-
21 auxilium
auxĭlĭum, ii, n. [augeo], help, aid, assistance, support, succor (syn.: adjumentum, opes, praesidium, subsidium).I.In gen.: Fer mi auxilium, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89: quo praesidio fretus, auxiliis quibus? Pac. ap. Non. p. 262, 32:II.auxilium argentarium,
Plaut. Ps. 1,1, 103; id. Ep. 1, 2, 14:non habeo ad auxilium copiam,
Ter. And. 2, 1, 20:navita indigus omni vitali auxilio,
Lucr. 5, 224:venerunt ad auxilium,
Vulg. Jud. 5, 23; ib. Isa. 10, 3 al.—Hence the phrases:auxilium esse alicui,
to assist one, Plaut. Curc. 2, 2, 17; and more freq.: auxilio esse alicui, Enn. ap. Non. p. 111, 16; Plaut. Poen. 5, 3, 18; 5, 4, 107; Ter. Heaut. 5, 2, 39; Nep. Milt. 5, 1; id. Att. 11, 1; Hor. S. 1, 4, 141; Ov. M. 12, 90 al.:auxilium ferre alicui,
to bring assistance, to aid, succor, Plaut. Stich. 2, 2, 5; Ter. And. 1, 1, 115; id. Ad. 2, 1, 1; Lucr. 3, 1064; Cic. Verr. 2, 2, 3;(contra aliquem),
id. Cat. 2, 9, 19; Caes. B. G. 1, 13; Hor. Epod. 1, 21; Ov. M. 2, 580; 4, 693; 13, 71; Vulg. Jud. 20, 14; ib. Job, 30, 13 al.;once adferre,
Ter. Ad. 3, 2, 2:dare,
Verg. A. 2, 691; Vulg. Psa. 59, 13; 107, 13:praebere,
ib. Jud. 12, 2; ib. 1 Par. 12, 21:auxilium sibi adjungere,
Cic. Rosc. Am. 40, 116:expetere,
Ter. And. 2, 1, 19 sq.:unde auxilium petam?
id. Phorm. 5, 1, 2:petere ab aliquo,
Cic. Or. 41, 141; Ov. M. 7, 507; 5, 178; 14, 461; Vulg. 1 Esdr. 8, 22; ib. Judith, 6, 21 et saep.—In plur.:cum (mare) tumet, auxiliis adsidet ille (navita) suis,
Ov. A. A. 3, 260:auxilia portare,
Sall. C. 6, 5 Kritz:magna duo auxilia,
sources of aid, Liv. 31, 33, 3:ne auxilia liberorum innocentibus deessent,
Quint. 7, 1, 56 et saep.— Meton. (abstr. for concr.), a place of succor, refuge (eccl. Lat.):sex (oppida) erunt in fugitivorum auxilia separata,
Vulg. Num. 35, 6. —Esp.A.In milit. lang. very freq., and commonly in plur.: auxĭlĭa, ōrum, auxiliary troops, auxiliaries (mostly composed of allies and light-armed troops;B.hence opp. to the legions): auxilium appellatum ab auctu, cum accesserant ei qui adjumento essent alienigenae,
Varr. L L. 5, § 90 Müll.; Veg. 2, 2; cf.auxiliares, and Smith, Dict. Antiq.: quibus (copiis) rex Deiotarus imperatoribus nostris auxilia mitteret,
Cic. Deiot. 8, 22; so Sall. J 7, 2; Liv. 5, 5, 8 al.:auxiliis in mediam aciem conjectis,
Caes. B. G. 3, 24; so,dimittere,
Sall. J. 8, 2:ab sociis et nomine Latino accersere,
id. ib. 39, 2; cf. id. ib. 84, 2:facere mercede,
Tac. A. 6, 33; Vulg. 1 Macc. 9, 52; ib. 2 Macc. 8, 15 et saep.—Opp to the legions:sex legiones et magna equitum ac peditum auxilia,
Cic. Part. Or. 6, 1; so Suet. Aug. 23; 49; id. Tib. 16; 30; id. Calig. 43; 44; id. Galb. 10 al.—In sing.:Oroden auctus auxilio Pharasmanes vocare ad pugnam,
Tac. A. 6, 34; Ov. M. 11, 387.—Borrowed from miht. lang.: Duodecim deis plus quam in caelo [p. 213] deorumst inmortalium Mihi nunc auxilio adjutores sunt, Plaut. Ep. 5, 2, 10 sq.:Auxilia ac socios jam pacto foedere habebant,
Lucr. 5, 1443.—In gen.: auxilia, military force, power:Caesar confisus famā rerum gestarum, infirmis auxiliis proficisci non dubitaverat,
Caes. B. C. 3, 106; Flor. 2, 8, 15; Just. 1, 6.—In medic. lang., an antidote, remedy, in the most extended sense of the word:C.corporis,
Cels. 2, 9; so id. 2, 11 fin.; 4, 22; 5, 26, n. 21 al.:adversae valetudinis,
id. 1 praef.; Plin. 25, 3, 6, § 20.—Auxilium as a personified existence, like Fides. Salus, etc., in Plaut. Cist. 1, 3, 6. -
22 conduco
con-dūco, xi, ctum, 3, v. a. and n.I.Act., to draw, bring, or lead together, to assemble, collect (class. in prose and poetry).A.In gen.1.Of persons (esp. freq. of the collecting, assembling of troops in any place): milites de castellis ad castra, Sisenn. ap. Non. p. 514, 7:2.populum in forum,
Varr. ib. p. 274, 20:exercitum in unum locum,
Caes. B. G. 2, 2:eo copias omnes,
id. B. C. 3, 13 fin.:copias suas,
id. B. G. 6, 31 init.; cf.auxilia,
Liv. 30, 21, 3; 23, 13, 8:dispersas suorum copias,
Tac. H. 4, 71:virgines unum in locum,
Cic. Inv. 2, 1, 3:omnis clientes suos eodem,
Caes. B. G. 1, 4:milites in unum,
Sall. J. 51, 3; cf. Tac. A. 4, 47.—Of inanimate objects:B.vineas,
Cic. Phil. 8, 6, 17:nubila,
Ov. M. 1, 572 al. —Esp.,1.Intens., to connect, unite, by bringing together, = cogo, colligo.a.Prop. (so several times in Lucr., elsewhere rare):b.partes in unum,
Lucr. 1, 398; 3, 533; cf. id. 1, 651; 6, 968; Vitr. 8, 1 fin.:cortice ramos,
Ov. M. 4, 375:lac,
to coagulate, curdle, Col. 7, 8, 1:conducere musculum aut laxare,
