf.maintain, claim, assert.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > twierdzić
-
2 twierdzić twier·dzić
-dzę, -dzisz; impf -dź; pf s-vi[stanowczo, jednoznacznie] to claim -
3 uparcie
adv. grad. [zaprzeczać] stubbornly, obstinately- uparcie milczeć to remain stubbornly a. obstinately silent- uparcie twierdzić, że… to insist that…- uparcie odmawiał współpracy he stubbornly refused to cooperate- uparcie obstawał przy swoich przekonaniach he stubbornly a. doggedly clung to his convictions* * *adv* * *adv.persistently, stubbornly, obstinately, doggedly; uparcie czemuś zaprzeczać deny sth stubbornly; uparcie twierdzić, że... insist that...The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uparcie
-
4 niesłusznie
adv. 1. (bezpodstawnie) [podejrzewać, posądzać, postępować] unjustly, unfairly 2. (niewłaściwie) [twierdzić, zakładać] erroneously* * *advunfairly, wrongly* * *adv.unfairly, wrongly; niesłusznie oskarżony falsely accused.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niesłusznie
-
5 uporczywie
adv. grad. [twierdzić, zaprzeczać] stubbornly, persistently; [dzwonić] insistently; [wpatrywać się] unwaveringly- uporczywie dążył do celu he doggedly pursued his goal- uporczywie łamać prawo to persist in breaking the law- uporczywie milczeć to remain stubbornly a. obstinately silent- uporczywie nie płacił podatków he stubbornly refused to pay his taxes* * *adv( odmawiać) persistently, repeatedly; ( wpatrywać się) intensely* * *adv.insistently, persistently, stubbornly; (zwł. wpatrywać się) fixedly; uporczywie do czegoś dążyć set one's mind to sth; uporczywie coś robić persist in doing sth; patrzeć uporczywie na coś/kogoś stare l. gaze l. gape at sth/sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uporczywie
-
6 utrzymywać
1. (-uję, -ujesz); perf -ać; vt( ciężar) to bear, to carry; (dom, dzieci, rodzinę) to provide for; (równowagę, porządek) to keep, (bronić: miasto, twierdzę) to hold2. vi* * *ipf.1. (= trzymać) hold.2. (= podpierać, podtrzymywać) bear, carry.3. (= kierować, kontrolować) hold, keep in hand; utrzymać konia keep a horse in hand, control a horse; utrzymać kierownicę control the steering wheel, not let go off the steering wheel; utrzymać kogoś w ryzach keep a tight hold on sb; utrzymać coś w tajemnicy keep sth secret; utrzymywać kogoś w niepewności keep sb in uncertainty, keep sb guessing; utrzymywać kogoś w nieświadomości czegoś keep sb in ignorance of sth; nie potrafić utrzymać języka za zębami not be able to hold one's tongue.4. (= zachowywać) keep, maintain; ( o cenach) (= nie pozwolić na zniżkę) keep up; utrzymać dyscyplinę/formę keep discipline/fit; utrzymywać kurs żegl. hold to a course; utrzymać porządek keep order; utrzymać posadę hold down a job; utrzymać poziom (o szkole, uczelni itp.) live up to the standard; utrzymać spokój keep calm; utrzymać wagę maintain one's weight; utrzymywać coś w dobrym stanie/w czystości keep sth in good condition/clean; utrzymywać kontakt z kimś be in touch with sb; utrzymywać l. prowadzić z kimś korespondencję carry on l. keep up a correspondence with sb; utrzymywać kogoś przy życiu keep sb alive.5. (= zatrzymywać) keep; utrzymać kogoś na stanowisku keep sb in their job; utrzymać kogoś na miejscu keep sb, not let sb go.6. (= zapewniać byt) provide for, support, maintain; utrzymywać rodzinę provide for one's family, support a family, bring home the bacon.7. (= wynajmować, zatrudniać) keep; utrzymywać służbę keep servants.8. (= bronić) hold, remain in possession of; utrzymać twierdzę hold a fortress.9. lit. (= twierdzić) maintain, hold, claim; ona utrzymuje, że... she will have it that...ipf.1. (= nie zmieniać pozycji) stay, remain; utrzymywać się na nogach be able to stand ( on one's own), keep one's feet; utrzymywać się na wodzie float, rest on water, stay afloat; ( jako właściwość fizyczna) be buoyant; utrzymywać się na fali przen. (manage to) stay on top.2. (= nie tracić, pozostawać) remain, keep; utrzymać się na stanowisku ( w pracy) remain at one's post; utrzymać się w pracy hold down one's job; pozostać przy władzy l. u steru władzy remain in power; utrzymać się w lidze stay in the league; utrzymywać się przy życiu stay alive.3. (= trwać) last, survive, persist, linger; ( o pogodzie) hold; utrzymywać się w dobrej formie stay fit.4. (= żyć) make l. earn one's living, earn one's keep ( z czegoś off sth); subsist ( dzięki czemuś on sth); utrzymywać się z pracy rąk live by one's labor; z czego się utrzymujesz? what do you do for a living?; how do you make l. earn your living?5. (= nie poddawać się) hold one's ground, hold the line.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utrzymywać
-
7 gołosłownie
adv. twierdzić/utrzymywać gołosłownie to claim/state groundlessly a. baselessly- jego zapewnienia/obietnice brzmią gołosłownie his assurances/promises ring hollowThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gołosłownie
-
8 odkrywczo
adv. [twierdzić, przedstawić] revealinglyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odkrywczo
-
9 podstaw|a
f 1. Budow., Szt. base- podstawa cementowa/marmurowa a. z cementu/marmuru a concrete/marble base- podstawa dźwigu/obrabiarki a crane/machine tool base- podstawa kolumny/pomnika a column/monument base2. (dolna część) base- podstawa czaszki Anat. skull base- podstawa chmur Meteo. cloud base- podstawa kwiatu Bot. flower shoot- podstawa łodygi Bot. stool- podstawa górskiego masywu Geol. the base of a mountain range3. (zasadniczy element) base, basis- obiektywna/trwała/krucha podstawa objective/solid/fragile basis- podstawy naukowe/prawne/materialne scientific/legal/financial basis- podstawa bytu/życia/działania the basis for existence/of life/for action- podstawy matematyki/angielskiego the rudiments of maths/English- leżeć/stać u podstaw a. stanowić podstawę czegoś to be fundamental- stanowić podstawę czegoś to form the basis for sth- służyć komuś za podstawę czegoś a. do czegoś to be sb’s basis for sth- mieć podstawę a. podstawy do czegoś to have grounds for sth- film na podstawie powieści Dumasa a film based on the novel by Dumas- na jakiej podstawie nas oskarżasz? on what grounds are you accusing us?- twierdzić coś nie bez podstaw to state sth not without reason- budować/zaczynać coś od podstaw to build/begin sth from scratch- podstawa słowotwórcza Jęz. root word4. Mat. base- podstawa trójkąta/równoległoboku/ostrosłupa the base of a triangle/parallelogram/pyramid- podstawa potęgi the base of a power- podstawa opodatkowania Ekon. taxation baseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podstaw|a
-
10 twierdząc|y
Ⅰ pa ⇒ twierdzić Ⅱ adj. 1. książk. (akceptujący) affirmative; [odpowiedź] positive 2. Jęz. (niezaprzeczony) affirmativeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > twierdząc|y
-
11 twierdze|nie
Ⅰ sv ⇒ twierdzić Ⅱ n 1. (wyrażenie opinii) statement, claim 2. Log., Mat. theorem, proposition- twierdzenie Pitagorasa Pythagoras’ theoremThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > twierdze|nie
-
12 utrzym|ywać2
impf (twierdzić) to maintain, to claimThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utrzym|ywać2
См. также в других словарях:
twierdzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, twierdzićdzę, twierdzićdzi, twierdź {{/stl 8}}– stwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} podawać do wiadomości; powiadać, mówić, oświadczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nigdy nie lubiłem science… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
twierdzić — ndk VIa, twierdzićdzę, twierdzićdzisz, twierdź, twierdzićdził «podawać coś (w mowie lub piśmie) za rzecz pewną, dowiedzioną, dowodzić; potocznie: utrzymywać, zapewniać» Twierdzić coś stanowczo. Uparcie twierdził, że się nie pomylił. Twierdził, że … Słownik języka polskiego
Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… … Słownik frazeologiczny
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
zdrowy — 1. Być przy zdrowych zmysłach; być zdrowym na umyśle «być przytomnym, świadomym tego, co się dzieje, być w pełni władz umysłowych»: Pan profesor zaczął szybko mrugać oczami i patrzył na Cisowskiego z nie ukrywanym strachem. – Młodzieńcze! –… … Słownik frazeologiczny
fanatyzm — m IV, D. u, Ms. fanatyzmzmie, blm «nieustępliwa, bezkrytyczna wiara w słuszność jakiejś sprawy, idei, doktryny, połączona z nietolerancją i ostrym zwalczaniem odmiennych poglądów» Fanatyzm religijny, polityczny. Duch fanatyzmu. Zajmować się czymś … Słownik języka polskiego
proch — m III, D. u; lm M. y 1. zwykle blm «materiał wybuchowy miotający, mało wrażliwy na bodźce mechaniczne, łatwo zapalny, spalający się powierzchniowo bez detonacji» Proch strzelniczy. Nabić, naładować broń prochem. ∆ techn. Proch bezbłyskowy, proch… … Słownik języka polskiego
twierdzący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. twierdzić (p.) twierdzący w użyciu przym. «wyrażający potakiwanie, przytakiwanie czemuś» Odpowiedź twierdząca. ∆ log. Sąd twierdzący «sąd, w którym nie występuje negacja» … Słownik języka polskiego
twierdzenie — n I 1. rzecz. od twierdzić. 2. lm D. twierdzenieeń «zdanie oznajmujące wyrażające przeświadczenie o czymś» Fałszywe, gołosłowne twierdzenie. Zgodzić się z czyimś twierdzeniem. 3. lm D. twierdzenieeń log. mat. «zdanie złożone z dwóch członów, z… … Słownik języka polskiego
upewniać — ndk I, upewniaćam, upewniaćasz, upewniaćają, upewniaćaj, upewniaćał, upewniaćany upewnić dk VIa, upewniaćnię, upewniaćnisz, upewniaćnij, upewniaćnił, upewniaćniony «twierdzić coś z przekonaniem; zapewniać kogoś o czymś, utwierdzać kogoś w czymś»… … Słownik języka polskiego