Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

trustily

  • 1 fidēliter

        fidēliter adv. with comp.    [fidelis], faithfully, trustily, certainly, honestly: in amicitiā permanere, L.: vivere: sua antea fideliter acta, S.: retinent commissa (aures), H.: servit fidelius aegro, O.
    * * *
    fidelius, fidelissime ADV
    faithfully/constantly/loyally; earnestly; reliably/accurately; securely/firmly; with reliance on God

    Latin-English dictionary > fidēliter

  • 2 fidelis

    fĭdēlis, e, adj. [1. fides], that may be trusted or relied upon, trusty, faithful, sincere, true (class.; syn. fidus).
    I.
    Prop.
    A.
    Adj., constr. absol., with dat., or with in and acc.
    (α).
    Absol.:

    cum et civis mihi bonus et firmus amicus ac fidelis videretur,

    Cic. Cael. 6, 14: doctus, fidelis, Suavis homo, etc., Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 249 ed. Vahl.):

    boni fidelesque socii,

    Liv. 22, 37, 4; 9, 2, 5; 29, 7, 2; 22, 37, 4 Drak. N. cr.; cf.:

    sociis multo fidelioribus utimur,

    Cic. Att. 5, 18, 2:

    est urbs Massilia fortissimorum fidelissimorumque sociorum,

    id. Font. 1, 3:

    fidelissima conjux,

    id. Q. Fr. 1, 3, 3:

    medicus multum celer atque fidelis,

    Hor. S. 2, 3, 147:

    minister,

    id. C. 4, 4, 3:

    seu visa est catulis cerva fidelibus,

    id. ib. 1, 1, 27:

    multorum opes praepotentium excludunt amicitias fideles,

    Cic. Lael. 15, 54:

    consilium,

    id. Agr. 2, 2 fin.; cf. id. Clu. 31, 85:

    opera,

    id. Caecin. 5, 14; cf.:

    operā Commii fideli atque utili,

    Caes. B. G. 7, 76, 1:

    cura,

    Ov. H. 1, 104:

    silentium,

    Hor. C. 3, 2, 25:

    desideria (patriae),

    id. ib. 4, 5, 15:

    lacrimae,

    i. e. true, genuine, Ov. H. 14, 127.—
    (β).
    With dat.:

    qui (Cn. Pompeius) unum Deiotarum fidelem populo Romano judicavit,

    Cic. Phil. 11, 13, 34:

    cave tu illi fidelis potius fueris quam mihi,

    Plaut. Aul. 4, 2, 11:

    illi fuisti quam mihi fidelior,

    id. Capt. 3, 5, 58:

    habere aliquem fidelem sibi,

    id. Bacch. 3, 3, 87:

    quem sibi fidelem arbitrabatur,

    Caes. B. G. 4, 21, 7; Hor. Ep. 2, 2, 1; Quint. 11, 2, 42.—
    (γ).
    With in and acc.:

    quam fideli animo et benigno in illam fui,

    Ter. Hec. 3, 5, 22; cf. Cic. Mil. 10, 29:

    in amicos,

    Sall. C. 9, 2 (others read: in amicis, v. Kritz. ad h. 1.).—
    b.
    Subst.: fĭdēlis, is, m., a trusty person, a confidant:

    si quem tuorum fidelium voles, ad me mittas,

    Cic. Fam. 4, 1, 2.
    II.
    Transf., in gen., of things, to be depended upon, sure, safe, strong, firm, durable (rare but class.):

    nam et doctrina et domus, et ars et ager etiam fidelis dici potest: ut sit, quomodo Theophrasto placet, verecunda tralatio,

    Cic. Fam. 16, 17, 1:

    in nave tuta ac fideli,

    id. Planc. 41, 97:

    lorica,

    Verg. A. 9, 707:

    portus,

    Ov. Tr. 4, 5, 5:

    materies terebinthi ad vetustatem,

    Plin. 13, 6, 12, § 54;

    structura,

    Front. Aquaed. 123:

    rimis explendis fidelior pice,

    Plin. 16, 36, 64, § 158:

    fidelissimum glutinum,

    id. 28, 17, 71, § 236.—Hence, adv., in two forms: fĭdē-lĭter (class.) and fĭdēle (ante- and postclass.).
    I. (α).
    Form fideliter:

    constanter et fideliter in amicitia alicujus permanere,

    Liv. 33, 35, 9:

