trwonić

См. также в других словарях:

• trwonić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trwonićnię, trwonićni, trwoń, trwonićniony {{/stl 8}}{{stl 7}} lekkomyślnie, niepotrzebnie zużywać coś (zwykle pieniądze), nie wykorzystując tego właściwie; marnować, przepuszczać, tracić, wydawać : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trwonić — ndk VIa, trwonićnię, trwonićnisz, trwoń, trwonićnił, trwonićniony «zużywać bez korzyści, bez potrzeby, ze szkodą; nie wykorzystywać należycie; marnować, niszczyć» Trwonić pieniądze, czas. Trwonić siły, zdolności, zdrowie …   Słownik języka polskiego

• mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… …   Słownik frazeologiczny

• prawo — I. 1. Prawo dżungli, pięści «panowanie bezprawia, przemocy, władza silniejszego»: Zrozumiałem, że tu rządzi prawo dżungli. Silniejszy zwycięża, a wobec osiłka nie mam żadnych szans. J. Głębski, Kuracja. Nie mogąc opanować szerzącego się w kraju… …   Słownik frazeologiczny

• bałaganić — ndk VIa, bałaganićnię, bałaganićnisz, bałaganićań, bałaganićnił pot. «robić gdzieś nieporządek, bałagan, zamieszanie; niepotrzebnie się czymś zajmować, trwonić czas» Bałaganić w mieszkaniu. Bałaganić na lekcjach …   Słownik języka polskiego

• czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… …   Słownik języka polskiego

• marnotrawić — ndk VIa, marnotrawićwię, marnotrawićwisz, marnotrawićaw, marnotrawićwił, marnotrawićwiony książk. «marnować, trwonić» Marnotrawić czas, pieniądze …   Słownik języka polskiego

• marnować — ndk IV, marnowaćnuję, marnowaćnujesz, marnowaćnuj, marnowaćował, marnowaćowany «zużywać bez korzyści, bez potrzeby, ze szkodą; doprowadzać do zniszczenia; nie wykorzystywać należycie; trwonić, niszczyć, tracić» Marnować czas, pieniądze, siły na… …   Słownik języka polskiego

• oszczędzać — ndk I, oszczędzaćam, oszczędzaćasz, oszczędzaćają, oszczędzaćaj, oszczędzaćał, oszczędzaćany oszczędzić dk VIa, oszczędzaćdzę, oszczędzaćdzisz, oszczędź, oszczędzaćdził, oszczędzaćony 1. «żyć wydając niewiele pieniędzy, żyć oszczędnie, nie być… …   Słownik języka polskiego

• pieniądz — m II, D. a; lm M. e, D. pieniądzniędzy, N. pieniądzniędzmi «środek płatniczy przyjmowany w zamian za towary, usługi lub zwalniający od zobowiązań; moneta lub banknot obiegowy; także: fundusz, majątek, zasoby pieniężne» Pieniądz papierowy.… …   Słownik języka polskiego

• puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego