-
1 turba
turba -
2 turba
turba -
3 turba
turba, ae, f. [= turbê; cf. Sanscr. turāmi, to hasten; turas, hasty; Lat. turma], a turmoil, hubbub, uproar, disorder, tumult, commotion, disturbance, of a crowd of people (syn. tumultus): praetor ait: cujus dolo malo in turbā damnum quod factum esse dicetur... Turbam appellatam Labeo ait ex genere tumultūs, idque verbum ex Graeco tractum apo tou thorubein. Turbam autem ex quo numero admittimus? Si duo rixam commiserint, utique non accipiemus in turbā id factum, quia duo turba non proprie dicentur. Enimvero si plures fuerint, decem aut quindecim homines, turba dicentur. Quid ergo, si tres aut quattuor? Turba utique non erit. Et rectissime Labeo inter turbam et rixam multum interesse ait;II.namque turbam multitudinis hominum esse turbationem et coetum, rixam etiam duorum,
Dig. 47, 8, 4:turba et confusio rerum,
Cic. Fam. 6, 6, 13; cf.:ut exsistat ex populo turba et confusio,
id. Rep. 1, 45, 69:vis belli ac turba,
id. Rosc. Am. 32, 91:multitudo ac turba fugientium,
Caes. B. C. 2, 35:turbā atque seditionibus sine curā aluntur,
Sall. C. 37, 3.— Plur.:seditiones turbaeque populares,
Quint. 2, 16, 2; cf. Tac. H. 4, 1 fin.:efficere turbas in castris,
Cic. Verr. 2, 5, 12, § 31:turba est nunc apud aram,
Plaut. Poen. 1, 2, 53:inter Officium turbamque sacri vocesque precantūm,
Ov. M. 12, 33:festaque confusā resonabat regia turbā,
id. ib. 12, 214 et saep.—Transf.A.In gen., for a disturbance made by a few or a single person, a brawl, confusion, disturbance, quarrel (in good prose rare): non vides, quam turbam quosve fluctus concites? Att. ap. Non. 524, 26:B. 1.turba atque rixa,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 149:fugiam intro, ne quid hic turbae fiat itidem,
Plaut. Aul. 2, 9, 9:Amphitruo actutum uxori turbas conciet,
id. Am. 1, 2. 14:quas mihi filius turbas turbet,
id. Bacch. 4, 10, 1: ebrius turbam aliquam dare, Caecil. ap. Non. 525, 4:jam tum inceperat Turba inter eos,
Ter. Eun. 4, 4, 59; 4, 1, 2; 4, 3, 11; id. Heaut. 1, 2, 16; 5, 2, 17. —Of persons (freq. and class.; cf.:2.multitudo, vulgus): in foro turbāque,
Cic. Rep. 1, 17, 28:domus praetoria turbā referta,
id. Verr. 2, 1, 52, § 137:ut te eripias ex eā, quam ego congessi in hunc sermonem, turbā patronorum,
id. Brut. 97, 332:admiratio vulgi atque turbae,
id. Fam. 7, 1, 13:cum ex hac turbā et colluvione discedam,
id. Sen. 23, 85:videt in turbā Verrem,
id. Verr. 1, 7, 19:turbae carmina,
Manil. 2, 136.—With gen.:Iliadum turbā comitata,
Verg. A. 2, 580:omnis Circi,
Quint. 1, 6, 45:hominum ejus aetatis,
id. 1, 2, 2:discipulorum,
id. 10, 5, 21:omnis eum stipata tegebat Turba ducum,
Verg. A. 11, 13:scriptorum,
Prop. 3 (4), 1, 12:Dario majorem turbam hominum esse, virorum sibi,
Just. 11, 14, 10:forensem turbam in quattuor tribus conjecit,
Liv. 9, 46, 14: consul alter velut unus, militaris [p. 1917] turba erat, id. 22, 42, 3:conferta turba iter reliquum clauserat,
id. 39, 49, 9:Quiritium,
Hor. C. 1, 1, 7:clientium,
id. ib. 3, 1, 13:poëtarum seniorum,
id. S. 1, 10, 67:pauperiorum,
id. ib. 1, 1, 111:mea turba,
Liv. 6, 15, 10.—Esp., the common crowd, = vulgus:turba patronorum,
Cic. Brut. 97, 332.—Without the notion of a crowd or confusion, a great number, multitude:3.quid tibi de turbā narrem numeroque virorum?
Ov. H. 15 (16), 181:plebes, turbā conspectior cum dignitates deessent,
Liv. 22, 40, 4. —Of other things, animate or inanimate, a crowd, throng, troop, multitude, number:turba ignotorum deorum,
Cic. N. D. 1, 15, 39:praeter vulgum turbamque animantum,
Lucr. 2, 920:ferarum,
Ov. M. 11, 44:canum,
id. ib. 4, 722:volucrum,
id. ib. 10, 144:luporum,
Sil. 7, 129:materiaï,
Lucr. 1, 1113; 2, 127:refertis itineribus agrestium turbā pecorumque,
Liv. 26, 10, 8; cf. Ov. M. 10, 106:rotarum,
id. ib. 6, 219:jaculorum,
id. P. 4, 7, 35:vulnerum,
Plin. 11, 37, 61, § 162:castrensium negotiorum,
Plin. Ep. 9, 25, 1.—Of a speech:mediocria in mediam turbam atque in gregem coiciantur,
Cic. de Or. 2, 77, 314:inanium verborum,
Quint. 8, 2, 17:argumentorum,
id. 4, 2, 82; cf. id. 6, 1, 1; 4, 5, 7; 5, 13, 12. -
4 turba
turba, ae, f. - [gr]gr. τύρϐη. [st1]1 [-] trouble (causé par un grand nombre de personnes), tumulte, désordre, confusion et bousculade (d'une foule); agitation (populaire ou révolutionnaire), émeute, sédition, perturbation. - ecce autem nova turba atque rixa, Cic. Verr. 4, 448: mais voici un nouvel incident, une nouvelle querelle. - quanta in turba viveremus, Cic.: dans quel désordre nous vivions. - turbas efficere, Cic.: faire éclater des désordres. [st1]2 [-] bruit, tapage, vacarme, dispute, querelle; trouble, embarras, désagrément. - uxori turbas conciet, Plaut.: il fera une scène à sa femme. - tum illae turbae fient, Ter.: alors ce seront de belles scènes. - inceperat turba inter eos, Ter. Eun.: le tapage avait commencé entre eux. - turbas dare, Plaut. Bacc. 355: causer du trouble. [st1]3 [-] foule en désordre, cohue, troupe, bande, meute. - turba ruunt in me luxuriosa proci, Ov.: les prétendants, troupe impudente, m'assaillent. - c. vulgus turba patronorum, Cic. Brut. 97, 332: foule obscure d'avocats. - haec turba, Cic. Brut. 251: cette foule obscure. - magnam turbam congregat ignotorum deorum, Cic. Nat. 1: il assemble une grande troupe de dieux inconnus. [st1]4 [-] foule, grande quantité. - turba jaculorum, Ov.: grêle de traits. - turba inanium verborum, Quint.: flux d'inutiles paroles. - turbā valent, Quint.: (certains arguments) valent par la masse. - turba novorum voluminum, Cic. Brut. 122: une foule d'ouvrages nouveaux. - mediocria in mediam turbam atque in gregem coiciantur, Cic. de Or. 2, 77, 314: que les idées de valeur moyenne soient rejetées au milieu de la masse et dans la foule.* * *turba, ae, f. - [gr]gr. τύρϐη. [st1]1 [-] trouble (causé par un grand nombre de personnes), tumulte, désordre, confusion et bousculade (d'une foule); agitation (populaire ou révolutionnaire), émeute, sédition, perturbation. - ecce autem nova turba atque rixa, Cic. Verr. 4, 448: mais voici un nouvel incident, une nouvelle querelle. - quanta in turba viveremus, Cic.: dans quel désordre nous vivions. - turbas efficere, Cic.: faire éclater des désordres. [st1]2 [-] bruit, tapage, vacarme, dispute, querelle; trouble, embarras, désagrément. - uxori turbas conciet, Plaut.: il fera une scène à sa femme. - tum illae turbae fient, Ter.: alors ce seront de belles scènes. - inceperat turba inter eos, Ter. Eun.: le tapage avait commencé entre eux. - turbas dare, Plaut. Bacc. 355: causer du trouble. [st1]3 [-] foule en désordre, cohue, troupe, bande, meute. - turba ruunt in me luxuriosa proci, Ov.: les prétendants, troupe impudente, m'assaillent. - c. vulgus turba patronorum, Cic. Brut. 97, 332: foule obscure d'avocats. - haec turba, Cic. Brut. 251: cette foule obscure. - magnam turbam congregat ignotorum deorum, Cic. Nat. 1: il assemble une grande troupe de dieux inconnus. [st1]4 [-] foule, grande quantité. - turba jaculorum, Ov.: grêle de traits. - turba inanium verborum, Quint.: flux d'inutiles paroles. - turbā valent, Quint.: (certains arguments) valent par la masse. - turba novorum voluminum, Cic. Brut. 122: une foule d'ouvrages nouveaux. - mediocria in mediam turbam atque in gregem coiciantur, Cic. de Or. 2, 77, 314: que les idées de valeur moyenne soient rejetées au milieu de la masse et dans la foule.* * *Turba, turbae. Vlpian. Un trouble et debat, Noise qui se fait entre plusieurs personnes.\Tum illae turbae fient. Terent. Le diable y sera. Bud.\Turba. Liu. Multitude de gens, Une troupe, Une tourbe, Une assemblee.\Turba et Primi, contraria. Stat. Le menu peuple.\Turba et colluuies. Cic. Amas de gents meschants, Racaille, Canaille.\Pullata. Quintil. Le menu peuple, ou commun populaire.\Rarescit turba. Stat. S'esclarcit et se diminue.\Turba prunorum. Plin. Diverses sortes de prunes. -
5 turba
turba, ae, f. (τύρβη), I) die lärmende Unordnung einer Menge, die Verwirrung, das Getümmel, Gewühl, Gedränge, der Trubel, Tumult, Lärm, quanta in turba viveremus, Cic.: maximas in castris effecisse turbas dicitur, Cic.: turba est nunc apud aram, Plaut.: di boni, quid turbae est, Ter.: dum hae silescunt od. consilescunt turbae, Komik.: v. Lärm weniger od. eines einzelnen, inceperat turba inter eos, Ter.: ecce autem nova turba atque rixa, Cic.: quas turbas dedit, wie hat er sich unangenehm gemacht, Ter. (u. so diu etiam turbas dabit, Ter.: u. mirum adeo nisi frater domi turbam aliquam dederit ebrius, Caecil. com. fr.): ne turbam faciat, Ter. – Insbes.: a) Sturm = aufgeregtes Wesen, Zornesausbruch, opperiar ut sciam num quidnam haec turba tristitiae adferat, Ter. Andr. 235 Sp.: tum illae turbae fient, Ter. Andr. 380. – b) Plur. turbae, Umtriebe, Ränke, tuae mihi turbae non placent, Plaut. mil. 479. – II) meton., die ungeordnete Menge, der Haufe, Schwarm, die Schar, 1) zunächst von der Menschenmenge auf der Straße, im Lager usw., a) übh.: das Menschengewühl, der Volkshaufe, das Volk, die Leute, alqm videre in turba, Cic.: ex hac turba et colluvione (hominum) discedam, Cic.: turbam sub movere (v. Liktor) Liv.: alqm extrahere turbā oppositis umeris, Hor. – turba ducum, Umgebung, Gefolge, Verg.: u. so mea turba, Liv. 6, 15, 10 (§ 9 circumfusa turba lateri meo; vgl. unten no. 2): turba credula, Ov. fast. 4, 312 u. (bl. v. Titus u. Aruns) 2, 716: terrarum nos duo turba sumus, sind nur wir zwei das Volk, Ov. met. 1, 355: Latonae turba, von deren zwei Kindern, Ov. met. 6, 200. – b) insbes. = vulgus, verächtlich vom großen Haufen, im Ggstz. zu den Vornehmen, den Befehlshabern usw., der Schwarm, forensis, Liv.: admiratio vulgi atque turbae, Cic.: consul alter velut unus turbae militaris erat, wie einer aus dem Haufen der Gemeinen, Liv.: turba navalis mixta ex omni genere hominum, die aus Leuten aller Art gemischte Bemannung, Liv.: ut te eripias ex ea, quam ego congessi in hunc sermonem, turba patronorum, Cic. Brut. 332 (vgl. gleich darauf nec decet te... numerari in vulgo patronorum): si in turbam exisset ab homine tam necessario se relictum, wenn es unter das Kriegsvolk (seine Leute) käme, Nep. – 2) v. Göttern, Tieren u. Lebl.: Chrysippus magnam congregat turbam ignotorum deorum, Cic.: turba canum, Ov.: volucrum, Ov.: u. so turba mea, mein Häufchen = meine Brut, meine Jungen, Phaedr. 1, 19, 9 (vgl. oben no. II, 1 aus Liv.). – turba rotarum, Ov.: iaculorum, Ov.: arborum, Ov.: rerum, Ov.: negotiorum, Sen.: vulnerum, Plin.: inanium verborum, leerer Wortschwall, Quint.: querelarum, Schwall von Kl., Iustin.: turbam tantummodo congregat, ex qua sine discrimine occupet proximum quodque, er sammelt eine bloße Masse, Quint. 10, 1, 7 Halm.