    vivere simpliciter, fideliter vitaeque hominum amice,

    Cic. Off. 1, 26, 92:

    obtestatur per sua antea fideliter acta, etc.,

    Sall. J. 71 fin.:

    aliquid fideliter curare,

    Cic. Att. 15, 20, 4: valetudini inservire, Tiro ap. Cic. Fam. 16, 17, 1:

    colere amicos,

    Plin. Ep. 7, 31, 5:

    discere artes ingenuas,

    Ov. P. 2, 9, 47:

    retinent commissa (aures),

    Hor. Ep. 1, 18, 70; cf.:

    ejus (memoriae) duplex virtus, facile percipere et fideliter continere,

    Quint. 1, 3, 1:

    exstincta parum fideliter incendia,

    Flor. 3, 5 med.
    (β).
    Form fidele:

    fac fidele sis fidelis,

    Plaut. Capt. 2, 3, 79: militare, Prud. steg. 10, 428. —
    b.
    Comp.:

    quo propior quisque est servitque fidelius aegro,

    Ov. M. 7, 563; Plin. Ep. 6, 24, 3.—
    c.
    Sup.: ut is optime te laudasse [p. 746] videatur, qui narraverit fidelissime, Plin. Pan. 56, 2.—
    2.
    (Acc. to II.) Surely, strongly, firmly: per quorum loca fideliter mihi pateret iter, Planc. in Cic. Fam. 10, 23, 2:

    oratoris futuri fundamenta fideliter jacere,

    Quint. 1, 4, 5:

    quod fideliter firmum est, a primis statim actionibus arripere optimum est,

    firmly grounded, id. 6, 4, 14; cf. Gell. 15, 2, 6.— Comp.:

    qui quartanum passus convaluerit, fidelius constantiusque postea valiturum,

    Gell. 17, 12, 3:

    memoriae inhaerere fidelius,

    Quint. 10, 6, 2; cf. id. 10, 3, 2.— Sup.:

    fortunae inaurato fidelissime simulacro,

    very solidly, durably, Plin. 33, 3, 19, § 61.

    Lewis & Short latin dictionary > fidelis

  • 3 fidus

    1.
    fīdus, a, um, adj. [fido, that one may rely on], trusty, truslworthy, faithful, sure (class.).
    I.
    Prop., constr. absol., with dat., poet. also with gen.
    A.
    Absol.:

    nihil est stabile quod infidum... Neque enim fidum potest esse multiplex ingenium et tortuosum,

    Cic. Lael. 18, 65; cf.:

    (amico) probo et fideli et fido et cum magna fide,

    Plaut. Trin. 4, 4, 4:

    tum se intellexisse, quos fidos amicos habuisset, quos infidos,

    Cic. Lael. 15, 53:

    amici,

    Hor. Ep. 1, 5, 24:

    sodales,

    id. S. 2, 1, 30:

    fidissima atque optima uxor,

    Cic. Fam. 14, 4, 6:

    conjux,

    Hor. Ep. 2, 1, 142:

    bonus atque fidus judex,

    impartial, id. C. 4, 9, 40:

    medici,

    id. Ep. 1, 8, 9:

    interpres,

    id. A. P. 133:

    fidiora haec genera hominum fore ratus,

    Liv. 40, 3, 4:

    nihil fidum, nihil exploratum habere,

    Cic. Lael. 26, 97:

    familiaritates fidae,

    id. Off. 2, 8, 30:

    canum tam fida custodia,

    id. N. D. 2, 63, 158:

    vis canum,

    Lucr. 6, 1222; cf.:

    pectus canum,

    id. 5, 864:

    pectus,

    Hor. C. 2, 12, 16:

    fido animo,

    firm, steadfast, Liv. 25, 15, 13. —
    B.
    With dat.:

    (servum) quem domino fidissimum credebat,

    Liv. 33, 28, 13 (but cf.: fidus est amicus, fidelis servus, Don. Ter. Phorm. 1, 2, 26):

    quae fida fuit nulli,

    Tib. 1, 6, 77:

    nec tibi fidam promittis Lacaenam,

    Ov. H. 5, 99:

    ne quid usquam fidum proditori esset,

    no faith should be kept with a traitor, Liv. 1, 11, 7:

    ut eos sibi fidiores redderet,

    Just. 16, 5, 2.—
    C.
    Poet. with gen.:

    regina tui fidissima,

    most faithful towards you, Verg. A. 12, 659; and with gen. partit.:

    juvenum fidos, lectissima bello Corpora, sollicitat pretio,

    the trusty ones, trustiest of the youth, Stat. Th. 2, 483.—
    D.
    With in or ad, and acc.:

    in amicos fidissimus,

    Eutr. 7, 8:

    fidi ad bella duces,

    Nemes. Cyn. 82.—
    E.
    With in and abl.:

    sperabam te mihi fidum in hoc nostro amore fore,

    Cat. 91, 1 sq. —
    II.
    Transf., objectively of inanim. and abstr. things, sure, certain, safe, trustworthy (mostly poet. and in post-Aug. prose; in Cic. Att. 9, 6, 10, fuga fida is not critically certain; v. Orell. N. cr. ad loc.).
    A.
    Absol.:

    aures,

    Ov. M. 10, 382:

    spes fidissima Teucrum,

    Verg. A. 2, 281:

    ensis,

    trusty, id. ib. 6, 524:

    alii litora cursu fida petunt,

    id. ib. 2, 400:

    nec unquam satis fida potentia, ubi nimia est,

    Tac. H. 2, 92:

    pons validus et fidus,

    id. A. 15, 15 fin.:

    male fidas provincias,

    id. H. 1, 52. —
    B.
    With dat.:

    (oppidum) naviganti celerrimum fidissimumque appulsu,

    Tac. A. 3, 1; cf.:

    statio male fida carinis,

    Verg. A. 2, 23:

    montem tantos inter ardores opacum et fidum nivibus,

    Tac. H. 5, 6.— Sup.:

    nox arcanis fidissima,

    Ov. M. 7, 192:

    camelino (genitali) arcus intendere, orientis populis fidissimum,

    the surest, Plin. 11, 49, 109, § 261:

    refugium,

    Tac. A. 5, 8. — Hence, adv.: fīde, faithfully, trustily (perh. only in the sup.):

    quae mihi a te ad timorem fidissime atque amantissime proponuntur,

    Cic. Fam. 2, 16, 4 (al. fidelissime):

    fidissime amicissimeque vixerunt,

    Gell. 12, 8, 6.
    2.
    fīdus = foedus, a league, v. 2. foedus init.

    Lewis & Short latin dictionary > fidus

См. также в других словарях:

  • Trustily — Trust i*ly, adv. In a trusty manner. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • trustily — ˈtrəstə̇lē, li adverb Etymology: Middle English trustily, trostily, from trusty, trosty trusty + ly : in a trusty manner …   Useful english dictionary

  • trustily — See trusty. * * * …   Universalium

  • trustily — ad. Honestly, faithfully, with fidelity …   New dictionary of synonyms

  • trustily — trust·i·ly …   English syllables

  • trusty — trustily, adv. trustiness, n. /trus tee/, adj., trustier, trustiest, n., pl. trusties. adj. 1. able to be trusted or relied on; trustworthy; reliable. 2. Archaic. trustful. n. 3. a person or thing that is trusted. 4. a well behav …   Universalium

  • trustiness — See trustily. * * * …   Universalium

  • carefully — (Roget s IV) modif. 1. [Scrupulously] Syn. punctiliously, conscientiously, meticulously, exactly, rigidly, correctly, strictly, precisely, minutely, painstakingly, faithfully, trustily, fastidiously, uprightly, honorably, attentively, rigorously …   English dictionary for students

  • trusty — adjective (trustier, trustiest) archaic or humorous reliable or faithful: their trusty steeds. noun (plural trusties) a prisoner who is given special privileges or responsibilities in return for good behaviour. Derivatives trustily adverb… …   English new terms dictionary

  • honestly — adv 1. uprightly, upstandingly, incor ruptibly, uncorruptly, uncorruptedly; ethically, morally, high mindedly; truthfully, trustworthily, Inf. trustily, responsibly, reliably, dependably; loyally, faithfully, staunchly, steadfastly. 2. honorably …   A Note on the Style of the synonym finder

  • trusty — /ˈtrʌsti/ (say trustee) adjective (trustier, trustiest) 1. that may be trusted or relied on; trustworthy; reliable. 2. Rare trustful. –noun (plural trusties) 3. someone or something that is trusted. 4. a. Originally US well behaved and… …  

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»