to contract, Cael. Aur. Tard. 2, 1, n. 8:ubi sunt nervi, interiores conducunt membra,
Plin. 11, 37, 88, § 218:vulnera cerā,
to close up, Val. Fl. 1, 479 al. —Trop.:2.propositionem et assumptionem in unum,
Cic. Inv. 1, 40, 73; cf. Quint. 5, 14, 9:omnia probra in deorum maledicta,
Arn. 4, p. 146:dies adeo conductus,
i. e. short, Sol. 22.—T. t. of the lang. of business, to hire, take on lease, to farm (correlative of locare; cf. Dig. 19, 2, 1; very freq. and class.).a.To hire for one's use, to hire, rent, employ; of things:(α).aedes aliquas mihi,
Plaut. Merc. 3, 2, 17; Suet. Tib. 35; cf.: domum in Palatio, [p. 410] Cic. Cael. 7, 18; id. Q. Fr. 2, 3, 7:hortum,
id. Fam. 16, 18, 2:qui colonus habuit conductum de Caesenniā fundum,
id. Caecin. 32, 94:habitationem in annum,
Dig. 19, 2, 19:ad certum tempus,
ib. 19, 2, 14:insulam,
ib. 19, 2, 30:conduxi domum a te,
Sen. Ben. 7, 5, 2:nummos,
to borrow, Hor. S. 1, 2, 9; cf.pecuniam,
Juv. 11, 46.—Esp., of persons:ille qui me conduxit, ubi conduxit, abduxit domum,
Plaut. Trin. 4, 2, 11:cocum,
id. Ps. 3, 2, 10 and 15; id. Aul. 2, 4, 1:fidicinam, quae cantaret sibi,
id. Ep. 2, 3, 10:meretricem,
id. Bacch. 5, 1, 11; cf. id. Am. 1, 1, 131; Nep. praef. § 4; and poet.:torum,
Ov. Am. 1, 10, 44:consulem vestrum ad caedem faciendam,
Cic. Prov. Cons. 4, 9:praeceptores publice,
Plin. Ep. 4, 13, 6:choragum,
Suet. Aug. 70:homines,
Caes. B. G. 2, 1; so, militem (the Gr. xenologein), to hire soldiers, Curt. 3, 1, 1; 3, 9, 2 al.; cf. the foll. subst. —With ut or quin: aliquem uti taceat, to hire, bribe, employ, Cato ap. Gell. 1, 15, 10; cf.:tribus non conduci possim libertatibus, quin, etc.,
could not be hired, Plaut. Cas. 2, 8, 68; cf. Lucil. ap. Non. p. 274, 21:mercede aliquem,
Cic. Off. 2, 6, 22:mercede diurnā conductus,
Hor. S. 2, 7, 18:pictorem magno pretio,
Cic. Inv. 2, 1, 1.— Subst.conducti, ōrum, m., hirelings, mercenary soldiers, Hor. A. P. 431; Nep. Dat. 8, 2; cf. Liv. 30, 7, 10; 30, 21, 3; 23, 13, 8 al.—Hence, poet.:(β).bella conducta,
carried on by mercenary troops, Sil. 5, 196. —conductum, i, n., any thing hired, esp. a house, dwelling, etc., Cic. Clu. 62, 175; Sen. Ben. 7, 5, 3; Petr. 9, 4; Dig. 9, 3, 1; cf.:b.locati conducti,
ib. 19, 2 tit.: actio ex conducto, an action upon a lease or contract, ib. 19, 2, 19, §§ 4 and 8 al.—To undertake any service (building, transportation, the customs, etc.), to contract for, farm:II.caedundum illum (agnum) ego conduxi,
Plaut. Aul. 3, 6, 31; cf.:caedundos agnos,
id. Capt. 4, 2, 39:redemptor, qui columnam illam de Cottā conduxerat faciendam,
Cic. Div. 2, 21, 47:locare faciendum quod ego conduxeram,
Dig. 19, 2, 48; so,mulierem vehendam nave,
ib. 19, 2, 19:aliquem docendum,
ib. 19, 2, 13, § 3; 13, 6, 19:praebenda, quae ad exercitum opus essent,
to undertake the supplies, Liv. 23, 48, 11:vectigalia,
to farm, Cic. Att. 1, 17, 9; Liv. 43, 16, 2:tabulas in Italiam portandas,
Vell. 1, 13, 4; so,portorium,
Cic. Inv. 1, 30, 47 al. —Neutr., to contribute to something by being useful, to be of use or profitable, to profit, serve, etc. (syn.: convenit, utile est; class.; used only in the 3 d pers. of the sing. and plur.); constr. with in, ad aliquid, the dat., or absol.(α).With in:(β).quod tuam in rem bene conducat,
Plaut. Cist. 3, 4; so, maxime in rempublicam, Sisenn. ap. Non. p. 274, 29:in commune,
Tac. A. 2, 38.—With ad:(γ).ad ventris victum,
Plaut. Capt. 4, 3, 6:ad vitae commoditatem,
Cic. Off. 1, 3, 9.—With dat. (so most freq.):(δ).huic aetati non conducit latebrosus locus,
Plaut. Bacch. 1, 1, 22:maxime rei publicae,
Cic. Prov. Cons. 1, 1; id. Off. 3, 27, 101:neque homini infanti injuste facta conducunt,
id. Fin. 1, 16, 52; Col. 9, 1, 3:omnibus,
Cic. Rep. 1, 32, 49:tuae laudi,
id. Fam. 13, 48:nostris rationibus,
id. Att. 1, 1, 2:maxime sibi,
Quint. 11, 1, 12:alvo citae (vinum),
Plin. 23, 1, 23, § 41:proposito,
Hor. A. P. 195 et saep.:imbres non conducunt vitibus,
Plin. 17, 2, 2, § 14.—Absol.:dubitare non possumus. quin ea maxime conducant, quae sunt rectissima,
Cic. Fam. 5, 19, 2:conducere arbitror talibus auris tuas vocibus undique circumsonare,
id. Off. 3, 2, 5.—Hence, P. a. as subst.; v. I. C. 2. b fin. supra.— Adv.: condūcenter, becomingly, fitly, Gell. 16, 12, 4. -
23 conducti
con-dūco, xi, ctum, 3, v. a. and n.I.Act., to draw, bring, or lead together, to assemble, collect (class. in prose and poetry).A.In gen.1.Of persons (esp. freq. of the collecting, assembling of troops in any place): milites de castellis ad castra, Sisenn. ap. Non. p. 514, 7:2.populum in forum,
Varr. ib. p. 274, 20:exercitum in unum locum,
Caes. B. G. 2, 2:eo copias omnes,
id. B. C. 3, 13 fin.:copias suas,
id. B. G. 6, 31 init.; cf.auxilia,
Liv. 30, 21, 3; 23, 13, 8:dispersas suorum copias,
Tac. H. 4, 71:virgines unum in locum,
Cic. Inv. 2, 1, 3:omnis clientes suos eodem,
Caes. B. G. 1, 4:milites in unum,
Sall. J. 51, 3; cf. Tac. A. 4, 47.—Of inanimate objects:B.vineas,
Cic. Phil. 8, 6, 17:nubila,
Ov. M. 1, 572 al. —Esp.,1.Intens., to connect, unite, by bringing together, = cogo, colligo.a.Prop. (so several times in Lucr., elsewhere rare):b.partes in unum,
Lucr. 1, 398; 3, 533; cf. id. 1, 651; 6, 968; Vitr. 8, 1 fin.:cortice ramos,
Ov. M. 4, 375:lac,
to coagulate, curdle, Col. 7, 8, 1:conducere musculum aut laxare,
to contract, Cael. Aur. Tard. 2, 1, n. 8:ubi sunt nervi, interiores conducunt membra,
Plin. 11, 37, 88, § 218:vulnera cerā,
to close up, Val. Fl. 1, 479 al. —Trop.:2.propositionem et assumptionem in unum,
Cic. Inv. 1, 40, 73; cf. Quint. 5, 14, 9:omnia probra in deorum maledicta,
Arn. 4, p. 146:dies adeo conductus,
i. e. short, Sol. 22.—T. t. of the lang. of business, to hire, take on lease, to farm (correlative of locare; cf. Dig. 19, 2, 1; very freq. and class.).a.To hire for one's use, to hire, rent, employ; of things:(α).aedes aliquas mihi,
Plaut. Merc. 3, 2, 17; Suet. Tib. 35; cf.: domum in Palatio, [p. 410] Cic. Cael. 7, 18; id. Q. Fr. 2, 3, 7:hortum,
id. Fam. 16, 18, 2:qui colonus habuit conductum de Caesenniā fundum,
id. Caecin. 32, 94:habitationem in annum,
Dig. 19, 2, 19:ad certum tempus,
ib. 19, 2, 14:insulam,
ib. 19, 2, 30:conduxi domum a te,
Sen. Ben. 7, 5, 2:nummos,
to borrow, Hor. S. 1, 2, 9; cf.pecuniam,
Juv. 11, 46.—Esp., of persons:ille qui me conduxit, ubi conduxit, abduxit domum,
Plaut. Trin. 4, 2, 11:cocum,
id. Ps. 3, 2, 10 and 15; id. Aul. 2, 4, 1:fidicinam, quae cantaret sibi,
id. Ep. 2, 3, 10:meretricem,
id. Bacch. 5, 1, 11; cf. id. Am. 1, 1, 131; Nep. praef. § 4; and poet.:torum,
Ov. Am. 1, 10, 44:consulem vestrum ad caedem faciendam,
Cic. Prov. Cons. 4, 9:praeceptores publice,
Plin. Ep. 4, 13, 6:choragum,
Suet. Aug. 70:homines,
Caes. B. G. 2, 1; so, militem (the Gr. xenologein), to hire soldiers, Curt. 3, 1, 1; 3, 9, 2 al.; cf. the foll. subst. —With ut or quin: aliquem uti taceat, to hire, bribe, employ, Cato ap. Gell. 1, 15, 10; cf.:tribus non conduci possim libertatibus, quin, etc.,
could not be hired, Plaut. Cas. 2, 8, 68; cf. Lucil. ap. Non. p. 274, 21:mercede aliquem,
Cic. Off. 2, 6, 22:mercede diurnā conductus,
Hor. S. 2, 7, 18:pictorem magno pretio,
Cic. Inv. 2, 1, 1.— Subst.conducti, ōrum, m., hirelings, mercenary soldiers, Hor. A. P. 431; Nep. Dat. 8, 2; cf. Liv. 30, 7, 10; 30, 21, 3; 23, 13, 8 al.—Hence, poet.:(β).bella conducta,
carried on by mercenary troops, Sil. 5, 196. —conductum, i, n., any thing hired, esp. a house, dwelling, etc., Cic. Clu. 62, 175; Sen. Ben. 7, 5, 3; Petr. 9, 4; Dig. 9, 3, 1; cf.:b.locati conducti,
ib. 19, 2 tit.: actio ex conducto, an action upon a lease or contract, ib. 19, 2, 19, §§ 4 and 8 al.—To undertake any service (building, transportation, the customs, etc.), to contract for, farm:II.caedundum illum (agnum) ego conduxi,
Plaut. Aul. 3, 6, 31; cf.:caedundos agnos,
id. Capt. 4, 2, 39:redemptor, qui columnam illam de Cottā conduxerat faciendam,
Cic. Div. 2, 21, 47:locare faciendum quod ego conduxeram,
Dig. 19, 2, 48; so,mulierem vehendam nave,
ib. 19, 2, 19:aliquem docendum,
ib. 19, 2, 13, § 3; 13, 6, 19:praebenda, quae ad exercitum opus essent,
to undertake the supplies, Liv. 23, 48, 11:vectigalia,
to farm, Cic. Att. 1, 17, 9; Liv. 43, 16, 2:tabulas in Italiam portandas,
Vell. 1, 13, 4; so,portorium,
Cic. Inv. 1, 30, 47 al. —Neutr., to contribute to something by being useful, to be of use or profitable, to profit, serve, etc. (syn.: convenit, utile est; class.; used only in the 3 d pers. of the sing. and plur.); constr. with in, ad aliquid, the dat., or absol.(α).With in:(β).quod tuam in rem bene conducat,
Plaut. Cist. 3, 4; so, maxime in rempublicam, Sisenn. ap. Non. p. 274, 29:in commune,
Tac. A. 2, 38.—With ad:(γ).ad ventris victum,
Plaut. Capt. 4, 3, 6:ad vitae commoditatem,
Cic. Off. 1, 3, 9.—With dat. (so most freq.):(δ).huic aetati non conducit latebrosus locus,
Plaut. Bacch. 1, 1, 22:maxime rei publicae,
Cic. Prov. Cons. 1, 1; id. Off. 3, 27, 101:neque homini infanti injuste facta conducunt,
id. Fin. 1, 16, 52; Col. 9, 1, 3:omnibus,
Cic. Rep. 1, 32, 49:tuae laudi,
id. Fam. 13, 48:nostris rationibus,
id. Att. 1, 1, 2:maxime sibi,
Quint. 11, 1, 12:alvo citae (vinum),
Plin. 23, 1, 23, § 41:proposito,
Hor. A. P. 195 et saep.:imbres non conducunt vitibus,
Plin. 17, 2, 2, § 14.—Absol.:dubitare non possumus. quin ea maxime conducant, quae sunt rectissima,
Cic. Fam. 5, 19, 2:conducere arbitror talibus auris tuas vocibus undique circumsonare,
id. Off. 3, 2, 5.—Hence, P. a. as subst.; v. I. C. 2. b fin. supra.— Adv.: condūcenter, becomingly, fitly, Gell. 16, 12, 4. -
24 conductum
con-dūco, xi, ctum, 3, v. a. and n.I.Act., to draw, bring, or lead together, to assemble, collect (class. in prose and poetry).A.In gen.1.Of persons (esp. freq. of the collecting, assembling of troops in any place): milites de castellis ad castra, Sisenn. ap. Non. p. 514, 7:2.populum in forum,
Varr. ib. p. 274, 20:exercitum in unum locum,
Caes. B. G. 2, 2:eo copias omnes,
id. B. C. 3, 13 fin.:copias suas,
id. B. G. 6, 31 init.; cf.auxilia,
Liv. 30, 21, 3; 23, 13, 8:dispersas suorum copias,
Tac. H. 4, 71:virgines unum in locum,
Cic. Inv. 2, 1, 3:omnis clientes suos eodem,
Caes. B. G. 1, 4:milites in unum,
Sall. J. 51, 3; cf. Tac. A. 4, 47.—Of inanimate objects:B.vineas,
Cic. Phil. 8, 6, 17:nubila,
Ov. M. 1, 572 al. —Esp.,1.Intens., to connect, unite, by bringing together, = cogo, colligo.a.Prop. (so several times in Lucr., elsewhere rare):b.partes in unum,
Lucr. 1, 398; 3, 533; cf. id. 1, 651; 6, 968; Vitr. 8, 1 fin.:cortice ramos,
Ov. M. 4, 375:lac,
to coagulate, curdle, Col. 7, 8, 1:conducere musculum aut laxare,
to contract, Cael. Aur. Tard. 2, 1, n. 8:ubi sunt nervi, interiores conducunt membra,
Plin. 11, 37, 88, § 218:vulnera cerā,
to close up, Val. Fl. 1, 479 al. —Trop.:2.propositionem et assumptionem in unum,
Cic. Inv. 1, 40, 73; cf. Quint. 5, 14, 9:omnia probra in deorum maledicta,
Arn. 4, p. 146:dies adeo conductus,
i. e. short, Sol. 22.—T. t. of the lang. of business, to hire, take on lease, to farm (correlative of locare; cf. Dig. 19, 2, 1; very freq. and class.).a.To hire for one's use, to hire, rent, employ; of things:(α).aedes aliquas mihi,
Plaut. Merc. 3, 2, 17; Suet. Tib. 35; cf.: domum in Palatio, [p. 410] Cic. Cael. 7, 18; id. Q. Fr. 2, 3, 7:hortum,
id. Fam. 16, 18, 2:qui colonus habuit conductum de Caesenniā fundum,
id. Caecin. 32, 94:habitationem in annum,
Dig. 19, 2, 19:ad certum tempus,
ib. 19, 2, 14:insulam,
ib. 19, 2, 30:conduxi domum a te,
Sen. Ben. 7, 5, 2:nummos,
to borrow, Hor. S. 1, 2, 9; cf.pecuniam,
Juv. 11, 46.—Esp., of persons:ille qui me conduxit, ubi conduxit, abduxit domum,
Plaut. Trin. 4, 2, 11:cocum,
id. Ps. 3, 2, 10 and 15; id. Aul. 2, 4, 1:fidicinam, quae cantaret sibi,
id. Ep. 2, 3, 10:meretricem,
id. Bacch. 5, 1, 11; cf. id. Am. 1, 1, 131; Nep. praef. § 4; and poet.:torum,
Ov. Am. 1, 10, 44:consulem vestrum ad caedem faciendam,
Cic. Prov. Cons. 4, 9:praeceptores publice,
Plin. Ep. 4, 13, 6:choragum,
Suet. Aug. 70:homines,
Caes. B. G. 2, 1; so, militem (the Gr. xenologein), to hire soldiers, Curt. 3, 1, 1; 3, 9, 2 al.; cf. the foll. subst. —With ut or quin: aliquem uti taceat, to hire, bribe, employ, Cato ap. Gell. 1, 15, 10; cf.:tribus non conduci possim libertatibus, quin, etc.,
could not be hired, Plaut. Cas. 2, 8, 68; cf. Lucil. ap. Non. p. 274, 21:mercede aliquem,
Cic. Off. 2, 6, 22:mercede diurnā conductus,
Hor. S. 2, 7, 18:pictorem magno pretio,
Cic. Inv. 2, 1, 1.— Subst.conducti, ōrum, m., hirelings, mercenary soldiers, Hor. A. P. 431; Nep. Dat. 8, 2; cf. Liv. 30, 7, 10; 30, 21, 3; 23, 13, 8 al.—Hence, poet.:(β).bella conducta,
carried on by mercenary troops, Sil. 5, 196. —conductum, i, n., any thing hired, esp. a house, dwelling, etc., Cic. Clu. 62, 175; Sen. Ben. 7, 5, 3; Petr. 9, 4; Dig. 9, 3, 1; cf.:b.locati conducti,
ib. 19, 2 tit.: actio ex conducto, an action upon a lease or contract, ib. 19, 2, 19, §§ 4 and 8 al.—To undertake any service (building, transportation, the customs, etc.), to contract for, farm:II.caedundum illum (agnum) ego conduxi,
Plaut. Aul. 3, 6, 31; cf.:caedundos agnos,
id. Capt. 4, 2, 39:redemptor, qui columnam illam de Cottā conduxerat faciendam,
Cic. Div. 2, 21, 47:locare faciendum quod ego conduxeram,
Dig. 19, 2, 48; so,mulierem vehendam nave,
ib. 19, 2, 19:aliquem docendum,
ib. 19, 2, 13, § 3; 13, 6, 19:praebenda, quae ad exercitum opus essent,
to undertake the supplies, Liv. 23, 48, 11:vectigalia,
to farm, Cic. Att. 1, 17, 9; Liv. 43, 16, 2:tabulas in Italiam portandas,
Vell. 1, 13, 4; so,portorium,
Cic. Inv. 1, 30, 47 al. —Neutr., to contribute to something by being useful, to be of use or profitable, to profit, serve, etc. (syn.: convenit, utile est; class.; used only in the 3 d pers. of the sing. and plur.); constr. with in, ad aliquid, the dat., or absol.(α).With in:(β).quod tuam in rem bene conducat,
Plaut. Cist. 3, 4; so, maxime in rempublicam, Sisenn. ap. Non. p. 274, 29:in commune,
Tac. A. 2, 38.—With ad:(γ).ad ventris victum,
Plaut. Capt. 4, 3, 6:ad vitae commoditatem,
Cic. Off. 1, 3, 9.—With dat. (so most freq.):(δ).huic aetati non conducit latebrosus locus,
Plaut. Bacch. 1, 1, 22:maxime rei publicae,
Cic. Prov. Cons. 1, 1; id. Off. 3, 27, 101:neque homini infanti injuste facta conducunt,
id. Fin. 1, 16, 52; Col. 9, 1, 3:omnibus,
Cic. Rep. 1, 32, 49:tuae laudi,
id. Fam. 13, 48:nostris rationibus,
id. Att. 1, 1, 2:maxime sibi,
Quint. 11, 1, 12:alvo citae (vinum),
Plin. 23, 1, 23, § 41:proposito,
Hor. A. P. 195 et saep.:imbres non conducunt vitibus,
Plin. 17, 2, 2, § 14.—Absol.:dubitare non possumus. quin ea maxime conducant, quae sunt rectissima,
Cic. Fam. 5, 19, 2:conducere arbitror talibus auris tuas vocibus undique circumsonare,
id. Off. 3, 2, 5.—Hence, P. a. as subst.; v. I. C. 2. b fin. supra.— Adv.: condūcenter, becomingly, fitly, Gell. 16, 12, 4. -
25 robor
rōbur ( rōbor, v. Lucr. p. 140 Lachm.; also an older form rōbus, Cato, R. R. 17, 1; Col. 2, 6, 1; cf. Paul. ex Fest. p. 264 Müll.), ŏris, n. [cf. Sanscr. radh-as, abundance; Gr. rhônnumi for rhôthnumi, to strengthen, rhômê], a very hard kind of oak (cf.:I.quercus, ilex),
Plin. 16, 6, 8, § 19; 16, 7, 10, § 28; 16, 38, 73, § 186; 16, 40, 76, § 204; 16, 40, 77, § 218.— Hence,Lit.1.In gen., a very hard kind of tree or wood:2.morsus roboris,
i. e. of the wild olive, Verg. A. 12, 783 (a little before: foliis oleaster amaris Hic steterat);so of the same,
id. G. 2, 305; cf.:solido de robore myrtus,
id. ib. 2, 64:annoso validam robore quercum,
i. e. of an old and sturdy trunk, id. A. 4, 441; so,annoso robore quercus,
Ov. M. 8, 743:antiquo robore quercus,
with ancient trunk, Verg. G. 3, 332:Massyla, i. e. citri,
Stat. S. 3, 3, 94; also,Maurorum,
id. ib. 4, 2, 39.—Absol., usu., an oak-tree, an oak in gen.:3.fixa est pariter cum robore cervix,
i. e. was pinned fast to the oak, Ov. M. 3, 92:agitata robora pulsant (delphines),
id. ib. 1, 303.—Oak-wood, oak:II.naves totae factae ex robore,
Caes. B. G. 3, 13; cf.:(sapiens) non est e saxo sculptus aut e robore dolatus,
Cic. Ac. 2, 31, 101; and with this cf. id. Div. 2, 41, 85. — Poet.:illi robur et aes triplex Circa pectus erat,
Hor. C. 1, 3, 9; cf.:o saxis nimirum et robore nati!
Stat. Th. 4, 340. —Transf.A.Of things made of oak or of any other hard wood.1.In gen.:2.Lacedaemonii cottidianis epulis in robore accumbunt,
i. e. on oaken, hard benches, Cic. Mur. 35, 74.— So of the wooden horse before Troy:sacrum,
Verg. A. 2, 230; of a lance:ferro praefixum,
id. ib. 10, 479; Sil. 2, 244; 267; of a club, Ov. M. 12, 349; Mart. 9, 44, 4 et saep.:aratri,
i. e. the oaken plough, Verg. G. 1, 162; Val. Fl. 7, 555.—In partic., the lower and stronger part of the prison at Rome, built by Servius Tullius, was called Robur (also Tullianum):B. 1.Robus in carcere dicitur is locus, quo praecipitatur maleficorum genus, quod ante arcis robusteis includebatur, Paul. ex Fest. s. v. robum, p. 264 Müll.: in robore et tenebris exspiret,
Liv. 38, 59 fin.:robur et saxum minitari,
Tac. A. 4, 29; Val. Max. 6, 3, 1:verbera, carnifices, robur,
Lucr. 3, 1017; Hor. C. 2, 13, 19 (v. carcer and Tullianum).—Lit.:2.duri robora ferri,
Lucr. 2, 449; so,ferri,
Verg. A. 7, 609:saxi,
Lucr. 1, 882:navium,
Liv. 37, 30: omnia pariter crescunt et robora sumunt, gain strength, [p. 1598] Lucr. 5, 820; 895; cf.:qui si jam satis aetatis atque roboris haberet, ipse pro Sex. Roscio diceret,
Cic. Rosc. Am. 51, 149:paululum jam roboris accessit aetati,
id. Cael. 30, 73:solidaeque suo stant robore vires,
Verg. A. 2, 639; Vulg. Judic. 8, 21:si quod est robur,
Flor. 2, 1, 1.—Trop., power, strength, force, vigor (very freq.):b.alter virtutis robore firmior quam aetatis,
Cic. Phil. 10, 8, 16:in animi excelsi atque invicti magnitudine ac robore,
id. Off. 1, 5, 14; so,animi (with magnitudo),
id. de Or. 2, 84, 343; id. Tusc. 1, 40, 95:robur incredibile animi,
id. Mil. 37, 101:quantum in cujusque animo roboris est ac nervorum,
id. Fam. 6, 1, 3:multo plus firmamenti ac roboris,
id. Imp. Pomp. 4, 10; so (with firmamentum) id. Mur. 28, 58; (with firmitas) id. Fin. 5, 5, 12:hi tot equites Romani quid roboris hujus petitioni attulerunt?