-
6 turba
turba, ae, f. (τύρβη), I) die lärmende Unordnung einer Menge, die Verwirrung, das Getümmel, Gewühl, Gedränge, der Trubel, Tumult, Lärm, quanta in turba viveremus, Cic.: maximas in castris effecisse turbas dicitur, Cic.: turba est nunc apud aram, Plaut.: di boni, quid turbae est, Ter.: dum hae silescunt od. consilescunt turbae, Komik.: v. Lärm weniger od. eines einzelnen, inceperat turba inter eos, Ter.: ecce autem nova turba atque rixa, Cic.: quas turbas dedit, wie hat er sich unangenehm gemacht, Ter. (u. so diu etiam turbas dabit, Ter.: u. mirum adeo nisi frater domi turbam aliquam dederit ebrius, Caecil. com. fr.): ne turbam faciat, Ter. – Insbes.: a) Sturm = aufgeregtes Wesen, Zornesausbruch, opperiar ut sciam num quidnam haec turba tristitiae adferat, Ter. Andr. 235 Sp.: tum illae turbae fient, Ter. Andr. 380. – b) Plur. turbae, Umtriebe, Ränke, tuae mihi turbae non placent, Plaut. mil. 479. – II) meton., die ungeordnete Menge, der Haufe, Schwarm, die Schar, 1) zunächst von der Menschenmenge auf der Straße, im Lager usw., a) übh.: das Menschengewühl, der Volkshaufe, das Volk, die Leute, alqm videre in turba, Cic.: ex hac turba et colluvione (hominum) discedam, Cic.: turbam sub movere (v. Liktor) Liv.: alqm extrahere turbā oppositis umeris, Hor. – turba ducum, Umgebung, Gefolge, Verg.: u. so mea turba,————Liv. 6, 15, 10 (§ 9 circumfusa turba lateri meo; vgl. unten no. 2): turba credula, Ov. fast. 4, 312 u. (bl. v. Titus u. Aruns) 2, 716: terrarum nos duo turba sumus, sind nur wir zwei das Volk, Ov. met. 1, 355: Latonae turba, von deren zwei Kindern, Ov. met. 6, 200. – b) insbes. = vulgus, verächtlich vom großen Haufen, im Ggstz. zu den Vornehmen, den Befehlshabern usw., der Schwarm, forensis, Liv.: admiratio vulgi atque turbae, Cic.: consul alter velut unus turbae militaris erat, wie einer aus dem Haufen der Gemeinen, Liv.: turba navalis mixta ex omni genere hominum, die aus Leuten aller Art gemischte Bemannung, Liv.: ut te eripias ex ea, quam ego congessi in hunc sermonem, turba patronorum, Cic. Brut. 332 (vgl. gleich darauf nec decet te... numerari in vulgo patronorum): si in turbam exisset ab homine tam necessario se relictum, wenn es unter das Kriegsvolk (seine Leute) käme, Nep. – 2) v. Göttern, Tieren u. Lebl.: Chrysippus magnam congregat turbam ignotorum deorum, Cic.: turba canum, Ov.: volucrum, Ov.: u. so turba mea, mein Häufchen = meine Brut, meine Jungen, Phaedr. 1, 19, 9 (vgl. oben no. II, 1 aus Liv.). – turba rotarum, Ov.: iaculorum, Ov.: arborum, Ov.: rerum, Ov.: negotiorum, Sen.: vulnerum, Plin.: inanium verborum, leerer Wortschwall, Quint.: querelarum, Schwall von Kl., Iustin.: turbam tantummodo congregat, ex qua sine discrimine occupet proximum————quodque, er sammelt eine bloße Masse, Quint. 10, 1, 7 Halm. -
7 turba
turba ae, f [TVR-], a turmoil, hubbub, uproar, disorder, tumult, commotion, disturbance: ut exsistat ex populo turba: fugientium, Cs.: turbā atque seditionibus sine curā aluntur, S.— A brawl, disturbance, quarrel: iam tum inceperat Turba inter eos, T.: turba atque rixa.— A disorderly multitude, crowd, throng, mob, band, train, troop: videt in turbā Verrem: cum ex hac turbā et col luvione discedam: Iliadum, V.— A great number, throng, multitude: plebes, turbā conspectior cum dignitates deessent, L.: omnis eum stipata tegebat Turba ducum, V.: canum, O.: turba mea, i. e. my brood, Ph.: iaculorum, O.— The common crowd, vulgar, mass: velut unus turbae militaris, L.: poëtarum seniorum, H.: ignotorum deorum.* * *commotion, uproar, turmoil, tumult, disturbance; crowd, mob, multitude -
8 turba
turba I f скопление народа, толпа far turba -- толпиться turba II f med расстройство, нарушение turbe della digestione-- расстройство пищеварения -
9 turba
turba I f́ скопление народа, толпа far turba — толпиться turba II f med расстройство, нарушение turbe della digestione -
10 turba
'turbaf1) Torf m2) (fig) Menge f, Meute fsustantivo femenino2. [muchedumbre] Menschenmenge dieturbaturba ['turβa] -
11 turba
turbaturba ['turba]sostantivo Feminin1 (di persone) Menge Femininpeggiorativo anche Meute Femininfamiliare2 medicina Störung FemininDizionario italiano-tedesco > turba
12 turba
turba turba, ae f суматоха, смятение13 turba
turba turba, ae f толпа, множество14 turba
turba Torf m15 turba sf
['turba]1) (folla) crowd, throng, pegg mob2) (Med) disorder16 turba
turba, ae, f., crowd, multitude.17 turba
turba sTorf m18 turba
f.1 peat, turf (combustible).2 mob (muchedumbre).3 crowd, mob, disorderly crowd, rout.pres.indicat.3rd person singular (él/ella/ello) present indicative of spanish verb: turbar.* * *1 (combustible) peat, turf2 (abono) peat, peat moss————————1 (muchedumbre) mob, crowd* * *ISF (=combustible) peatIISF (=muchedumbre) crowd, throng; [en movimiento] swarm; pey mob* * *1) ( carbón) peat2) ( muchedumbre) mob* * *= mob, peat, rabble.Ex. Whilst in Panizzi's employ, Edward refused to act as a special constable to protect the British Museum against the Chartist mobs.Ex. These are animal sculptures created from natural materials, e.g., hay, moss and peat.Ex. On his return, his house was assaulted by a large concourse of rabble, who broke all the windows and attacked, pelted, beat and otherwise ill-treated him.----* de turba = peaty.* * *1) ( carbón) peat2) ( muchedumbre) mob* * *= mob, peat, rabble.Ex: Whilst in Panizzi's employ, Edward refused to act as a special constable to protect the British Museum against the Chartist mobs.
Ex: These are animal sculptures created from natural materials, e.g., hay, moss and peat.Ex: On his return, his house was assaulted by a large concourse of rabble, who broke all the windows and attacked, pelted, beat and otherwise ill-treated him.* de turba = peaty.* * *A (carbón) peatB (muchedumbre) mob* * *
Del verbo turbar: ( conjugate turbar)
turba es:
3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo2ª persona singular (tú) imperativo
Multiple Entries:
turba
turbar
turbar ( conjugate turbar) verbo transitivo
1 (liter o period) ‹orden/silencio› to disturb
2 (liter o period) (aturdir, confundir):
su presencia lo turbó her presence made him uncomfortable
turbarse verbo pronominal (liter o period) (aturdirse, confundirse):◊ la besó en la mejilla y se turbó he kissed her on the cheek and she was covered with confusion (liter);
se turbó ante tantos elogios such praise confused and embarrassed him
turba sustantivo femenino
1 Min (carbón natural) peat
2 pey (multitud agitada) herd, crowd
turbar verbo transitivo
1 (confundir, desconcertar) to baffle, shock
(causar torpeza, timidez) to embarrass
2 (perturbar) to unsettle
turbar la calma, to disturb peace
turbar la razón, to drive mad
' turba' also found in these entries:
English:
mob
- peat
- turf
* * *turba nf1. [combustible] peat2. [muchedumbre] mob* * *f1 ( muchedumbre) throng2 ( carbón) peat* * *turba nf1) : peat2) : mob, throng19 turba
* * *I ['turba]sostantivo femminile (folla) crowd; spreg. mobII ['turba]sostantivo femminile psic. disorder* * *turba1/'turba/sostantivo f.(folla) crowd; spreg. mob.————————turba2/'turba/sostantivo f.psic. disorder; affetto da -e psichiche disturbed.20 turba
Del verbo turbar: ( conjugate turbar) \ \
