-
1 trzonek
сущ.• рукоятка• рукоять• ручка• стебель• черенок• эфес* * *trzon|ek♂, Р. \trzonekka 1. рукоятка ž; черенок;\trzonek młotka молотовище; \trzonek siekiery топорище;
2. (grzyba) ножка ž+1. rękojeść, trzon
* * *м, Р trzonka1) рукоя́тка ż; черено́кtrzonek młotka — молотови́ще
trzonek siekiery — топори́ще
2) ( grzyba) но́жка żSyn: -
2 trzonek
m 1. рукоятка, ручка 2. (żarówki: elektronówki) el. цоколь trzonek młotka молотовищеKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > trzonek
-
3 drewniany trzonek
деревянная рукояткаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > drewniany trzonek
-
4 nasada
сущ.• база• базис• насадка• основа• основание• подножие• фундамент* * *♀ 1. основа, основание ň;2. тех. насадка; 3. рукоятка, черенок ♂; 4. бот. язычок ♂ (листа); 5. анат. резонатор ♂+1. podstawa, osada 2. pokrywa, nakładka 3. trzonek
* * *ж1) осно́ва, основа́ние n2) тех. наса́дка3) рукоя́тка, черено́к m4) бот. язычо́к m ( листа)5) анат. резона́тор mSyn: -
5 rękojeść
сущ.• рукоятка• рукоять• ручка• черенок• эфес* * *♀ рукоять, рукоятка, ручка+rączka, trzonek;
uchwyt* * *жрукоя́ть, рукоя́тка, ру́чкаSyn: -
6 trzon
сущ.• колонна• ножка• нос• рукоятка• рукоять• ручка• стебель• стержень• столб• хвостовик• черенок* * *♂, Р. \trzonu 1. тело ň, корпус (основная часть чего-л.);2. тех. под, подина ž, лещадь ž (печи); 3. перен. ядро ň, костяк;\trzon organizacji костяк организации;
4. см. trzonek l* * *м, Р trzonu1) те́ло n, ко́рпус (основная часть чего-л.)2) тех. под, поди́на ż, ле́щадь ż ( печи)3) перен. ядро́ n, костя́кtrzon organizacji — костя́к организа́ции
4) см. trzonek 1) -
7 stylisko
сущ.• рукоять• ручка* * *☼ рукоять ž, черенок ♂, ручка lm.+rękojeść, trzon(ek)
* * *срукоя́ть ż, черено́к m, ру́чка lmSyn:
См. также в других словарях:
trzonek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. trzoneknka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uchwyt jakiegoś narzędzia; rękojeść, rączka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Metalowy, plastikowy, gumowy trzonek. Trzonek widelca, młotka,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzonek — m III, D. trzoneknka, N. trzoneknkiem; lm M. trzoneknki 1. «rękojeść, uchwyt, rączka» Drewniany, metalowy trzonek. Trzonek noża, kielni, kilofa, łopaty. Osadzić widły na trzonku. Złamać trzonek łopaty albo od łopaty. 2. bot. «część grzybni… … Słownik języka polskiego
nasada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. nasadaadzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce umocowania, osadzenia czegoś; to, do czego lub w czym coś jest umocowane; oprawa, obsada, podstawa; trzonek : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
черен — I черен I, обычно черенок, черенья мн., черенье собир., сиб., укр. черен черенок, лемех , блр. черенок, др. русск. черенъ – то же, русск. цслав. чрѣнъ λαβή, болг. црен, сербохорв. цре̏н, словен. črẹ̑n, чеш. střen м., střena рукоятка , třeň… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Люзинско-Вейхеровский говор кашубского языка — … Википедия
Быляцкие говоры кашубского языка — … Википедия
biczysko — n II, N. biczyskokiem; lm D. biczyskoysk 1. «trzonek, rękojeść bata» Biczysko z drewna. 2. zgr. od bicz Wielkie biczysko … Słownik języka polskiego
grabisko — n II, N. grabiskokiem; lm D. grabiskoisk «długi trzonek, na którym oprawione są grabie» … Słownik języka polskiego
konidialny — ∆ Zarodniki konidialne → konidium ∆ Trzonek konidialny → konidiofor … Słownik języka polskiego
konidiofor — m IV, D. a, Ms. konidiofororze; lm M. y bot. «szczytowa część strzępki grzybów, na której tworzą się zarodniki konidia; trzonek konidialny» ‹n. łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
kosisko — n II, N. kosiskokiem; lm D. kosiskoisk 1. zgr. od kosa (tylko w zn. 1) Tępe kosisko. 2. «trzonek, drzewce kosy» … Słownik języka polskiego