id. Planc. 8, 21:pectus robore fultum,
Ov. Tr. 5, 12, 11:te mea robora fallunt,
id. H. 16, 367:velocitate pari, robore animi virumque praestanti,
Liv. 24, 26, 11:verba quanti roboris plena,
Sen. Ep 10, 3:qui robur aliquod in stilo fecerint,
Quint. 10, 3, 10; cf.:robur oratorium adicere sententiis,
id. 10, 5, 4; 8, prooem. §3: illi robur et aes triplex Circa pectus erat,
Hor. C. 1, 3, 9; cf.:O saxis nimirum et robore nati,
Stat. Th. 4, 340. —Authority: nostrarum constitutionum, Just. Inst. prooem. 6.—c.Concr., the strongest, most effective, or best part, the pith, kernel, strength of any thing; of soldiers, the flower of the troops, choice troops, etc. (freq. and class.):versaris in optimorum civium vel flore vel robore,
Cic. Or. 10, 34: et robur et suboles militum interiit, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 33; cf.:quod fuit roboris, duobus proeliis interiit,
Caes. B. C. 3, 87:quod roboris ea provincia habuerat,
Liv. 30, 2; Ov. M. 14, 454 al.:senatūs robur,
Liv. 5, 39. — Plur.:tunc C. Flavius Pusio, Cn. Titinnius, C. Maecenas, illa robora populi Romani,
Cic. Clu. 56, 163:haec sunt nostra robora,
id. Att. 6, 5, 3; Liv. 7, 7; 12; 21, 54; 22, 6; 23, 16; 25, 6 init.:robora pubis,
Verg. A. 8, 518; Ov. M. 7, 510:ingentia robora virorum,
Plin. Pan. 34, 3:conferta robora virorum,
Curt. 3, 5, 13: betae, i. e. stalks, Col. poët. 10, 326. — Of a place, a stronghold:quod coloniam virium et opum validam robur ac sedem bello legisset,
Tac. H. 2, 19.— Absol.: robus, the name of an excellent kind of wheat:quoniam et pondere et nitore praestat,
Col. 2, 6, 1. -
26 robur
rōbur ( rōbor, v. Lucr. p. 140 Lachm.; also an older form rōbus, Cato, R. R. 17, 1; Col. 2, 6, 1; cf. Paul. ex Fest. p. 264 Müll.), ŏris, n. [cf. Sanscr. radh-as, abundance; Gr. rhônnumi for rhôthnumi, to strengthen, rhômê], a very hard kind of oak (cf.:I.quercus, ilex),
Plin. 16, 6, 8, § 19; 16, 7, 10, § 28; 16, 38, 73, § 186; 16, 40, 76, § 204; 16, 40, 77, § 218.— Hence,Lit.1.In gen., a very hard kind of tree or wood:2.morsus roboris,
i. e. of the wild olive, Verg. A. 12, 783 (a little before: foliis oleaster amaris Hic steterat);so of the same,
id. G. 2, 305; cf.:solido de robore myrtus,
id. ib. 2, 64:annoso validam robore quercum,
i. e. of an old and sturdy trunk, id. A. 4, 441; so,annoso robore quercus,
Ov. M. 8, 743:antiquo robore quercus,
with ancient trunk, Verg. G. 3, 332:Massyla, i. e. citri,
Stat. S. 3, 3, 94; also,Maurorum,
id. ib. 4, 2, 39.—Absol., usu., an oak-tree, an oak in gen.:3.fixa est pariter cum robore cervix,
i. e. was pinned fast to the oak, Ov. M. 3, 92:agitata robora pulsant (delphines),
id. ib. 1, 303.—Oak-wood, oak:II.naves totae factae ex robore,
Caes. B. G. 3, 13; cf.:(sapiens) non est e saxo sculptus aut e robore dolatus,
Cic. Ac. 2, 31, 101; and with this cf. id. Div. 2, 41, 85. — Poet.:illi robur et aes triplex Circa pectus erat,
Hor. C. 1, 3, 9; cf.:o saxis nimirum et robore nati!
Stat. Th. 4, 340. —Transf.A.Of things made of oak or of any other hard wood.1.In gen.:2.Lacedaemonii cottidianis epulis in robore accumbunt,
i. e. on oaken, hard benches, Cic. Mur. 35, 74.— So of the wooden horse before Troy:sacrum,
Verg. A. 2, 230; of a lance:ferro praefixum,
id. ib. 10, 479; Sil. 2, 244; 267; of a club, Ov. M. 12, 349; Mart. 9, 44, 4 et saep.:aratri,
i. e. the oaken plough, Verg. G. 1, 162; Val. Fl. 7, 555.—In partic., the lower and stronger part of the prison at Rome, built by Servius Tullius, was called Robur (also Tullianum):B. 1.Robus in carcere dicitur is locus, quo praecipitatur maleficorum genus, quod ante arcis robusteis includebatur, Paul. ex Fest. s. v. robum, p. 264 Müll.: in robore et tenebris exspiret,
Liv. 38, 59 fin.:robur et saxum minitari,
Tac. A. 4, 29; Val. Max. 6, 3, 1:verbera, carnifices, robur,
Lucr. 3, 1017; Hor. C. 2, 13, 19 (v. carcer and Tullianum).—Lit.:2.duri robora ferri,
Lucr. 2, 449; so,ferri,
Verg. A. 7, 609:saxi,
Lucr. 1, 882:navium,
Liv. 37, 30: omnia pariter crescunt et robora sumunt, gain strength, [p. 1598] Lucr. 5, 820; 895; cf.:qui si jam satis aetatis atque roboris haberet, ipse pro Sex. Roscio diceret,
Cic. Rosc. Am. 51, 149:paululum jam roboris accessit aetati,
id. Cael. 30, 73:solidaeque suo stant robore vires,
Verg. A. 2, 639; Vulg. Judic. 8, 21:si quod est robur,
Flor. 2, 1, 1.—Trop., power, strength, force, vigor (very freq.):b.alter virtutis robore firmior quam aetatis,
Cic. Phil. 10, 8, 16:in animi excelsi atque invicti magnitudine ac robore,
id. Off. 1, 5, 14; so,animi (with magnitudo),
id. de Or. 2, 84, 343; id. Tusc. 1, 40, 95:robur incredibile animi,
id. Mil. 37, 101:quantum in cujusque animo roboris est ac nervorum,
id. Fam. 6, 1, 3:multo plus firmamenti ac roboris,
id. Imp. Pomp. 4, 10; so (with firmamentum) id. Mur. 28, 58; (with firmitas) id. Fin. 5, 5, 12:hi tot equites Romani quid roboris hujus petitioni attulerunt?
id. Planc. 8, 21:pectus robore fultum,
Ov. Tr. 5, 12, 11:te mea robora fallunt,
id. H. 16, 367:velocitate pari, robore animi virumque praestanti,
Liv. 24, 26, 11:verba quanti roboris plena,
Sen. Ep 10, 3:qui robur aliquod in stilo fecerint,
Quint. 10, 3, 10; cf.:robur oratorium adicere sententiis,
id. 10, 5, 4; 8, prooem. §3: illi robur et aes triplex Circa pectus erat,
Hor. C. 1, 3, 9; cf.:O saxis nimirum et robore nati,
Stat. Th. 4, 340. —Authority: nostrarum constitutionum, Just. Inst. prooem. 6.—c.Concr., the strongest, most effective, or best part, the pith, kernel, strength of any thing; of soldiers, the flower of the troops, choice troops, etc. (freq. and class.):versaris in optimorum civium vel flore vel robore,
Cic. Or. 10, 34: et robur et suboles militum interiit, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 33; cf.:quod fuit roboris, duobus proeliis interiit,
Caes. B. C. 3, 87:quod roboris ea provincia habuerat,
Liv. 30, 2; Ov. M. 14, 454 al.:senatūs robur,
Liv. 5, 39. — Plur.:tunc C. Flavius Pusio, Cn. Titinnius, C. Maecenas, illa robora populi Romani,
Cic. Clu. 56, 163:haec sunt nostra robora,
id. Att. 6, 5, 3; Liv. 7, 7; 12; 21, 54; 22, 6; 23, 16; 25, 6 init.:robora pubis,
Verg. A. 8, 518; Ov. M. 7, 510:ingentia robora virorum,
Plin. Pan. 34, 3:conferta robora virorum,
Curt. 3, 5, 13: betae, i. e. stalks, Col. poët. 10, 326. — Of a place, a stronghold:quod coloniam virium et opum validam robur ac sedem bello legisset,
Tac. H. 2, 19.— Absol.: robus, the name of an excellent kind of wheat:quoniam et pondere et nitore praestat,
Col. 2, 6, 1. -
27 turmatim
-
28 abs-cēdō
abs-cēdō cessī, cessus, ere, to give way, go off, move away, retire, withdraw, depart: a moenibus, L.: mihi ne abscedam imperat, T.: inde, L.: procul, O.—Of troops, to march away, retire, depart: longius ab urbe hostium, L.: Spartā, N.: abscedi non posse ab hoste, L.—Of things, to disappear: quantum mare abscedebat, tanto, etc., the farther the sea receded from view, L.—Fig., of a purpose or office, to desist from, abandon, give up: muneribus, L.—To get out of reach: Dianam Abscessisse mihi, O.: tecto latere, to get off unhurt, T.—Of conditions, etc., to pass away, disappear: ab eo ira abscedet, T.: somnus, O. -
29 ad-fundō (aff-)
ad-fundō (aff-) fūdī, fūsus, ere, to pour into, administer: alicui venenum, Ta.: Rhenum Oceano, Ta. — Pass, to fall down, prostrate oneself: Amplecti pedes adfusaque poscere vitam, O.: adfusae <*>acent tumulo, prostrate upon the tomb, O.—To be spread out (of troops): ut equitum tria milia cornibus adfunderentur, Ta. -
30 āgmen
āgmen inis, n [ago], that which is driven.— In gen., a multitude, throng, host, troop, crowd, number, band: perpetuum totius Italiae: ingens mulierum, L.: puerile, of boys, V.: Eumenidum agmina, V.: navium, a line of ships (for a breakwater), L.: graniferum, ants, O.: agmina cervi fugā glomerant, V.: (stellarum) agmina, O. — Esp., an army on the march, column: medium hostium, the centre, L.: novissimum hostium... nostrum primum, rear, van, Cs.: extremum, rear guard, Cs.: confertissimo agmine contendere, in close array, Cs.: certum agminis locum tenere, place in the column: transverso agmine, by a flank movement, L.: agmine tacito, i. e. without signals, L.: agmine quadrato accedere, in solid column: quadrato agmine incedere, in a square, S.—An army, host, troops (cf. exercitus, acies): instructo agmine, L.: agmina curru Proterit, V.: horrentia pilis, H.: coniurata undique pugnant Agmina, O.: venti, velut agmine facto, as if for battle, V.: agmen agens, the naval line of battle, V.: rudis agminum, i. e. in war, H. — A course, train, line, stream, succession: leni fluit agmine, V.: immensum aquarum, V.: agmine longo formicae, in a long line, O.: agmine remorum celeri, with a quick stroke of the oars, V.: extremae agmina caudae, movements, V.: agmine certo, in a straight line, V.—Of an army, a passage, progress, march: de castris, de agminibus... dicere: in agmine, on the march, S.: in agmine principes facti, to lead, S.: educenda dictio est medium in agmen, before the public.* * *stream; herd, flock, troop, crowd; marching army, column, line; procession -
31 āla
āla ae, f [for * axla; dim. of axis], a wing: aquila suspensis demissa leniter alis, L.: stridentes, V. — Fig.: mors alis circumvolat atris, H.: furva, Tb.: iocunda, Pr.: fulminis ocior alis, V.: timor addidit alas, i. e. speed, V.—Of sails: velorum pandimus alas, V.—In man, the armpit, L.: aliquid sub alā portare, H.—Of an army, the wing, usu. including the cavalry and the auxiliaries, C., L. — A division of cavalry: Campanorum, L.: mille ferme equitum, L.—Poet.: Dum trepidant alae, while the troops are in hot pursuit, V.* * *wing; upper arm/foreleg/fin; armpit; squadron (cavalry), flank, army's wing -
32 amplus
amplus adj. with comp. and sup. [am- (for ambi-) + PLE-], of large extent, great, ample, spacious, roomy: domus, V.: civitas, Cs., C.: porticūs, V.: ter amplum Geryonem... compescit, H.: amplum et excelsum signum, broad and tall: collis castris parum amplus, not broad enough, S.: amplissima curia.—Meton., abundant, numerous, great, full, copious, large: res familiaris: divitiae, H.: dimissis amplioribus copiis, the greater part of the troops, Cs.: ampliores copias expectare, larger reinforcements, Cs.: ut is amplior numerus esset: commeatus spe amplior, S.: amplissima pecunia.—Fig., ample, great, strong, violent: morbus amplior factus, T.: metus: spes, S.: pro amplissimis meritis (honos).—Of external appearance, etc., magnificent, splendid, glorious: praemia: funus, N.: res gestae, S.: honores, H.: occasio calumniae: orator, eminent: munus aedilitatis amplius: ut ampliore quam gerebat dignus haberetur (sc, potestate), S.: funere ampliore efferri, L.: monumentum quam amplissimum facere: mihi gratiae verbis amplissimis aguntur, in the handsomest terms.—In opinion or judgment, illustrious, noble, renowned, distinguished, glorious: familia: Etruscae gentis regem amplum Tuscis ratus, a proud thing for, L.: sibi amplum esse urbem ab se captam frequentari, L.: parvi et ampli, small and great, H.: amplissimo genere natus, Cs.: honos et nomen: ut quisque est genere copiisque amplissimus, Cs.—Esp.: amplissimus, most honorable (of a high office or an illustrious man): amplissimum collegium decemvirale: res gestae: vir.—Of an orator, copious; see also amplius.* * *ampla -um, amplior -or -us, amplissimus -a -um ADJgreat, large, spacious, wide, ample; distinguished, important, honorable -
33 antecursor
antecursor ōris, m [antecurro].—Prop., a forerunner; only plur, the vanguard, pioneers, Cs.* * *scout, forerunner; vanguard (pl.), leading troops; predecessor in office -
34 armātūra
armātūra ae, f [armo], armor, equipment: levis, Cs. — Meton., armed men, troops: levis, light infantry, C., Cs.* * *equipment, armor; troop (of gladiators) -
35 armātus
armātus adj. with sup. [P. of armo], armed, equipped, in arms: consuli armatus obstitit: plebes, S.: classes, V.: cohors, Ta.: milia armata quinquagenta, soldiers, Cs.: quasi armatissimi fuerint: facibus, L.: ursi unguibus, O.—As subst m., armed men, soldiers: in eo loco conlocati: decem milia armatorum, N. — Fig., under arms: animum retinere, hostility. — Furnished, equipped, provided: parati, armati animis: spoliis Latreus, O.* * *Iarmata -um, armatior -or -us, armatissimus -a -um ADJarmed, equipped; defensively armed, armor clad; fortified; of the use of armsIIarmed man (usu. pl.), soldierIIItype of arms/equipment, armor -
36 (armātus
-
37 auxiliārius
auxiliārius adj. [auxilium], assistant, auxiliary: cohors: equites, S.* * *auxiliary troops (pl.); assistants; allies -
38 coāctor
coāctor ōris, m [cogo], a collector (of money): perquiritur a coactoribus.—In an army, the rearguard: coactores agminis, Ta.* * *collector (of money/taxes/etc); fuller; (felter?); (cloth worker); one who forces to something -
39 cohors
cohors rtis (acc. cortem, C.), f [com- + HER-], a court, enclosure, yard, pen, cattle-yard, O.: habes cortem in Palatio, i. e. your house.—A crowd, multitude, company, throng, train: gigantum, H.: fratrum stipata, V.: impura, villanous mob: febrium, H. — In the army, a company, division, cohort (the tenth part of a legion, or six centuriae, about 360 men), Cs.: cum cohortibus expeditis ire, S. — A train, retinue, body of attendants, staff, suite: praetoria, the body-guard of the governor: praetoris: Metelli: tota tua illa: laudat Brutum laudatque cohortem, H.: cf. scortorum praetoria.—Auxiliary troops, allies, S.* * *court; enclosure/yard/pen, farmyard; attendants, retinue, staff; circle; crowd; cohort, tenth part of legion (360 men); armed force; band; ship crew; bodyguard -
40 colōnicus
colōnicus adj. [colonus], colonial: cohortes, i. e. levied from colonies, Cs.* * *colonica, colonicum ADJof/belonging to/prescribed for colony, colonial; (troops); common/farm (sheep)
См. также в других словарях:
Troops — Студийный альбом Dunkelwerk Дата выпуска 21 ноября 2005 Жанр Electro/Electro industrial Длит … Википедия
troops — noun ADJECTIVE ▪ crack (BrE), elite ▪ additional, extra ▪ armed ▪ a division of up to 6 000 heavily armed troops ▪ … Collocations dictionary
troops — n. 1) to commit; deploy; dispatch; lead troops 2) to review troops 3) to station troops (in a country) 4) green; seasoned troops 5) defeated; demoralized; victorious troops 6) airborne; armored; ground; irregular; motorized; mounted; regular;… … Combinatory dictionary
troops — A collective term for uniformed military personnel (usually not applicable to naval personnel afloat). See also airborne troops; combat service support elements; combat support troops; service troops; tactical troops … Military dictionary
troops — Synonyms and related words: armed force, armed service, army, array, career soldiers, fighting force, fighting machine, firepower, forces, ground forces, ground troops, hands, host, legions, men, military establishment, occupation force,… … Moby Thesaurus
Troops — A troop is a military unit.Troops can also refer to: * An army force without considering component units. * Military personnel in uniform. * An army cavalry unit of a cavalry regiment, equivalent to a company of an infantry regiment. * A unit… … Wikipedia
troops — n. soldiers, armed forces truËp n. group; pack; unit of soldiers or policemen; military unit of armored cavalry or cavalry having a headquarters group and at least two platoons; soldier v. gather in a group; move in a group; march or walk in… … English contemporary dictionary
troops — noun military personnel in uniform There are 10,000 troops in Iraq. Syn: soldiers … Wiktionary
troops — The troops Glesga Glossary Group of friends … English dialects glossary
troops — n. pl. 1. Throngs, gangs. 2. Army, soldiers, forces, legions, armed force, military force, body of troops … New dictionary of synonyms
troops — para·troops; … English syllables