turba es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo2ª persona singular (tú) imperativoMultiple Entries: turba turbar
turbar ( conjugate turbar) verbo transitivo 1 (liter o period) ‹orden/silencio› to disturb 2 (liter o period) (aturdir, confundir): su presencia lo turbó her presence made him uncomfortable turbarse verbo pronominal (liter o period) (aturdirse, confundirse):◊ la besó en la mejilla y se turbó he kissed her on the cheek and she was covered with confusion (liter);se turbó ante tantos elogios such praise confused and embarrassed him
turba sustantivo femenino
1 Min (carbón natural) peat
2 pey (multitud agitada) herd, crowd
turbar verbo transitivo
1 (confundir, desconcertar) to baffle, shock (causar torpeza, timidez) to embarrass
2 (perturbar) to unsettle
turbar la calma, to disturb peace
turbar la razón, to drive mad ' turba' also found in these entries: English: mob - peat - turfСм. также в других словарях:
Turba — en Frisia oriental. La turba es un material orgánico, de color pardo oscuro y rico en carbono. Está formado por una masa esponjosa y ligera en la que aún se aprecian los componentes vegetales que la originaron. Se emplea como combustible y en la… … Wikipedia Español
turba — TURBÁ, turbez, vb. I. intranz. 1. A se îmbolnăvi de turbare. 2. fig. A se mânia, a se înfuria peste măsură. [prez. ind. şi: (pop.) turb] – lat. turbare. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 GÂNDAC DE TÚRBĂ s … Dicționar Român
turba (1) — {{hw}}{{turba (1)}{{/hw}}s. f. 1 Gruppo di molte persone accozzate insieme (anche spreg.): una turba di straccioni. 2 spec. al pl. Folla: Gesù parlava alle turbe. turba (2) {{hw}}{{turba (2)}{{/hw}}s. f. (med.) Alterazione funzionale e organica … Enciclopedia di italiano
Turba — literally means crowd in Latin. It may refer more specifically to any text in the biblical Passion of Jesus which is spoken by any group of people, including the disciples, the Jews, or the soldiers. In musical settings it has been broadened to… … Wikipedia
turba — s. f. 1. Multidão ou magote de gente. 2. União de vozes que cantam em coro. • turbas s. f. pl. 3. Povo. 4. A opinião do povo baixo, do vulgo, do maior número: Ir com as turbas (isto é, seguir a sua opinião). 5. em turba: em grande número … Dicionário da Língua Portuguesa
Turba — Turba, Ortschaft der Edetaner im Tarraconen fischen Spanien; vielleicht j. Turjar … Pierer's Universal-Lexikon
turba — index band, commotion, riot, turmoil Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
turba- — *turba , *turbaz germ., stark. Maskulinum (a): nhd. Torf, Rasen ( Maskulinum); ne. turf; Rekontruktionsbasis: an., ae., afries., as., ahd.; Etymologie: idg … Germanisches Wörterbuch
turbă — TÚRBĂ1, turbe, s.f. Varietate de cărbune inferior, format prin carbonizarea parţială a unor resturi de plante de mlaştină şi folosit mai ales drept combustibil. – Din fr. tourbe. Trimis de Joseph, 16.05.2004. Sursa: DEX 98 TÚRBĂ2, turbe, s.f.… … Dicționar Român
Turba — I (Del fr. tourbe, germ. turba.) ► sustantivo femenino 1 GEOLOGÍA Carbón mineral de aspecto terroso formado por la acumulación de restos vegetales en sitios pantanosos. 2 Tierra rica en materia orgánica usada en jardinería. 3 Estiércol mezclado… … Enciclopedia Universal
turba — {{#}}{{LM SynT39956}}{{〓}} {{CLAVE T38983}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}turba{{]}} {{《}}▍ s.f.{{》}} {{♂}}(cantidad de gente){{♀}} = {{SynM27480}}{{↑}}multitud{{↓}} • gentío • tropa • ejército • turbamulta • horda •… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos