Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

tumuli+aequales

  • 1 aequalis

    I aequālis, e [ aequus ]
    1) ровный (terra O; loca Sl; planities PM)
    2)
    а) равный, одинаковый ( partes C)
    3) (тж. aequali aevo V) одного возраста, одних лет ( amici aequales animis et annis O)
    4) современный (ae. temporum illorum C или illis temporibus L)
    5) равномерный, соразмерный, пропорциональный (membris ae. et congruens Su); мерный, размеренный (ictus O; imber L)
    6) ровный в обращении, уравновешенный (aequalem se omnibus exhibere Eutr)
    II aequālis, is (abl. ī)m., f.
    1) ровесник, сверстник, друг детства (amicus et ae. meus C)
    2) современник (Livius Andronjcus Ennio ae. fuit L)

    Латинско-русский словарь > aequalis

  • 2 aequalis

    [ABCU]A - aequālis, e: [st1]1 [-] égal, uni, de niveau.    - mons aequali dorso continuus, Tac. An. 4: montagne dont la crête était de niveau.    - ne non aequalis (terra) ab omni parte foret, Ov. M. 1: de peur que la terre ne fût égale dans toutes ses parties. [st1]2 [-] égal en grandeur, semblable, pareil, proportionné à.    - aequales tumuli, Liv.: collines de même hauteur.    - gloria tua cum multis aequalis est, Sall.: ta gloire est comparable à celle de beaucoup d'autres.    - paupertatem divitiis inter homines aequalem esse, Cic. Leg. 2: (nous voulons) que la pauvreté, chez les hommes, aillent de pair avec la richesse.    - virtutes sunt inter se aequales, Cic. de Or, 1: les vertus sont égales entre elles.    - pars pedis est aequalis alteri parti, Cic. Or. 56: partie du pied (métrique) égale à l'autre. [st1]3 [-] égal en durée, de même âge que, contemporain.    - aequalis alicujus (alicui): de même âge que qqn.    - Q. Maximum senem adulescens ita dilexi, ut aequalem, Cic. Sen. 4: adolescent, j'ai aimé un vieillard, Q. Maximus, comme on aime quelqu'un de son âge.    - Aristides aequalis fere fuit Themistocli, Nep. Arist. 1: Aristide fut presque le contemporain de Thémistocle.    - Livius (Andronicus) Ennio aequalis fuit, Cic. Brut. 18: Livius (Andromicus) contemporain d'Ennius.    - cum ea (= arbore) cupressus aequalis, Plin. 16: un cyprès du même âge que cet arbre.    - aequalis illorum temporum, Cic.: qui vécut à cette époque-là.    - sacra aequalia Urbi, Liv.: cérémonies aussi vieilles que Rome.    - ne istuc Juppiter sirit ( = siverit) urbem in aeternum conditam fragili huic et mortali corpori aequalem esse, Liv 28: puisse Jupiter ne pas permettre que la ville fondée pour toujours [ ait une durée de vie égale à mon corps fragile et mortel ] = ait la durée de vie du mortel fragile que je suis.    - ducebat exercitum aequalem stipendiis suis, Liv.: il commandait une armée qui avait fait avec lui toutes ses campagnes.    - aequalis memoria, Cic.: souvenirs contemporains. [st1]4 [-] égal à soi-même, constant, invariable, uniforme.    - sibi aequalis, Plin.: toujours égal à lui-même.    - caeli salubritas aequalis, Just.: air d'une salubrité constante.    - aequali quadam mediocritate, Quint. 10: d'une médiocrité qui se soutient. [ABCU]B - aequālis, is, subst. m.    - aequalis, is: un égal, un camarade, un compagnon; un contemporain, qui est du même âge.    - adolescens, amicus atque aequalis meus, Plaut.: un jeune homme, mon ami et mon camarade.    - Creticus et ejus aequalis Paeon, Cic. Or. 64: le crétique et le péon qui lui est égal (en mesure).    - P. Orbius meus fere aequalis, Cic.: P. Orbius, à peu près de mon âge.    - aequales, subst. m. plur.: - [abcl]a - les camarades. - [abcl]b - les contemporains, ceux de même âge.    - eminere inter aequales, Cic.: se distinguer parmi ceux de son âge.
    * * *
    [ABCU]A - aequālis, e: [st1]1 [-] égal, uni, de niveau.    - mons aequali dorso continuus, Tac. An. 4: montagne dont la crête était de niveau.    - ne non aequalis (terra) ab omni parte foret, Ov. M. 1: de peur que la terre ne fût égale dans toutes ses parties. [st1]2 [-] égal en grandeur, semblable, pareil, proportionné à.    - aequales tumuli, Liv.: collines de même hauteur.    - gloria tua cum multis aequalis est, Sall.: ta gloire est comparable à celle de beaucoup d'autres.    - paupertatem divitiis inter homines aequalem esse, Cic. Leg. 2: (nous voulons) que la pauvreté, chez les hommes, aillent de pair avec la richesse.    - virtutes sunt inter se aequales, Cic. de Or, 1: les vertus sont égales entre elles.    - pars pedis est aequalis alteri parti, Cic. Or. 56: partie du pied (métrique) égale à l'autre. [st1]3 [-] égal en durée, de même âge que, contemporain.    - aequalis alicujus (alicui): de même âge que qqn.    - Q. Maximum senem adulescens ita dilexi, ut aequalem, Cic. Sen. 4: adolescent, j'ai aimé un vieillard, Q. Maximus, comme on aime quelqu'un de son âge.    - Aristides aequalis fere fuit Themistocli, Nep. Arist. 1: Aristide fut presque le contemporain de Thémistocle.    - Livius (Andronicus) Ennio aequalis fuit, Cic. Brut. 18: Livius (Andromicus) contemporain d'Ennius.    - cum ea (= arbore) cupressus aequalis, Plin. 16: un cyprès du même âge que cet arbre.    - aequalis illorum temporum, Cic.: qui vécut à cette époque-là.    - sacra aequalia Urbi, Liv.: cérémonies aussi vieilles que Rome.    - ne istuc Juppiter sirit ( = siverit) urbem in aeternum conditam fragili huic et mortali corpori aequalem esse, Liv 28: puisse Jupiter ne pas permettre que la ville fondée pour toujours [ ait une durée de vie égale à mon corps fragile et mortel ] = ait la durée de vie du mortel fragile que je suis.    - ducebat exercitum aequalem stipendiis suis, Liv.: il commandait une armée qui avait fait avec lui toutes ses campagnes.    - aequalis memoria, Cic.: souvenirs contemporains. [st1]4 [-] égal à soi-même, constant, invariable, uniforme.    - sibi aequalis, Plin.: toujours égal à lui-même.    - caeli salubritas aequalis, Just.: air d'une salubrité constante.    - aequali quadam mediocritate, Quint. 10: d'une médiocrité qui se soutient. [ABCU]B - aequālis, is, subst. m.    - aequalis, is: un égal, un camarade, un compagnon; un contemporain, qui est du même âge.    - adolescens, amicus atque aequalis meus, Plaut.: un jeune homme, mon ami et mon camarade.    - Creticus et ejus aequalis Paeon, Cic. Or. 64: le crétique et le péon qui lui est égal (en mesure).    - P. Orbius meus fere aequalis, Cic.: P. Orbius, à peu près de mon âge.    - aequales, subst. m. plur.: - [abcl]a - les camarades. - [abcl]b - les contemporains, ceux de même âge.    - eminere inter aequales, Cic.: se distinguer parmi ceux de son âge.
    * * *
        AEqualis, et hoc aequale, pen. prod. Semblable, Pareil, Esgal.
    \
        AEqualis. Tout d'un aage, De pareil aage.
    \
        AEquales mei. Cic. Ceuls qui sont de mon aage.
    \
        AEqualis alicui. Cic. Autant aagé.
    \
        AEqualis illorum temporum. Cic. Qui estoit en ce temps là.
    \
        AEqualis item transfertur ad rerum inanimatarum aetatem Plin. Fuit cum ea cupressus aequalis. Aussi vieille.
    \
        AEquale huic vrbi sacrificium. Ci. Aussi vieil et ancien que, etc.
    \
        AEqualis ab omni parte. Ouid. Esgal de toutes parts.

    Dictionarium latinogallicum > aequalis

  • 3 aequalis

    aequālis, e, Adj. m. Compar. u. (b. Spät.) m. Superl. (aequo), gleich beschaffen, gleich nach äußerer u. innerer Beschaffenheit, I) von gleicher Oberfläche, gleich, eben, loca, Sall.: terra ab omni parte aequ., Ov.: totius oris planities, Plin. – II) übh. von gleicher Gestalt, Größe, Höhe, von gleichem Umfange u. Gehalte, 1) einem andern gleich, entsprechend, konform, a) übh. (Ggstz. impar), tumuli, Liv.: sententiae membris aequalibus, Quint.: quibusne partibus, pluribusne an singulis, imparibus an aequalibus, Cic.: linguā et moribus aequales, Liv. – m. Dat., pars pedis aequalis alteri parti, Cic.: paupertas aequ. divitiis, Cic.: nervositas filo aequalior quam araneis, Plin. – m. inter u. Akk., virtutes sunt inter se aequales et pares, Cic. – m. cum u. Abl., gloria cum multis viris fortibus aequalis est, Ps. Sall. fr.: filius cum patre aequalis est maiestate, Augustin. – subst. m. Genet., creticus et eius aequalis paean, Cic. or. 215. – b) dem Alter, der Zeit nach gleich, α) dem Alter nach, gleich alt, gleichen Alters, gleichalterig, αα) v. Pers. (Ggstz. natu maior, natu minor), soror, Nep. – m. Dat., Attalus aequalis sibi, Curt.: fuit huic aequalis animis et annis, Ov.: exercitus aequalis stipendiis suis, so viel Dienstjahre zählend als er selbst, Liv. – m. Genet., calo quidam aequ. Hieronymi, Liv. – u. subst., aequalis, is, Abl. i, c., Alters- od. Jugendge nosse, Alters- od. Jugendgenossin, Kamerad, Gespiele, Gespielin, amicus atque aequalis noster, Ter.: P. Orbius meus fere aequalis, Cic.: vestitus nihil inter aequales excellens, Liv.: ex aequalibus una, Verg. – m. Genet., aequales aevi, Sil. 3, 404. – ββ) v. Lebl.: florentes aequali corpore nymphae, von gleichem Alter u. Wuchs, Verg. – m. Dat., Deiotari benevolentiā est ipsius aequalis aetati, ist mit ihm aufgewachsen, Cic. – m. cum u. Abl., aequali tecum aevo, Verg.: fuit cum ea cypressus aequalis, Plin. – m. Genet., sacrificium aequale huius urbis, Cic. – β) der Zeit nach, gleichzeitig (Ggstz. senior, iunior), αα) v. Pers., m. Dat., cui (Ennio) si aequalis fuerit Livius, Liv.: nec quisquam aequalis illis temporibus scriptor exstat, Liv. – m. Genet., Menandrus aequalesque eius aetatis non magis quam operis Philemo et Diphilus, Vell.: Philistus aequalis temporum illorum, Cic. – subst., aequalis, is, m., der Zeitgenosse, Cic.: eminere inter aequales, Cic. – ββ) v. Lebl.: memoria aequ., Cic.: memoria aequ. illius aetatis (Ggstz. memoria senior), Cic.: an in omnibus his studiorum agitatio vitae aequalis fuit? war nicht... von gleicher Dauer mit dem L.? Cic. – c) nur eine gleiche Stelle im Staate einnehmend, aequ. civis (Ggstz. eminens princeps), Vell. 2, 124, 2. – 2) sich selbst gleich, gleichförmig, gleichmäßig, a) übh.: ceteris quoque membris usque ad imos pedes aequalis et congruens, gleichförmig gebaut, proportioniert, Suet. Tib. 68, 1. – v. Lebl., ictus, Ov.: margo, Mela: litorum tractus, Mela: usus libertatis, Curt.: imber lentior aequaliorque accidens auribus, Liv. 24, 46, 5. – b) gleichmäßig im Verhalten, sich gleichbleibend, nihil aequale homini fuit illi, Hor.: in quocumque genere excellens et sibi aequalis, Plin.: aequalem se omnibus exhibens, immer leutselig gegen alle, Eutr. – / Superl. bei Tert. de anim. 17.

    lateinisch-deutsches > aequalis

  • 4 aequalis

    aequālis, e, Adj. m. Compar. u. (b. Spät.) m. Superl. (aequo), gleich beschaffen, gleich nach äußerer u. innerer Beschaffenheit, I) von gleicher Oberfläche, gleich, eben, loca, Sall.: terra ab omni parte aequ., Ov.: totius oris planities, Plin. – II) übh. von gleicher Gestalt, Größe, Höhe, von gleichem Umfange u. Gehalte, 1) einem andern gleich, entsprechend, konform, a) übh. (Ggstz. impar), tumuli, Liv.: sententiae membris aequalibus, Quint.: quibusne partibus, pluribusne an singulis, imparibus an aequalibus, Cic.: linguā et moribus aequales, Liv. – m. Dat., pars pedis aequalis alteri parti, Cic.: paupertas aequ. divitiis, Cic.: nervositas filo aequalior quam araneis, Plin. – m. inter u. Akk., virtutes sunt inter se aequales et pares, Cic. – m. cum u. Abl., gloria cum multis viris fortibus aequalis est, Ps. Sall. fr.: filius cum patre aequalis est maiestate, Augustin. – subst. m. Genet., creticus et eius aequalis paean, Cic. or. 215. – b) dem Alter, der Zeit nach gleich, α) dem Alter nach, gleich alt, gleichen Alters, gleichalterig, αα) v. Pers. (Ggstz. natu maior, natu minor), soror, Nep. – m. Dat., Attalus aequalis sibi, Curt.: fuit huic aequalis animis et annis, Ov.: exercitus aequalis stipendiis suis, so viel Dienstjahre zählend als er selbst, Liv. – m. Genet., calo quidam aequ. Hieronymi, Liv. – u. subst., aequalis, is, Abl. i, c., Alters- od. Jugendge-
    ————
    nosse, Alters- od. Jugendgenossin, Kamerad, Gespiele, Gespielin, amicus atque aequalis noster, Ter.: P. Orbius meus fere aequalis, Cic.: vestitus nihil inter aequales excellens, Liv.: ex aequalibus una, Verg. – m. Genet., aequales aevi, Sil. 3, 404. – ββ) v. Lebl.: florentes aequali corpore nymphae, von gleichem Alter u. Wuchs, Verg. – m. Dat., Deiotari benevolentiā est ipsius aequalis aetati, ist mit ihm aufgewachsen, Cic. – m. cum u. Abl., aequali tecum aevo, Verg.: fuit cum ea cypressus aequalis, Plin. – m. Genet., sacrificium aequale huius urbis, Cic. – β) der Zeit nach, gleichzeitig (Ggstz. senior, iunior), αα) v. Pers., m. Dat., cui (Ennio) si aequalis fuerit Livius, Liv.: nec quisquam aequalis illis temporibus scriptor exstat, Liv. – m. Genet., Menandrus aequalesque eius aetatis non magis quam operis Philemo et Diphilus, Vell.: Philistus aequalis temporum illorum, Cic. – subst., aequalis, is, m., der Zeitgenosse, Cic.: eminere inter aequales, Cic. – ββ) v. Lebl.: memoria aequ., Cic.: memoria aequ. illius aetatis (Ggstz. memoria senior), Cic.: an in omnibus his studiorum agitatio vitae aequalis fuit? war nicht... von gleicher Dauer mit dem L.? Cic. – c) nur eine gleiche Stelle im Staate einnehmend, aequ. civis (Ggstz. eminens princeps), Vell. 2, 124, 2. – 2) sich selbst gleich, gleichförmig, gleichmäßig, a) übh.: ceteris quoque membris usque ad imos pedes aequalis et congruens, gleichförmig
    ————
    gebaut, proportioniert, Suet. Tib. 68, 1. – v. Lebl., ictus, Ov.: margo, Mela: litorum tractus, Mela: usus libertatis, Curt.: imber lentior aequaliorque accidens auribus, Liv. 24, 46, 5. – b) gleichmäßig im Verhalten, sich gleichbleibend, nihil aequale homini fuit illi, Hor.: in quocumque genere excellens et sibi aequalis, Plin.: aequalem se omnibus exhibens, immer leutselig gegen alle, Eutr. – Superl. bei Tert. de anim. 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aequalis

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»